Picture
Κακίζω τον εαυτό μου (και τη σύζυγο, βεβαίως), που τόσα χρόνια δεν είχαμε πάει στη Νάξο. Το νησί, πέρα από τις πολλές ομορφιές και τις πολλές εναλλακτικές που προσφέρει στον επισκέπτη, διαθέτει, κατά τη γνώμη μου, όλα όσα πρέπει να έχει ο ιδανικός προορισμός διακοπών: όμορφες παραλίες, καλό φαγητό με ενδιαφέρουσες τοπικές γεύσεις, και επιλογές στη διασκέδαση για κάθε γούστο.

Επειδή λοιπόν είναι ακόμα νωρίς και κάποιοι από εσάς μπορεί να βρεθείτε στη Νάξο φέτος (αλλά και για future reference), έφτιαξα αυτό το μίνι-οδηγό που ακολουθεί:

Που να μείνετε:
Προτείνω ανεπιφύλακτα το ξενοδοχείο Iria Beach στην Αγία Άννα. Είναι καθαρό και προσεγμένο, με όμορφους χώρους, ευρύχωρα δωμάτια, πλούσιο πρωινό με χειροποίητες πίττες, κέικ, μαρμελάδες, κλπ. Πολύ δυνατά σημεία η πρόθυμη εξυπηρέτηση με χαμόγελο, αλλά και η απόσταση ενός λεπτού (κυριολεκτικά) από την παραλία. Καλά λόγια επίσης άκουσα από φίλους που έμειναν για δεύτερη φορά φέτος στο Aegean Palace στην Πλάκα.

Που να κολυμπήσετε:
Οι παραλίες Άγιος Προκόπιος και Αγία Άννα είναι οι πιο γνωστές οργανωμένες παραλίες του νησιού, και είναι πραγματικά πολύ καλές. Παρότι, ωστόσο, δεν είμαι ειδικός σε θέματα παραλίας (κάθε άλλο μάλιστα), δυσκολεύομαι να θυμηθώ αν έχω βρεθεί σε πιο όμορφη και απολαυστική παραλία στη ζωή μου, από την Πλάκα. Για τους λάτρεις του surf και των λοιπών θαλάσσιων extreme sports, προτείνεται και η παραλία Μικρή Βίγλα, την οποία πιάνει (και... παίρνει και σηκώνει) ο αέρας παραπάνω από τις άλλες.

Που να πάτε:
Για βόλτα, φαγητό, ποτό, παγωτό, κλπ στη Χώρα με τα όμορφα μικρά σοκάκια της, για βραδινό ποτάκι στην Αγία Άννα (και συγκεκριμένα στο Banana ή δίπλα στο Island), για επίσκεψη/εκδρομή στα ορεινά χωριά όπως το Χαλκί, η Απείρανθος, η Κόρωνος. Σημείωση: η Νάξος είναι μεγάλο νησί και ενδείκνυται η περιήγηση με αυτοκίνητο στις πιο απομακρυσμένες παραλίες και τα χωριά της ενδοχώρας. Το νησί διαθέτει και πολλά σημεία ιστορικού και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, τα οποία όμως δεν θα βρείτε στον μικρό αυτό μου οδηγό...

Τι να δοκιμάσετε:
Τυριά: Εκτός από την περίφημη Γραβιέρα Νάξου ΠΟΠ, δοκιμάστε ξυνομυζήθρα, φέτα, καθώς και το ντόπιο κεφαλοτύρι, που ονομάζεται Αρσενικό. Το τελευταίο παρασκευάζεται από πρόβειο και κατσικίσιο γάλα, και είναι απίστευτο! Σημειωτέον, τα πιο γευστικά τυριά του νησιού γίνονται με τον παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή από φρέσκο, μη παστεριωμένο γάλα. Επιπλέον, όσο πιο μερακλής είναι αυτός που θα σας τα σερβίρει, τόσο πιο παλαιωμένα και ώριμα θα είναι, και θα ξεχειλίζουν από γεύση και άρωμα, σε αντίθεση με τα φρέσκα και πιο χλωρά τυριά, τα οποία είναι σαφώς πιο ουδέτερα αρωματικά.
Πατάτες: Οι πατάτες της Νάξου είναι γνωστές παγκοσμίως. Στο νησί θα χαρείτε φρέσκες πατάτες τηγανητές, καθώς και πατάτες σε διάφορες άλλες μορφές, όπως πατατοσαλάτες, γεμιστές, ψητές, φούρνου, κλπ.
Κρέας: Η Νάξος διαθέτει παράδοση και αυτονομία στην ντόπια κτηνοτροφία, γι αυτό και το κρέας είναι πιο διαδεδομένο από το ψάρι στα εστιατόρια και τις ταβέρνες του νησιού. Οι... σαρκοφάγοι επισκέπτες θα χορτάσουν ζουμερές μπριζόλες, παϊδάκια, πανσέτες, λουκάνικα, και πάει λέγοντας!...
Την Cucina Povera του νησιού: Όσπρια σε διάφορες μορφές, πίττες, πατάτες, λαδερά λαχανικά, και γενικά διάφορες γεύσεις της γης και της φτώχειας που, με την Ναξιώτικη πινελιά, αποκτούν ξεχωριστό ενδιαφέρον.
Παγωτό: Το αναφέρω ξεχωριστά, γιατί στη Νάξο γεννήθηκε το Waffle House που έγινε αργότερα ο ναός του παγωτού και της βάφλας στη Βουλιαγμένη. Waffle House θα βρείτε και στη Χώρα της Νάξου, αλλά και στην παραλία της Πλάκας.

