Πολλοί με ρωτήσατε πριν το Πάσχα τι κρασιά θα σας συμβούλευα να επιλέξετε για το Πασχαλιάτικο τραπέζι. Παρότι σας συμβούλεψα (ελπίζω) όσο πιο καλά μπορούσα, ομολογώ πως μέχρι τελευταία στιγμή δεν είχα αποφασίσει τι κρασιά θα πάρω ο ίδιος μαζί μου στις διακοπές στην Πάρο...

Τώρα που πλέον έχω γυρίσει και οι Πασχαλινές διακοπές αποτελούν μία όμορφη ανάμνηση, με χαρά μοιράζομαι τα κρασιά που στόλισαν το τραπέζι μας τις μέρες που μας πέρασαν (και... δεν είναι λίγα!). Η επιλογή, λοιπόν, είχε ως εξής:


- Για τα θαλασσινά της νηστείας (λέμε τώρα...): Ρομπόλα Gentilini 2007. Όμορφη και δροσερή, γιατί ήθελα να δώσω μία Κεφαλονίτικη νότα στο φετινό τσιμπούσι.

- Για την ultimate γαριδομακαρονάδα: Αυτό που διαβάσατε στο προηγούμενο post, οι Ροζέ Επιλογές 2007 (Grenache Rouge - Syrah) από τον Αμπελώνα Τριανταφυλλοπούλου στην Κω. Μία φίνα, καινούρια γεύση που αγαπήσαμε ήδη.

- Για τα Αναστάσιμα εδέσματα, δύο (ακόμα) εξαιρετικά ροζέ: Ασωπού Χώρα 2007 (Αγιωργίτικο) από τους Αμπελώνες Ζαχαριά και Κτήμα Αβαντίς Ροζέ 2007 (Grenache Rouge - Syrah). Το πρώτο, κομψό και spicy, συνόδευσε τέλεια τη Μαγειρίτσα, το δεύτερο, πιο μυώδες αλλά ταυτόχρονα γαργαλιστικά πιπεράτο, "ήρθε κι έδεσε" όταν έκαναν την εμφάνισή τους στο τραπέζι τα παϊδάκια!

- Για τα λουκάνικα, το κοντοσούβλι και τους λοιπούς μεζέδες που προηγήθηκαν του οβελία: Λευκό εις το Τετράγωνο 2007 (Ασύρτικο - Σκλάβα) από τους Αμπελώνες Ζαχαριά. Δροσιστικό και τραγανό, με ένα όμορφο καπνιστό "κλικ", που πήρε από τη σύντομη παραμονή του σε δρύινο βαρέλι, συνόδευσε τέλεια τους μεζέδες που έβγαιναν καυτοί από τα κάρβουνα!

- Για τον οβελία (εδώ αρχίζει το πάρτυ): Αβαντίς Syrah 2004 (magnum), Escapades Shiraz 2005, και Kanonkop Paul Sauer 2003 (70% Cabernet Sauvignon, 15% Cabernet Franc και 15% Merlot). Το πρώτο από το Ληλάντιο Ευβοίας, τα δύο επόμενα από το Stellenbosch της Νότιας Αφρικής. Ερυθρή θύελλα, ουδέν περαιτέρω σχόλιο!...

- Για τα γλυκά: Viognier Φυσικώς Γλυκύς, από το Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη στη Δράμα και Museum Reserve Muscat NV από το οινοποιείο Yalumba στην Νότια Αυστραλία. Καθένα από τα δύο συγκαταλέγεται αδιαμφισβήτητα ανάμεσα στα καλύτερα της κατηγορίας και της χώρας του.


Σημείωση: Αρκετές φορές που φάγαμε εκτός σπιτιού, σε ταβέρνες του νησιού, πήραμε μαζί το κρασί μας - εφαρμόσαμε δηλαδή σύστημα ΒΥΟΒ. Αυτό βέβαια έγινε μόνο στα μέρη όπου ο ιδιοκτήτης ήταν γνωστός και ενημερωμένος (και σύμφωνος) εκ των προτέρων. Όπου δεν ακολουθήσαμε την τακτική αυτή, επιδοθήκαμε στην κατανάλωση του "Κρασιού του Νησιού" από το οινοποιείο του Γιώργου Μωραΐτη. Πρόκειται για ένα συμπαθέστατο καινούριο κρασί, έναν λευκό επιτραπέζιο οίνο με πλούσια φρουτώδη αρώματα, που είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στο νησί. Καθότι επιτραπέζιος, δεν αναγράφει την ποικιλιακή του σύνθεση και ομολογώ ότι δεν πρόλαβα να την ψάξω. Βασική λευκή ποικιλία του νησιού βέβαια είναι η Αιγαιοπελαγίτικη Μονεμβασιά, ωστόσο το συγκεκριμένο κρασί περιέχει σίγουρα και κάποια άλλη που του χαρίζει επιπλέον αρώματα - ενδεχομένως Μαλαγουζιά.


Δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό, αλλά η Πάρος έχει σοβαρή παράδοση στο κρασί. Το καλοκαίρι του 2006, που είχα ξαναβρεθεί στο νησί, είχα επισκεφθεί το οινοποιείο του Μανώλη Μωραΐτη (το παλιό και μεγάλο του νησιού), από το οποίο είχα φύγει με πολύ θετικές εντυπώσεις. Αν ενδιαφέρεστε να διαβάσετε το άρθρο μου σχετικά με εκείνη την επίσκεψη, θα το βρείτε κάνοντας κλικ σε αυτό εδώ το link.


 

Καλησπέρα σας και Χριστός Ανέστη!

Πίσω στα γνωστά λημέρια μετά από ένα Πασχαλινό mini-break στην Πάρο με πολύ φαγητό και κρασί. Και όσο είναι νωπή ακόμα
στη μνήμη μου, καταγράφω για εσάς την συνταγή για την ultimate Γαριδομακαρονάδα, όπως την ετοιμάσαμε και την απολαύσαμε τη Μεγάλη Παρασκευή. Τώρα που καλοκαιριάζει, ελπίζω ότι θα την τιμήσετε δεόντως. Και για να είμαι δίκαιος, πρέπει να σας πω ότι η συνταγή που ακολουθεί εκτελέστηκε (στην εντέλεια) με τη συνεργασία (και στο σπίτι) του φίλου μου του Νικόλα, ο οποίος μας φιλοξένησε στο όμορφο παραθαλάσσιο σπίτι του στην Πάρο. Έχουμε και λέμε λοιπόν...

Θα χρειαστείτε:

- 2 μεγάλα κρεμμύδια

- 6 σκελίδες σκόρδο

- Ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι, πάπρικα

- 1 καλαθάκι ντοματάκια cherry, όσο πιο ώριμα βρείτε

- 1 μεγάλη συσκευασία/κονσέρβα φρέσκια ντομάτα τριμμένη

- 2 πακέτα linguini

- 1 κιλό μεγάλες γαρίδες

- 2 κουταλιές της σούπας βούτυρο ή μισό φλυτζάνι κρέμα γάλακτος

- 1/2 ποτήρι κρασί (λευκό φρέσκο, ροζέ ή ερυθρό φρέσκο)


Εκτέλεση:
- Καθαρίζουμε και ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια. Ζεσταίνουμε στην κατσαρόλα που θα χρησιμοποιήσουμε για τη σάλτσα λίγο ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά και προσθέτουμε τα κρεμμύδια, τα οποία πασπαλίζουμε με πάπρικα. Προσοχή: στόχος μας είναι να τα "μαράνουμε", μέχρι να πάρουν το χαρακτηριστικό χρυσό χρώμα - δεν θέλουμε να τα κάψουμε. Γι αυτό και διατηρούμε τη φωτιά σταθερή στο μέτριο και τα ανακατεύουμε συχνά με ξύλινη κουτάλα. Όταν πλέον είναι έτοιμα, προσθέτουμε και το σκόρδο που έχουμε καθαρίσει και λιώσει με την ειδική "τανάλια". Προσθέτοντάς το στο σημείο αυτό, θα τσιγαριστεί μαζί με το κρεμμύδι χωρίς να χάσει τα αρώματά του.
- Ρίχνουμε στην κατσαρόλα την τριμμένη ντομάτα και τα ντοματάκια cherry, κομμένα στη μέση. Προσθέτουμε μισό κουταλάκι ζάχαρη (για να σπάσει την αλκαλικότητα της ντομάτας), ελαιόλαδο, αλάτι και μαύρο πιπέρι κατά βούληση, καθώς και ενάμισυ ποτήρι νερό και μισό ποτήρι κρασί. Αφήνουμε σε μέτρια φωτιά να πάρει βράση.

