Στο πρόσφατο ταξίδι μου στο Λονδίνο λοιπόν, είχα το προνόμιο να γευματίσω στο παλαιότερο και πιο φημισμένο Members' Club, το Athenaeum. Το Club βρίσκεται στην καρδιά του Pall Mall, στο ιστορικό κέντρο του Λονδίνου, και η είσοδος επιτρέπεται μόνο στα προσεκτικά επιλεγμένα μέλη του και στους προσκεκλημένους τους.
Για να γίνει μέλος κανείς στο Athenaeum τα κριτήρια είναι πολλά και αυστηρά: Εκτός του υψηλότατου αντιτίμου της εγγραφής και της συνδρομής, το υποψήφιο μέλος πρέπει να προταθεί από υφιστάμενα μέλη, τα οποία θα διαβεβαιώσουν την επιτροπή εγκρίσεως νέων μελών ότι πρόκειται για άνθρωπο του πνεύματος. Αυτό το τελευταίο είναι το βασικό χαρακτηριστικό που πρέπει να έχουν τα μέλη του Athenaeum, πράγμα το οποίο υποδηλώνεται από το όνομά του, από το χρυσό άγαλμα της Παλλάδος Αθηνάς στην είσοδό του, αλλά και από την ιστορική λίστα των μελών του που περιλαμβάνει διάσημους συγγραφείς (Tennyson, Kipling, Stevenson), φιλοσόφους (John Stewart Mill), πολιτικούς (George Canning, Λόρδος Russell, Δούκας του Wellington), αλλά και επιστήμονες (Charles Darwin, Michael Farraday).
Μπαίνοντας στην μεγαλοπρεπή είσοδο του Athenaeum, απενεργοποίησα το κινητό μου και το άφησα στην γκαρνταρόμπα με το παλτό μου, καθώς η παρουσία του και μόνο θεωρείται έλλειψη σεβασμού (αν μάλιστα χτυπήσει, ο Θεός να βάλει το χέρι του...). Εννοείται ότι η είσοδος επιτρέπεται μόνο σε όσους φορούν κουστούμι και γραβάτα, ενώ οι κυρίες (που μόλις πριν πέντε χρόνια τους επετράπη να περάσουν τις πύλες του Club) πρέπει να είναι επίσημα και ευπρεπώς ενδεδυμένες.
Περνώντας στη σάλα του εστιατορίου, καθίσαμε στο τραπέζι που είχε κλείσει ο οικοδεσπότης μας. Το service ήταν άψογο από την αρχή ως το τέλος: οι σερβιτόροι ήταν ευγενικοί και εξυπηρετικοί στο έπακρον, πάντα όμως με τη δέουσα διακριτικότητα. Το μενού αρκετά πλούσιο και με πολλές επιλογές σε κρέας, ψάρι, θαλασσινά και κυνήγι. Η λίστα των κρασιών μεγάλη και αξιοθαύμαστη, και σε ιδιαίτερα καλές τιμές, καθώς, όπως μου εξήγησαν, το Club εισάγει τα κρασιά του απευθείας. Οι επιλογές μου (ο οικοδεσπότης μου έκανε την τιμή να μου ζητήσει να επιλέξω εγώ τα κρασιά) ήταν εύστοχες αλλά μετρημένες. Για τα πρώτα πιάτα - καθώς οι επιλογές όλων ήταν είτε θαλασσινά είτε λαχανικά) διάλεξα ένα εξαιρετικό Chablis Grand Cru του 2005, φρέσκο και δροσερό με απαράμιλλη οξύτητα, ενώ για τα κύρια πιάτα που βασίζονταν στο κόκκινο κρέας, διάλεξα μία σπάνια ετικέτα Vino Nobile di Montepulciano του 2003, που ήταν μία ιδιαίτερα ζεστή χρονιά στην Τοσκάνη. Όλοι το ευχαριστήθηκαν, ενώ ο συνδυασμός με το τρυφερότατο φιλέτο με άγρια μανιτάρια που είχα παραγγείλει ήταν απλά τέλειος.
Μετά το επιδόρπιο, κατευθυνθήκαμε στην βιβλιοθήκη (Drawing Room) του 1ου ορόφου. Εκεί, λες και βρισκόμασταν σε σκηνή βγαλμένη από το Yes Prime Minister (περίμενα ότι κάπου θα έπαιρνε το μάτι μου τον Sir Humphrey...) κάποιοι πήραν το καφέ τους, ενώ οι υπόλοιποι απολαύσαμε ένα Vintage Port.
Φεύγοντας από το Athenaeum περπατήσαμε μέχρι το φίνο και ιστορικό κατάστημα Fortnum & Mason's στο Piccadilly, για να αγοράσουμε τις διάσημες σοκολάτες και τα γλυκά του, αλλά και να χαζέψουμε στην εξαιρετική κάβα στο υπόγειό του. Με αυτό τον τρόπο ολοκληρώθηκε μία αξέχαστη εμπειρία από ό,τι πιο εκλεκτό και exclusive μπορεί να ζήσει κανείς στο Λονδίνο, κάπως έτσι, μέσα σε λίγες μεσημεριανές ώρες...
RSS Feed