 Και αφού περί οινικών αναγνωσμάτων ο λόγος, σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να αναζητήσετε στα σημεία διανομής ξένου τύπου το τεύχος Αυγούστου του Wine & Spirits.Το γνωστό Αμερικάνικο περιοδικό δείχνει ανοιχτά για άλλη μια φορά τα φιλικά του αισθήματα προς το Ελληνικό κρασί: αφ' ενός δημοσιεύει ένα μεγάλο άρθρο για το Αμύνταιο, στο οποίο παρουσιάζει (και εκθειάζει) τα μεγάλα οινοποιεία της περιοχής - Κτήμα Άλφα, Κτήμα Κυρ-Γιάννη, Συνεταιρισμός Αμυνταίου, καθώς και το Κτήμα Βογιατζή, που βρίσκεται λίγο πιο κάτω, στο Βελβεντό. Αφ' ετέρου, οι συνεργάτες του περιοδικού δοκίμασαν και βαθμολόγησαν 191 Ελληνικά κρασιά γι αυτό το τεύχος. 32 από αυτά κρίθηκαν εξαιρετικά (Exceptional) και απέσπασαν βαθμολογία από 90 και πάνω, ενώ 31 διακρίθηκαν για την καλή σχέση ποιότητας-τιμής τους (Best Buy). Αν αγοράσετε το τελευταίο αυτό τεύχος του Wine & Spirits, θα γνωρίσετε ακόμα μέσα από τις σελίδες του την απίστευτα ενδιαφέρουσα γαστρονομία της Χώρας των Βάσκων, αλλά και τους νέους "Τεκιλιέ", οι οποίοι - μετά τους Σομελιέ και τους Φρομελιέ - αναλαμβάνουν να συνδυάσουν πιάτα της μοντέρνας διεθνούς κουζίνας με κοκτέιλς που περιέχουν τεκίλα, και όχι μόνο.Μπορείτε να πάρετε μία συνοπτική ιδέα της βασικής θεματολογίας του τεύχους κάνοντας κλικ σε αυτό εδώ το link. Για άλλη μια φορά λοιπόν, Καλή Ανάγνωση!...
 Και μια και είμαστε στην περίοδο των θερινών μας διακοπών, δηλαδή αρκετά χαλαροί και ενδεχομένως και ολίγον αποσυντονισμένοι, να σας υπενθυμίσω ότι αυτό το Σάββατο, 8 Αυγούστου, κυκλοφορεί μαζί με την Καθημερινή ο Οινοχόος του καλοκαιριού.
Στις σελίδες του θα βρείτε όπως πάντα ενδιαφέρουσα οινογαστρονομική θεματολογία από την Ελλάδα και το εξωτερικό, καθώς και μία σειρά από όμορφες προτάσεις κρασιών που έχουν επιλεγεί ειδικά, τόσο για την λογική τιμή τους (στην εποχή που διανύουμε...), όσο και για το γεγονός ότι ενδείκνυνται για δροσερή, καλοκαιρινή οινοποσία, ανεξάρτητα από το στυλ ή το χρώμα τους.
Όπου κι αν τον διαβάσετε - στο σπίτι, στο εξοχικό ή στην παραλία - σας εύχομαι Καλή Ανάγνωση!...
