Ξεκαθαρίζω "με το καλημέρα" ότι η συνταγή δεν είναι δική μου αλλά του μέγιστου Jamie Oliver. Εγώ αφ'ενός εκανα κάποιες πολύ μικρές αλλαγές/παρεμβάσεις, και αφ' ετέρου εντυπωσιάστηκα από την έκφραση ικανοποίησης της συζύγου με την πρώτη μπουκιά αλλά και μέχρι που έγλειψε το πιάτο στο τέλος. Αφού λοιπόν το πιάτο πέρασε από έναν τόσο αυστηρό και δύσκολο κριτή, σας το προτείνω με κλειστά μάτια!

Ξεκινάμε λοιπόν. Για την κολοκυθο-καρμπονάρα μας (εμένα και του Jamie εννοώ...) θα χρειαστείτε:

- 1 πακέτο των 500gr πέννες πολύχρωμες

- 5 μεγαλούτσικα κολοκύθια
- 4 αυγά
- 10 φέτες καπνιστό μπέικον ή πανσέτα (προτιμώ μπέικον που έχει πιο έντονη γεύση)
- 150 gr χαλούμι*

- 50 gr παρμεζάνα σε ξύσμα (πέταλα)

- 5 κουταλιές της σούπας κρέμα γάλακτος (μπορεί να είναι και διαίτης)

- μερικά
φυλλαράκια από φρέσκο θυμάρι
- Ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι


Εκτέλεση:

1. Ξεκινάμε την προεργασία μας κόβοντας τα κολοκυθάκια στη μέση εγκάρσια, και μετά σε (όχι πολύ λεπτά) μισοφέγγαρα. Παράλληλα κόβουμε το χαλούμι σε κύβους, το μπέικον σε χοντρά κομμάτια και τα φυλλαράκια του θυμαριού σε πολύ μικρά και λεπτά κομματάκια

2. Βάζουμε σε μεγάλη κατσαρόλα μπόλικο νερό με χοντρό αλάτι να βράσει. Μόλις βράσει, ρίχνουμε τις πέννες μας με στόχο να γίνουν al dente (αν δεν είμαστε σίγουροι για το χρόνο, ακολουθούμε τις οδηγίες στο κουτί)
3. Σε ένα μπωλ χτυπάμε τα αυγά μας καλά, προσθέτουμε την κρέμα, το μισό χαλούμι και την παρμεζάνα και αναμιγνύουμε καλά για να γίνει μία παχύρευστη σάλτσα. Προσθέτουμε φρέσκο πιπέρι και αλάτι
4. Σε μεγάλο τηγάνι τσιγαρίζουμε τα κομματάκια του μπέικον σε ελαιόλαδο. Όταν αυτό έχει αρχίσει να παίρνει χρώμα και να μοσχοβολάει, ρίχνουμε τα κολοκυθάκια, τα οποία ουσιαστικά τηγανίζουμε ελαφρά στο λάδι που έχει πάρει το άρωμα του μπέικον. Προσθέτουμε απλόχερα φρέσκο μαύρο πιπέρι, στη συνέχεια το θυμάρι, και ολοκληρώνουμε τη διαδικασία μέχρι τα κολοκυθάκια μας να έχουν καλυφθεί τελείως από το λάδι και να έχουν αρχίσει να "χρυσίζουν" στο χρώμα.

5. Οι πέννες μας έχουν βράσει. Τις σσουρώνουμε, αφού έχουμε πρώτα κρατήσει σε ένα φλυτζάνι ανάλογη ποσότητα του νερού της βράσης των ζυμαρικών.

6. Αναμιγνύουμε αμέσως τις πέννες με τα κολοκυθάκια και το μπέικον, αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε το νερό της βράσης, καθώς και τη σως της κρέμας, του αυγού και των τυριών.

7. Στο τελευταίο ανακάτεμα προσθέτουμε το υπόλοιπο χαλούμι και σερβίρουμε τρίβοντας φρέσκο πιπέρι από πάνω.


* Η συνταγή βεβαίως δεν προβλέπει χαλούμι, αλλά παρμεζάνα. Εγώ όμως βρήκα ψωνίζοντας ένα εξαιρετικό artisan χαλούμι και είπα να "παίξω" με αυτό - και δεν το μετάνιωσα. Το χαλούμι γενικώς μου αρέσει γιατί δίνει γεύση, αφού είναι αρκετά αλμυρό, δεν λιώνει, ενώ τα μυρωδικά του δίνουν μία έξτρα αρωματική διάσταση στο πιάτο.