- Ρίχνουμε τις γαρίδες (πλυμένες αλλά ολόκληρες) σε διαφορετική κατσαρόλα με νερό, στο οποίο έχουμε προσθέσει αρκετό χοντρό θαλασσινό αλάτι. Σκεπάζουμε κατά το ήμισυ και αφήνουμε σε δυνατή φωτιά να βράσουν και να μαλακώσουν.
- Εν τω μεταξύ, ανακατέβουμε τη σάλτσα μας και την αφήνουμε να βράσει "ξεσκέπαστη" μόνο αν κρίνουμε ότι είναι πολύ νερουλή και πρέπει να συμπυκνωθούν τα υγρά της. Αντίθετα, αν δούμε ότι πήζει επικίνδυνα, προσθέτουμε προσεκτικά νερό ή κρασί.
- Όταν οι γαρίδες μας είναι έτοιμες, δηλαδή βρασμένες κατά τα 3/4, τις "ψαρεύουμε" με μεγάλη τρυπητή κουτάλα, χωρίς να χύσουμε το νερό. Μόλις τις έχουμε μεταφέρει σε κάποιο μπωλ ή σε λεκάνη, ρίχνουμε στο νερό όπου μόλις έβρασαν οι γαρίδες τα linguini, για να βράσουν μέσα στη γεύση της θάλασσας. Αφήνουμε να βράσουν όσο λέει στο πακέτο.

- Καθαρίζουμε τις γαρίδες χωρίς να πετάξουμε τα κελύφη. Όταν πλέον είναι καθαρισμένες, τις προσθέτουμε στη σάλτσα μας για να πάρουν μία βράση σε αυτήν.

- Από τα κελύφη των γαρίδων που καθαρίσαμε, διαλέγουμε τα κεφάλια και τις ουρές (εκεί είναι όλη η γεύση της γαρίδας), και τα μεταφέρουμε στο μπλέντερ. Προσθέτουμε 2 φλυτζάνια από τη σάλτσα μας που βράζει και λίγο ελαιόλαδο, και τα χτυπάμε στη δυνατότερη ένταση. Όταν πλέον το περιεχόμενο του μπλέντερ έχει γίνει "πουρές", το σουρώνουμε σε μεταλλικό σουρωτήρι τσαγιού (για να αποφύγουμε ακόμα και τα μικρότερα στερεά σωματίδια που θα κάνουν κριτς-κριτς στο στόμα μας), κρατώντας ένα απίστευτα νόστιμο βελουτέ, το οποίο ουσιαστικά θα απογειώσει γευστικά τη μακαρονάδα μας.

- Για να "δέσει" τέλεια η σάλτσα μας που σιγοβράζει, προσθέτουμε το βούτυρο ή την κρέμα γάλακτος, καθώς και ένα φλυτζάνι από το νερό στο οποίο βράζουν τα linguini - η "κόλλα" από τα ζυμαρικά είναι το καλύτερο φυσικό πηκτικό για τη σάλτσα μας. Ανακατεύουμε και ρίχνουμε το βελουτέ της γαρίδας για μία τελευταία βράση πριν σβήσουμε τη φωτιά.
- Αποσύρουμε τα linguini (εφόσον είναι έτοιμα - al dente) από τη φωτιά και τα σουρώνουμε.
- Αναμιγνύουμε linguini και σάλτσα και ανακατεύουμε. Σερβίρουμε φρεσκοτρίβοντας μπόλικο μαύρο πιπέρι σε κάθε πιάτο. Αν θέλετε, μπορείτε να τρίψετε και φρέσκο μαϊντανό από πάνω.

Απολαύστε τη μακαρονάδα αυτή ζεστή, σε συνδυασμό με ένα όμορφο μπουκάλι δροσερό κρασί. Και αν αναρωτιέστε τι στυλ κρασιού ταιριάζει με αυτό το πιάτο, ένα θα σας πω: αν το συνδυάσουμε με οτιδήποτε άλλο στυλ κρασιού εκτός από ροζέ, θα σηκωθούν οι γαρίδες από το πιάτο και θα αρχίσουν να μας κυνηγούν! Για να αποφύγουμε λοιπόν τέτοιου είδους σκηνές, εμείς ταιριάξαμε την πεντανόστιμη γαριδομακαρονάδα μας με το κομψότατο Ροζέ Επιλογές από τους Αμπελώνες Τριανταφυλλοπούλου στην Κω, ένα δροσιστικό χαρμάνι από Grenache Rouge και Syrah με έντονο χρώμα, ευγενικά φρέσκα αρώματα και τέλεια οξύτητα. (Νομίζω το συγκεκριμένο δεν κυκλοφορεί ευρέως στην αγορά ακόμα, αλλά αν το βρείτε σας το προτείνω ανεπιφύλακτα...)