Που να φάτε:
Αυτό είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο από μόνο του, γι αυτό και θα περιμένετε για το ειδικό post με τις επιλογές μου, που ακολουθεί (διαβάστε το εδώ).

Παρεμπιπτόντως, θα βρείτε χάρτες, διευθύνσεις και πολλές άλλες πληροφορίες για όλα τα παραπάνω στην πολύ καλή ιστοσελίδα που έχει δημιουργηθεί για το νησί της Νάξου, και την οποία μπορείτε να επισκεφτείτε κάνοντας κλικ σε αυτό εδώ το link.
 
Picture
(Και) φέτος το καλοκαίρι, ο προορισμός διακοπών που θα προτιμήσω και θα προτείνω είναι η Αρχόντισσα του Ιονίου, η Κεφαλονιά. Προσφέροντας όλα όσα μπορεί να ζητήσει κανείς - πεντανόστιμη ντόπια κουζίνα, εξαιρετικό κρασί, παραμυθένιες παραλίες, τέλεια ισορροπία μεταξύ ησυχίας και διασκέδασης - σε ένα καταπράσινο πακέτο, το νησί είναι απλά ο απόλυτος καλοκαιρινός προορισμός.

Από τις σελίδες αυτού του blog σας έχω περιγράψει ουκ ολίγες φορές τα "must" του νησιού - οινοποιεία, εστιατόρια, ξενώνες. Ήρθε λοιπόν η ώρα να σας προτείνω και ένα ξενοδοχείο, σε όμοιο με το οποίο σας εγγυώμαι ότι δεν έχετε ξαναμείνει...

Το Museum Hotel George Molfetas βρίσκεται στα Φαρακλάτα, ένα όμορφο χωριό λίγο έξω από το Αργοστόλι. Το χωριό γλίτωσε κατά έναν αρκετά μεγάλο βαθμό από τον καταστροφικό σεισμό που ισοπέδωσε το νησί το 1953, γι αυτό και σήμερα διατηρεί αρκετά τον παραδοσιακό του χαρακτήρα. Το Ξενοδοχείο είναι αφιερωμένο στον σατυρικό Κεφαλονίτη ποιητή Γεώργιο Μολφέτα, το γραφείο και αρκετά προσωπικά είδη του οποίου σώζονται και είναι ενσωματωμένα με τον διάκοσμο των δωματίων.

Η εμπειρία της διαμονής στο Museum Hotel George Molfetas είναι πραγματικά πρωτόγνωρη. Κι αυτό γιατί ο επισκέπτης έχει την αίσθηση ότι επισκέπτεται ένα λαογραφικό μουσείο (αφού όλοι οι εσωτερικοί χώροι είναι πλήρως διακοσμημένοι με μουσειακό χαρακτήρα), με την διαφορά όμως ότι σε αυτή την περίπτωση μπορεί να μείνει στο χώρο αυτό, και έτσι να αφήσει τις διακοπές του να διαδραματιστούν σε μία άλλη εποχή - ρομαντική, ατμοσφαιρική, νοσταλγική...

Το ξενοδοχείο είναι δημιούργημα - ή μάλλον πραγματοποίηση του ονείρου ζωής - της γλυκύτατης (εικονιζόμενης παρακάτω) Κατερίνας Δήμα, η οποία άφησε πίσω της τη ζωή στην Αθήνα όταν ένοιωσε την πρόκληση της δημιουργίας αυτής να την καλεί στην πατρογονική Κεφαλονιά. Σε συνεργασία με τα Υπουργεία Πολιτισμού, Τουρισμού και Αγροτικής Ανάπτυξης, και υπό την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναστήλωσε ριζικά ένα παραδοσιακό διατηρητέο Κεφαλονίτικο σπίτι του 1895, για να στεγάσει σε αυτό το όνειρό της, που είναι ταυτόχρονα μία από τις πιο πρωτότυπες προτάσεις διαμονής που έχω συναντήσει...

Βέβαια μη φανταστείτε ότι η διαμονή στο Museum Hotel George Molfetas έχει την... κλεισούρα και την αδράνεια του παρελθόντος. Κάθε άλλο!... Διαθέτει όλες τις σύγχρονες ανέσεις, από κλιματιστικά συστήματα, sauna και jacuzzi μέχρι broadband internet, τηλεοράσεις με DVD players και βάσεις για iPod. Επιπλέον, τα δωμάτια έχουν ευφάνταστες λεπτομέρειες που φέρνουν το παρελθόν και το παρόν στην ίδια ευθεία - αγαπημένο μου σημείο το δωμάτιο Έρωτας, με τον αρχοντικό διάκοσμο της παλιάς Κεφαλονιάς και την open-plan ντουσιέρα που παντρεύει τη γυμνή πέτρα του αρχικού οικήματος με την σύγχρονη ψηφίδα.

