Ελπίζω να είχατε μία Καλή Τσικνοπέμπτη. Δυστυχώς, (και έχει αρχίσει να μου τη δίνει...) κάποια σοβαρά τεχνικά προβλήματα έβγαλαν το blog αυτό νοκ-άουτ χτες όλη μέρα ("of all days", όπως θα 'λεγαν και στα μέρη μου...) οπότε η κρεατοφαγική πληροφόρηση που σας είχα ετοιμάσει είναι, πλέον, κομματάκι ετεροχρονισμένη. Ή μήπως όχι;...

Εδώ, βλέπετε, είναι Ελλάδα. Και η δική μας version της παγκοσμίως διάσημης Μεσογειακής Διατροφής το θέλει το κρεατάκι της το κόκκινο σε τακτική, αν όχι καθημερινή, βάση. Έτσι, δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι συχνά μας φαίνεται ότι κάθε μέρα είναι και μία μικρή Τσικνοπέμπτη!... Οπότε ελπίζω ότι το θέμα αυτό δεν είναι ανεπίκαιρο αλλά, αντιθέτως, διαχρονικό. 

Χτες λοιπόν, λόγω της ημέρας, οι φίλοι μου στο... νοστιμότατο blog "Hungry For Life"
(http://hungryforhungry.blogspot.com/) μου έκαναν την τιμή να φιλοξενήσουν τον "Οδηγό του Επαγγελματία Ψήστη" που είχα προ καιρού δημοσιεύσει στο In2Life. Τους ευχαριστώ θερμά.

Εγώ όμως θέλω να σας πάω ένα βήμα πίσω στην όλη διαδικασία, παραπέμποντάς σας σε ένα ιδιαίτερα χρήσιμο και ενδιαφέρον άρθρο που δημοσίευσε την ίδια μέρα ο Αθήναιος, γνωστός και αγαπημένος αρθρογράφος του Γαστρονόμου της Καθημερινής, στην free-press εφημερίδα LIFO. Πρόκειται για εξαιρετικό άρθρο που αποκαλύπτει τα top χασάπικα στη Βαρβάκειο Αγορά αλλά και σε όλη την Αθήνα, όπου μπορούμε να βρούμε το πιο διαλεκτό κρέας. Γιατί, τί να το κάνεις να κατέχεις την τέχνη του ψησίματος καλά, αν δεν πρόκειται να ψήσεις καλό κρέας;... Θα το βρείτε κάνοντας κλικ σε αυτό εδώ το link.

Μην περιμένετε, λοιπόν, την Τσικνοπέμπτη για να τσικνήσετε. Με καλό κρέας, γνώση στο ψήσιμο και καλό κρασί, το μόνο που χρειάζεται είναι όρεξη (άντε, και λίγη προσοχή στη χοληστερίνη...)!


 

Λοιπόν οι φίλοι των κρασιών της Ιταλίας καλά θα κάνουν να επικοινωνήσουν με τον ταξιδιωτικό τους πράκτορα και να αρχίσουν να πακετάρουν τη βαλίτσα τους ΑΜΕΣΑ!

Γιατί; Μα επειδή σε λιγότερο από ενάμιση μήνα θα γίνει στη Βερόνα της Ιταλίας η φετινή Vinitaly. Πρόκειται για έκθεση κρασιού που γίνεται κάθε χρόνο και συγκεντρώνει τεράστιο ενδιαφέρον από όλο τον κόσμο. Μπορεί βεβαίως η έκθεση να θεωρείται και να ονομάζεται διεθνής, ωστόσο εστιάζει ξεκάθαρα στα κρασιά της Ιταλίας.

Συνήθως στη Vinitaly συμμετέχουν και κάποια Ελληνικά Κτήματα ή κλαδικοί φορείς, ενώ έχει και συμμετοχές από πολλά κράτη του κόσμου. Ωστόσο, η συγκεκριμένη έκθεση συγκεντρώνει το ενδιαφέρον όσων ασχολούνται με το Ιταλικό κρασί (παραγωγούς, εισαγωγείς, σομελιέ, κλπ) καθώς σε αυτήν αποκαλύπτονται οι νέες και πιο συναρπαστικές αφίξεις και, στη συνέχεια, κλείνονται τα πιο σημαντικά deals.