Καλή όρεξη!


 

Κάπου εδώ θα σας αποχαιρετίσω για λίγες μέρες. Εύχομαι να περάσετε όμορφα και ξεκούραστα.

Εμείς θα κάνουμε Πάσχα στην Πάρο, όπου θα μας φιλοξενήσουν φίλοι με ιδιαίτερη γνώση και... έφεση στο καλό φαΐ και στην καλοπέραση γενικότερα.


Θα τα πούμε από βδομάδα, καθώς μου έχει απαγορευθεί ρητώς (και όχι άδικα, εδώ που τα λέμε) να αγγίξω υπολογιστή για τις επόμενες [Άγιες] μέρες.


Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα!


 

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, ίσως θυμάστε ότι επισκέφτηκα ένα καινούριο οινοποιείο εδώ στην Αττική, μετά από παρότρυνση συναδέλφων, την γνώμη των οποίων σέβομαι ιδιαιτέρως. Ήταν λοιπόν πολύ καλή κίνηση, γιατί πρόκειται για ένα υπερσύγχρονο, εξαιρετικό νέο οινοποιείο, το οποίο ελπίζω ότι θα αποτελέσει πόλο έλξης οινόφιλων και οινοτουριστών σε μία παρεξηγημένη περιοχή, όπως τα Μεσόγεια της Αττικής, που έχει ανάγκη την εμπιστοσύνη και την προτίμησή μας.

Αν είστε αναγνώστες του In2life θα διαβάσατε ήδη ότι πρόκειται για το νέο οινοποιείο του Κτήματος Παπαγιαννάκου. Σας συνιστώ πραγματικά να το επισκεφτείτε, όχι μόνο για να μάθετε περισσότερα για την βιο-κλιματική προσέγγιση της κατασκευής του ή για να περιηγηθείτε τους όμορφους χώρους του, που διατίθενται και για πάρτυ και δεξιώσεις... Πάνω απ' όλα αξίζει να κάνετε την όμορφη αυτή εκδρομή για να δοκιμάσετε τα κρασιά του Κτήματος, αλλά και για να μοιραστείτε την πολύ αξιόλογη προσπάθεια που κάνει το Κτήμα για την ανάδειξη του Σαββατιανού, της γηγενούς ποικιλίας του Αττικού Αμπελώνα που έχει περάσει από "χίλια κύμματα" μέχρι σήμερα λόγω της ταύτισής της με τη Ρετσίνα, και η οποία τελικά είναι πιο καταξιωμένη στο εξωτερικό παρά στην εγχώρια αγορά.

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το Κτήμα Παπαγιαννάκου πριν το επισκεφτείτε, θα βρείτε το άρθρο μου στο In2life κάνοντας κλικ σε αυτό εδώ το link.


 

Επειδή πολλοί φίλοι με έχουν ρωτήσει, θα ήθελα να σας ανακοινώσω ότι εντός των ημερών ξεκινάει άλλος ένας κύκλος του "Σεμιναρίου Απόλαυσης του Κρασιού" για ερασιτέχνες, που παρουσιάζω σε συνεργασία με την εταιρεία Έκθεση Οίνων-Ποτών Ανθίδης.

Ο Ανοιξιάτικος κύκλος για το 2008 ξεκινάει την Τετάρτη 7 Μαΐου στις 7.30 το απόγευμα και περιλαμβάνει 2 ξεχωριστά επίπεδα:
- Το επίπεδο Α περιλαμβάνει τις θεματικές ενότητες: Εισαγωγή στο κρασί, πλήρης ανάλυση του ελληνικού αμπελώνα, εισαγωγή στον διεθνή αμπελώνα, τυφλή δοκιμή κρασιού.
- Το επίπεδο Β ακολουθεί αμέσως μετά και περιλαμβάνει τις θεματικές ενότητες: Γαλλία και Ιταλία, ο υπόλοιπος παλαιός κόσμος, νέος κόσμος, γλυκά και αφρώδη κρασιά, αρμονία φαγητού και κρασιού.

Κάθε επίπεδο θα ολοκληρωθεί σε 5 εβδομαδιαίες συναντήσεις την ίδια μέρα και ώρα, με επιπλέον παρουσιάσεις από οινοποιούς, καθώς και επισκέψεις σε οινοποιεία. Τα σεμινάρια θα διεξάγονται στην αίθουσα γευσιγνωσίας της Κάβας Ανθίδης (Κηφισίας 76 Μαρούσι, 1ος Όροφος). Το κόστος συμμετοχής είναι €150 για κάθε επίπεδο.


