Picture
Ξέρετε ότι δεν μου αρέσει να γενικολογώ, γιατί ειδικά στις μέρες μας είναι κάτι παρακινδυνευμένο. Ωστόσο το εννοώ όταν λέω ότι στη Νάξο δύσκολα τρώει κανείς άσχημα... Δεν λέω, υπάρχουν στο νησί, όπως στους περισσότερους προορισμούς διακοπών της Ελλάδας, κάποιες τουριστικές παγίδες... Αποφεύγοντάς τις, όμως, ο επισκέπτης στη Νάξο θα φάει πραγματικά πολύ καλά. Από τη μεριά μου, εγώ ευχαρίστως να βοηθήσω προς αυτή την κατεύθυνση. Για το λόγο αυτό, ακολουθούν κάποιες επιλογές που είναι τσεκαρισμένες και πολύ δυνατές. Είναι οι εξής:

Picture
Ξεκινάμε με την Αξιώτισσα, στο Καστράκι (22850-75107). Για εμένα η top ταβέρνα του νησιού, με μεγάλο κατάλογο που δίνει έμφαση στις ντόπιες γεύσεις, τα τοπικά τυριά, και πολλές σπεσιαλιτέ ημέρας. Μας άρεσε πολύ η πικάντικη ρεβιθοσαλάτα με καυτερή πιπεριά και φρέσκο κρεμμυδάκι, οι διάφορες νοστιμότατες παραλλαγές στη χρήση της μελιτζάνας, οι νόστιμες πίττες, καθώς και το dressing της Κυκλαδίτικης σαλάτας που είχε ως βάση την Κοπανιστή Μυκόνου (θα το κάνω κι εγώ...). Εξίσου αξιόλογα τα κυρίως (με έμφαση στο κρέας), και πολύ δυνατά τα γλυκά.

Picture
Η Απείρανθος βρίσκεται αρκετά μακριά από τη Χώρα, αλλά είναι μια εκδρομή που αξίζει να κάνετε. Όχι μόνο επειδή το χωριό είναι όμορφο, γραφικό και έχει και μεγάλη ιστορία, αλλά και για να φάτε Στου Λεφτέρη (22850-61333). Μικρός κατάλογος αλλά κάθε στοιχείο του είναι εξαιρετικά περιποιημένο, τόσο σε εμφάνιση, όσο και σε γεύση. Το (ντόπιο) κρέας που θα φάτε στου Λεφτέρη δεν θα το φάτε πουθενά αλλού στο νησί (και όχι μόνο). Όσο για τη wine list, εκεί ο Λεφτέρης κάνει την έκπληξη και έχει συμπεριλάβει, ανάμεσα στις καλές Ελληνικές ετικέτες, και ένα αρκετά αξιόλογο Αργεντίνικο Malbec, καθώς και ένα συμπαθέστατο Pinot Noir από τη Χιλή! Μια βασική προειδοποίηση όμως: το service στου Λεφτέρη είναι αργό. ΠΟΛΥ ΑΡΓΟ! Εννοείται ότι το αποτέλεσμα αξίζει την αναμονή, αλλά ίσως όταν θα λιμοκτονείτε περιμένοντας τα πρώτα πιάτα να μην σας παρηγορεί αυτό. Γι αυτό τσιμπήστε ένα τοστάκι πριν ξεκινήσετε για την Απείρανθο, και θα με θυμηθείτε...

Picture
Στη Χώρα, συνιστώ ανεπιφύλακτα τον Λαβύρινθο (22850-22253). Όμορφος χώρος, που είναι ουσιαστικά μία προσεγμένη και ατμοσφαιρική αυλή μέσα στα σοκάκια της Χώρας. Ο Λαβύρινθος είναι ένα νησιώτικο εστιατόριο με καθαρά Μεσογειακό ύφος, που δίνει μεγάλη έμφαση στις πρώτες ύλες του Αιγαίου. Έτσι, βασικά συστατικά στα περισσότερα πιάτα είναι Αιγαιοπελαγίτικα υλικά όπως η λιαστή ντομάτα, η λούζα, η φάβα και η κάπαρη, ενώ και η wine list κυριαρχείται από νησιώτικα κρασιά, με πρωταγωνιστές αυτά της Σαντορίνης, της Μυκόνου και της Πάρου.