Εγώ, ως δηλωμένος φαν του Ιταλικού κρασιού, έχω βάλει την Vinitaly στο φετινό πρόγραμμα και ελπίζω ότι θα τα καταφέρω να πάω. Αν το σκέφτεστε κι εσείς πρέπει να αρχίσετε την έρευνα για πτήσεις, διαμονή, κλπ, σύντομα, γιατί η συγκεκριμένη έκθεση, εκείνες τις μέρες, γίνεται το highlight της πόλης της Βερόνα.

Όπως κάθε χρόνο, η Vinitaly θα γίνει στο Εκθεσιακό Κέντρο της Βερόνα, το VeronaFiere, και θα έχει πενθήμερη διάρκεια (3-7 Απριλίου). Για το πρόγραμμα, τη λίστα των εκθετών και περαιτέρω λεπτομέρειες, μπορείτε να επισκεφθείτε την επίσημη ιστοσελίδα της έκθεσης, στη διεύθυνση:
http://www.vinitaly.it/index_en.asp.


 

Θα ήθελα να υπενθυμίσω στους φίλους που παρακολουθούν το Σεμινάριο Απόλαυσης του Κρασιού που οργανώνω και παρουσιάζω σε συνεργασία με την εταιρεία Έκθεση Οίνων & Ποτών-Ανθίδης, ότι σήμερα το απόγευμα θα έχουν τη χαρά να γνωρίσουν από κοντά τον οινοποιό Γιάννη Τσέλεπο, ο οποίος θα μας παρουσιάσει την ιστορία και την πορεία του οινοποιείου του, και θα ηγηθεί και γευστικής δοκιμής κάποιων από τα κρασιά του.

Η πρόσκληση ισχύει, βεβαίως, και για όσους παρακολούθησαν παλαιότερους κύκλους του σεμιναρίου, μέσα στο 2007.

Η αποψινή παρουσίαση είναι η πρώτη του φετινού κύκλου. Θα ακολουθήσουν αρκετές ακόμα παρουσιάσεις από γνωστούς ανθρώπους του κρασιού, καθώς και εκδρομές σε οινοποιεία εντός και εκτός Αττικής.

Ραντεβού λοιπόν με το Γιάννη Τσέλεπο, απόψε στις 19.30, στην αίθουσα γευσιγνωσίας της Κάβας Ανθίδης στο Μαρούσι.


 

Και μετά μας μάρανε η διεκδίκηση των Ελγινείων και τα περιμένουμε να μας επιστραφούν από στιγμή σε στιγμή...
Πώς μου ήρθε τώρα αυτό; Διαβάζω για τον Κρατήρα του Ευφρονίου, ένα κεραμικό σκεύος που ο διάσημος καλλιτέχνης της αρχαιότητας Ευφρόνιος δημιούργησε το 515 π.Χ. Το σκεύος, που χρησιμοποιούνταν για την ανάμιξη οίνου με νερό (μη ξεχνάμε ότι τότε θεωρούνταν ένδειξη βαρβαρότητας να καταναλωθεί ο οίνος σκέτος, δηλαδή "άκρατος"), είναι το μοναδικό του είδους του που σώζεται ακέραιο, και θεωρείται ένα από τα
κορυφαία Αρχαιοελληνικά ευρήματα αυτής της κατηγορίας. Πέρα από οτιδήποτε άλλο, είναι σίγουρα το πιο φημισμένο οινικό σκεύος της αρχαιότητας που σώζεται ως τις μέρες μας.

Ο Κρατήρας του Ευφρονίου έχει ύψος 45.7 εκατοστών και διάμετρο 55.1 εκατοστών. Η χωρητικότητά του είναι γύρω στα 45 λίτρα. Διευκρινίζεται ότι, παρότι είναι δημιούργημα του κεραμο-πλάστη Ευξίθεου, έχει ταυτιστεί με τον ζωγράφο Ευφρόνιο, που φιλοτέχνησε το εξωτερικό του. Σε αυτό διακρίνεται, από τη μία πλευρά, ο θάνατος του Σαρπηδόνος - ένα επεισόδιο του Τρωικού Πολέμου - ενώ στην άλλη πλευρά δεσπόζει μία καθημερινή σκηνή από την Αθήνα του 6ου αιώνα, στην οποία μία ομάδα νέων οπλίζεται και ετοιμάζεται να αναχωρήσει για κάποια μάχη.