Πληροφορίες και εγγραφές: Μαρίνα Αποστολίδου, τηλ. 210-9690234


Ο καιρός ανοίγει, η μέρα μεγαλώνει, τί καλύτερο από το να μαζευόμαστε και να μαθαίνουμε το κρασί, δοκιμάζοντας παράλληλα ό,τι πιο ενδιαφέρον έχει να μας προσφέρει ο Ελληνικός αλλά και ο ξένος αμπελώνας. Αν ενδιαφέρεστε, ή ξέρετε κάποιον που αγαπάει το κρασί και θέλει να το γνωρίσει καλύτερα για να το απολαμβάνει και περισσότερο, θα χαρώ να σας δώ στο επόμενο "Σεμινάριο Απόλαυσης του Κρασιού".


 

Σας έχει τύχει ποτέ να βρίσκεστε σε ένα αεροδρόμιο και να εύχεστε να καθυστερήσει ή να ματαιωθεί η πτήση σας; Μάλλον όχι, ε; Μην το λέτε βέβαια με τόση σιγουριά γιατί, αν αρχίσετε τα ταξίδια στο Ελσίνκι, κάτι τέτοιο βλέπω να σας συμβαίνει τελικά.

Από τις αρχές του έτους λειτουργεί στο διεθνές αεροδρόμιο του Ελσίνκι το νέο wine bar "Wine & View", το οποίο αποτελεί πνευματικό "παιδί" δύο ειδημόνων στο κρασί Φινλανδέζικης καταγωγής. Το Wine & View λοιπόν, διαθέτει ένα πλούσιο μενού από "tapas" και λοιπόν ειδών μεζεδάκια και συνοδευτικά "τσιμπητά", καθώς και μία λίστα κρασιών που περιέχει επιλογές σε ποτήρι και μπουκάλι από ολόκληρο τον παλαιό και το νέο κόσμο - μέχρι και Κινέζικο κρασί θα βρείτε στις σελίδες της (πριν ρωτήσετε, Ελληνικό δεν διαθέτει - ακόμα τουλάχιστον...). Επιπλέον όμως, διαθέτει και μία λίστα μεγάλων κρασιών η οποία εναλάσσεται κάθε εβδομάδα και περιέχει 5 επιλογές σε ποτήρι και μπουκάλι κάθε φορά, μία από τις οποίες πάντα αφορά σε ένα κρασί από τη θρυλική λίστα "The 1000 Finest Wines Ever Made". Έτσι, περιμένοντας την πτήση σας, μπορείτε να απολαύσετε ένα ποτήρι Château Cheval Blanc του 1970 προς €19,80, ή ένα ποτήρι Château d’Yquem του 1975 προς €45,90.

Μη φανταστείτε όμως ότι το Wine & View σερβίρει μόνο μυθικά κρασιά σε... μυθικές τιμές. Εξίσου εύκολα θα παραγγείλετε για να συνοδεύσετε τους μεζέδες σας ένα ποτήρι από το αρωματικότατο (καθότι ποικιλίας Moscatel) λευκό Viña Esmeralda 2007 από την Ισπανία προς €6,20 ή, από τη λίστα των ερυθρών, ένα ποτήρι Châteauneuf-du-Pape Les Combes d’Arnevel 2005 προς €9,50.

Θυμάμαι την τελευταία φορά που ήμουν στο Ελσίνκι ήταν Φεβρουάριος και η εξωτερική θερμοκρασία ήταν -18 βαθμοί Κελσίου! Τότε, δυστυχώς, δεν είχε ανοίξει το Wine & View, αλλιώς θα το σκεφτόμουν σοβαρά να μη το κουνήσω από το αεροδρόμιο!... Δεν παραπονιέμαι βέβαια, γιατί είχα περάσει ιδιαιτέρως καλά - όπως σε ολόκληρη τη Σκανδιναβία, στο Ελσίνκι υπάρχουν πολλά και καλά εστιατόρια με βραβευμένες και πολυποίκιλες κουζίνες, αλλά και εξαιρετικές λίστες κρασιών.

Το Wine & View βρίσκεται στο International terminal του Αεροδρομίου του Ελσίνκι, στην έξοδο 28. Από μένα, καλές δουλειές και καλοτάξιδο!


