Η σημερινή μέρα, όπως αναμενόταν, ήταν τέλεια. Μετά από ένα απίστευτο πρωινό που απολαύσαμε με φόντο την εκπληκτική θέα από την ταράτσα του ξενοδοεχίου, πήραμε τους δρόμους!

Το δρομολόγιο ξεκίνησε με σύντομες στάσεις σε μερικές από τις μικρές πόλεις που συνθέτουν το Chianti Classico: την Greve, την Radda, την Castellina και το Panzano. Στο τελευταίο μείναμε περισσότερο, προκειμένου να επισκεφτούμε δύο ιδιαίτερα αξιόλογα οινοποιεία: την Villa Cafaggio και το Fontodi.


Και τα δύο οινοποιεία βρίσκονται στην ιδιαίτερα προνομιούχα περιοχή της Χρυσής Κοιλάδας (Conca d' Oro). Στη Villa Cafaggio η γλυκύτατη Ελίζα μας έκανε μία πλήρη ξενάγηση, ενώ οργάνωσε για εμάς και μία δοκιμή τεσσάρων χαρακτηριστικών κρασιών: του Chianti Classico 2006 και του Chianti Classico Riserva 2005 του κτήματος, καθώς και των 2 Super Tuscans τους: του San Martino 2000 (από 100% Sangiovese) και του Cortaccio 2003 (από 100% Cabernet Sauvignon). Τα δύο πρώτα ήταν πολύ όμορφα και τυπικά, το συγκεκριμένο San Martino ωστόσο, χωρίς να είναι κακό, δεν ήταν "στη χρονιά του". Το Cortaccio όμως ήταν χωρίς αμφιβολία ένα από τα καλύτερα Cabernet Sauvignon που έχω δοκιμάσει τελευταία. Όποιος προτιμάει ερυθρά κρασιά με σώμα, ένταση και ταννίνες "στο Θεό" καλά θα κάνει να το αναζητήσει.


Στο Fontodi τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Το οινοποιείο έχει μία πολύ πιο "boutique" προσέγγιση, ενώ μας φρόντισε προσωπικά ο ιδιοκτήτης, ο εξαιρετικός Giovanni Manetti. Μαζί του δοκιμάσαμε 3 απίστευτα κρασιά του: το πολύ καλό και μυώδες Chianti Classico 2006, το πανέμορφο Vigna del Sorbo Chianti Classico Riserva 2004 που πρόσφατα απέσπασε 95 βαθμούς από τον Αμερικάνο guru Robert Parker, αυτό όμως που ήταν η αποκάλυψη ήταν το Flaccianello della Pieve 2005: το Τοσκανέζικο Sangiovese στα καλύτερά του. Το συγκεκριμένο κρασί έχει θέσει ήδη υποψηφιότητα για τον τίτλο του κορυφαίου κρασιού αυτού του ταξιδιού!


Έπεται συνέχεια. Τόσο σήμερα το βράδυ, από τους οικοδεσπότες μας στο οινοποιείο Capannelle, όσο και αύριο, με επισκέψεις στο Tenuta Tignanello (που λέγαμε...) και το Castello di Nipozzano της οικογένειας Frescobaldi. Ανυπομονώ!...

Nassos
7/24/2008 08:41:40 am

Η αίσθηση που αφήνεται στο αναγνωστικό κοινό σας είναι ότι ταλαιπωρείστε αφάνταστα...
Δύο ερωτήσεις έχω μόνον, άσχετες μεταξύ τους...
Η συνοδεία σας απολαμβάνει την εκδρομή εξίσου;

Αν σας επιτρεπόταν την ημέρα της επιστροφής σας να φέρνατε μόνον 5 φιάλες κρασί, ποιές θα επιλέγατε;

Reply
7/24/2008 07:10:10 pm

Τέτοια ταλαιπωρία, ούτε στον εχθρό μου...;-)

Reply
7/31/2008 02:39:36 am

@ FoodJunkie:
Αυτό ξαναπέστο, μακάρι αυτές να είναι οι ταλαιπωρίες στη ζωή μας!...

@ Nassos:
1. Η συνοδεία μου (όταν με ακολουθούσε) ήταν φίλοι από τον χώρο του κρασιού. Οπότε πιστεύω ότι απόλαυσαν την εκδρομή τουλάχιστον όσο εγώ!
2. Δύσκολο ερώτημα. Αν για κάποιο λόγο θα έπρεπε και οι φιάλες να ήταν της ίδιας ετικέτας, θα επέλεγα το Flacianello 05, ένα πραγματικά απίθανο κρασί από την περιοχή. Αν, τώρα, δεν υπήρχε τέτοιος περιορισμός, θα ακολουθούσα περίπου την τακτική που ακολούθησα και στην πραγματικότητα: τουλάχιστον μία φιάλη magnum από τα καλύτερα δείγματα των αντιπροσωπευτικών κρασιών της περιοχής: 1 Chianti Classico, 1 Chianti Rufina, 1 Super Tuscan, 1 Brunello di Montalcino, 1 ακόμα Super Tuscan.
Παρεμπιπτόντως μπορεί να έβγαλα τη μέση μου με όλα τα magnum που κουβάλησα αλλά τώρα που τα έφερα και τα έβαλα για ύπνο είμαι πολύ υπερήφανος γι αυτά...

Reply



Leave a Reply.