Ο Κρατήρας εκλάπη από αρχαίο Ετρουσκικό τάφο στη Βόρεια Ιταλία το 1971, για να πουληθεί το 1972 στο Metropolitan Museum of Art της Νέας Υόρκης έναντι 1 εκατομμυρίου δολλαρίων, από γνωστό Αμερικανό έμπορο αρχαιοτήτων. Το απίστευτης αξίας εύρημα παρέμεινε εκτεθειμένο εκεί μέχρι και φέτος τον Ιανουάριο, ενώ αυτή τη στιγμή που μιλάμε βρίσκεται καθ' οδόν για την Ιταλία, η οποία το διεκδίκησε επιτυχώς, μετά από διετή αγώνα. Δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα σε ποιο μουσείο στην Ιταλία θα καταλήξει για να εκτεθεί...


 

Μήπως τελευταία η μνήμη σας έχει αρχίσει να σας προδίδει; Δυσκολεύεστε να θυμηθείτε σχετικά απλά πράγματα, και το μυαλό σας χρειάζεται περισσότερο χρόνο από παλιότερα για να επεξεργαστεί απλά δεδομένα και να διεξάγει καθημερινές διανοητικές διαδικασίες;

Αν η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα είναι ναι, μη βιαστείτε να τρέξετε στο φαρμακείο της γειτονιάς σας, αναζητώντας βιταμίνες και λοιπά γιατροσόφια για την τόνωση του μυαλού και της μνήμης. Αντιθέτως, αλλάξτε πορεία και κατευθυνθείτε προς μία καλή Κάβα!


Διαβάζω ότι, σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγαν όχι ένα, αλλά δύο διεθνή πανεπιστήμια, η συντηρητική κατανάλωση αλκοόλ σχετίζεται άμεσα με τη βελτίωση της ικανότητας στην καταγραφή και διατήρηση στοιχείων στη μνήμη, καθώς και την ταχύτερη και ακριβέστερη διενέργεια των διανοητικών λειτουργιών του μυαλού. Την έρευνα υπογράφουν ερευνητικές ομάδες από το Πανεπιστήμιο του Auckland στη Νέα Ζηλανδία και το Κρατικό Πανεπιστήμιο του Ohio στις ΗΠΑ. Βέβαια, τα τεστ που παρήγαγαν τα αποτελέσματα της έρευνας έγιναν σε ποντίκια (τί τραβάνε κι αυτά τα δύστυχα...), οι ερευνητές ωστόσο μας διαβεβαιώνουν ότι ισχύουν και για τους ανθρώπους.


Η λέξη-κλειδί, βεβαίως, εδώ είναι η "συντηρητική" κατανάλωση - αυτό αφορά και στην ποσότητα, αλλά και στην περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Το οποίο σημαίνει αφ'ενός ότι δεν πρέπει να το παρακάνουμε, και αφ'ετέρου ότι τα αποτελέσματα σίγουρα αφορούν πιο άμεσα στο κρασί (που περιέχει, κατά μέσο όρο, ένα 12 με 13% του όγκου του σε αλκοόλ), παρά στα σκληρά οινοπνευματώδη (στα οποία η περιεκτικότητα σε αλκοόλ παίζει ανάμεσα στο 40 και το 50%).


Έτσι που λέτε... Επειδή λοιπόν η ζωή είναι μικρή και πρέπει να θυμόμαστε κάθε στιγμή της, μη ξεχνάτε ότι ένα ποτηράκι κρασί δεν είναι μόνο απόλαυση - όπως πολύ σωστά έλεγαν οι παλιοί, είναι "φάρμακο"!...


 

Μια και για το Άμστερνταμ ο λόγος, και επειδή είναι αρκετά δημοφιλής προορισμός για τους Έλληνες τουρίστες κάθε ηλικίας, θα σας πω τί δεν πρέπει με τίποτα να χάσετε την επόμενη φορά που θα βρεθείτε στην όμορφη αυτή πόλη.

Αναφέρομαι στο The House of Bols, το πρωτότυπο μουσείο της ομώνυμης εταιρείας παραγωγής τζιν και λικέρ. Πολύχρωμο, διαδραστικό, μαγικό, γεμάτο μεθυστικές γεύσεις και αρώματα, μαθαίνει στον επισκέπτη όλα όσα χρειάζεται να ξέρει για τα λικέρ, τα κοκτέιλ και την ιστορία αλλά και την επιστήμη που αυτός ο κόσμος κρύβει μέσα του...