 

Θα ήθελα να υπενθυμίσω στους φίλους που παρακολουθούν τον τρέχοντα κύκλο του Σεμιναρίου Απόλαυσης του Κρασιού, καθώς και σε όλους τους παλαιότερους "απόφοιτους", ότι την Μεγάλη Δευτέρα, 21 Απριλίου, φιλοξενούμε τον Άγγελο Ιατρίδη, συν-ιδιοκτήτη του Κτήματος Άλφα στο Αμύνταιο.

Ο Άγγελος θα κάνει μία σύντομη παρουσίαση του οινοποιείου, θα απαντήσει όλες μας τις ερωτήσεις, ενώ στη συνέχεια θα δοκιμάσουμε μαζί τα κρασιά του.

Ραντεβού με το Κτήμα Άλφα λοιπόν, Δευτέρα στις 7.30 το απόγευμα, στο γνωστό μέρος. Μην το χάσει κανείς!...


 

Το Σαββατοκύριακο έφτασε και ο καιρός αναμένεται καλός. Ποιος ενδιαφέρεται για wine-tasting; "Ποιος κερνάει;", ενδεχομένως θα  με ρωτήσετε. Η απάντηση είναι: δύο μεγάλες κάβες που έχουν καθιερώσει την όμορφη συνήθεια να κάνουν τα Σαββατοκύριακά μας πιο "οινικά".

Έχουμε και λέμε λοιπόν: Αυτό το Σάββατο, στα Cellier της Κηφισιάς (Παπαδιαμάντη 10 / 210-8018756) αλλά και του Πειραιά (Χαριλάου Τρικούπη 58 & Ιωνιδών 2, Ακτή Μουτσοπούλου / 210-4533686), θα προσφέρονται προς δοκιμή 5 από τις προτάσεις που μας κάνει αυτό το μήνα το Cellier Wine Club. Πρόκειται για 3 ιδιαίτερα ενδιαφέροντα Ισπανικά κρασιά: την ημίξηρη αφρώδη cava Castell del Real Tesoro, το απολαυστικό ροζέ (Rosado) του οίκου Marques de Caceres και την καινούρια και πολυαναμενόμενη ερυθρή ετικέτα Salmos από τα αμπέλια του οίκου Torres στην εξαιρετική περιοχή Priorat. Επιπλέον το πρόγραμμα περιλαμβάνει το αρωματικό (Μοσχοφίλερο γαρ...) Gris de Noir Αντωνόπουλου και το ενδιαφέρον Cabernet d' Anjou από τον οίκο Langlois Chateau στον Λίγηρα της Γαλλίας. Μια χαρά επιλογές μου φαίνονται όλα αυτά, προσανατολισμένες προς την συγκεκριμένη εποχή του χρόνου, με την εξαίρεση ίσως του ερυθρού από το Priorat - το οποίο όμως είναι και αυτό που εγώ θέλω να δοκιμάσω περισσότερο από όλα, όχι μόνο επειδή τα υπόλοιπα τα ξέρω καλά, αλλά επειδή η συγκεκριμένη περιοχή στην Ισπανία είναι ιδιαίτερα ανερχόμενη και, ως τώρα τουλάχιστον, δεν έχει τύχει να δοκιμάσω κρασί από το Priorat που να μην ήταν [το λιγότερο] πολύ καλό.


Επιπλέον, το Wine Garage της Εκάλης (Θησέως 57-59 / 210-8136775), όλο αυτό το Σαββατοκύριακο επιμένει Ιταλικά. Έτσι, θα προσφέρει προς δοκιμή το βαρελάτο Chardonnay Buchholz του οινοποιείου Alois Lageder, που βρίσκεται στην περιοχή του Alto Adige στα Ιταλο-Αυστριακά σύνορα, καθώς και το φίνο Chianti Classico DOCG 2003 του οινοποιείου Villa Cafaggio στην καρδιά της Τοσκάνης. Εξίσου ενδιαφέρουσα επιλογή, που μπορεί να σας δώσει ιδέες και για το Πασχαλιάτικο τραπέζι.


Εγώ ελπίζω να τα προλάβω όλα αυτά, καθώς έχω κανονίσει και να επισκεφτώ ένα καινούριο και ιδιαίτερα ενδιαφέρον οινοποιείο της Ανατολικής Αττικής. Περισσότερα επ' αυτού, σύντομα...