Μαγικό επίσης σημείο του ξενοδοχείου είναι η όμορφη αυλή του, στην οποία σερβίρεται το πρωινό - με φυσικούς χυμούς, χειροποίητες μαρμελάδες και ζεστές και κρύες σπεσιαλιτέ της στιγμής. Σε υπερυψωμένο χώρο βρίσκεται και το εξίσου ατμοσφαιρικό εστιατόριο "Ποσσάδα", το μενού του οποίου τυπώνεται καθημερινά, αφού περιλαμβάνει σπιτικά πιάτα, βασισμένα σε αγνές πρώτες ύλες που καθημερινά η χρυσοχέρα Κατερίνα ψωνίζει από την αγορά ή της φέρνουν οι προσεκτικά επιλεγμένοι προμηθευτές της.
Δεν θέλω να σας πω περισσότερα για το Museum Hotel George Molfetas, για να μην ρισκάρω να χαλάσω την έκπληξη που σας περιμένει όταν το επισκεφτείτε. Αναζητήστε το, σε πρώτη φάση, στην ηλεκτρονική του διεύθυνση www.georgemolfetas.com, και μη διστάσετε, στη συνέχεια, να αφεθείτε στη μαγεία του φέτος το καλοκαίρι...
 

Η ιδέα να πάμε τριήμερο χαλάρωσης ανάμεσα στο Πάσχα και την Πρωτομαγιά ήταν πραγματικά εξαιρετική. Η εκδρομή μας χαρακτηρίστηκε από μηδαμινή κίνηση, καλές τιμές, ηρεμία και απόλυτη ξεκούραση.

Ως λάτρεις της Πελοποννήσου από κάθε άποψη (φύση, οινο-γαστρονομία, κοντινή απόσταση, κ.α.), επιλέξαμε την Αμπελιώνα Μεσσηνίας, μία περιοχή στην οποία θέλαμε από καιρό να πάμε. Η επιλογή μας δικαίωσε, καθώς πρόκειται για μέρος από το οποίο δεν θέλαμε να φύγουμε. Εκτός του ότι χαλαρώσαμε πραγματικά, περάσαμε τέλεια, και ιδού οι λόγοι:


Μείναμε
Στον Ξενώνα Εποχές, ένα εκπληκτικό ξενοδοχείο στην Αμπελιώνα. Μπορεί να ανήκει σε έναν μεγάλο όμιλο ξενοδοχειακών επιχειρήσεων (Aldemar), ωστόσο είναι ξεκάθαρα ένας ξενώνας όπου ο πελάτης αισθάνεται φιλοξενούμενος. Όμορφα, άνετα δωμάτια, διακοσμημένα στο στυλ της περιοχής, ζεστοί κοινόχρηστοι χώροι, εξαιρετική καθαριότητα και περιποίηση. Στο δωμάτιο με το που φτάσαμε μας περίμενε τσίπουρο, κάστανο γλυκό του κουταλιού και καρύδια, ενώ στο εστιατόριο τα βράδια (που δεν θέλαμε να πολυ-κυκλοφορήσουμε εκτός χωριού) τρώγαμε σπιτικό φαγητό από αγνά, αυστηρά βιολογικά προϊόντα. Όσο για το πλούσιο πρωινό, περιλαμβάνει φρέσκα ντόπια προϊόντα, καφέ διαφόρων ειδών και - το κυριότερο - φρεσκοστιμμένο χυμό πορτοκάλι (και ξέρετε πόση σημασία δίνω στο συγκεκριμένο στοιχείο...). Το μόνο που θα σας πω ακόμα είναι ότι έχουμε ήδη κλείσει για το επόμενο Πάσχα, καθώς οι Πασχαλινοί εορτασμοί στις Εποχές είναι το κάτι άλλο.


Στην Αμπελιώνα
Το χωριό περιβάλλεται από απίστευτη φύση, με επίκεντρο το προστατευόμενο Καστανόδασος. Με μία βόλτα στο δάσος ηρεμείς αυτόματα και ξεχνάς την Αθήνα, τις έγνοιες και το καυσαέριο. Το χωριό καθαυτό είναι εξαιρετικά φροντισμένο, με όμορφα σπίτια, καινούριους δρόμους, μέχρι και Κέντρο Υγείας με 2 μόνιμους γιατρούς. Βασικό σημείο συνάντησης στο χωριό είναι το Μαγαζάκι του Σπύρου, που είναι καφενείο, ταβερνάκι, παντοπωλείο και γενικώς στέκι, όλα σε ένα.