Μία πρώτη γεύση μπορείτε να πάρετε κάνοντας κλικ στην ιστοσελίδα της εταιρείας Lucas Bols. Για να μάθετε περισσότερα για την δική μου επίσκεψη στον όμορφο αυτό χώρο, θα χρειαστεί να κάνετε υπομονή μέχρι τον ΟΙΝΟΧΟΟ του Απριλίου...


 

Καλημέρα σας live από το βροχερό Άμστερνταμ. Δεν έχω πολλά οινογαστρονομικά να αναφέρω από την ως τώρα παραμονή μου εδώ, καθώς κάνω σειρά επαγγελματικών επαφών χωρίς σταματημό, ενώ βασικό συνοδευτικό του φαγητού μου ως τώρα είναι, όπως φαντάζεστε, η μπύρα ("When in Rome..." λέμε εμείς στα μέρη μου...) Έφαγα βέβαια και σε ένα πολύ ωραίο και βραβευμένο εστιατόριο, ενδεχομένως να σας το αναφέρω στη συνέχεια.

Είτε το πιστεύετε είτε όχι, όμως, θέλω να σας μιλήσω για την Ολυμπιακή (τις Ολυμπιακές Αερογραμμές, για να ακριβολογούμε). Γιατί, ενώ στα ως τώρα ταξίδια μου στο Άμστερνταμ πετούσα με τον εθνικό αερομεταφορέα της Ολλανδίας, αυτή τη φορά ο ταξιδιωτικός μου πράκτορας μου έκλεισε με Ολυμπιακή. Δεν σας κρύβω ότι ανησύχησα αμέσως, λόγω των γνωστών προβλημάτων που, τα τελευταία χρόνια, παρουσιάζουν τα ταξίδια με την Ολυμπιακή. Και όντως, είχαμε κάποια καθυστέρηση, οι αποσκευές φορτώθηκαν την τελευταία στιγμή, και γενικώς τα πράγματα δεν έδειχναν και τόσο ρόδινα εξ αρχής για το ταξίδι...


Πόσο χαίρομαι όμως όταν τέτοιες απαισιόδοξες σκέψεις (που ευτυχώς κάνω σπανιότατα) διαψεύδονται κατά κράτος... Και εξηγούμαι: Όσοι με γνωρίζουν, έχουν καταλάβει από νωρίς ότι ο δρόμος για την καρδιά μου περνάει από το στομάχι μου (και, τις περισσότερες φορές, ξαναγυρνάει εκεί...). Ενώ λοιπόν ήμουν προετοιμασμένος για το φτωχό και θλιβερό σνακ που προσφέρει το αντίπαλο αεροπορικό δέος στις πτήσεις προς Άμστερνταμ, η Ολυμπιακή κάνει την έκπληξη προσφέροντας ζεστό πρωινό γεύμα! Εντάξει, δε λέω ότι είναι ότι πιο εκπληκτικό έχω φάει, ήταν όμως πλήρες και, για κάποιον που ξύπνησε χαράματα για να είναι στο αεροδρόμιο πριν τις 8, ήταν σωστό βάλσαμο!... Όχι μόνο αυτό, αλλά με το που πέρασε το τρόλλεϋ και ολοκληρώθηκε το σερβίρισμα των πρωινών, πέρασε εκ νέου δίσκος με ζεστά κρουασάν βουτύρου! Και τα καλά νέα δεν σταματούν εκεί: Δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω ότι η εξυπηρέτηση ήταν συνεχής, επαγγελματική, χαμογελαστή και φιλικότατη από κάθε άποψη.


Πώς είπατε; Ας την κλείσουνε την Ολυμπιακή να ησυχάσουμε; Μωρέ δε σφάξανε! Μετά το χτεσινό ταξίδι, εγώ πρώτος θα πάω να αλυσσοδεθώ στα υπόστεγα ή και τα check-in counters της στο Ελευθέριος Βενιζέλος για να μην τολμήσουν οι γραφειοκράτες της ΕΕ να της κάνουν το παραμικρό κακό. Ελπίζω στην συμπαράστασή σας. Στα Σπάτα, αδέρφια μου, στα Σπάτα!...


 

Θυμάστε που σας είχα αναφέρει, λίγο μετά τις Γιορτές, για την επίσκεψη που είχα κάνει στο Αμύνταιο και το Κτήμα ΑΛΦΑ; Είχα όντως περάσει εξαιρετικά. Η φιλοξενία του Άγγελου του Ιατρίδη, συν-ιδιοκτήτη του Κτήματος, ήταν εκπληκτική, αλλά και οι ομορφιές της ευρύτερης περιοχής (τόσο οι φυσικές, όσο και οι οινο-γαστρονομικές) μου έχουν μείνει πραγματικά αξέχαστες.