Με τι κρασί συνδυάζουμε; Επιθεωρώντας την συνταγή, πριν βγω για ψώνια, είχα κατασταλάξει σε ένα μυρωδάτο Νεοζηλανδέζικο Sauvignon Blanc, τα πράσινα αρώματα του οποίου θα έκαναν καλό παιχνίδι με τα κολοκυθάκια, και όχι μόνο. Στον Βασιλόπουλο, όμως, έπεσα σε μία μεγάλη προθήκη που είχε τη Λημνία Γη 2007 του Κτήματος Χατζηγεωργίου σε προσφορά (€7.20). Θυμήθηκα λοιπόν το φίλο μου τον Πέτρο και το πόσο όμορφα είχαμε περάσει στη Λήμνο παρέα, σκέφτηκα και ότι το ευωδιαστό ξηρό Μοσχάτο του θα πήγαινε τέλεια με τα αρώματα του θυμαριού της συνταγής, αλλά και του δυόσμου από το χαλούμι, οπότε η Λήμνος επεκράτησε της Νέας Ζηλανδίας πανηγυρικά!


Καλή όρεξη!


7/11/2008 07:55:53 pm

Ted, I made this last summer and it's wonderful, easy and a little sweet from the zucchini.

I know they probably aren't found in Greece but the summer squash (yellow-looking zucchini) give the dish a wonderful colour but your use of coloured pasta did the trick!

Reply
7/11/2008 08:19:14 pm

Ha, Peter, that's exactly the reason I used the coloured pasta, plus it adds a bit of complexity to the flavours.

I'm glad you like this too. What do you think of my haloumi "touch"?

Reply
7/11/2008 10:56:33 pm

Εννοείται πως η αυθεντική καρμπονάρα δεν έχει κρέμα γάλακτος, ούτε κολοκυθάκια.
Έλα όμως που μια περίοδο μου άρεσε η «Ελληνική» εκδοχή της (με κρέμα, μπέικον και μανιτάρια!). Αντίθετα ποτέ δεν μου άρεσε η αίσθηση του ωμού αυγού παρ΄όλο που ψήνεται στα ζεστά ζυμαρικά.
Είχα πάντα πρόβλημα να την παραγγείλω μιας και τι θα μπορούσα να πω σε κάποιον που θα μου σέρβιρε την αυθεντική;
Θυμάμαι λοιπόν μια βραδιά πριν χρόνια, σε γνωστό Ιταλικό, ρωτώ τον σερβιτόρο αν η καρμπονάρα έχει αυγό.Ακόμη θυμάμαι το ύφος του όταν μου απαντούσε:
- Φυσικά όχι κύριε! Χαμογελώντας την παρήγγειλλα και έγώ και είμαστε όλοι ευτυχισμένοι!
Καλό Σ/Κ.
ΥΓ. Έχει πρόβλημα η σελίδα σας, ή μόνο σε εμένα συμβαίνει να μην ανοίγει με την πρώτη;

Reply
7/11/2008 11:56:50 pm

Η "Ελληνική" carbonara είναι το απόλυτο "comfort food" όταν θες να φας κάτι παχύ και χορταστικό σε βαθμό αμαρτίας (για να μην πω κακουργήματος!...)
Με ξένισε κι εμένα το γεγονός ότι αυτή η συνταγή έχει κρέμα γάλακτος, αλλά το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό - και όχι βαρύ, ειδικά αν χρησιμοποιήσεις light... Χώρια που, από τη στιγμή που το λέει ο Jamie, who am I to doubt him?

Η σελίδα μου έχει μία λαμπρή ιστορία συνεχών προβλημάτων... Τελευταία όμως - να χτυπήσω ξύλο - δείχνει να είναι ΟΚ. Ελπίζω το όποιο πρόβλημα να ήταν συμπτωματικό.

Καλό Σ/Κ και σε σας!

Reply
7/14/2008 08:13:19 pm

Πολύ ωραία συνταγή. Το χαλούμι δεν ξέρω, ενώ μου αρέσει ψητό στα κάρβουνα σε φαγητό δεν το αγαπάω ιδιαίτερα, οπότε ίσως προτιμήσω την παρμεζανα.

Για την καρμπονάρα συμφωνώ πως η ελληνική εκδοχή είναι τόσο συνυφασμένη με την παιδική ηλικία των περισσότερων που είναι δύσκολο να περάσεις στην "αυθεντική" με ευκολία. Συν του ότι κάποιες φορές μυρίζει από το αβγό...

Reply
8/8/2010 10:16:52 am

Art is long, and time is fleeting.

Reply
8/11/2010 11:06:19 am

If I know what love is, it is because of you.

Reply
9/13/2010 10:29:25 am

Loveliness, needs not the foreign aid of ornament, but is when unadorned, adorned the most.

Reply



Leave a Reply.