 Ξέρετε ότι δεν μου αρέσει να γενικολογώ, γιατί ειδικά στις μέρες μας είναι κάτι παρακινδυνευμένο. Ωστόσο το εννοώ όταν λέω ότι στη Νάξο δύσκολα τρώει κανείς άσχημα... Δεν λέω, υπάρχουν στο νησί, όπως στους περισσότερους προορισμούς διακοπών της Ελλάδας, κάποιες τουριστικές παγίδες... Αποφεύγοντάς τις, όμως, ο επισκέπτης στη Νάξο θα φάει πραγματικά πολύ καλά. Από τη μεριά μου, εγώ ευχαρίστως να βοηθήσω προς αυτή την κατεύθυνση. Για το λόγο αυτό, ακολουθούν κάποιες επιλογές που είναι τσεκαρισμένες και πολύ δυνατές. Είναι οι εξής:
 Ξεκινάμε με την Αξιώτισσα, στο Καστράκι (22850-75107). Για εμένα η top ταβέρνα του νησιού, με μεγάλο κατάλογο που δίνει έμφαση στις ντόπιες γεύσεις, τα τοπικά τυριά, και πολλές σπεσιαλιτέ ημέρας. Μας άρεσε πολύ η πικάντικη ρεβιθοσαλάτα με καυτερή πιπεριά και φρέσκο κρεμμυδάκι, οι διάφορες νοστιμότατες παραλλαγές στη χρήση της μελιτζάνας, οι νόστιμες πίττες, καθώς και το dressing της Κυκλαδίτικης σαλάτας που είχε ως βάση την Κοπανιστή Μυκόνου (θα το κάνω κι εγώ...). Εξίσου αξιόλογα τα κυρίως (με έμφαση στο κρέας), και πολύ δυνατά τα γλυκά.
 Η Απείρανθος βρίσκεται αρκετά μακριά από τη Χώρα, αλλά είναι μια εκδρομή που αξίζει να κάνετε. Όχι μόνο επειδή το χωριό είναι όμορφο, γραφικό και έχει και μεγάλη ιστορία, αλλά και για να φάτε Στου Λεφτέρη (22850-61333). Μικρός κατάλογος αλλά κάθε στοιχείο του είναι εξαιρετικά περιποιημένο, τόσο σε εμφάνιση, όσο και σε γεύση. Το (ντόπιο) κρέας που θα φάτε στου Λεφτέρη δεν θα το φάτε πουθενά αλλού στο νησί (και όχι μόνο). Όσο για τη wine list, εκεί ο Λεφτέρης κάνει την έκπληξη και έχει συμπεριλάβει, ανάμεσα στις καλές Ελληνικές ετικέτες, και ένα αρκετά αξιόλογο Αργεντίνικο Malbec, καθώς και ένα συμπαθέστατο Pinot Noir από τη Χιλή! Μια βασική προειδοποίηση όμως: το service στου Λεφτέρη είναι αργό. ΠΟΛΥ ΑΡΓΟ! Εννοείται ότι το αποτέλεσμα αξίζει την αναμονή, αλλά ίσως όταν θα λιμοκτονείτε περιμένοντας τα πρώτα πιάτα να μην σας παρηγορεί αυτό. Γι αυτό τσιμπήστε ένα τοστάκι πριν ξεκινήσετε για την Απείρανθο, και θα με θυμηθείτε...
 Στη Χώρα, συνιστώ ανεπιφύλακτα τον Λαβύρινθο (22850-22253). Όμορφος χώρος, που είναι ουσιαστικά μία προσεγμένη και ατμοσφαιρική αυλή μέσα στα σοκάκια της Χώρας. Ο Λαβύρινθος είναι ένα νησιώτικο εστιατόριο με καθαρά Μεσογειακό ύφος, που δίνει μεγάλη έμφαση στις πρώτες ύλες του Αιγαίου. Έτσι, βασικά συστατικά στα περισσότερα πιάτα είναι Αιγαιοπελαγίτικα υλικά όπως η λιαστή ντομάτα, η λούζα, η φάβα και η κάπαρη, ενώ και η wine list κυριαρχείται από νησιώτικα κρασιά, με πρωταγωνιστές αυτά της Σαντορίνης, της Μυκόνου και της Πάρου.
