Με πολύ καλές εντυπώσεις φύγαμε από την ετήσια παρουσίαση των κρασιών της εταιρείας ΑΙΟΛΟΣ που έγινε σήμερα στο Ξενοδοχείο Intercontinental. Όπως κάθε χρόνο, οι επιλογές της εταιρείας ήταν εξαιρετικές, ενώ ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες ήταν και οι νέες αφίξεις στο portfolio των προϊόντων της. Συγκεκριμένα:


Πολύ καλό το νέο Prosecco από την L' Antica Quercia. Πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα (δεν πρέπει να είναι παραπάνω από 10) cru Prosecco από το Conegliano. Στην εκδήλωση παρουσιάστηκαν 2 ετικέτες, η Extra Dry Ario και η Brut Matiu. Ειδικά για τη δεύτερη έχω να πω τα καλύτερα: ένα δροσιστικό αφρώδες κρασί με όμορφο αφρισμό, καλή οξύτητα και πολύ ευγενικά αρώματα. Πίνεται σκέτο ως απεριτίφ, συνοδεύει ωμά θαλασσινά, αυγά, καθώς και sushi. Υπολογίστε ότι η τιμή του στην αγορά θα κυμαίνεται γύρω στα €14. Μπορεί να είναι ελαφρώς ακριβότερο από τα υπόλοιπα Prosecco του εμπορίου, αλλά παραμένει πολύ φτηνότερο από μία απλή Σαμπάνια.


Μία πολύ δυνατή νέα άφιξη από την Τοσκάνη είναι το οινοποιείο Rocca di Frassinello. Βρίσκεται στην Maremma, την ανατολική, παραθαλάσσια περιοχή της Τοσκάνης, και είναι μία συνεργασία του γνωστού οινοποιείου του Chianti Classico, Castellare di Castellina με το παντοδύναμο Domain Baron de Rothschild-Lafitte από το Bordeaux. Παρουσιάστηκαν και οι 3 ερυθρές ετικέτες του νέου οινοποιείου, όλες με ονομασία προέλευσης Maremma Toscana IGT. Βρήκα ενδιαφέρουσες και τις 3, ωστόσο ξεχωρίζω την κορυφαία ετικέτα, το ομώνυμο κρασί Rocca di Frassinello, ένα Super Tuscan με χαρμάνι από 60% Sangioveto, 20% Cabernet Sauvignon και 20% Merlot. Το κρασί παλαιώνει για 18 μήνες σε καινούριο δρύινο βαρέλι και για αρκετό διάστημα στο μπουκάλι πριν κυκλοφορήσει στην αγορά. Δοκιμάσαμε δύο εσοδείες, τις 04 και 05. Η δεύτερη, η οποία ήταν έτσι κι αλλιώς καλύτερη χρονιά για την ευρύτερη περιοχή, μας εντυπωσίασε. Το κρασί, παρότι ακόμα κλειστό λόγω του "νεαρού" της ηλικίας του, έχει όλα τα φόντα να εξελιχθεί εξαιρετικά και να παλαιώσει για πολλά χρόνια. Υπολογίστε την λιανική τιμή του να ξεκινάει από τα €40, οπότε δεν είναι φτηνό, χωρίς όμως να είναι παράλογα ακριβό για ένα ποιοτικό Super Tuscan από 2 μεγάλους Ευρωπαϊκούς οίκους.


Το οινοποιείο Ceretto στο Piemonte της Βόρειας Ιταλίας είναι ονομαστό για τα Barolo και τα Barbaresco του. Σήμερα δοκιμάσαμε επιλεκτικά δύο ετικέτες Barbaresco DOCG: το Asij 2005 και το Bricco Asili Bernardot 1998. Από τα δύο προτιμώ μακράν το παλαιότερο (και ακριβότερο) Bernardot, το οποίο σε ηλικία 10 ετών δείχνει εξαιρετική σφριγηλότητα με τα κλασσικά αρώματα σκουρόχρωμων φρούτων της ποικιλίας, καθώς και πολύ δυνατές τανίνες. Συστήνεται ανεπιφύλακτα στους φαν του Barbaresco, θα χρειαστεί όμως να το συνοδεύσετε με το σωστό φαγητό (κατά τη γνώμη μου μεγαλόσωμο κυνήγι - αγριογούρουνο ή ελάφι) για να ταιριάξει σωστά στο τραπέζι. Η λιανική του τιμή δεν θα είναι χαμηλότερη των €50.


