 Πολλοί φίλοι/αναγνώστες κατά καιρούς έχουν την καλωσύνη να κάνουν κάποια σχόλια πάνω στα posts αυτού του blog, τα οποία διαβάζω πάντα με πολύ ενδιαφέρον.
Δυστυχώς η τεχνολογία της πλατφόρμας στην οποία βασίζεται το blog αυτό δεν επιτρέπει την συγγραφή σχολίων (comments) με Ελληνικούς χαρακτήρες, παρά μόνο με λατινικούς (όπως, αντίστοιχα, ο τίτλος κάθε post μπορεί να είναι μόνο στα Αγγλικά). Έτσι, τα σχόλιά σας δεν είναι αναγνώσιμα, παρά μόνο αν είναι γραμμένα στα Αγγλικά ή, ιδανικά, στα Greeklish. Παρακαλώ λάβετε αυτό το στοιχείο υπόψη σας και συνεχίστε να στέλνετε τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σας με κάθε ευκαιρία.
Παρεμπιπτόντως το πρόβλημα αυτό είμαστε αναγκασμένοι να το υποστούμε για σχετικά λίγο καιρό ακόμα. Κι αυτό γιατί σχετικά σύντομα τα TeLeGourmet Chronicles θα μετοικήσουν και θα ενσωματωθούν σε κορυφαίο Ελληνικό διαδικτυακό μέσο. Βεβαίως δεν θα αλλάξει τίποτα όσον αφορά στο στυλ, τη θεματολογία, το ύφος του, κλπ, παρά μόνο στην απήχησή του, η οποία θα αυξηθεί κατακόρυφα. Περισσότερα γι αυτό, ωστόσο, εν καιρώ...
 Την τελευταία μέρα του μήνα, την Πέμπτη 31 Ιανουαρίου, το εστιατόριο Pausa στο Μαρούσι διοργανώνει, σε συνεργασία με την εταιρεία εισαγωγής και διακίνησης οίνων και ποτών Β.Σ. Καρούλιας, ένα ενδιαφέρον δείπνο οινογαστρονομίας. Το γεύμα θα συνδυάσει δημιουργίες του chef Sebastien Degos με εκλεκτά κρασιά του Ελληνικού αμπελώνα που αντιπροσωπεύονται από την εταιρεία Καρούλιας.
Συγκεκριμένα το μενού έχει ως εξής:
*ΦΡΕΣΚΙΑ ΣΑΛΑΤΑ ΜΕ ΚΑΠΝΙΣΤΟ ΣΟΛΩΜΟ, ΦΙΝΟΚΙΟ & ΑΒΟΚΑΝΤΟ ΣΕ ΒΙΝΕΓΚΡΕΤ ΕΣΠΕΡΙΔΟΕΙΔΗ
Συνοδεύεται με : «Σαντορίνη Σιγάλα» - ΟΠΑΠ Σαντορίνη, λευκός ξηρός οίνος, από την ποικιλία Ασύρτικο
*****
*ΡΙΖΟΤΟ ΜΕ GORGONΖOLA, SΑLSICCIA & ΚΑΒΟΥΡΔΙΣΜΕΝΟ ΚΑΡΥΔΙ
Συνοδεύεται με : «Traminer Αβέρωφ» - Τοπικός Οίνος Ιωαννίνων, λευκός ξηρός, από την ποικιλία Traminer
*****
*TOURNEDOS ΑΠΟ ΨΑΡΟΝΕΦΡΙ ΣΕ SAUCE ΑΠΟ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ PORCINI & ΚΡΕΜΑ ΜΑΣΚΑΡΠΟΝΕ & ΜΑΥΡΗ ΤΡΟΥΦΑ ΑΡΩΜΑΤΙΣΜΕΝΟ ΜΕ KΡΑΣΙ «ΔΥΟ ΕΛΙΕΣ»
Συνοδεύεται με : «Δύο Ελιές Κυρ Γιάννη» - Τοπικός Οίνος Ημαθίας, ερυθρός ξηρός, από τις ποικιλίες Syrah-Merlot-Ξινόμαυρο
*****
*FONDANT ΛΕΥΚΗΣ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ ME KAΡΑΜΕΛΩMENA NOISETTES , ΤΡΑΓΑΝΗ ΒΑΣΗ ΜΠΙΣΚΟΤΟΥ & PASSION FRUIT
Συνοδεύεται με : «Σάμος Άνθεμις» - ΟΠΕ Σάμος, Οίνος Γλυκύς, από την ποικιλία λευκό μικρόρωγο Μοσχάτο
Η τιμή κατ'άτομο είναι €40. Το εστιατόριο Pausa, που από καιρό λέω να επισκεφτώ, βρίσκεται στο Μαρούσι (Αγ. Κων/νου & Ηφαίστου 3 / 210-6179290 / www.pausa.gr). Νομίζω ότι η βραδιά αυτή θα είναι μία καλή ευκαιρία να το κάνω...