Picture
Αρκετά μεγάλη εκδρομή είναι επίσης και αυτή για την Κόρωνο. Αν όμως αποφασίσετε να την κάνετε, η ταβέρνα της Ματίνας (22850-51243) είναι... μονόδρομος. Στην πολύ γραφική πλατειούλα (πλάτσα) του χωριού, η Ματίνα θα σας περιποιηθεί με ό,τι φαγητό έχει φτιάξει εκείνη την ημέρα, δηλαδή μία μικρή επιλογή από λαδερά και ελαφρά μαγειρευτά. Ό,τι φάτε θα είναι 100% σπιτικό (θυμίζει μαγειρική "μαμάς ή γιαγιάς" στο σπίτι), ενώ οι τηγανητές πατάτες είναι για να τρώει η μάνα (και... η συνέχεια είναι γνωστή). Στο τέλος η Ματίνα θα σας φιλέψει και σπιτικό γλυκό του κουταλιού.

Τέλος, έχετε ακόμα ένα κίνητρο για να προτιμήσετε την πανέμορφη παραλία που ανέφερα στο προηγούμενο ποστ, την Πλάκα, και αυτό είναι το φαγητό. Εκεί, οι επιλογές είναι δύο, και είναι αμφότερες πολύ αξιόλογες. Πρόκειται για τον Παράδεισο και τα Τρία Αδέρφια, που πρέπει να απέχουν περί τα 500 μέτρα μεταξύ τους. Και στις δύο ταβέρνες θα βρείτε μεγάλη ποικιλία μαγειρευτών/λαδερών της ημέρας, πολύ καλά κρέατα, καθώς και ψάρια και θαλασσινά. Πιστέψτε με, δεν θυμίζουν σε τίποτα την κλασσική, μαζική και πρόχειρη ταβέρνα παραλίας που όλοι (δυστυχώς) έχουμε στο νου μας σε αντίστοιχα σημεία.

Σας αφήνω με μία σειρά από φωτογραφίες πιάτων από τα παραπάνω μέρη. Ήταν όλα τόσο νόστιμα, που με το ζόρι έδειξα χαρακτήρα και τα φωτογράφησα, πριν... ορμήξω!...

 
Picture
Κακίζω τον εαυτό μου (και τη σύζυγο, βεβαίως), που τόσα χρόνια δεν είχαμε πάει στη Νάξο. Το νησί, πέρα από τις πολλές ομορφιές και τις πολλές εναλλακτικές που προσφέρει στον επισκέπτη, διαθέτει, κατά τη γνώμη μου, όλα όσα πρέπει να έχει ο ιδανικός προορισμός διακοπών: όμορφες παραλίες, καλό φαγητό με ενδιαφέρουσες τοπικές γεύσεις, και επιλογές στη διασκέδαση για κάθε γούστο.

Επειδή λοιπόν είναι ακόμα νωρίς και κάποιοι από εσάς μπορεί να βρεθείτε στη Νάξο φέτος (αλλά και για future reference), έφτιαξα αυτό το μίνι-οδηγό που ακολουθεί:

Που να μείνετε:
Προτείνω ανεπιφύλακτα το ξενοδοχείο Iria Beach στην Αγία Άννα. Είναι καθαρό και προσεγμένο, με όμορφους χώρους, ευρύχωρα δωμάτια, πλούσιο πρωινό με χειροποίητες πίττες, κέικ, μαρμελάδες, κλπ. Πολύ δυνατά σημεία η πρόθυμη εξυπηρέτηση με χαμόγελο, αλλά και η απόσταση ενός λεπτού (κυριολεκτικά) από την παραλία. Καλά λόγια επίσης άκουσα από φίλους που έμειναν για δεύτερη φορά φέτος στο Aegean Palace στην Πλάκα.

