Για την Ξένια Λαιμού και τον ξενώνα της, την Casetta, σας μίλησα πρόσφατα. Ξανανοίγω το θέμα όμως γιατί ένα ωραίο απόγευμα της προηγούμενης εβδομάδας, την 3η μέρα του ταξιδιού στο Chianti Classico, επισκέφτηκα την Ξένια στην Casetta και έζησα για λίγο από κοντά την εμπειρία που ζουν οι καλεσμένοι της.
Η Casetta λοιπόν, βρίσκεται στο San Vincenzo a Torri, λίγο έξω από το San Casciano. Για να φτάσουμε παίρνουμε έναν όμορφο εξοχικό δρόμο που διασχίζει ένα καταπράσινο δάσος, το οποίο είναι προστατευόμενο καταφύγιο θηραμάτων - γι αυτό και εκεί μέσα κατοικούν φασιανοί, λαγοί (τους είδα με τα μάτια μου), ελάφια, ακόμα και αγριογούρουνα. Η τοποθεσία βολεύει γιατί είναι και πολύ κοντά στη Φλωρεντία, αλλά και έχει άμεση πρόσβαση στα οινοποιεία και τα λοιπά οινο-γαστρονομικά αξιοθέατα του Chianti Classico.
Ο χώρος είναι πολύ καλαίσθητος και προσεγμένος, τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά. Η προσέγγιση θυμίζει φοβερά ένα καλό bed & breakfast στην Αγγλική εξοχή - όσοι έχουν ζήσει ή ταξιδέψει στην Αγγλία θα καταλάβουν τι εννοώ. Τα 5 δωμάτια (καθένα από τα οποία φέρει και το όνομα ενός χαρακτηριστικού αρωματικού φυτού της περιοχής) είναι διακοσμημένα κατά το στυλ της περιοχής, παράλληλα όμως διαθέτουν και όλες τις σύγχρονες ανέσεις. Όλα έχουν το δικό τους μπάνιο και πρόσβαση στους όμορφους εσωτερικούς και εξωτερικούς κοινόχρηστους χώρους.
Αν δεν το έχετε κάνει ήδη, αξίζει να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της Casetta (www.casetta.net) για να κρίνετε από πρώτο χέρι την εμπειρία που υπόσχεται. Εγώ το μόνο που θα πω, έχοντας πλέον βρεθεί εκεί, είναι ότι ένιωσα ο ίδιος την χαρακτηριστική "ζεστασιά" της, που είναι αποτέλεσμα της φιλοξενίας και της γενικότερης προσωπικής φιλοσοφίας της Ξένιας Λαιμού. Μπορώ να φανταστώ λοιπόν ότι, ακόμα και αν στα 5 δωμάτια της Casetta κατοικούν 5 διαφορετικά άτομα/ζευγάρια, σύντομα θα γίνουν όλοι μία καλή παρέα! Όλο αυτό, με φόντο το πανέμορφο Τοσκανέζικο τοπίο, νομίζω ότι είναι μία εμπειρία που αξίζει να ζήσει κανείς.
Το ίδιο βράδυ, φάγαμε με την Ξένια στην τοπική ταβέρνα Fiore, στην γειτονική Marciola. Πρόκειται για ένα μέρος που [αυστηρά] εκ πρώτης όψεως θα το παραλλήλιζε κανείς με μία από τις χασαποταβέρνες της Σταμάτας: άσπρη πλαστική καρέκλα, τραπέζια έξω κάτω από τα δέντρα, μενού με έμφαση στο ψητό κρέας, και κυρίως στη φημισμένη Μπριζόλα της Φλωρεντίας (Bistecca Fiorentina), κάτι σαν τη δική μας "σταβλίσια".
Δυστυχώς (για εμάς) οι ομοιότητες σταματούν εκεί - και γι αυτό σας αναφέρω την εμπειρία. Δεν θα σταθώ στα εξαιρετικά κρύα και ζεστά ορεκτικά που φάγαμε (διάφορα τοπικά αλλαντικά, crostini με πεκορίνο και τρούφα, μανιτάρια porcini, κλπ), ούτε στην καταπληκτική και ζουμερότατη bistecca. Θα σταθώ όμως στη λίστα των κρασιών της ταβέρνας (επαναλαμβάνω, για να μην ξεχνιόμαστε), που περιείχε πολύ καλά δείγματα από όλες τις γύρω βασικές οινοπαραγωγικές περιοχές, σε τιμές συχνά χαμηλότερες της λιανικής στην Ελλάδα.
Στη συνέχεια πιάσαμε κουβέντα με τον ταβερνιάρη για τις διάφορες χρονιές, καθώς και για τις διαφορές μεταξύ των κρασιών των παράκτιων και των πιο ηπειρωτικών αμπελοοινικών περιοχών της Τοσκάνης. Όταν εν τέλει παρήγγειλα ένα Le Serre Nuove 2005 από τον Οίκο Ornellaia (στην ταβέρνα, ξαναλέω, για να μην ξεχνιόμαστε...), ήρθε μία σερβιτόρα που έχει πάρει ειδίκευση (και δίπλωμα) sommelier και μας έκανε επαγγελματική μετάγγιση (δείτε φωτο) για να το απολαύσουμε καλύτερα. Δεν επαναλαμβάνω ότι ήμασταν σε ταβέρνα, για να μη γίνω κουραστικός...
Δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο μπορεί ή και πρέπει να γίνει στην Ελληνική χασαποταβέρνα, π.χ. της Σταμάτας. Οι μαθητές μου στο σεμινάριο θυμούνται την διασκεδαστική ιστορία (που πάντα διηγούμαι) από την τελευταία φορά που ήμουν με "οινική" παρέα (Παρασκευόπουλος, Μαρκαντωνάτος κ.α.) σε ταβέρνα στη Σταμάτα και ζητήσαμε [απλά] εμφιαλωμένο κρασί (θα σας πω άλλη φορά τι μας ήρθε τελικά...). Ξέρω όμως ότι είναι άλλο ένα παράδειγμα από τα πολλά που συνέλλεξα στο ταξίδι αυτό της χαώδους διαφοράς στην οινική κουλτούρα μεταξύ ημών και των γειτόνων μας των Ιταλών.
Α, και κάτι τελευταίο - to add insult to injury, όπως λένε στα μέρη μου: Η χασαποταβέρνα Fiore διαθέτει δική της ετικέτα κρασιού και ελαιολάδου, καθώς και ιστοσελίδα (www.ristorantefiore.it)!...