 Αρκετά μεγάλη εκδρομή είναι επίσης και αυτή για την Κόρωνο. Αν όμως αποφασίσετε να την κάνετε, η ταβέρνα της Ματίνας (22850-51243) είναι... μονόδρομος. Στην πολύ γραφική πλατειούλα (πλάτσα) του χωριού, η Ματίνα θα σας περιποιηθεί με ό,τι φαγητό έχει φτιάξει εκείνη την ημέρα, δηλαδή μία μικρή επιλογή από λαδερά και ελαφρά μαγειρευτά. Ό,τι φάτε θα είναι 100% σπιτικό (θυμίζει μαγειρική "μαμάς ή γιαγιάς" στο σπίτι), ενώ οι τηγανητές πατάτες είναι για να τρώει η μάνα (και... η συνέχεια είναι γνωστή). Στο τέλος η Ματίνα θα σας φιλέψει και σπιτικό γλυκό του κουταλιού.
Τέλος, έχετε ακόμα ένα κίνητρο για να προτιμήσετε την πανέμορφη παραλία που ανέφερα στο προηγούμενο ποστ, την Πλάκα, και αυτό είναι το φαγητό. Εκεί, οι επιλογές είναι δύο, και είναι αμφότερες πολύ αξιόλογες. Πρόκειται για τον Παράδεισο και τα Τρία Αδέρφια, που πρέπει να απέχουν περί τα 500 μέτρα μεταξύ τους. Και στις δύο ταβέρνες θα βρείτε μεγάλη ποικιλία μαγειρευτών/λαδερών της ημέρας, πολύ καλά κρέατα, καθώς και ψάρια και θαλασσινά. Πιστέψτε με, δεν θυμίζουν σε τίποτα την κλασσική, μαζική και πρόχειρη ταβέρνα παραλίας που όλοι (δυστυχώς) έχουμε στο νου μας σε αντίστοιχα σημεία.
Σας αφήνω με μία σειρά από φωτογραφίες πιάτων από τα παραπάνω μέρη. Ήταν όλα τόσο νόστιμα, που με το ζόρι έδειξα χαρακτήρα και τα φωτογράφησα, πριν... ορμήξω!...
 Κακίζω τον εαυτό μου (και τη σύζυγο, βεβαίως), που τόσα χρόνια δεν είχαμε πάει στη Νάξο. Το νησί, πέρα από τις πολλές ομορφιές και τις πολλές εναλλακτικές που προσφέρει στον επισκέπτη, διαθέτει, κατά τη γνώμη μου, όλα όσα πρέπει να έχει ο ιδανικός προορισμός διακοπών: όμορφες παραλίες, καλό φαγητό με ενδιαφέρουσες τοπικές γεύσεις, και επιλογές στη διασκέδαση για κάθε γούστο.
Επειδή λοιπόν είναι ακόμα νωρίς και κάποιοι από εσάς μπορεί να βρεθείτε στη Νάξο φέτος (αλλά και για future reference), έφτιαξα αυτό το μίνι-οδηγό που ακολουθεί:
Που να μείνετε:Προτείνω ανεπιφύλακτα το ξενοδοχείο Iria Beach στην Αγία Άννα. Είναι καθαρό και προσεγμένο, με όμορφους χώρους, ευρύχωρα δωμάτια, πλούσιο πρωινό με χειροποίητες πίττες, κέικ, μαρμελάδες, κλπ. Πολύ δυνατά σημεία η πρόθυμη εξυπηρέτηση με χαμόγελο, αλλά και η απόσταση ενός λεπτού (κυριολεκτικά) από την παραλία. Καλά λόγια επίσης άκουσα από φίλους που έμειναν για δεύτερη φορά φέτος στο Aegean Palace στην Πλάκα.Που να κολυμπήσετε:Οι παραλίες Άγιος Προκόπιος και Αγία Άννα είναι οι πιο γνωστές οργανωμένες παραλίες του νησιού, και είναι πραγματικά πολύ καλές. Παρότι, ωστόσο, δεν είμαι ειδικός σε θέματα παραλίας (κάθε άλλο μάλιστα), δυσκολεύομαι να θυμηθώ αν έχω βρεθεί σε πιο όμορφη και απολαυστική παραλία στη ζωή μου, από την Πλάκα. Για τους λάτρεις του surf και των λοιπών θαλάσσιων extreme sports, προτείνεται και η παραλία Μικρή Βίγλα, την οποία πιάνει (και... παίρνει και σηκώνει) ο αέρας παραπάνω από τις άλλες.