Όσοι με γνωρίζουν, ξέρουν ότι μιλάω πολύ για την Κεφαλονιά. Εμείς οι Κεφαλονίτες το έχουμε αυτό, αλλά όχι άδικα.

Πάρτε για παράδειγμα το μέρος που θα περάσω (και) φέτος τις διακοπές μου: Το Gentilini Retreat. Δεν θα σας πω πολλά. 75 στρέμματα κατάφυτα με ελιές, αμπέλια και κυπαρίσσια, 6 ξενώνες ξεχωριστά και ιδιαίτερα διακοσμημένοι, και μία τεράστια πισίνα κάπου πιο πέρα... Τί άλλο να σας πω; Το Gentilini Retreat, όπως προδίδει και το όνομά του, είναι αδερφάκι με το άλλο Gentilini, το κορυφαίο οινοποιείο του νησιού. Έτσι, ξέρω ότι με περιμένουν όμορφες διακοπές χαλάρωσης και ησυχίας, με πλατσουρίσματα στις πανέμορφες θάλασσες της Κεφαλονιάς, και πολύ και καλό φαγητό και κρασί!

Αν σας άνοιξε η όρεξη, τσεκάρετε το site του Gentilini Retreat
(www.gentiliniretreat.gr) και επικοινωνήστε άμεσα!...


 

Φίλοι ξενοδόχοι απαντήστε μου μία μόνο ερώτηση, γιατί έτσι και συμβεί κάτι (είμαι και σε κρίσιμη ηλικία) θα πάω με την απορία:

Πώς γίνεται να ετοιμάζετε καθημερινά μπουφέδες πρωινού με άπειρες επιλογές σε αυγά, τυριά και αλλαντικά, κέικ, γλυκά και λοιπά αρτοποιήματα, και πάει λέγοντας, αλλά η πορτοκαλάδα που σερβίρετε να είναι φρεσκο-σερβιρισμένη από το κλασσικό χαρτονένιο κουτί μακράς, μα πολύ μακράς διαρκείας;... Κι όλα αυτά στη χώρα που φημίζεται για τα εσπεριδοειδή της παγκοσμίως... Τι εικόνα δίνουμε στον ξένο τουρίστα, αλλά και στον δύσμοιρο τον Έλληνα, που σας πληρώνει αδρά και περιμένει [μάταια] κάποια υποψία εξυπηρέτησης;...

Λοιπόν ακούστε: Τα πορτοκάλια στη λαϊκή πάνε περίπου στα 50, άντε 60 λεπτά το κιλό. Η τεχνολογία έχει, δόξα τω Θεώ, προχωρήσει, και εδώ και δεκαετίες μπορούμε και τα στίβουμε. Όποιος εξακολουθεί να σερβίρει συμπυκνωμένο long-life πορτοκαλί ζουμί θα καταγγέλεται δημόσια ("name & shame" το λέμε στο χωριό μου)! Έγινα κατανοητός;