Σας συνιστώ μία εκδρομή στο Αμύνταιο, με επίσκεψη στο Κτήμα ΑΛΦΑ, ανεπιφύλακτα. Πριν ξεκινήσετε, πάντως, διαβάστε περισσότερα κάνοντας κλικ σε αυτό εδώ το link.


Εμείς θα τα πούμε ξανά το Σαββατοκύριακο, όταν δηλαδή επιστρέψω από το ολιγοήμερο ταξίδι μου στο όμορφο Άμστερνταμ...


 

Πολύ συχνά δέχομαι από φίλους και γνωστούς τα εξής δύο ερωτήματα: α) πότε θα γράψω βιβλίο για το κρασί και β) ποια βιβλία γενικώς προτείνω σε όποιον θέλει να μάθει περισσότερα για το συγκεκριμένο θέμα.
Η απάντησή μου στο πρώτο ερώτημα είναι ότι η συγγραφή ενός βιβλίου είναι πάντα στο μυαλό μου, ωστόσο ακόμα ψάχνω αυτό που εμείς οι Νεοέλληνες αποκαλούμε "το concept", έτσι ώστε να δημιουργήσω κάτι πρωτότυπο, αφού βιβλία γενικώς για το κρασί υπάρχουν πολλά και καλά. Γεγονός που με οδηγεί στην απάντηση στο δεύτερο ερώτημα: Από τα βιβλία γύρω από το κρασί που έχω στη βιβλιοθήκη μου, τα πιο χρησιμοποιημένα, τα πιο πολυ-σημειωμένα και, ως εκ τούτου, αυτά που προτείνω ανεπιφύλακτα είναι τα εξής:

Για κάποιον που θέλει να ενημερωθεί για τον Ελληνικό αμπελώνα δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερη πηγή από το The Wines of Greece, του Κωνσταντίνου Λαζαράκη MW. Περιεκτικότατο, καλύπτει στο μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό τις ποικιλίες, τις περιοχές, τους παραγωγούς (μεγάλους και μικρούς), με έγκυρες και ενδιαφέρουσες αναφορές στους παράγοντες που καθιστούν την Ελλάδα σημαντική οινοπαραγωγική χώρα του παλαιού κόσμου όπως το κλίμα, η τοπολογία και η ιστορία της. Όλα αυτά από τον άνθρωπο που (αδιαμφισβήτητα και "με τη βούλα") διαθέτει την πλέον επιστημονική κατάρτιση γύρω από το κρασί στην Ελλάδα. Το εν λόγω βιβλίο εγώ το αγόρασα στο Λονδίνο - με μεγάλη χαρά και περηφάνεια που είδα ένα βιβλίο για το Ελληνικό κρασί να φιγουράρει στα ράφια των Waterstone's - αλλά, για όποιον προτιμάει, κυκλοφορεί και στα Ελληνικά, στα περισσότερα βιβλιοπωλεία.


Πιο πολύχρωμο και δοσμένο από μία πιο συναισθηματική σκοπιά είναι το The Illustrated Greek Wine Book του καλού μου φίλου Νίκου Μάνεση, ένα μεγάλο οδοιπορικό στις τέσσερις γωνιές του Ελληνικού αμπελώνα, με ενδιαφέροντα στοιχεία από διάφορες περιοχές αλλά και από τους οινοποιούς που τις χαρακτηρίζουν. Ουσιαστική πινελιά στις σελίδες του βιβλίου δίνουν οι φωτογραφίες του επί σειρά ετών φωτογράφου-συνεργάτη του Μάνεση, Κωνσταντίνου Πίττα. Αναζητήστε το, ενδεχομένως με παραγγελία, στα Βιβλιοπωλεία Ελευθερουδάκη.
Το βιβλίο παραμένει διαχρονικό και διαβάζεται με μεγάλο ενδιαφέρον, και ας έχουν ήδη περάσει οκτώ χρόνια από την πρώτη του έκδοση. Αξίζει όμως επίσης να ξέρουμε ότι, σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, το The Illustrated Greek Wine Book συμπεριλαμβάνεται ανάμεσα στα Ελληνικά best-sellers, έχοντας ήδη πουλήσει (και συνεχίζει...) πάνω από 10.000 αντίτυπα!
Προσωπικά πάντως αναμένω με ανυπομονησία το επόμενο μεγάλο εκδοτικό project του Νίκου Μάνεση που αναμένεται να είναι ένα μεγάλο ταξίδι στην ιστορία και την ομορφιά της Ελλάδας, με καπετάνιο το κρασί της...


