Σας έλεγα τις προάλλες για τα Ιταλικά κρασιά και πώς τα σύγχρονα "θαύματα" της Τοσκάνης προέκυψαν παραβιάζοντας την τότε παράλογη οινική νομοθεσία της περιοχής. Ανέτρεξα λοιπόν στις σημειώσεις μου από τη τελευταία κάθετη δοκιμή Tignanello Antinori στην οποία είχα παρευρεθεί πριν λίγους μήνες. Και εστιάζω στο Tignanello επειδή ήταν το πρώτο κρασί που σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης. Και αν όλα πάνε καλά, θα το επισκεφτώ στα "λημέρια" του, στην Tenuta Tignanello, στην καρδιά του Chianti Classico, την άλλη εβδομάδα.

Το Tignanello, λοιπόν, είναι: α) το πρώτο κρασί που χρησιμοποίησε Sangiovese παλαιωμένο σε βαρέλι, β) το πρώτο κρασί της περιοχής που βασίστηκε σε χαρμάνι με ξένες ποικιλίες όπως το Cabernet Sauvignon, γ) και ένα από τα πρώτα ερυθρά κρασιά του Chianti στα οποία δεν συμμετείχαν λευκές ποικιλίες. Καταλαβαίνετε λοιπόν την ιστορική σημασία του κρασιού αυτού, πέρα από την αδιαμφισβήτη ποιότητά του.


Το Tignanello είναι χαρμάνι Sangiovese, Cabernet Sauvignon και Cabernet Franc. Όλα τα σταφύλια προέρχονται από το ίδιο το κτήμα, που βρίσκεται λίγο έξω (νότια) από τη Φλωρεντία. Όπως είναι αναμενόμενο, στο χαρμάνι πρωτοστατεί το Sangiovese (που από το 2001 και μετά συμμετέχει με ποσοστό 85%), ενώ το Cabernet Sauvignon και το Cabernet Franc συμμετέχουν με ποσοστά 10% και 5% αντίστοιχα. Όπως συμβαίνει με κάθε πραγματικά ποιοτικό κρασί, το Tignanello παράγεται και διατίθεται στο εμπόριο μόνο εφόσον η χρονιά είναι εξαιρετική. Για το λόγο αυτό, τα τελευταία 35 χρόνια έχει "πηδήξει" 6 εσοδείες, με πιο πρόσφατη αυτήν του καταραμένου (για την ευρύτερη περιοχή) 2002.


Για όσους ενδιαφέρονται να δούν το Tignanello κάθετα, οι σημειώσεις μου λένε τα εξής:

- το 1997 θεωρείται η εσοδεία του αιώνα για την Τοσκάνη. Πράγματι, το κρασί, που είναι πλέον 11 ετών, παρουσιάζει μία όμορφη και πολύπλοκη μύτη με νότες από δέρμα και καπνό, καθώς και κρέας κοκκινιστό. Στο στόμα διατηρεί δυνατές ταννίνες, εξαιρετική οξύτητα και πολύ καλή διάρκεια.

- Το 1999 ήταν πιο ψυχρή χρονιά, και φαίνεται. Η μύτη είναι πιο πιπεράτη και άγρια, ενώ το φρούτο πιο διακριτικό. Στο στόμα το κρασί είναι γεμάτο και δυνατό, οι ταννίνες πιο διακριτικές, ενώ η οξύτητα πολύ πιο έντονη.

- Το 2000 η μύτη είναι πράσινη, με αρώματα όπως ραπανάκι και horseradish να συνυπάρχουν με φρούτα και λουλούδια. Το στόμα είναι εντυπωσιακό με αρώματα από καφέ, δέρμα και πιπεριά, δυνατές ταννίνες, σωστή οξύτητα και μεγάλη διάρκεια.
- Το 2001 ήταν από τις πιο καλές τελευταίες χρονιές, ειδικά για το Sangiovese, γι αυτό και η συμμετοχή του στο χαρμάνι αυξήθηκε από 80% σε 85%. Η μύτη είναι γλυκιά και μυρωδάτη, με έντονα τα στοιχεία των γλυκών μπαχαρικών και του καπνού. Στο στόμα το κρασί είναι δεξιοτεχνικά ισορροπημένο, με το φρούτο να παίρνει την γευστική πρωτοκαθεδρία. Η διάρκειά του είναι γλυκιά και μεγάλη, ωστόσο φαίνεται ότι ακόμα θέλει αρκετό χρόνο για να "ανοίξει" καλά.
- Το 2005 πήρε από εμένα την υψηλότερη βαθμολογία. Όπως έμαθα, τη χρονιά εκείνη μάζεψαν τις πέτρες του αμπελιού, τις έτριψαν και την χοντρή άμμο/σκόνη που δημιούργησαν την σκόρπισαν στο χώμα του ίδιου του αμπελιού, για να εντείνουν την αποτύπωση του terroir στον καρπό και το κρασί. Επιπλέον, με αυτή την τεχνική πέτυχαν και καλύτερη ωρίμανση, λόγω της δυνατότερης αντανάκλασης του ήλιου πάνω στην πετρώδη άμμο του αμπελιού. Η μύτη σε αυτό το κρασί είναι α-πί-στευ-τη. Το φρούτο είναι σκούρο, γλυκό και γεμάτο (θυμίζει μία νόστιμη κομπόστα). Στο στόμα τα φρούτα είναι όμορφα και σκούρα, ενώ οι ταννίνες είναι απλά ιδανικές, όπως και η οξύτητά του. Το Tignanello 05 αφήνει μία γλυκιά, εξαιρετική επίγευση που παρακαλάς να μην τελειώσει. Είναι προφανές ότι το συγκεκριμένο κρασί θέλει ακόμα χρόνο, ωστόσο εγώ το απόλαυσα στο έπακρον και ξέρω ότι αν το έχω στη συλλογή μου δύσκολα θα συγκρατηθώ για πολύ.