 Την Παρασκευή που μας πέρασε, που λέτε, ήμουν στο Ξυνό Νερό, στη Φλώρινα. Πριν φύγω, συμπτωματικά, μία ιδιαίτερα αξιόπιστη πηγή μου είχε δώσει ένα πολύ γερό γαστρονομικό tip: ότι η περιοχή διαθέτει μία χαρακτηριστική λιχουδιά, τα Φύλλα. Πρόκειται, όπως διαπίστωσα, για νοστιμότατες πλατιές ταλιατέλες που φτιάχνονται με σιμιγδάλι ολικής αλέσεως, γάλα, αυγά και... ξυνό νερό.
Αφού τα έφαγα στην κορυφαία ταβέρνα του χωριού, τον Κοντοσώρο (θα σας πω άλλη στιγμή γι αυτήν), αποφάσισα να αναζητήσω την πηγή τους. Και έτσι βρήκα το εργαστήριο-φούρνο "Το Χωριό", που ανήκει σε ένα νέο άνθρωπο, το Θόδωρο Δούμκο. Ο συνονόματος πήρε τη σκυτάλη της οικογενειακής επιχείρησης από τον πατέρα του και μετέτρεψε τον παραδοσιακό φούρνο σε πρότυπη βιοτεχνία που από το 2003 παράγει μεγάλη ποικιλία παραδοσιακών ζυμαρικών με βάση παλιές συνταγές και υλικά της περιοχής: Τα Φύλλα, χυλοπίτες, ταλιατέλες, τραχανά, κριθαράκι, κλπ... Ό,τι δοκίμασα είναι πεντανόστιμο και αντανακλά την ομορφιά της περιοχής και τη νοστιμιά της κουζίνας της. Εμένα βέβαια δε μου το βγάζετε απ'το μυαλό ότι το ξυνό νερό που αναβλύζει από τις πηγές της φερώνυμης περιοχής έχει μεγάλο ποσοστό επιρροής στη χαρακτηριστική γεύση των ζυμαρικών αυτών...
Πίσω στα Φύλλα, τα οποία τρώγονται συνοδεύοντας πλούσια κρεατικά - εγώ τα δοκίμασα με κεφτέδες στο φούρνο με σάλτσα, αλλά και με αγριογούρουνο (μμμ...). Βράζουν - ανάλογα το γούστο σας - για 7-10 λεπτά και... δεν λένε όχι σε μαύρο πιπέρι και τριμμένο τυράκι, όπως π.χ. μία ωραία ξερή μυζήθρα.
Το καλύτερο όμως σας το άφησα για το τέλος: Αν θέλετε να δοκιμάσετε τα Φύλλα ή τα υπόλοιπα εκλεκτά προϊόντα της οικογένειας Δούμκου, δε χρειάζετε να φτάσετε, όπως εγώ, μέχρι το Ξυνό Νερό. Θα τα βρείτε πολύ πιο κοντά, στο Παντοπωλείο "Επίλεκτο" στη Νέα Σμύρνη (Θ.Σοφούλη 65 και Ελ. Βενιζέλου 90 / 210-9357323 / www.epilekto.gr).
 Όπως γνωρίζετε, με χαροποιεί ιδιαίτερα όταν ακούω ή διαβάζω για τα κρασιά μας σε διεθνή μέσα, έντυπα ή ηλεκτρονικά. Αν, μάλιστα, πρόκειται και για τα κρασιά της Κεφαλονιάς (και ειδικά τη Ρομπόλα), στα οποία ξέρετε ότι έχω και μία ιδιαίτερη αδυναμία, η χαρά μου είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Αναφέρομαι στα πολύ καλά λόγια του συναδέλφου gastro-blogger Elliott Essman, ο οποίος είναι σεφ με γνώσεις στο κρασί, το ποτό και την οινο-γαστρονομία γενικότερα.