Για κάποιον που θέλει να "πιάσει" το κρασί από τα βασικά του, συνιστώ με κλειστά μάτια το βιβλίο Wine by Style της γλυκύτατης Fiona Beckett, Αγγλίδας δημοσιογράφου του Decanter και αυθεντίας σε θέματα ταιριάσματος φαγητού και κρασιού. Γνώρισα πέρυσι τη Fiona στο Λονδίνο και, διαβάζοντας το βιβλίο, είναι σαν να τη βλέπω μπροστά μου. Είναι γραμμένο σε απλή και κατανοητή (Αγγλική) γλώσσα, με στυλ που μεταδίδει εύστοχα τη χαρά της γνώσης του κρασιού. Διαβάζοντάς το θα μάθετε το κρασί από την αρχή, με εύκολο σύστημα και πρακτικά παραδείγματα. Παρεμπιπτόντως η Fiona είναι δηλωμένη fan του κρασιού και της κουζίνας μας, γι αυτό και από το βιβλίο δε λείπουν οι κολακευτικές αναφορές στο Ελληνικό κρασί.


Μιλώντας για κρασί και φαγητό, για κάποιον που θέλει να μπει βαθιά στο συγκεκριμένο θέμα, προτείνω το The Simple Art οf Marrying Food and Wine, από τον Mark Hix, σεφ σε μερικά από τα πιο φημισμένα Λονδρέζικα εστιατόρια, και τον Malcolm Gluck, διάσημο Άγγλο οινογράφο και παρουσιαστή εκπομπών για το κρασί στο BBC. Ο συνδυασμός είναι ιδανικός και το βιβλίο εξετάζει βασικές ομάδες τροφών και πιάτων, πάνω στις οποίες προσαρμόζει συνταγές, αλλά και τεκμηριωμένες προτάσεις για συνδυασμούς με κρασιά από όλο τον κόσμο.


Άφησα για το τέλος τη Βίβλο: το Oxford Companion to Wine από την διάσημη Jancis Robinson MW, την Αγγλίδα δημοσιογράφο οίνου στο Decanter και τους Financial Times, που δικαίως θεωρείται μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες στο διεθνές οινικό στερέωμα. Το συγκεκριμένο (τεράστιο) βιβλίο δεν είναι άλλο από μία εγκυκλοπαίδεια που εξηγεί (χωρίς υπερβολή) κάθε έννοια που θα μπορούσε ποτέ να μας απασχολήσει σε σχέση με το κρασί. Ομολογουμένως δεν είναι ένα βιβλίο που θα ξεφυλλίσει κανείς πίνοντας τον καφέ του ένα Κυριακάτικο πρωί (αν και το έχω κάνει κι αυτό...), σίγουρα είναι όμως ένα ανεκτίμητο εργαλείο για οποιονδήποτε ασχολείται σοβαρά με το κρασί και έχει ανάγκη από έγκυρες και ακριβείς πηγές.


Μην φανταστείτε ότι μία καλή οινική βιβλιοθήκη σταματάει στα παραπάνω βιβλία. Αυτά όμως είναι σίγουρα μία πολύ καλή αρχή. Όπως σας ανέφερα, αναζητήστε τα Ελληνικά βιβλία στα μεγάλα βιβλιοπωλεία και τα ξένα στο διαδικτυακό βιβλιοπωλείο Amazon. Από εκεί και πέρα, το μόνο που έχω εγώ να σας πω είναι "Καλή Ανάγνωση"!

 

Κακό μπελά, μου φαίνεται, έχουμε βρει με τα χιόνια... Δεν ξέρω για σας, αλλά εμείς εδώ στα Βου-Που από το Σάββατο δεν έχουμε κουνήσει ρούπι (τώρα βέβαια- θα την πω την αμαρτία μου - λες και χρειαζόμασταν ιδιαίτερη δικαιολογία για να το ρίξουμε στο coccooning και στο άραγμα...).
Εμένα πάντως πρέπει να με αγαπάει πολύ ο Θεός της Γαστρονομίας (ποιος είναι, να του ανάψω μία λαμπάδα στο μπόι μου;...). Κάθε φορά που αποκλείομαι από το χιόνι δεν με αφήνει χωρίς προμήθειες. Και αυτή τη φορά, η θεομηνία με βρήκε με γεμάτα ντουλάπια και ψυγείο, με ζυμαρικά από όλη την Ελλάδα, διάφορα κρέατα και αλλαντικά, νόστιμα τυριά, και, βέβαια, αρκετό κρασί για να με βγάλει για τρεις ζωές, όχι μόνο μία...