Λίγο πιο έξω
Η φύση στην ευρύτερη περιοχή είναι εκπληκτική, και αυτό δεν είναι περίεργο, καθώς υπάρχει παντού πολύ νερό. Κεντρικός υδάτινος όγκος της ο Ποταμός Νέδα (ο μοναδικός ποταμός γένους θηλυκού στην Ελλάδα, όπως με ενημέρωσε ο φίλος μου ο Γιάννης), ενώ πηγές, ρυάκια, παραποταμάκια, κλπ συναντώνται παντού.
Επισκεφτήκαμε
Την Καρύταινα και την Ανδρίτσαινα, αρκετά συμπαθητικά χωριά και τα δύο, χωρίς ιδιαίτερες υποδομές όμως, παρότι αρκετά τουριστικά. Οι βασικοί προορισμοί όμως που επισκεφτήκαμε και προτείνουμε είναι:
*(φωτ. 1) Οι καταράκτες της Παναγίας, που αξίζουν "με τα χίλια", αλλά απαιτούν καλό πρωινό, 4x4 με λάστιχα εκτός δρόμου και παπούτσια πεζοπορίας (ή hardcore αθλητικά)
*(φωτ. 2) Ο Ναός του Επικούρειου Απόλλωνα, ένας μινι-Παρθενώνας που κτίστηκε από τον Ικτίνο τον 5ο αιώνα Προ Χριστού. Εδώ και χρόνια βρίσκεται σε διαδικασία αναστήλωσης, κάτω από ειδικό υπόστεγο για προστασία από την υγρασία και τα νερά της βροχής
*(φωτ. 3) Η εκκλησία της Αγίας Θεοδώρας, που θεωρείται θαυματουργή επειδή έχουν φυτρώσει δέντρα στη σκεπή της (τα οποία - θεωρητικά - δεν έχουν ρίζες). Έχει ενδιαφέρον, δεν θα πρότεινα όμως να την επισκεφτεί κανείς Κυριακή ή ημέρα αργίας, καθώς αποτελεί αγαπημένο προορισμό προσκυνητών που συρρέουν από όλη την Ελλάδα με πούλμαν, ακολουθούμενοι από μικροπωλητές εικονισμάτων, φυλακτών, κλπ - καταλαβαίνετε τι εννοώ...

Φάγαμε
Όμορφες και πλούσιες τοπικές γεύσεις, από τις οποίες ξεχωρίζω:

*(φωτ. 1) Την χαρακτηριστική ομελέτα με παστό χοιρινό, στην πλατεία του χωριού Πλατάνια. Πλούσια, πικάντικη, τέλεια. Γίνεται και με φρέσκια ντομάτα, και ονομάζεται Καγιανάς

*(φωτ. 2) Το ελάφι κοκκινιστό με μανιτάρια, στα Παπάκια, έξω από την Καρύταινα. Το συγκεκριμένο μέρος είναι "must" στην περιοχή. Σερβίρει, εκτός από τα κλασσικά της ώρας και το ελάφι, φασιανό, αγριογούρουνο, κόκκορα και στρουθοκάμηλο

*(φωτ. 3) Το φημισμένο γαλακτομπούρεκο της Μεγαλόπολης, στου Σιαμπάνη (αξίζει, κι ας συστεγάζεται με βενζινάδικο) ή στην ΑΣΤΟΡΙΑ. Στη φωτό το βλέπετε ζεστό και ολόφρεσκο. Νομίζω ότι οποιοδήποτε περαιτέρω σχόλιο περιττεύει...

Μη με ρωτήσετε για κρασί στην περιοχή. Για να βλέπετε ότι τόση ώρα δεν αναφέρω τίποτα, θα υπάρχει σοβαρός λόγος. Πράγματι, παρότι τα κρασιά της Μαντινείας και της Νεμέας παράγονται αρκετά κοντά για να θεωρούνται "ντόπια", όπου κι αν βρέθηκα το κρασί που βρήκα ήταν χύμα απροσδιορίστου προέλευσης. Σε μία περίπτωση μάλιστα δοκίμασα (γιατί το κάνω πάντα) και ήταν τόσο υπερ-θειωμένο που ακόμα και η ελάχιστη αυτή ποσότητα της δοκιμής με έκανε να ξυπνήσω με φρικτό πονοκέφαλο το άλλο πρωί. Οπότε, τα περισσότερα γεύματά μας στην εκδρομή αυτή συνοδεύτηκαν από αναψυκτικά, νερό ή μπίρα. Όσα λοιπόν έχουμε συζητήσει και αναλύσει κατά καιρούς περί οινοτουρισμού στην Ελληνική ύπαιθρο... Μύθος (ε, δεν μπόρεσα να αντισταθώ στο πειρασμό του λογοπαίγνιου...).

Όπως καταλαβαίνετε η εκδρομή στην Αμπελιώνα με όλα τα παραπάνω προτείνεται ανεπιφύλακτα. Εμείς θα την ξανακάνουμε γιατί δεν την χορτάσαμε (και το πολύ-πολύ θα φέρω μαζί το κρασί μου). Μην παραλείψετε να επισκεφτείτε την όμορφη ιστοσελίδα του Ξενώνα Εποχές. Θα την βρείτε στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.epohes.gr.

 

Από την ενότητα περί Τοσκάνης ("Tuscany" στο μενού δεξιά) σε αυτό το blog, έλειπε όλο αυτο τον καιρό ένα πολύ σημαντικό θέμα: Αυτό σχετικά με το οινοποιείο Capannelle στο Chianti Classico, το οποίο με φιλοξένησε αυτό το καλοκαίρι, και αποτέλεσε το ορμητήριο των περιηγήσεών μου στην περιοχή.

