Βρέθηκα προχτές Παρασκευή στο (αγαπημένο μου) Λονδίνο για ένα ταξίδι-αστραπή (στην κυριολεξία: door-to-door το έκανα σε λιγότερο από 20 ώρες) για ένα επείγον εξω-οινικό meeting. Το ταξίδι αυτό, πέρα από εξουθενωτικό (ως αποτέλεσμα όλο το Σάββατο ήμουν σε κατάσταση ανάρρωσης), ήταν και άκρως διαφωτιστικό, καθώς για άλλη μία φορά είδα την οικονομική κρίση να δείχνει καθαρά (και απειλητικά) τα δόντια της. Είδα καταστήματα να χρεώνουν τις νάυλον σακούλες για τα ψώνια των πελατών, είδα δημόσιους χώρους να χρεώνουν τη χρήση της τουαλέτας, και γενικά πρόλαβα και είδα πράγματα που στα εντεκάμισυ χρόνια που έζησα στην Αγγλική πρωτεύουσα (τον παλιό καλό καιρό...) κανείς δεν τολμούσε να διανοηθεί...

Η συζήτησή μας όμως είναι περί κρασιού, οπότε ας μη πλατειάζω. Επειδή λοιπόν ενδέχεται κάποιοι από εσάς να ταξιδέψετε στο Λονδίνο στο εγγύς μέλλον, θέλω να σας πω να μη χάσετε την (χρυσή) ευκαιρία να αγοράσετε κρασί. Και δεν αναφέρομαι (μόνο) σε απλό καθημερινό κρασί που θα βρείτε σε αφθονία, μεγάλη ποικιλία και πολύ καλές τιμές. Αναφέρομαι σε εκλεκτά κρασιά, με ειδική μνεία στα Bordeaux (της πολυδιαφημισμένης χρονιάς) του 2005, οι τιμές των οποίων, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι πλέον μειωμένες ως και κατά 40%!

Διαβάζω πάντως γενικά ότι τα πράγματα στον οινικό κλάδο διεθνώς δεν πάνε καλά. Οι πωλήσεις πέφτουν συνέχεια, η κατανάλωση μειώνεται και σε ποσότητα και (κυρίως) σε αξία, ενώ μέχρι και οινοποιεία-μύθοι αντιμετωπίζουν μεγάλα οικονομικά προβλήματα - με αποκορύφωμα το πρωτοκλασσάτο Château Latour στο Bordeaux, που ακούγεται ότι σύντομα θα βγει στο σφυρί λόγω της δυσμενούς οικονομικής κατάστασης της ιδιοκτήτριάς του εταιρείας.

Με όλα αυτά στο μυαλό, φεύγοντας κατευθύνθηκα (μόλις που πρόλαβα) στο κατάστημα duty free του αεροδρομίου με όρεξη για αγορές. Μάταια... Τα ράφια ήταν γεμάτα από αδιάφορα κρασιά από ολόκληρο τον (παλαιό & νέο) κόσμο, σε "σκοτωμένες" τιμές και, σε πολλές περιπτώσεις σε προσφορές του στυλ "στις 3 φιάλες η μία δώρο". Έτσι έφυγα άπρακτος...

Το παράδειγμά μου δεν ακολούθησε όμως, σύμφωνα με το τελευταίο Decanter, ένας Κινέζος επιχειρηματίας (ο οποίος - όπως πάντα - θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του...) σε πρόσφατο ταξίδι του στο Παρίσι. Ο εν λόγω κύριος λοιπόν, λίγο πριν αναχωρήσει για την πατρίδα του, έκανε μία στάση στο duty free fine wine shop του αεροδρομίου Charles de Gaulle, όπου και έκανε αγορές αξίας €46,513! Έναντι των χρημάτων αυτών αγόρασε - μεταξύ άλλων - ένα Château Lafite του 1947, ένα Château Pétrus του 1986, καθώς και ένα Château Haut-Brion του 1958.

Αν κάποιος γνωρίζει πώς θα λέγαμε στα Κινέζικα "Καλόπιωτα Μεγάλε!", παρακαλείται να μου στείλει προσωπικό email άμεσα!...


2/7/2009 09:15:58 pm

Και πάντα ανρωτιόμουν ποιοι τα αγοράζουν αυτά! Πρέπει να είχε πολλά στην άκρη ο κινέζος! Αλλιώς δεν παίρνεις τέτοιο ρίσκο. Εδώ στα ίδια τα οινοποιεία μερικές φορές βγάζουμε καμιά παλιά φιάλη και κινούμαστε όσο πιο αργά μπορούμε μέχρι να την αφήσουμε στο τραπέζι για να μην κουνηθεί πολύ και ...μας πεθάνει στα χέρια. Που να φτάσουν "ζωντανά" μέχρι την Κίνα τα καημένα!
Ας του ευχηθούμε καλή τύχη αν και μετά από όλα αυτά που έχω δει στην Βουργουνδία ξέρω ότι πολλοί από αυτούς ευχαριστιούνται και μόνο με το όνομα που αναγράφεται στην ετικέτα.. δεν πα να είναι σούπα το κρασί; Αυτοί θα το γουστάρουν!

Reply



Leave a Reply.