Που να πάτε:Για βόλτα, φαγητό, ποτό, παγωτό, κλπ στη Χώρα με τα όμορφα μικρά σοκάκια της, για βραδινό ποτάκι στην Αγία Άννα (και συγκεκριμένα στο Banana ή δίπλα στο Island), για επίσκεψη/εκδρομή στα ορεινά χωριά όπως το Χαλκί, η Απείρανθος, η Κόρωνος. Σημείωση: η Νάξος είναι μεγάλο νησί και ενδείκνυται η περιήγηση με αυτοκίνητο στις πιο απομακρυσμένες παραλίες και τα χωριά της ενδοχώρας. Το νησί διαθέτει και πολλά σημεία ιστορικού και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, τα οποία όμως δεν θα βρείτε στον μικρό αυτό μου οδηγό...Τι να δοκιμάσετε:Τυριά: Εκτός από την περίφημη Γραβιέρα Νάξου ΠΟΠ, δοκιμάστε ξυνομυζήθρα, φέτα, καθώς και το ντόπιο κεφαλοτύρι, που ονομάζεται Αρσενικό. Το τελευταίο παρασκευάζεται από πρόβειο και κατσικίσιο γάλα, και είναι απίστευτο! Σημειωτέον, τα πιο γευστικά τυριά του νησιού γίνονται με τον παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή από φρέσκο, μη παστεριωμένο γάλα. Επιπλέον, όσο πιο μερακλής είναι αυτός που θα σας τα σερβίρει, τόσο πιο παλαιωμένα και ώριμα θα είναι, και θα ξεχειλίζουν από γεύση και άρωμα, σε αντίθεση με τα φρέσκα και πιο χλωρά τυριά, τα οποία είναι σαφώς πιο ουδέτερα αρωματικά.Πατάτες: Οι πατάτες της Νάξου είναι γνωστές παγκοσμίως. Στο νησί θα χαρείτε φρέσκες πατάτες τηγανητές, καθώς και πατάτες σε διάφορες άλλες μορφές, όπως πατατοσαλάτες, γεμιστές, ψητές, φούρνου, κλπ.Κρέας: Η Νάξος διαθέτει παράδοση και αυτονομία στην ντόπια κτηνοτροφία, γι αυτό και το κρέας είναι πιο διαδεδομένο από το ψάρι στα εστιατόρια και τις ταβέρνες του νησιού. Οι... σαρκοφάγοι επισκέπτες θα χορτάσουν ζουμερές μπριζόλες, παϊδάκια, πανσέτες, λουκάνικα, και πάει λέγοντας!...Την Cucina Povera του νησιού: Όσπρια σε διάφορες μορφές, πίττες, πατάτες, λαδερά λαχανικά, και γενικά διάφορες γεύσεις της γης και της φτώχειας που, με την Ναξιώτικη πινελιά, αποκτούν ξεχωριστό ενδιαφέρον.Παγωτό: Το αναφέρω ξεχωριστά, γιατί στη Νάξο γεννήθηκε το Waffle House που έγινε αργότερα ο ναός του παγωτού και της βάφλας στη Βουλιαγμένη. Waffle House θα βρείτε και στη Χώρα της Νάξου, αλλά και στην παραλία της Πλάκας.Που να φάτε:Αυτό είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο από μόνο του, γι αυτό και θα περιμένετε για το ειδικό post με τις επιλογές μου, που ακολουθεί (διαβάστε το εδώ).Παρεμπιπτόντως, θα βρείτε χάρτες, διευθύνσεις και πολλές άλλες πληροφορίες για όλα τα παραπάνω στην πολύ καλή ιστοσελίδα που έχει δημιουργηθεί για το νησί της Νάξου, και την οποία μπορείτε να επισκεφτείτε κάνοντας κλικ σε αυτό εδώ το link.
|
RSS Feed