Δεν πρόκειται για παράλειψη ή λάθος, το θέμα έλειπε (ως τώρα) ηθελημένα, ακριβώς επειδή ήθελα να βρω το χρόνο και να μαζέψω το απαραίτητο υλικό, ώστε να το αποδώσω με την σημασία και τη λεπτομέρεια που του αρμόζει.

Τελικά τα κατάφερα. Ελπίζω να διαβάσετε το σχετικό άρθρο και να μοιραστείτε με αυτόν τον τρόπο μαζί μου την όμορφη εμπειρία που μου χάρισε η διαμονή μου στο Capannelle. Θα το βρείτε κάνοντας κλικ σε αυτό εδώ το link.


 

- Υπάρχει κάποιος φανατικός λάτρης του κρασιού στη ζωή σας, στον οποίο ή την οποία τρέφετε μεγάλη αδυναμία; Ψάχνετε εδώ και καιρό να του/της κάνετε ένα πολύ (μα πάρα πολύ) ξεχωριστό δώρο, ουσιαστικά μία εμπειρία ζωής; Όπως καταλαβαίνετε, για να κάνω όλες αυτές τις ερωτήσεις, κάπου το πάω... Μάλλον λοιπόν έχω την λύση (μη μου φωνάξετε όμως, είναι λίγο ακριβή...).

Με ενημερώνουν από το "Leaders Club" του ξενοδοχειακού γκρουπ "Leading Hotels of the World" ότι διοργανώνεται ένα πολύ exclusive οινο-κεντρικό ταξίδι για ξεχωριστούς πελάτες με μεγάλη αγάπη στο καλό κρασί, και αντιστοίχου μεγέθους πορτοφόλι. Πρόκειται για ένα αξέχαστο ταξίδι μίας εβδομάδας στην Ιταλία, η διαμονή του οποίου μοιράζεται σε δύο από τα κορυφαία ξενοδοχεία της χώρας (και του κόσμου): την Villa D' Este στη λίμνη Como και την Villa La Massa στην Τοσκάνη.

Το ταξίδι βασίζεται σε οργανωμένο πρόγραμμα δραστηριοτήτων, και οι συμμετέχοντες θα συνοδεύονται από τον γνωστό Ιταλό οινογράφο και συγγραφέα Sergio Esposito. Κάθε μέρα θα είναι και μία ξεχωριστή οινογαστρονομική εμπειρία, επιπλέον των δραστηριοτήτων (spa, γκολφ, τέννις, κλπ) που προσφέρει κάθε ξενοδοχείο. Τα βασικά highlights του ταξιδιού είναι τα εξής:


- Η πρώτη μέρα κορυφώνεται με δείπνο 5 πιάτων στην ονειρεμένη βεράντα της Villa D' Este στο Cernobbio, που έχει θέα "πιάτο" όλη τη λίμνη Como. Το γεύμα θα επιμεληθεί ο executive chef του ξενοδοχείου, Luciano Parolari, γνωστός και με τον τίτλο "Ο Βασιλιάς του Ριζότο". Οι συμμετέχοντες στο δείπνο θα πρέπει να φορούν σακάκι και γραβάτα. Τους συνδυασμούς κρασιού-φαγητού θα επιμεληθεί προσωπικά ο Sergio Esposito.
- Η δεύτερη μέρα είναι αφιερωμένη στα κρασιά του Piemonte, και ολοκληρώνεται με ένα ειδικό δείπνο που θα συνοδεύεται από τα φημισμένα Barolo και Barbera του φημισμένου Κτήματος Giacomo Conterno. Ειδικός προσκεκλημένος του δείπνου θα είναι ο ίδιος ο παραγωγός, Roberto Conterno.
- Η τρίτη μέρα εστιάζει στην περιοχή του Friuli Venezia Giulia. Επίκεντρό της ένα οινο-γαστρονομικό δείπνο με ειδικό προσκεκλημένο τον εκκεντρικό παραγωγό Ales Kristancic (και τα κρασιά του), από το Κτήμα Movia, που βρίσκεται στα Ιταλο-σλοβενικά σύνορα.
- Την τέταρτη μέρα το γκρουπ θα μεταφερθεί με λιμουζίνες στον σιδηροδρομικό σταθμό, και από κει και πέρα με τραίνο (πρώτη θέση, εννοείται) στην Φλωρεντία. Η Villa La Massa βρίσκεται στο Candeli, λίγο έξω από τη Φλωρεντία, σε μία ειδυλιακή τοποθεσία, πάνω σε ένα μικρό παραπόταμο του Άρνου. Το πρώτο βράδυ, μετά από μία όμορφη εκδρομή στην Φλωρεντία, το πρόγραμμα περιλαμβάνει δείπνο πέντε πιάτων που θα συνοδεύονται από κρασιά που θα επιμεληθεί και πάλι ο Sergio Esposito.