Τα περισσότερα από αυτά τα μάζεψα στις τελευταίες γαστρονομικές εξορμήσεις μου σε διάφορα σημεία της Ελλάδας (όπου, παρεμπιπτόντως, όσο βόρεια και ορεινά κι αν βρέθηκα φέτος το χειμώνα, χιόνι είδα ελάχιστο. Στην Κηφισιά μου την είχε στημένη το άτιμο...) Αν θέλετε κι εσείς κάτι αντίστοιχο αλλά με λιγότερα χιλιόμετρα, σας έχω ένα μέρος όπου θα βρείτε χίλια-δυο deli-καλούδια, είτε για άμεση κατανάλωση, είτε για μία περίπτωση αποκλεισμού από το χιονιά (που ξέρεις ποτέ, το global warming δεν σταματά να μας εκπλήσσει...)


Μόλις λοιπόν το χιόνι και ο παγετός μας το επιτρέψουν, συμβουλεύω να κατευθυνθείτε προς το delicatessen "Empire Taste" στη Ν. Ερυθραία (έξυπνο το όνομα, πάλι καλά που οι Δίδυμοι Πύργοι δεν προσφέρονταν για γαστρονομικά λογοπαίγνια...). Το κατάστημα είναι σχετικά καινούριο, και ο ιδιοκτήτης, ο οποίος είναι νέος και συμπαθέστατος, έχει μακρά προϋπηρεσία στο χώρο της γαστρονομίας, την οποία αποκόμισε δουλεύοντας για μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εισαγωγής και διάθεσης gourmet προϊόντων στην Ελλάδα.


Τι θα βρείτε εκεί: Παραδοσιακά ζυμαρικά από την Κρήτη αλλά και την Ιταλία, εκλεκτά λάδια, μέλια και ξύδια,
διαφόρες σάλτσες, αποξηραμένα μανιτάρια διαφόρων ειδών που πωλούνται χύμα, χαβιάρι, σολωμό, αυγοτάραχο και τρούφα σε αρκετά λογικές τιμές. Επίσης κρασιά από την Ελλάδα και την Ιταλία, αλάτια διάφορα, πιπέρια και μπαχαρικά, καθώς και κάποια νωπά συσκευασμένα προϊόντα όπως φιλέτα πάπιας, μπουτάκια ορτυκιού και διάφορα αλλαντικά - εγχώρια και εισαγόμενα. Το κατάστημα διαθέτει επίσης ψυγείο με χύμα τυριά και αλλάντικά, το οποίο περιέχει εκλεκτά σαλάμια από την Ελλάδα και την Ιταλία, λουκάνικα από διάφορα κρέατα, μέχρι και κομματάκια κρέατος αγριογούρουνου για τηγανιά, κάτι που ακούγεται πολύ ενδιαφέρον... Τα τυριά είναι επίσης ιδιαίτερα λιμπιστικά - μάλιστα μία εξαιρετική παλαιωμένη γραβιέρα Κρήτης (υπάρχει καταγωγή από την πλευρά της συζύγου, όπως έμαθα) που αγόρασα, ήταν από τις καλύτερες που έχω δοκιμάσει. Α, πήρα και πολύ νόστιμο παστουρμά, συσκευασμένο αεροστεγώς, που προέρχεται από γνωστό Αρμένη προμηθευτή των Αθηνών.

Σταματάω εδώ, όχι μόνο γιατί νομίζω ότι αυτά θυμάμαι (δεν είναι και λίγα...) από την επίσκεψή μου στο συγκεκριμένο κατάστημα, αλλά και επειδή (όπως γίνεται πάντα) μου άνοιξε η όρεξη!... Αν το ίδιο συνέβη και σε σας, σπεύσατε στο Empire Taste - θα το βρείτε στη διεύθυνση Αναξαγόρα 21, στη Νέα Ερυθραία, και στο τηλέφωνο 210-6254993.