Που να κολυμπήσετε:
Οι παραλίες Άγιος Προκόπιος και Αγία Άννα είναι οι πιο γνωστές οργανωμένες παραλίες του νησιού, και είναι πραγματικά πολύ καλές. Παρότι, ωστόσο, δεν είμαι ειδικός σε θέματα παραλίας (κάθε άλλο μάλιστα), δυσκολεύομαι να θυμηθώ αν έχω βρεθεί σε πιο όμορφη και απολαυστική παραλία στη ζωή μου, από την Πλάκα. Για τους λάτρεις του surf και των λοιπών θαλάσσιων extreme sports, προτείνεται και η παραλία Μικρή Βίγλα, την οποία πιάνει (και... παίρνει και σηκώνει) ο αέρας παραπάνω από τις άλλες.

Που να πάτε:
Για βόλτα, φαγητό, ποτό, παγωτό, κλπ στη Χώρα με τα όμορφα μικρά σοκάκια της, για βραδινό ποτάκι στην Αγία Άννα (και συγκεκριμένα στο Banana ή δίπλα στο Island), για επίσκεψη/εκδρομή στα ορεινά χωριά όπως το Χαλκί, η Απείρανθος, η Κόρωνος. Σημείωση: η Νάξος είναι μεγάλο νησί και ενδείκνυται η περιήγηση με αυτοκίνητο στις πιο απομακρυσμένες παραλίες και τα χωριά της ενδοχώρας. Το νησί διαθέτει και πολλά σημεία ιστορικού και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, τα οποία όμως δεν θα βρείτε στον μικρό αυτό μου οδηγό...

Τι να δοκιμάσετε:
Τυριά: Εκτός από την περίφημη Γραβιέρα Νάξου ΠΟΠ, δοκιμάστε ξυνομυζήθρα, φέτα, καθώς και το ντόπιο κεφαλοτύρι, που ονομάζεται Αρσενικό. Το τελευταίο παρασκευάζεται από πρόβειο και κατσικίσιο γάλα, και είναι απίστευτο! Σημειωτέον, τα πιο γευστικά τυριά του νησιού γίνονται με τον παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή από φρέσκο, μη παστεριωμένο γάλα. Επιπλέον, όσο πιο μερακλής είναι αυτός που θα σας τα σερβίρει, τόσο πιο παλαιωμένα και ώριμα θα είναι, και θα ξεχειλίζουν από γεύση και άρωμα, σε αντίθεση με τα φρέσκα και πιο χλωρά τυριά, τα οποία είναι σαφώς πιο ουδέτερα αρωματικά.
Πατάτες: Οι πατάτες της Νάξου είναι γνωστές παγκοσμίως. Στο νησί θα χαρείτε φρέσκες πατάτες τηγανητές, καθώς και πατάτες σε διάφορες άλλες μορφές, όπως πατατοσαλάτες, γεμιστές, ψητές, φούρνου, κλπ.
Κρέας: Η Νάξος διαθέτει παράδοση και αυτονομία στην ντόπια κτηνοτροφία, γι αυτό και το κρέας είναι πιο διαδεδομένο από το ψάρι στα εστιατόρια και τις ταβέρνες του νησιού. Οι... σαρκοφάγοι επισκέπτες θα χορτάσουν ζουμερές μπριζόλες, παϊδάκια, πανσέτες, λουκάνικα, και πάει λέγοντας!...
Την Cucina Povera του νησιού: Όσπρια σε διάφορες μορφές, πίττες, πατάτες, λαδερά λαχανικά, και γενικά διάφορες γεύσεις της γης και της φτώχειας που, με την Ναξιώτικη πινελιά, αποκτούν ξεχωριστό ενδιαφέρον.
Παγωτό: Το αναφέρω ξεχωριστά, γιατί στη Νάξο γεννήθηκε το Waffle House που έγινε αργότερα ο ναός του παγωτού και της βάφλας στη Βουλιαγμένη. Waffle House θα βρείτε και στη Χώρα της Νάξου, αλλά και στην παραλία της Πλάκας.

Που να φάτε:
Αυτό είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο από μόνο του, γι αυτό και θα περιμένετε για το ειδικό post με τις επιλογές μου, που ακολουθεί (διαβάστε το εδώ).