- Η πέμπτη μέρα ξεκινάει με επίσκεψη στο μικρό οινοποιείο Montevertine, στην περιοχή Radda in Chianti. Το οινοποιείο παράγει το θρυλικό Τοσκανέζικο κρασί Le Pergole Torte, το οποίο και θα συνοδέψει το ελαφρύ μεσημεριανό γεύμα που θα παραθέσει ο ιδιοκτήτης του οινοποιείου. Το βράδυ το γκρουπ θα ταξιδέψει με λιμουζίνες στο μαγευτικό Castello di Nipozzano (σας έχω κάνει κι εγώ περιήγηση εκεί μέσα από πρόσφατο post από το ταξίδι μου στην Τοσκάνη), για ένα επίσημο δείπνο (υποχρεωτικό το σακάκι και η γραβάτα για τους κυρίους) που θα συνοδεύεται από τα κρασιά του Οίκου Frescobaldi.


- Η έκτη μέρα είναι εξ ολοκλήρου αφιερωμένη στο Montalcino και τα κρασιά του, και ειδικά το Brunello. Το πρωί το γκρουπ θα μεταβεί με λιμουζίνες στο Κτήμα Case Basse για προσωπική περιήγηση στο οινοποιείο, γευσιγνωσία και μεσημεριανό σε τοπική ταβέρνα με την οικογένεια Soldera, τους ιδιοκτήτες του Κτήματος. Το απόγευμα περιλαμβάνει (αυτό και μόνο είναι φανταστικό) επίσκεψη στο Κτήμα Tenuta Greppo, της οικογένειας Biondi Santi, που παράγει το μυθικό Brunello που φέρει το όνομά τους. Το γκρουπ θα περιηγηθεί τους χώρους του Κτήματος και θα παραστεί σε δοκιμή των κρασιών του, που θα κάνει ο ίδιος ο Franco Biondi Santi, μία από τις επιβλητικότερες φιγούρες του Ιταλικού κρασιού σήμερα. Το ίδιο βράδυ θα λάβει χώρα αποχαιρετιστήριο δείπνο πέντε πιάτων με ειδικό μενού και σπάνιες οινικές επιλογές.
- Την έβδομη ημέρα οι συμμετέχοντες θα πάρουν το πρωινό τους και θα αναχωρήσουν με την ησυχία τους.


Πώς σας ακούγεται; Πιστέψτε με, οι επισκέψεις αυτές και τα πρόσωπα που θα συμμετάσχουν δεν περιλαμβάνονται συχνά σε οινοτουριστικά ταξίδια. Όσο για τα ξενοδοχεία, γι αυτά μπορώ να σας μιλήσω από προσωπική πείρα, γιατί είχα το προνόμιο να μείνω και στα δύο σε ένα παρόμοιο ταξίδι στο παρελθόν. Εκεί λοιπόν η διαμονή είναι μία τελείως διαφορετική εμπειρία, όπου η υπηρεσία της φιλοξενίας ανάγεται πλέον σε κάτι ανάμεσα σε επιστήμη και τέχνη.

Όπως καταλαβαίνετε, το ταξίδι αυτό είναι για (πολύ) λίγους. Συγκεκριμένα υπάρχουν μόλις 14 θέσεις και το κόστος ξεκινάει από €5,048 για ένα άτομο και €8,941 για δύο (δεν συμπεριλαμβάνονται τα αεροπορικά εισιτήρια).

Αν ενδιαφέρεστε, πρέπει να γνωρίζετε ότι η ημερομηνία έναρξης του ταξιδιού είναι η Κυριακή 26 Οκτωβρίου, ενώ η ημερομηνία ολοκλήρωσης είναι το Σάββατο 1 Νοεμβρίου. Η ηλεκτρονική διεύθυνση για πληροφορίες και κρατήσεις είναι: [email protected].

 

Ευχηθείτε μου καλό ταξίδι... Απόψε - ή μάλλον χαράματα Παρασκευής - αναχωρούμε όλοι οι σύνεδροι που θα λάβουμε μέρος στο 1ο Συνέδριο για τον Ελληνικό Οινοτουρισμό. Το Συνέδριο γίνεται στη Λήμνο και θα διαρκέσει όλο το τριήμερο.

Το πρόγραμμα του Συνεδρίου παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς περιλαμβάνει ομιλίες από θεσμικούς και κλαδικούς φορείς, καθώς και παρουσιάσεις case studies από ανθρώπους που ασχολούνται σοβαρά με τον οινοτουρισμό στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Στο πλαίσιο του προγράμματος θα παρουσιάσω κι εγώ τα πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα της έρευνας που είχαμε κάνει σχετικά με τον οινοτουρισμό και τις εμπειρίες και προσδοκίες των Ελλήνων οινοτουριστών, με βάση το ερωτηματολόγιο που πάνω από 600 φίλους του κρασιού (ανάμεσά τους, ελπίζω, κι εσείς...) έσπευσαν να απαντήσουν.