Μιλώντας για συλλογές, νομίζω (έχω αποφασίσει δηλαδή) ότι το Tignanello 05 θα είναι το κρασί που θα φέρω, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο, γυρνώντας από το ταξίδι μου στα τέλη του μηνός. Έχει έρθει ήδη, βεβαίως, εδώ, ωστόσο στην Ιταλία η duty free τιμή του είναι €48, ενώ στην Ελλάδα, αν δεν κάνω λάθος, η λιανική του ξεπερνάει τα €80. Οπότε, δέχομαι παραγγελίες!...
Μάλιστα αναρωτιέμαι (θα μάθουμε απόψε, φαντάζομαι) αν ο Νάσος ακολούθησε τη συμβουλή μου και "φόρτωσε", τώρα που ήταν στο Μιλάνο...


7/14/2008 09:55:36 pm

Όταν λες "δέχομαι παραγγελίες", είσαι σίγουρος για την περιπέτεια που μπαίνεις; :)

Να υποθέσω ότι το μεταφορικό μέσο θα είναι αυτοκίνητο, σωστά;

Reply
JAD
7/14/2008 11:12:02 pm

Με προλαβε ο μπαμπακης που γυρισε απο τις διακοπες του και εκανε την ερωτηση..Ισχυει το δελεαρ της παραγγελιας...??

Reply
7/14/2008 11:50:29 pm

Χμμμ... Πάνω που ετοιμαζόμουν να απαντήσω στον Μπαμπάκη ότι "λέμε και καμία από δαύτες πότε-πότε να περνάει και η ώρα..."

Σοβαρά πάντως, αν ενδιαφέρεστε για ποσότητες το βλέπω χλωμό - σε αυτό το ταξίδι. Λογικές παραγγελίες συζητώνται...

Reply
JAD
7/15/2008 12:17:28 am

λολ...Για ονομα του Θεου...Ταπεινοι ανθρωποι ειμαστε και με κανα-δυο μπουκαλακια υπερ-ευχαριστημενοι θα ειμαστε...Ας περασετε καλα εσεις,να μας πειτε και πως ειναι,και εχει ο Αλλαχ...λολ..

Reply
Nassos
7/15/2008 11:25:52 pm

Απόσβεση του 100% των χρημάτων που δώσαμε για τα μαθήματά σας!!!

Δεν μπορείτε να φανταστείτε το πόσο καλό μας έκαναν τα μαθήματα σας, κύριε καθηγητά!!
Όχι μόνον γιατί μπορέσαμε να αποκρυπτογραφήσουμε τις λίστες κρασιών των μιλανέζικων εστιατορίων, αλλά ταυτόχρονα μπορέσαμε να δοκιμάσουμε κάποια εκπληκτικά κρασιά που σε αντίθετη περίπτωση ούτε καν που θα τα κοιτάγαμε…. Εκτός αυτού, κρίσιμο ήταν το γεγονός ότι πετύχαμε τη γευστική αρμονία που μας διδάξατε (έστω και στο τελευταίο μάθημα), ακολουθώντας τις συμβουλές για κρασιά που δένουν σχεδόν με όλα τα πιάτα (Chardonnay, Pinot Noir...), σε πρώτη φάση και περνώντας τα δύσβατα μονοπάτια της ισορροπίας με επιτυχία, πίνοντας Gewurtraminer και San Giovese με τα δεύτερα…

Εν τάχει για να μην σας κουράζω…
Την πρώτη ημέρα της παραμονής μας στο φιλικό μιλανέζικο έδαφος, επισκεφθήκαμε στην περιοχή της Brera (κάτι αντίστοιχο του Κολωνακίου) το εστιατόριο il Coriandolo. Μέση τιμή κατ’άτομο τα 65 ευρώ, με antipasto, primo, secondo και δύο φιάλες κρασί. H α&lamb

Reply
7/16/2008 04:03:08 am

Νάσο μου πολύ χαίρομαι που σας βοήθησα να μεγιστοποιήσετε την απόλαυση του κρασιού!

Ελπίζω μόνο να ολοκληρώσεις το σχόλιό σου γιατί με ενδιαφέρουν πολύ οι οινο-γαστρονομικές περιηγήσεις της παρέας στο Μιλάνο!...