 

Ένα ιδιαίτερα σημαντικό οινικό event έλαβε χώρα πριν από ενάμισυ μήνα περίπου. Πρόκειται για το World Wine Festival, μία μεγάλη γιορτή του κρασιού και της οινογαστρονομίας, στην οποία λαμβάνουν μέρος μεγάλα ονόματα από το παγκόσμιο οινικό στερέωμα, καθώς και επιλεγμένα οινοποιεία από όλο τον κόσμο. Αυτό που κάνει την εκδήλωση αυτή ακόμα πιο μεγαλοπρεπή είναι το γεγονός ότι φιλοξενείται στο Palais Coburg, ένα πανέμορφο παλάτι του 19ου αιώνα, που βρίσκεται στη Βιέννη. Το Palais Coburg, που προοριζόταν για ανάκτορο του Δούκα Φερδινάνδου της Αυστρίας, αποτελεί σήμερα το μεγαλύτερο "αρχείο" κρασιού στον κόσμο.

Το World Wine Festival έλαβε χώρα το 4ήμερο 27 Φεβρουαρίου - 1η Μαρτίου. Σύμφωνα με τους διοργανωτές, την εκδήλωση επισκέφτηκαν περίπου 2100 οινόφιλοι από την Αυστρία αλλά και όλο τον υπόλοιπο κόσμο, για χάρη των οποίων ανοίχτηκαν πάνω από 10000 φιάλες κρασιού. Εκτός από το forum, το οποίο περιελάμβανε δοκιμές κρασιών από τα οινοποιεία που έλαβαν μέρος στην εκδήλωση, στο πλαίσιο του World Wine Festival έγιναν και πολλές ειδικές εκδηλώσεις, σεμινάρια, κάθετες δοκιμές, δείπνα και workshops, που είχαν μεγάλη επιτυχία. Ανάμεσά τους, δοκιμές από διάφορες εσοδείες του θρυλικού Château d' Yquem, με τη συνοδεία γαστρονομικών δημιουργιών με επίκεντρο το foie-gras, μαθήματα υψηλής μαγειρικής από chefs διεθνούς φήμης, καθώς και παρουσίαση των κρασιών του κορυφαίου παραγωγού από το Priorato της Ισπανίας, Alvaro Palacios.


Στην εκδήλωση έλαβαν μέρος 61 αυστηρά επιλεγμένα οινοποιεία από όλο τον κόσμο. Στη λίστα των συμμετεχόντων διακρίνει κανείς ονόματα όπως τα Château Angelus, Château Canon la Gaffelière και Château Rauzan-Ségla από το Bordeaux, Domaine Faiveley και Maison Joseph Drouhin από τη Βουργουνδία, οι οίκοι Laurent Perrier και
Pol Roger από την Καμπανία, τα οινοποιεία La Spinetta, Planeta, Castello di Querceto, Luce della Vite και Marchesi de Frescobaldi από την Ιταλία, το Château Musar από το Λίβανο, το Cloudy Bay από τη Νέα Ζηλανδία, ο οίκος Penfolds από την Αυστραλία, κ.α.
Την Ελλάδα εκπροσώπησε ένα οινοποιείο, το Κτήμα ΑΛΦΑ, κάτι που δεν με εκπλήσσει καθόλου, καθώς ο Άγγελος ο Ιατρίδης και η ομάδα του δίνουν το δυναμικό παρόν στις περισσότερες μεγάλες διεθνείς οινικές εκδηλώσεις, παίζοντας πάντα επάξια το ρόλο του πρεσβευτή του Ελληνικού αμπελώνα στον κόσμο.


Το World Wine Festival γίνεται κάθε 2 χρόνια, και οι διοργανωτές ήδη έχουν αρχίσει να κάνουν σχέδια για το 2010. Εγώ δεν σκοπεύω να το χάσω, και ελπίζω ότι κι εσείς θα το βάλετε στο πρόγραμμά σας από τώρα. Στο μεταξύ, αξίζει να διαβάσετε για το απίστευτο venue της εκδήλωσης, το Palais Coburg, στο κατατοπιστικό άρθρο του συνάδελφου Άγγελου Ρέντουλα, το οποίο είχε δημοσιευτεί προ καιρού στον ΟΙΝΟΧΟΟ (τεύχος Οκτωβρίου 2007). Θα το βρείτε κάνοντας κλικ σε αυτό εδώ το link.