Παράλληλα όμως, το πρόγραμμα περιλαμβάνει και περιηγήσεις στο όμορφο νησί της Λήμνου, επισκέψεις στα οινοποιεία της και γνωριμία με τις τοπικές της γεύσεις. Εγώ θα έχω camera και laptop μαζί μου, και λόγω της παρουσίασης, αλλά και επειδή έχω (είχα) σκοπό να σας κάνω ανταπόκριση από εκεί. Σήμερα όμως (είχα την έμπνευση να τηλεφωνήσω) με πληροφόρησαν από το Ξενοδοχείο ότι τα δωμάτια ΔΕΝ διαθέτουν πρόσβαση στο Internet (σε πείσμα της σχετικής διαβεβαίωσης στην επίσημη ιστοσελίδα του σχετικά με τις παροχές στα δωμάτια). Σημειωτέον, μιλάμε για ένα resort 5 αστέρων... Ελπίζω ότι θα υπάρχει πρόσβαση σε κάποιο κοινόχρηστο χώρο, αλλά επειδή "εδώ είναι Βαλκάνια" (αν και δεν μας φταίνε σε τίποτα οι γείτονες...) δεν παίρνω και όρκο ότι θα τα καταφέρω. Οπότε αν δείτε ότι δεν έχετε νέα μου τις επόμενες 3 μέρες θα καταλάβετε...


 

Επίσκεψη στο Κατώγι Αβέρωφ

Φεύγοντας από τα Γιάννενα, λίγες μέρες μετά τα Χριστούγεννα, περάσαμε από το Μέτσοβο με έναν και μόνο σκοπό: να επισκεφθούμε το Κατώγι Αβέρωφ. Η επίσκεψη άξιζε πραγματικά τον κόπο. Διαβάστε αναλυτικά για την όμορφη αυτή εμπειρία κάνοντας κλικ σ'αυτο εδώ το link.


 

Έτσι, για να μας μπει καλά!...

Την είδηση αυτή σας τη μεταφέρω από σχετικό δελτίο τύπου που έλαβα πρόσφατα. Είμαι σίγουρος ότι θα ενδιαφέρει όλους όσους έχουν σκοπό να το κάψουν μέχρι πρωίας στο Πρωτοχρονιάτικο Ρεβεγιόν.

Είναι γεγονός ότι το χάραμα του Νέου Χρόνου, μετά από όλο το αλκοόλ, το ξενύχτι, κλπ, χρειαζόμαστε να βάλουμε κατιτίς στο στομαχάκι μας "για να έρθει στα ίσα του" και να πάμε για ύπνο καλά... Εκεί ακριβώς έρχεται να συμβάλει τα μέγιστα η Brasserie του Ξενοδοχείου ΤΙΤΑΝΙΑ, στο Κέντρο.

Από τις 3.30 λοιπόν ως τις 9.00 της πρώτης μέρας του Νέου Χρόνου, το εστιατόριο LA BRASSERIE, στο Lobby του ξενοδοχείου ΤΙΤΑΝΙΑ, θα μας περιμένει για να μας προσφέρει ένα πλούσιο πρωινό μπουφέ. Θα περιλαμβάνει λιχουδιές-βάλσαμο για τα ταλαιπωρημένα και ξενυχτισμένα μας στομάχια, όπως ομελέτες, ποικιλίες τυριών, αλλαντικών και καπνιστών ψαριών, ψητά λουκάνικα, σπιτικές μαρμέλαδες και δημητριακά, καθώς και μεγάλη γκάμα από φρέσκα φρούτα και χυμούς, λαχταριστές σαλάτες και φρεσκοψημένα ψωμάκια, κέικ και άλλα αρτοποιήματα.

Απ’ότι καταλαβαίνω όμως, ο μπουφές έχει σκοπό να κινηθεί σε επίπεδα πλήρους Πρωτοχρονιάτικου Brunch, γι αυτό και θα περιλαμβάνει και κάποια ακόμα πιο δυνατά εδέσματα, όπως Virginia Ham, κοτόσουπα αυγολέμονο και ριγγατόνι με στήθος πάπιας και pesto. Τα παραπάνω θα συνοδεύονται από Σαμπάνια, και η αρκετά λογική τιμή κατ’άτομο είναι €38.

Το Ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ βρίσκεται στο Κέντρο της Αθήνας, στη διεύθυνση Πανεπιστημίου 52. Το τηλέφωνο για πληροφορίες και κρατήσεις είναι το 210-3326000.


 

Μια και ο καιρός διατηρείται καλός, τα weekend-breaks των Αθηναίων δίνουν ακόμα και παίρνουν. Σας δίνω λοιπόν μία όμορφη ιδέα για να χαλαρώσετε, να ξεκουραστείτε και να περάσετε καλά στην Πελοπόννησο.

Το Ξενοδοχείο Mandola Rossa, του Ομίλου Δασκαλαντωνάκη/Grecotel, αποτελεί μία εξαιρετική πρόταση για διακοπές μέσα στη χαλάρωση και την πολυτέλεια, με φόντο την πανέμορφη παραλία της Κυλλήνης. Εγώ όμως δεν θα σταθώ στις σουίτες, το SPA, την πισίνα, αλλά θα σας πω για το εστιατόριό του, το Cap Voyage.