Αφήνουμε προσωρινά τις εισαγωγές για να δούμε λίγο τα Ελληνικά κρασιά που διακινεί ο ΑΙΟΛΟΣ, αρχής γενομένης από το Οινοποιείο Σκούρα. Εκεί λοιπόν ξεκινήσαμε με τα λευκά, τα οποία ξέρετε ότι τα αγαπώ πολύ. Δοκιμάσαμε δύο: Το Dum Vinum Sperum 05, ένα Chardonnay που ζυμώθηκε και ωρίμασε στο βαρέλι παρουσιάζει πολύ όμορφα αρώματα λευκόσαρκων φρούτων, πολύ διακριτική παρουσία του βαρελιού, αλλά και εκρηκτική οξύτητα. Ο χρόνος δεν δείχνει να το έχει ακουμπήσει, και αυτό είμαι σίγουρος ότι έχει να κάνει και με το γεγονός ότι είναι σφραγισμένο με βιδωτό πώμα stelvin. Συνεχίσαμε με το αγαπημένο μου Viognier Eclectique 07, το οποίο παντρεύει τα κομψά φρουτώδη αρώματα της ποικιλίας με ένα κοκτέιλ από απίστευτα αρώματα γλυκών μπαχαρικών από το βαρέλι. Εδώ έχουμε επίσης βιδωτό πώμα stelvin, μικρή παραγωγή και πολύ προσεγμένη, και τιμή περίπου στα €22. Το σχόλιό μου γι αυτό το κρασί είναι: "Εξαιρετική δουλειά κάθε χρόνο".
Από τα ερυθρά του Σκούρα επιλέγουμε τα 2 κορυφαία: Ξεκινάμε με την νέα ετικέτα Σύνορο 05, ένα χαρμάνι από Cabernet Franc, Merlot και Αγιωργίτικο. Αν και νέο ακόμα, δείχνει πολύ καλά σημάδια εξέλιξης, ενώ το Cabernet Franc που δεσπόζει στο χαρμάνι το καθιστά ένα από τα πολύ ενδιαφέροντα και πρωτότυπα Ελληνικά κρασιά. Ακολουθεί ο Λαβύρινθος 9904, ο οποίος όπως ίσως γνωρίζετε είναι ένα χαρμάνι από όλες τις εσοδείες της ετικέτας Μέγας Οίνος από το 1999 ως το 2004 σε ειδικό βαρέλι χωρητικότητας ενός τόνου με τη μέθοδο Solera. Το κρασί αυτό παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον, όχι μόνο λόγω της πρωτότυπης (για τα Ελληνικά δεδομένα) μεθόδου οινοποίησης, αλλά και για τις καλά δομημένες τανίνες του και το βαθύ χειμωνιάτικο άρωμα καπνού, δέρματος και μαύρων φρούτων. Η λιανική του τιμή ξεπερνάει τα €70, καλό είναι όμως να θυμόμαστε ότι μόλις 500 φιάλες του 9904 εμφιαλώθηκαν και κυκλοφόρησαν στο εμπόριο.


Δίπλα το Chateau Nico Lazaridi, όπου ακολουθούμε αντίστοιχη τακτική: πάμε κατευθείαν στα κορυφαία ερυθρά. Δοκιμάζουμε λοιπόν Perpetuus 03 και Μαγικό Βουνό 04. Το πρώτο το έχω δοκιμάσει σε διάφορες φάσεις της ως τώρα πορείας του και αυτή ήταν η πρώτη φορά που μου "μίλησε". Μου έδειξε ότι εξελίσσεται όμορφα, οι τανίνες του στρογγυλεύουν ευχάριστα ενώ τα αρώματα του Cabernet Sauvignon και του Sangiovese παντρεύονται αρμονικά. Για το Μαγικό Βουνό ως ετικέτα μιλάω πάντα, όπως γνωρίζετε, με πολύ αγάπη. Έχω δοκιμάσει κάθετα πολλές από τις εσοδείες του και πάντα είναι τουλάχιστον φίνο και εκλεκτό, όπως πρέπει να είναι ένα (ας μου επιτραπεί η έκφραση) Ελληνικό Bordeaux. Το 04 λοιπόν δεν αποτελεί εξαίρεση. Παρότι πολύ νεαρό και κλειστό ακόμα, μου έδωσε την εντύπωση ότι έχει πολύ λαμπρό μέλλον μπροστά του, και πιστεύω ότι θα ξεπεράσει το 03 που φάνηκε να "ανοίγει" νωρίτερα. Το γεγονός ότι φέτος είναι η πρώτη χρονιά απουσίας του Merlot από το χαρμάνι εγώ το κρίνω (εκ του αποτελέσματος) μάλλον θετικό.


Πίσω στον διεθνή αμπελώνα, με στάση στην καλή Ισπανία. Και λέω καλή γιατί δεν δοκιμάσαμε ότι κι ότι, αλλά κρασιά από το Grupo Vega Sicilia. Ξεκινήσαμε με το Pintia 04, προέλευσης DO Toro, από 100% Tempranillo που προέρχεται από επιλεγμένα παλαιά κλήματα. Ένα πολύ ποιοτικό δείγμα μίας λιγότερο γνωστής και εμπορικής (στην Ελλάδα) περιοχής της Ισπανίας, σε τιμή γύρω στα €40. Ο καλύτερος όμως επίλογος (για τα ξηρά κρασιά) ήρθε με το Tinto Valbuena 1998, ένα μεγάλο κρασί από το μυθικό οινοποιείο Vega Sicilia στη Ribera del Duero. Το χαρμάνι βασίζεται στο Tempranillo αλλά περιλαμβάνει και άλλες διεθνείς ποικιλίες όπως Merlot, Malbec και Cabernet Sauvignon. Η μεγάλη του "στόφα" διακρίνεται από τη μύτη ακόμα, αλλά επιβεβαιώνεται στο στόμα και στην μακρά και ευγενική του διάρκεια. Η τιμή του πλησιάζει τα €100, δικαιολογείται όμως από την ποιότητα και τη σπανιότητά του.