Reply
Nassos
7/16/2008 07:09:34 am

Ο δαίμων του διαδικτυακού τυπογραφείου χτύπησε...
Μήπως η αναγνωσιμότητα έχει αρχίσει να κουράζει τους ανταγωνιστές σας που κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι δεν φροντίζετε την ιστοσελίδα σας...
Οι ζηλιάρηδες...


Συνεχίζω λοιπόν...

Εν τάχει για να μην σας κουράζω…
Την πρώτη ημέρα της παραμονής μας στο φιλικό μιλανέζικο έδαφος, επισκεφθήκαμε στην περιοχή της Brera (κάτι αντίστοιχο του Κολωνακίου) το εστιατόριο il Coriandolo. Μέση τιμή κατ’άτομο τα 65 ευρώ, με antipasto, primo, secondo και δύο φιάλες κρασί. H αλήθεια είναι ότι μολονότι θα το θέλαμε ιδιαίτερα, το Τignarello της Antinori προσέγγιζε τα 120 ευρώ και δεν ήθελα από την πρώτη ημέρα να το προτείνω στην παρέα μου.. Όμως δεν θα μου ξέφευγε…

Την δεύτερη ημέρα ήταν πολύ πολύ πιο ενδιαφέροντα τα γευστικο-οινογνωστικά δεδομένα, αφού επισκεφθήκαμε το STENDHAL, εστιατόριο και αυτό στην περιοχή της Βrera, το οποίο όμως μολονότι αποτελεί μία από τις καλύτερες λύσεις αναφορικά με το φαγητό, παρό&lambd

Reply
Nassos
7/16/2008 07:40:11 am

Την δεύτερη ημέρα ήταν πολύ πολύ πιο ενδιαφέροντα τα γευστικο-οινογνωστικά δεδομένα, αφού επισκεφθήκαμε το STENDHAL, εστιατόριο και αυτό στην περιοχή της Βrera, το οποίο όμως μολονότι αποτελεί μία από τις καλύτερες λύσεις αναφορικά με το φαγητό, παρόλα αυτά οι τιμές του κινούνται σε εξαιρετικά επίπεδα (για την μιλανέζικη αγορά).. Πληρώσαμε τα ίδια χρήματα με το Il Coriandolo, όμως φάγαμε antipasti, primi, secondi, formaggi μετά τα κυρίως με το κρασί που είχε μείνει (2 μπούκαλια κρασί ), γλυκά (10 τον αριθμό!!), και spumante για το τέλος.
Περιττό να πω ότι φύγαμε κατά ευχαριστημένοι!!

Reply
Nassos
7/16/2008 07:40:36 am

Την τρίτη ημέρα, επισκεφθήκαμε ένα από τα πιο μοντέρνα μαγαζιά του Μιλάνο το Ιl Giannino, κοντά στον σταθμό του τρένου, όπου και το ξενοδοχείο μας, το οποίο ήταν εξαιρετικό από πλευράς εμφάνισης και κόσμου που το προτιμούσε, όμως ήταν ακριβό.. Προσπαθήσαμε να κρατηθούμε 4 άτομα στο επίπεδο των 70 ευρώ κατ’άτομο, αλλά δεν ήταν δυνατόν… Το 4 που έγραφε μπροστά ο λογαριασμός ήταν δεν μας χαροποίησε ιδιαίτερα… Όμως το Τignarello (έτος 2001-100 ευρώ) μας ανακούφισε…

Reply
Nassos
7/16/2008 07:40:59 am

Την τελευταία ημέρα, αξιοποιήσαμε το χρόνο μας σε ένα εστιατόριο στην περιοχή του Navigli, to Brellin, το οποίο είχε εξαιρετικές γεύσεις, και το μοναδικό που είχε σομελιέ, γνώστη της παγκόσμιας οινικής αγοράς… Μάλιστα βρήκα και πολλά κρασιά από Ισραήλ στο συγκεκριμένο εστιατόριο (και πολύ ακριβά οφείλω να ομολογήσω..)…
Το Tignarello (2005) μας προσεφέρθη στην τιμή των 110 ευρώ…

Αντιλαμβάνεσθε ότι μετά από ένα τέτοιο ταξίδι, περιμένουμε πώς και πώς την οινική ‘επιδρομή-εκδρομή’ στην Τοσκάνη…

Reply
7/20/2008 08:36:15 pm

Update:

Μάλλον τελικά οι τιμές στο Ελλάντα έχουν αρχίσει να εκλογικεύονται (?). Από το site του Cellier:

http://www.cellier.gr/54/category/greek/54/0/100/1/index.html

Δεν διευκρινίζει τρύγο ωστόσο.

Reply
7/21/2008 02:28:06 am

Μακάρι, αλλά μου φαίνεται από δύσκολο εως αδύνατο... Μάλλον πρόκειται για τυπογραφικό λάθος ή πολύ παλιά πληροφορία που δεν επικαιροποιήθηκε στο site.

Θα το διερευνήσω και θα επανέλθω πάντως...

Reply



Leave a Reply.