Ο Elliott λοιπόν, δημοσίευσε tasting notes για την Ρομπόλα Gentilini 2006, η οποία φαίνεται πως τον ενθουσίασε. Συγκεκριμένα, μετά από εκτενή αναφορά στην Κεφαλονιά και τα κρασιά της, ο Elliott ασχολείται με την συνδυασιμότητα της Ρομπόλας Gentilini με εκλεκτά ψαρικά και θαλασσινά, σχεδιάζοντας μάλιστα να την σερβίρει προσεχώς με μία σπεσιαλιτέ συνταγή του, σουφλέ με γαρίδες και αστακό (μμμμ...).
Το άρθρο κλείνει με πολύ εγκωμιαστικά λόγια για την Κεφαλονιά: "Αναμφίβολα θα επισκεφτώ το νησί σύντομα. Θέλω να σταθώ στη γη της και να πιω τα κρασιά που παράγει..."
Αν θέλετε να επισκεφθείτε το StyleGourmet και να διαβάσετε τις σημειώσεις του Elliott για τη Ρομπόλα Gentilini 2006, μπορείτε να κάνετε κλικ σε αυτό εδώ το link.
Μαθαίνω, τέλος, ότι από το οινοποιείο Gentilini θα έχουμε σύντομα και μία ετικέτα Ρομπόλας Premier Cru, από τα top αμπελοτόπια του νησιού. Αυτό θα είναι πραγματικά ενδιαφέρον! Περισσότερα, ελπίζω, θα έχουμε πολύ σύντομα... Watch this space!...
 Αν με χάσατε τις τελευταίες μέρες, ήταν γιατί βρισκόμουν όλο το Που-Σου-Κου στο Αμύνταιο της Φλώρινας, καλεσμένος στο κορυφαίο Κτήμα ΑΛΦΑ.
Λεπτομέρειες, tips κλπ θα ακολουθήσουν εντός των ημερών. Σε πρώτη φάση πάντως, δεν μπορώ να μη σας πω πόσο εντυπωσιάστηκα από τη Βορειοελλαδίτικη φιλοξενία, όπου και αν βρέθηκα για φαγητό, εκδρομή, κλπ. Επίσης από την απίστευτη γαστρονομία της περιοχής σε μέρη που δεν το βάζει ο νους σου ότι θα φας και θα πιεις, χωρίς υπερβολή, σαν βασιλιάς!
Το Κτήμα ΑΛΦΑ, όπως φαντάζεστε, είναι σούπερ! Σε λίγο θα ολοκληρωθεί και θα είναι και επίσημα το στολίδι της περιοχής. Όσο για τα κρασιά του, όσο δύσκολο και αν ακούγεται αυτό, κάθε χρόνο γίνονται ακόμα καλύτερα!
Πανέμορφο επίσης και το Νυμφαίο, ένα παραμυθένιο χωριό που μοιάζει να βγήκε από μία άλλη εποχή...
Και τέλος το φαγητό... Από που να αρχίσω και τι να σας πρωτοπώ; Για τα κρέατα, το κυνήγι, τις σούπες, τα τυριά;... Αφήστε που εντόπισα και ένα ντόπιο τύπο που έχει βρει άγρια μαύρη τρούφα στα γύρω βουνά και την διαθέτει επιλεκτικά σε φίλους και γνωστούς στην περιοχή. Δυστυχώς δεν τον πέτυχα γιατί έλειπε αυτές τις μέρες, ωστόσο έχω τα στοιχεία του και θα επικοινωνήσω μαζί του έστω και εκ των υστέρων. Θα μάθω λεπτομέρειες και θα σας κρατήσω ενήμερους...
Αυτά και άλλα πολλά έγιναν τις τελευταίες τρεις μόλις μέρες! Μη βιάζεστε όμως, λίγη υπομονή και όλα θα τα πούμε...
 Λοιπόν, από τότε που σας πρωτοείπα για το Paper Moon έχω πάει πολλές φορές και έχω περάσει εξαιρετικά. Όμορφο περιβάλλον, καλός κόσμος, επαγγελματικό service, πολύ καλό φαγητό και εκπληκτική λίστα κρασιών.