Μια και ξεκινήσαμε την σημερινή μας επίσκεψη στην παρουσίαση του ΑΙΟΛΟΥ με ένα αφρώδες κρασί, είπαμε να την ολοκληρώσουμε με έναν ενισχυμένο οίνο και ένα απόσταγμα. Το πρώτο ήταν ένα Port: Το Guimaraens Vintage Port 2001 από τον Οίκο Fonseca. Παρά την μετάγγιση σε καράφα, το συγκεκριμένο είναι ακόμα πολύ νεαρό για να το κρίνει κανείς και να το απολαύσει σωστά. Με λιανική τιμή που ξεκινάει από τα €50, αξίζει κανείς να επενδύσει τώρα και να απολαύσει μετά από (minimum) 10 χρόνια. Το δεύτερο ήταν μία ξεχωριστή Grappa του Οίκου Distillerie Berta: Πρόκειται για την Bric de Gaian 1999, μία grappa από Moscato 8ετους παλαίωσης σε βαρέλι. Με ένα φίνο άρωμα καραμελωμένης φλούδας πορτοκαλιού, την φαντάζομαι σαν ένα εξαιρετικό επίλογο ενός πολύ καλού γεύματος. Πρόκειται για την κορυφαία grappa του Οίκου (τουλάχιστον από αυτές που έρχονται στην Ελλάδα), εξ ου και η τιμή της, η οποία με τον ΦΠΑ αλλά και τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης Οινοπνεύματος ξεπερνάει τα €90.


Και αν η αφήγησή μου έγινε στο πρώτο πληθυντικό, μη νομίσετε ότι έπαθα κρίση μεγαλομανίας... Απλά είχα τη χαρά στη σημερινή παρουσιάση να έχω παρέα μου τον Danilo Petrini, ιδιοκτήτη του εξαιρετικού Ιταλικού οινοεστιατορίου Luna Rossa και οινογνώστη που εμπιστεύομαι τυφλά, και τον γιο του Alessandro, ο οποίος γύρισε πρόσφατα από την Ιταλία, όπου σπούδασε sommelier, και έχει αναλάβει τον ρόλο αυτό στο εστιατόριο της οικογένειας. Το Luna Rossa μας επιφυλάσσει και φέτος εκλεκτές γεύσεις, αλλά και συναρπαστικές βραδιές οινογαστρονομίας. Έχω την χαρά να είμαι πλήρως ενημερωμένος για όλα αυτά, και να είστε σίγουροι ότι θα τα μάθετε κι εσείς πολύ σύντομα...


10/12/2008 05:24:43 pm

Έχασα πραγματικά που δεν μπόρεσα να είμαι εκεί. Πολύ καλές οι πληροφορίες.
Να γκρινιάξω ξανά για ένα θέμα που το έχουμε κουβεντιάσει ξανά.
Περιμένοντας χθες να ξεκινήσει μια ταινία σε multiplex, πάμε δίπλα σε ένα καφέ-εστιατόριο-bar.
Στον κατάλογο είχε λευκό και κόκκινο κρασί με 6 ευρώ το ποτήρι και prosecco με 7.
Ρωτάμε τι είναι το κόκκινο, δεν γνώριζε η σερβιτόρος. Όταν επέστρεψε και μας είπε ένοιωσα μεγαλύτερη έκπληξη. Ήταν κάποιο που στο ράφι έχει γύρω στα 5,5 - 6 ευρώ! Παραγγείλαμε 2 ποτήρια, ήταν και πολύ μικρά, ήρθε σχεδόν σε θερμοκρασία βρασμού. (Ίσως φταίνε και τα ποτήρια που μόλις είχαν βγει από πλυντήριο).

Reply
10/12/2008 05:56:26 pm

Ήταν όντως πολύ καλά χτες.

Όσο για την περίπτωση που αναφέρεις, δυστυχώς δεν είναι ασυνήθιστη. Πρόκειται για απροκάλυπτη αισχροκέρδεια, δυσφήμηση του κρασιού και προστιθέμενη αξία μηδέν (για να μην πω... αρνητική).

Για μένα η μοναδική αντιμετώπιση είναι η τιμωρία. Αλλάζω μέρος, αν μπορώ, σίγουρα δεν ξαναπάω, και ακόμα πιο σίγουρα δεν επιβραβεύω την πώληση του κρασιού κάτω από αυτές τις συνθήκες. Χίλιες φορές μία μπυρίτσα ή μια coca-cola...

Reply



Leave a Reply.