Μέχρι να μαζευτούμε όλα τα μέλη της αποστολής στο ξενοδοχείο πέρασε πολύ η ώρα. Ίσως γι αυτό για το πρώτο βράδυ είχε προγραμματιστεί ένα δείπνο με μινι-γευσιγνωσία των κρασιών και των γεύσεων της περιοχής, ώστε να αποσυρθούμε νωρίς και να μαζέψουμε δυνάμεις για την αυριανή ημέρα που έχει full πρόγραμμα.

Το δείπνο λοιπόν έγινε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου μας, που είναι ένα παλιό αρχοντικό στο κέντρο της Φλωρεντίας. Ήταν μία καλή πρώτη γεύση του τι πρόκειται να ακολουθήσει, ειδικά για τους πιο "πρωτάρηδες" στα περί την Τοσκάνη στην παρέα μας.

Ξεκινήσαμε με μία επιλογή από μπρουσκέτες, μία κλασική με ντομάτα, μία με πατέ από συκώτι κοτόπουλου, και μία με ένα τυπικό αλλαντικό που στην Ελλάδα δεν θα τρώγαμε με τίποτα (αλλά πιστέψτε με, είναι τέλειο), λαρδί σε φέτες. Αυτό συνοδεύτηκε από ένα Chianti Rufina Nipozzano Riserva DOCG 2005 του οίκου Frescobaldi, το οποίο είχα δοκιμάσει το καλοκαίρι και το θυμόμουν αρκετά σκληρό και δύσκολο. Τώρα, μόλις λίγους μήνες αργότερα, έχει κομψύνει αισθητά και έχει γίνει αυτό που λέμε στα μέρη μου "highly drinkable".

Συνεχίσαμε με λεπτές ταλιατέλες με σάλτσα ραγού και κρέας λαγού (κάνει και ρίμα!...), σε καλάθι ξεροψημένης παρμεζάνας. Αυτό συνοδεύτηκε από ένα Vino Nobile di Montepulciano DOCG 2005 από την Fattoria del Cerro, το οποίο παραήταν ρουστίκ για τα γούστα μου. Ακόμα και αφού έμεινε στο ποτήρι και αερίστηκε αρκετά, βελτιώθηκε ελάχιστα.


Το κυρίως πιάτο ήταν ταλιάτα από την διάσημη ράτσα αγελάδας της περιοχής, την Chianina (από το ίδιο κρέας από το οποίο προέρχεται η διάσημη Bistecca alla Fiorentina), με ξεροψημένες πατάτες με δενδρολίβανο, και με σαλάτα. Μαζί σερβιρίστηκε ένα εξαιρετικό Brunello di Montalcino DOCG (βρήκαν το ευαίσθητο σημείο μου - κι αυτό είναι μείον μου, που θα έλεγε και ο γνωστός αοιδός), το La Poderina 2003. Όμορφα τανικό, με εξαιρετική διάρκεια, ανοικτό, γεμάτο, πολύπλοκο, ήταν ένα ποίημα. Ειδικά όσο έμενε στο ποτήρι, τόσο πιο πολύ μας αποκάλυπτε την ομορφιά του. Με εντυπωσίασε τόσο πολύ που αποφάσισα να του συγχωρήσω τον αλκοολικό βαθμό 14.5% που διάβασα στην ετικέτα και σοκαρίστηκα (είπαμε, ζεστό το καλοκαίρι του 2003, αλλά μην το παρακάνουμε...).

Το επιδόρπιο ήταν ένα συμπαθέστατο cheesecake, που δεν είμαι σίγουρος πόσο παραδοσιακό της περιοχής είναι. Συνοδεύτηκε από ένα γλυκό Vin Santo del Chianti Il Tralcio DOC 2001, το οποίο όμως παραήταν οξειδωμένο για τα γούστα μου.

Κάθισα στο τραπέζι με μία ευχάριστη παρέα από συνάδελφους δημοσιογράφους οίνου από την Ολλανδία, την Τσεχία, την Ουγγαρία, τη Βουλγαρία. Αύριο θα γνωρίσω και τους υπόλοιπους. Για την αυριανή ημέρα το πρόγραμμα προβλέπει απανωτές επισκέψεις σε οινοποιεία στο Chianti Classico, μεσημεριανό στην ίδια περιοχή, και στη συνέχεια γευσιγνωσία, δείπνο και διανυκτέρευση στη Σιένα.

Το ταξίδι άρχισε καλά και προμηνύεται πολύ ενδιαφέρον...


Nassos
1/18/2009 07:27:09 am

Βλέπω πως το συγκεκριμένο ταξίδι, την συγκεκριμένη εποχή, στην συγκεκριμένη περιοχή σας άνοιξε την 'ποιητική' σας όρεξη!...
Αναμένουμε εναγωνίως εκτενέστερες περιγραφές τόσο των οπτικών όσο και των γευστικών ερεθισμάτων σας...

Καλή παραμονή!!

Reply
1/18/2009 02:33:21 pm

Νάσο μου η συγκεκριμένη περιοχή έχει μαγέψει τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του κόσμου μέσα στους αιώνες. Πώς μπορεί να μείνω εγώ, ένας ταπεινός blogger ανεπηρέαστος;...

Κι ακόμα είναι μόνο η αρχή...

Καλή εβδομάδα!

Reply
Μάκης
1/18/2009 06:16:31 pm

Καλά να περνάτε.
Σας ευχαριστούμε για τις περιγραφές.
Αν ήταν δυνατό να αναφέρετε και τα ονόματα των Ξενοδοχείων για να ολοκληρώνετε το όνειρο.

Reply
Gianni
1/19/2009 03:18:24 am

Αν αυτό ήταν η πρόχειρη - γρήγορη αρχή μένω συντονισμένος για την συνέχεια.
Καλά να περάσετε.

Reply
1/19/2009 03:33:09 am

Με πολύ πρόσφατες τις αναμνήσεις από την πρώτη μου επίσκεψη στην Τοσκάνη το περασμένο Πάσχα, ένα μπορώ να πω με σιγουριά: ΖΗΛΕΥΩ!
Περιμένουμε την συνέχεια και ... πιες 1 και 2 ποτήρια Brunello και για μας!

Reply
1/20/2009 07:45:38 am

Αγαπητέ Μάκη, το ξενοδοχείο στη Φλωρεντία ήταν το Hotel Bernini Palace, ένα παλιό αρχοντικό στο πιο κεντρικό σημείο της πόλης. Το ξενοδοχείο στο οποίο μείναμε στη Σιένα, όμως, ήταν το Grand Hotel Continental, για το οποίο ότι και να γράψω θα το αδικήσω... Αυτό ήταν πραγματικά ένα όνειρο από το οποίο δεν ήθελα να ξυπνήσω!...

Reply



Leave a Reply.