Δυστυχώς δεν μπορώ να μπω σε λεπτομέρειες - αναγκαστικά θα σας τυραννήσω μέχρι το Σάββατο 9 Φεβρουαρίου που κυκλοφορεί το επόμενο τεύχος του ΟΙΝΟΧΟΟΥ, καθώς θα είναι το θέμα της παρουσίασης εστιατορίου του συγκεκριμένου τεύχους.
Αν βέβαια δεν μπορείτε να περιμένετε μέχρι τότε (και γιατί να περιμένετε άλλωστε;) δοκιμάστε το κάποιο μεσημέρι ή βράδυ με πρώτη ευκαιρία και δεν νομίζω ότι θα το μετανιώσετε.
Θα το βρείτε στον 6ο όροφο του πολυκαταστήματος Attica, Πανεπιστημίου 9, με ξεχωριστή είσοδο από τη Στοά Σπυρομήλιου (δίπλα στο Clemente). Το τηλέφωνο για κρατήσεις είναι το 211-1802696.
 Βάλτε σας παρακαλώ την εξής ημερομηνία στις ατζέντες σας: Ο φετινός Μήνας Κρασιού που διοργανώνει το Καφενείο στην Πλάκα ξεκινάει στις 21 Ιανουαρίου και θα διαρκέσει μέχρι τις 25 Φεβρουαρίου.
Κάθε χρόνο ο Μήνας Κρασιού του Καφενείου φιλοξενεί κρασί σε καράφα από όλη την Ελλάδα. Πρόκειται για κρασί από επώνυμους και επιλεγμένους παραγωγούς από όλο τον ελληνικό αμπελώνα, συντηρημένο κάτω από τις σωστές συνθήκες και σερβιρισμένο σε συνδυασμό με απολαυστικούς μεζέδες.
Φέτος μάλιστα αναμένονται και κάποιες έκτακτες συμμετοχές μικρής επάρκειας (και όποιος προλάβει!...), διάφορα χάπενινγκς, επισκέψεις οινοποιών, φεστιβάλ κρασομεζέδων από όλη την Ελλάδα, κλπ.
Το Καφενείο, που λέτε, είναι σταθερή αξία. Κάνει εξαιρετική δουλειά με το κρασί σε καράφα, προσφέρει νόστιμα εδέσματα με φαντασία και τέχνη, με πολύ καλό service και τίμιες τιμές. Όποιος πάει έχει να το λέει για τους κεφτέδες με σάλτσα κάρι, τον πικάντικο καβουρμά με λιωμένη φέτα, αλλά και την πιο πρόσφατη προσθήκη του μενού, το εκπληκτικό τζατζίκι που φτιάχνουν με γαλοτύρι, αντί για γιαούρτι. Και φυσικά δεν φεύγει αν δεν ολοκληρώσει το γεύμα του με τον φοβερό σπιτικό σοκολατένιο κορμό, σε συνδυασμό με το χειροποίητο λικέρ βύσσινο!...
Χάρηκα, τέλος, που έμαθα πρόσφατα ότι η φήμη του έφτασε μέχρι την Αγγλία, αφού το συμπεριέλαβε η Daily Telegraph στον πρόσφατο οδηγό της για την Αθήνα.
Το Καφενείο βρίσκεται στην Πλάκα, στη διεύθυνση Επιχάρμου 1 & Τριπόδων. Το τηλέφωνο για πληροφορίες και κρατήσεις ελιναι το 210-3246916, ενώ διαθέτει και μία κατατοπιστικότατη ιστοσελίδα στη διεύθυνση www.tokafeneio.gr.
 Σας χρωστάω όμως ένα θέμα από Θεσσαλονίκη, όπως θυμήθηκα. Σωστά;
Ήμουν λοιπόν εκεί πριν τις Γιορτές και ελπίζω να μην αργήσω να ξαναπάω. Αυτό που μ'αρέσει στην πόλη αυτή είναι ότι οι Θεσσαλονικείς δεν χρειάζονται ιδιαίτερη δικαιολογία για να φάνε, να πιούνε, να περάσουν καλά. Για του λόγου το αληθές, ρίξτε μία ματιά να δείτε τι γίνεται στις ταβέρνες, τα μεζεδοπωλεία και τα τσιπουράδικα της πόλης οποιοδήποτε μεσημέρι καθημερινής...