 

Μία από τις βασικές αρχές της οινογαστρονομίας είναι ότι το κρασί υπάρχει για να συνδυάζεται με το φαγητό. Ο βασικός λόγος για τον οποίον ειδικοί και γευσιγνώστες δοκιμάζουν μεγάλο αριθμό κρασιών σε συγκριτικές, τυφλές, κάθετες, οριζόντιες και λοιπές δοκιμές, φτύνοντας, στροβιλίζοντας και όλα τα συναφή, είναι (θεωρητικά) για να αποκτήσουν την εμπειρία και την σφαιρική άποψη που χρειάζεται ώστε να συμβουλεύουν καλύτερα τον καταναλωτή ως προς την απόλαυση του κρασιού στο σωστό συνδυασμό με φαγητό.


Όλοι έχουμε ακούσει πολλά γύρω από την αρμονία φαγητού και κρασιού. Ότι το κόκκινο κρέας θέλει κόκκινο κρασί, το λευκό κρέας θέλει λευκό κρασί, και πάει λέγοντας. Κάποιοι από αυτούς τους κανόνες που έχουμε ακούσει ευσταθούν, γιατί αιτιολογούνται χημικά. Άλλοι έχουν πια αναιρεθεί, ενώ αρκετοί ισχύουν υπό προϋποθέσεις. Εγώ πιστεύω στο ρητό "περί ορέξεως ουδείς λόγος", ωστόσο είναι πάντα καλό να έχουμε κάποια στοιχειώδη γνώση, ώστε να ξέρουμε αν έναν κανόνα τον ενστερνιζόμαστε ή τον απορρίπτουμε και γιατί. Βασικό είναι πάντως να πειραματιζόμαστε και να δοκιμάζουμε χωρίς φόβο (αλλά - ελπίζω - με πάθος), για να βρούμε τι αρέσει τελικά σε εμάς τους ίδιους, ανεξάρτητα από το τι ακούμε ή διαβάζουμε.


Ίσως να έχετε ακούσει για τη Fiona Beckett, την οποία σας είχα ξανα-αναφέρει πρόσφατα. Η Fiona λοιπόν, εκτός από γλυκύτατη και μεγάλη θαυμάστρια της Ελλάδας και των γεύσεών της, είναι και από τις κατ' εξοχήν αυθεντίες σε διεθνές επίπεδο στην αρμονία φαγητού και κρασιού. Αρθρογραφεί στα εγκυρότερα διεθνή μέσα πάνω στο θέμα, έχει γράψει ένα σωρό πολύ χρηστικά βιβλία, ενώ συμβουλεύει μαιτρ, σεφ, σομελιέ και εστιάτορες σε όλο τον κόσμο πάνω σε θέματα συνδυασμού φαγητού και κρασιού. Παράλληλα διατηρεί και μία ιδιαίτερα δημοφιλή ιστοσελίδα (Matching Food & Wine with Fiona Beckett), η οποία περιέχει τεράστιο πλούτο μυστικών, συμβουλών, τάσεων και πρωτοποριακών βημάτων στην αρμονία φαγητού και κρασιού.


Εγώ είχα από καιρό επικοινωνία εξ αποστάσεως με τη Fiona και τελικά τη συνάντησα και από κοντά πέρυσι στο Λονδίνο, όταν δέχτηκε να μου παραχωρήσει μία συνέντευξη οινογαστρονομικού χαρακτήρα, η οποία δημοσιεύτηκε στον ΟΙΝΟΧΟΟ το Σάββατο που μας πέρασε.


Σε περίπτωση που τη χάσατε, και επειδή πιστεύω ότι έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς η Fiona έχει απίστευτο βάθος γνώσεων και εμπειρίας και δεν έχει ξαναμιλήσει ποτέ σε Ελληνικό μέσο, σας προτείνω να τη διαβάσετε κάνοντας κλικ σε αυτό εδώ το link. Και όταν γύρίσετε, προτείνω να κάνετε άλλο ένα κλικ, αυτή τη φορά στην εικόνα/banner που ακολουθεί παρακάτω, για να μπείτε στην ιστοσελίδα της Fiona, στην οποία θα βρείτε πολύ και συναρπαστικό δωρεάν περιεχόμενο - αν και δεν θα ήταν άσχημη ιδέα, ειδικά για όσους ασχολούνται πραγματικά, να γίνουν συνδρομητές αντί συμβολικού αντιτίμου, ώστε να έχουν πρόσβαση σε πιο εξειδικευμένο περιεχόμενο, αλλά και άμεση επικοινωνία με την ίδια τη συγγραφέα.