Η υπόγεια κάβα στο Poliziano (Montepulciano)
Η κατασκευή ενός καλού δρύινου βαρελιού σίγουρα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ο οινόφιλος βλέπει τα βαρέλια να "κοιμούνται" - μαζί με το κρασί που παλαιώνει στα σπλάχνα τους - στις υπόγειες κάβες των οινοποιείων σε εκατοντάδες (σε κάποιες περιπτώσεις και σε χιλιάδες), δεν είναι όμως εύκολο να κατανοήσει τη διαδικασία που πέρασε καθένα από αυτά τα βαρέλια για να βρεθεί εκεί.
Η ευθύνη του βαρελοποιού είναι μεγάλη. Κι αυτό γιατί δεν δημιουργεί απλά ένα ξύλινο δοχείο αποθήκευσης ενός υγρού, αλλά φτιάχνει ένα ζωντανό οργανισμό, ένα ζωτικό στοιχείο της διαδικασίας παλαίωσης του κρασιού, το οποίο θα του προσδώσει άρωμα, γεύση, σώμα, κάποιες δευτερογενείς τανίνες, ενώ ταυτόχρονα θα το "σκληραγωγήσει", προκειμένου να παλαιώσει καλύτερα και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Αν λοιπόν αναλογιστούμε ότι σχεδόν κανένα από τα αγαπημένα μας (κυρίως ερυθρά) κρασιά δεν θα είχε τη μορφή που ξέρουμε αν δεν υπήρχαν τα καλά δρύινα βαρέλια αλλά και όλη η συσσωρευμένη γνώση γύρω από την παραδοσιακή βαρελοποιία, τότε καταλαβαίνουμε γιατί ένας οινοποιός επενδύει τόσο χρόνο, κόπο και χρήμα στα βαρέλια που θα επιλέξει για να παλαιώσει το κρασί του (και - σημειωτέον - πληρώνει γύρω στα €700 για ένα καλό δρύινο βαρέλι που θα κρατήσει και θα χρησιμοποιήσει για περίπου τρία χρόνια).
Το video που ακολουθεί έχει τραβηχτεί στο βαρελοποιείο του Claude Gillet, στο χωριό Saint Romain της Βουργουνδίας. Παρακολουθώντας το παίρνουμε μία πρώτη εικόνα της τέχνης της βαρελοποιίας (γιατί περί τέχνης πρόκειται), και της δυσκολίας που αυτή συνεπάγεται σε κάθε στάδιο της - σχεδόν αμιγώς χειροποίητης - δημιουργίας ενός ποιοτικού δρύινου βαρελιού.
Η ευθύνη του βαρελοποιού είναι μεγάλη. Κι αυτό γιατί δεν δημιουργεί απλά ένα ξύλινο δοχείο αποθήκευσης ενός υγρού, αλλά φτιάχνει ένα ζωντανό οργανισμό, ένα ζωτικό στοιχείο της διαδικασίας παλαίωσης του κρασιού, το οποίο θα του προσδώσει άρωμα, γεύση, σώμα, κάποιες δευτερογενείς τανίνες, ενώ ταυτόχρονα θα το "σκληραγωγήσει", προκειμένου να παλαιώσει καλύτερα και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Αν λοιπόν αναλογιστούμε ότι σχεδόν κανένα από τα αγαπημένα μας (κυρίως ερυθρά) κρασιά δεν θα είχε τη μορφή που ξέρουμε αν δεν υπήρχαν τα καλά δρύινα βαρέλια αλλά και όλη η συσσωρευμένη γνώση γύρω από την παραδοσιακή βαρελοποιία, τότε καταλαβαίνουμε γιατί ένας οινοποιός επενδύει τόσο χρόνο, κόπο και χρήμα στα βαρέλια που θα επιλέξει για να παλαιώσει το κρασί του (και - σημειωτέον - πληρώνει γύρω στα €700 για ένα καλό δρύινο βαρέλι που θα κρατήσει και θα χρησιμοποιήσει για περίπου τρία χρόνια).
Το video που ακολουθεί έχει τραβηχτεί στο βαρελοποιείο του Claude Gillet, στο χωριό Saint Romain της Βουργουνδίας. Παρακολουθώντας το παίρνουμε μία πρώτη εικόνα της τέχνης της βαρελοποιίας (γιατί περί τέχνης πρόκειται), και της δυσκολίας που αυτή συνεπάγεται σε κάθε στάδιο της - σχεδόν αμιγώς χειροποίητης - δημιουργίας ενός ποιοτικού δρύινου βαρελιού.
Το video έχουν τραβήξει ο Per και η Britt Karlsson, οινογράφοι και ιδιοκτήτες της εταιρείας BKWine, που οργανώνει οινικές εκδηλώσεις και ταξίδια στις οινοπαραγωγικές περιοχές της Γαλλίας. Τους ευχαριστώ που είχαν την καλοσύνη να μου δανείσουν το ενδιαφέρον αυτό video, και σας προτείνω να επισκεφτείτε τη σελίδα της BKWine και να εγγραφείτε συνδρομητές στο BKWine Brief, το δωρεάν μηνιαίο newsletter του Per και της Britt, κάνοντας κλικ σε αυτό εδώ το link.
RSS Feed