Κάπως έτσι, μετά από μία επαγγελματική συνάντηση, βρεθήκαμε στα Σαμαράκια, στην Πυλαία. Χωρίς να βρίσκεται σε κάποιο κεντρικό, πολυσύχναστο σημείο, την ημέρα που πήγαμε ήταν γεμάτο από παρέες (επαγγελματικές και μη) που περνούσαν καλά με μεζεδάκια, φρέσκο ψαράκι, κρασάκι, τσιπουράκια κλπ.
Παρεμπιπτόντως, μπορεί το όνομα "Σαμαράκια" να είναι λίγο "πρωτότυπο", καθώς δεν παραπέμπει ούτε σε κάτι θαλασσινό/νησιώτικο, αλλά ούτε και σε κάτι πιο σχετικό με κέφι, φαγητό, ποτό, κλπ. Ωστόσο η διεύθυνση του καταστήματος τεκμηριώνει την απόφαση να το ονομάσει έτσι με το εξής κειμενάκι πάνω στην καρτούλα του: "Σαμαράκια, ουσ.: Μικρά αναχώματα που τοποθετούνται στην άσφαλτο για τη μείωση της ταχύτητας των καλοφαγάδων εν όψει γευστικών απολαύσεων".
Εμείς πάντως φάγαμε εξαιρετικούς μεζέδες και το απλό επαγγελματικό μας γεύμα έγινε πολύ πιο διασκεδαστικό και νόστιμο. Εκεί μάλιστα δοκίμασα και έναν πρωτότυπο ψαρομεζέ: τηγανητές ουρίτσες πεσκανδρίτσας, ιδιαίτερα νόστιμες με ουζάκι και διάφορα συνοδευτικά.
Για να πάτε στα Σαμαράκια θα χρειαστείτε (εκτός από ένα αεροπορικό εισιτήριο για Θεσσαλονίκη, αν δε μένετε ήδη εκεί) να ακολουθήσετε κατεύθυνση προς το Γυμνάσιο και Λύκειο της Πυλαίας. Η ακριβής διεύθυνση είναι Δελφών 5 & Δαβάκη 21 και το τηλέφωνο είναι 2310-300333.
 Διαβάζω με χαρά ένα πολύ καλό άρθρο για την Ελληνική κουζίνα και το Ελληνικό κρασί στο περιοδικό Wine Enthusiast. Το άρθρο πραγματεύεται "Τα Δώρα της Ελλάδας" (Greece Bears Gifts) και συμπεριλαμβάνεται στο επετειακό τεύχος του περιοδικού με τίτλο "Best of Year 2007".
Το άρθρο είναι ιδιαίτερα θετικό για την Ελληνική οινο-γαστρονομία. Είναι γραμμένο από τη δημοσιογράφο Karen Berman και επικαλείται σχόλια και απόψεις του chef του εστιατορίου Molyvos στη Νέα Υόρκη, καθώς και ενός από τους μεγάλους εισαγωγείς Ελληνικών κρασιών στην Αμερικάνικη αγορά.
Ο υπότιτλος του άρθρου δηλώνει: "Ζωντανή, φρέσκια και αρωματική, η κουζίνα της Ελλάδας βρίσκει την ιδανική παρέα στα κρασιά της χώρας, που έχουν τον αντίστοιχο χαρακτήρα." Μου άρεσε πολύ και από δημοσιογραφικής, αλλά και από πατριωτικής άποψης, γιατί είναι ένα πλήρες άρθρο: Μιλάει για τους βασικούς μας μεζέδες αλλά και τα κρασιά των διαφόρων οινοπαραγωγικών περιοχών μας, επιτυγχάνοντας να ανοίξει την όρεξη του ξένου αναγνώστη αρκετά, έτσι ώστε να ενδιαφερθεί να μάθει, να δοκιμάσει και - γιατί όχι - να σκεφτεί την Ελλάδα την επόμενη φορά που θα σχεδιάσει τις διακοπές του.
Α, και κάτι πολύ σημαντικό: Το άρθρο κλείνει με δύο πολύ κλασσικές Ελληνικές συνταγές: Τις Γαρίδες Σαγανάκι και το Μουσακά της Αγλαΐας Κρεμέζη.