Το Cap Voyage λοιπόν είναι ένα σύγχρονο gourmet εστιατόριο, όπου ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει ένα πραγματικά ξεχωριστό δείπνο ατενίζοντας το απέραντο γαλάζιο από τα δύο διαφορετικά επίπεδα του χώρου, την αυλή ή την βεράντα. Το περιβάλλον είναι προσεγμένο και καλοκαιρινό, ενώ το service είναι πραγματικά άψογο. Το φαγητό είναι νοστιμότατο και αψεγάδιαστο τόσο στην εμφάνιση όσο και στη γεύση. Το μενού, με ποικιλία επιλογών και γεύσεων, υπογράφει ο σεφ Ηλίας Κακούρης, με μακρά θητεία σε απαιτητικές κουζίνες πολυτελών θερέτρων (στα συν του, για μένα η πολύ καλή χρήση του φουα-γκρα και ο σωστός συνδυασμός του με το τρυφερότατο φιλέτο). Η λίστα κρασιών του Cap Voyage παρέχει αρκετές και καλές επιλογές σε λευκό, ροζέ και ερυθρό. Επίσης πολύ θετικό για μένα το γεγονός ότι δίνει βάρος στους αξιολογότατους ντόπιους παραγωγούς (Παρπαρούσης, Μερκούρης, Σκούρας, Κόκκαλης).

Το Mandola Rossa, όπως και το αδερφάκι του, το επίσης πεντάστερο Olympia Riviera, που βρίσκεται στο ίδιο σύμπλεγμα ξενοδοχείων στην Κυλλήνη, αποτελούν μία αξιόλογη λύση για μεγάλες ή ολιγοήμερες διακοπές από την καθημερινότητα χωρίς κανείς να απομακρυνθεί πολύ από την Αθήνα. Για πληροφορίες και κρατήσεις επισκεφτείτε την ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.grecotel.com/find-a-hotel_34.htm.


 

Στο τελευταίο του τεύχος, το Αμερικάνικο περιοδικό οίνου Wine Spectator είναι αφιερωμένο στα Καλύτερα Εστιατόρια για Κρασί στον Κόσμο. Σχεδόν 4000 "Best Restaurants for Wine" βραβεύονται από το περιοδικό, και 5 από αυτά είναι στην Ελλάδα. Ας τα δούμε:

 - Στην κατώτατη κατηγορία (Award of Excellence), με ένα ποτηράκι βραβεύονται τα 3131 εστιατόρια στον κόσμο που διαθέτουν λίστα τουλάχιστον 100 ετικέτες, ευρεία γκάμα από ετικέτες και παραγωγούς, και σωστή αντιστοίχιση των κρασιών με τα πιάτα του μενού, σε διαφορετικές κατηγορίες τιμών. Στην κατηγορία αυτή λοιπόν το ένα ποτηράκι παίρνουν το εστιατόριο Θάλασσα στο ξενοδοχείο Elounda Bay Palace, στην Κρήτη, και το εστιατόριο Matsuhisa Mykonos, στο ξενοδοχείο Belvedere, στη Μύκονο.

- Στη μεσαία κατηγορία (Best of Award of Excellence), με δύο ποτηράκια βραβεύονται τα 748 εστιατόρια στον κόσμο που προσφέρουν πάνω από 400 ετικέτες, με έμφαση στην σωστή παρουσίαση και ιδιαίτερο βάθος σε χρονιές, παραγωγούς και οινοπαραγωγικές περιοχές ανά τον κόσμο. Στην κατηγορία αυτή, τα δύο ποτηράκια λαμβάνουν το εστιατόριο Blue Lagoon, στο ξενοδοχείο Elounda Beach Hotel, το εστιατόριο Διόνυσος, επίσης στο ξενοδοχείο Elounda Beach Hotel (μπράβο η Κρήτη!...), και το εστιατόριο Sale & Pepe στο Κολωνάκι.

- Στην υψηλότερη κατηγορία (Grand Award) με τρία ποτηράκια βραβεύονται τα 76 εστιατόρια στον κόσμο που επιδεικνύουν απαράμιλλο πάθος και αφοσίωση στην ποιότητα και την παρουσίαση του κρασιού, η λίστα τους διαθέτει πάνω από 1500 ετικέτες, προσφέρουν φιάλες μεγαλύτερων μεγεθών (πχ Magnum) και η κάλυψή τους σε βάθος εσοδειών, παραγωγών, ποικιλιών, αλλά και γευστικών συνδυασμών με το μενού θεωρείται κορυφαία. Στην κατηγορία αυτή δεν υπάρχουν (ακόμα) Ελληνικές συμμετοχές.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη υπάρχουν πολλά ακόμα εστιατόρια, τόσο στην Ελλάδα όσο και στον κόσμο, που θα μπορούσαν να φιγουράρουν στις λίστες των βραβείων του Wine Spectator. Δυστυχώς όμως δεν είμαι (ακόμα) στην κριτική επιτροπή... Έτσι, δεν έχω παρά να συγχαρώ τους βραβευθέντες και να τους ευχηθώ "και σ'ανώτερα"! Και να ευχηθώ και σε όλα τα (πολλά) ελληνικά εστιατόρια που ξέρω ότι αγαπούν και προσέχουν το κρασί, να βρεθούν σύντομα στην λίστα του Wine Spectator και όχι μόνο.

Για όσους ενδιαφέρονται να μελετήσουν την πλήρη λίστα, αυτή βρίσκεται στην ιστοσελίδα του περιοδικού, στο link
www.winespectator.com/restaurants.