Αν θέλετε να το τσεκάρετε, θα το βρείτε στην άλλη άκρη αυτού εδώ του link.
 Ε, αν αυτό δεν είναι ατυχία, τότε δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να είναι...
Τελείωναν οι γιορτές και ήμουν όλο χαρά, καθώς η νέα χρονιά θα ξεκινούσε με μία πολύ σημαντική οινική εκδήλωση: γευσιγνωσία μερικών πραγματικά εξαιρετικών κρασιών από το Bordeaux, ανάμεσά τους το Chateau Pontet-Canet καθώς και κάποια από το portfolio του Michel Rolland, παρουσία του ίδιου του Rolland, αλλά και του Alfred Tesseron, ιδιοκτήτη του Chateau Pontet-Canet.
Λίγες μέρες μετά την Πρωτοχρονιά όμως, πέφτω θύμα της ίωσης που κυκλοφορεί και μαστίζει όλο τον κόσμο αυτές τις μέρες, η οποία και με καθηλώνει στο κρεβάτι με 39 πυρετό... Ωραία, ε;
Βεβαίως σήμερα σηκώθηκα, έστω και στα χάλια που βρισκόμουν, και κατέβηκα στο Παλαιό Φάληρο για να συναντήσω τον Michel Rolland, καθώς είχα κανονίσει συνέντευξη μαζί του. Τη συνάντηση αυτή και ετοιμοθάνατος να ήμουν δεν θα την έχανα - ο συγκεκριμένος είναι από τους πιο σπουδαίους ανθρώπους του κρασιού παγκοσμίως και κυνηγάω να του πάρω συνέντευξη πάνω από 2 χρόνια! Πρέπει να σας πω ότι είναι συμπαθέστατος και πολύ προσιτός. Καμία σχέση με το προφίλ που έβγαλε στο Mondovino, για όσους έχουν δει την ταινία αυτή. Μου είπε πολύ ενδιαφέροντα αλλά και ανθρώπινα πράγματα, τα οποία, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα τα διαβάσετε στον Οινοχόο του Απριλίου. Κι αν αναρρωτιέστε γιατί όχι στο επόμενο τεύχος, αυτό του Φεβρουαρίου δηλαδή, είναι γιατί στο τεύχος αυτό θα φιλοξενηθεί η αποκλειστική συνέντευξη που μου έδωσε στο Λονδίνο μία επίσης πολύ σημαντική προσωπικότητα του παγκόσμιου οινικού στερεώματος, ο Steven Spurrier!
Στη γευσιγνωσία προφανώς δεν συμμετείχα. Με το συνάχι και το μπούκωμα που με δέρνει, θα ήταν χαμένος χρόνος και κόπος. Μια γουλιά Chateau Pontet-Canet που δοκίμασα, δεν μου είπε απολύτως τίποτα, μετά βίας θα ξεχώριζα με κλειστά μάτια ότι πρόκειται για κρασί και όχι για κάποιο άλλο αλκοολούχο ποτό... Και εκνευρίζομαι διπλά γιατί το Chateau Pontet-Canet είναι από τα αγαπημένα μου κρασιά του Bordeaux, ενώ τα κρασιά του Rolland, και ειδικά το Chateau Le Bon Pasteur από το Pomerol ανυπομονούσα να τα δοκιμάσω, έχοντας ακούσει τόσα και τόσα γι αυτά...
Αυτό που όμως σημείωσα να κάνω οπωσδήποτε και άμεσα (αρκεί να μου το επιτρέψει η γρίππη) είναι να κατέβω και να περιηγηθώ το καινούριο συγκρότημα που έχουν φτιάξει κάτω στη Μαρίνα του Φλοίσβου. Από τα λίγα που είδα είναι πολύ όμορφο - έχει μαγαζιά, καφέ, εστιατόρια, χώρους για βόλτα, μπόλικο πράσινο και ειδυλλιακό σκηνικό δίπλα στα αγκυροβολημένα σκάφη. Ειδικά το Coquillage, το εστιατόριο στο οποίο έγινε η συνάντησή μου με τον Rolland και η γευσιγνωσία των κρασιών, μου έκανε πολύ καλή εντύπωση. Επιφυλάσσομαι να το επισκεφτώ, να το εξετάσω διεξοδικά και να σας μεταφέρω σχόλια και εντυπώσεις...
|
RSS Feed