Παρεμπιπτόντως, θα βρείτε χάρτες, διευθύνσεις και πολλές άλλες πληροφορίες για όλα τα παραπάνω στην πολύ καλή ιστοσελίδα που έχει δημιουργηθεί για το νησί της Νάξου, και την οποία μπορείτε να επισκεφτείτε κάνοντας κλικ σε αυτό εδώ το link.
 
Picture
Τι ξέρετε για τα κρασιά της Virginia; Εγώ ομολογώ ότι, στη δική μου περίπτωση, είχε χρειαστεί να φτάσω μέχρι τη Λήμνο πέρυσι το καλοκαίρι (από όπου και η φωτογραφία), για να συνειδητοποιήσω ότι η Virginia είναι μία μεγάλη και ανερχόμενη δύναμη στο Αμερικάνικο κρασί.

Στο 1ο Συνέδριο Οινοτουρισμού, λοιπόν, που είχε γίνει στη Λήμνο πέρυσι τον Ιούνιο, γνώρισα μία αντιπροσωπεία από οινοποιούς της Virginia, οι οποίοι μου άνοιξαν τα μάτια! Από εκείνους έμαθα ότι η Πολιτεία είναι πέμπτη στις ΗΠΑ στην παραγωγή οίνου, πίσω από πιο γνωστές και "κραταιές" οινοπαραγωγικές δυνάμεις όπως η Καλιφόρνια, η Νέα Υόρκη, το Όρεγκον και η Ουάσινγκτον. Επιπλέον, η Virginia δίνει μεγάλη έμφαση στον οργανωμένο οινοτουρισμό, ο οποίος συμβάλλει σημαντικά στο εισόδημα ολόκληρης της Πολιτείας.

Και θέλετε να μάθετε και κάτι ακόμα πιο ενδιαφέρον; Στην Virginia δραστηριοποιείται και ένας Έλληνας οινοπαραγωγός, ο Λουίζος Παπαδόπουλος (τελευταίος δεξιά στη φωτογραφία). Ο Λουίζος είναι ιδιοκτήτης του οινοποιείου Mediterranean Cellars, στην περιοχή του Warrenton, ενώ σύντομα θα εγκαινιάσει και το καινούριο του οινοποιείο, που θα φέρει το όνομα Molon Lave Vineyards! Ο Λουίζος μου έχει υποσχεθεί υλικό και φωτογραφίες από το νέο οινοποιείο, που θα μοιραστώ μαζί σας μόλις τα λάβω.

Στο Σεμινάριο Απόλαυσης του Κρασιού δοκιμάσαμε πρόσφατα με ενδιαφέρον κάποιες ετικέτες κρασιών από τη Virginia. Αυτές όμως είχαν φτάσει στα χέρια μου με ειδική αποστολή από τις ΗΠΑ (κάποια άλλη στιγμή θα σας πω και για το νοστιμότατο Virginia Ham που είχε έρθει στο ίδιο πακέτο), καθώς τα κρασιά της Virginia δεν κυκλοφορούν στο Ελληνικό εμπόριο - τουλάχιστον προς το παρόν. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν είναι χρήσιμο να εμπλουτίσουμε τις οινικές μας γνώσεις, μαθαίνοντας σχετικά με τα κρασιά της Virginia. Προτείνω λοιπόν να παρακολουθήσετε το παρακάτω video, που είναι ιδιαίτερα κατατοπιστικό, και στη συνέχεια να επισκεφθείτε την επίσημη ιστοσελίδα www.virginiawine.org, για ακόμα πληρέστερη ενημέρωση.

 
Picture
Ένα ηλιόλουστο Σάββατο στα μέσα του Ιουλίου. Ο υδράργυρος έχει στρογγυλοκαθίσει στα κόκκινα, και οι Αθηναίοι καταφεύγουν σε ορδές στις παραλίες για να αντιμετωπίσουν την καλοκαιρινή κάψα...

Μόνο μία δεκαπενταμελής ομάδα σκληροπυρηνικών οινόφιλων θυσιάζει το Σαββατιάτικο μπάνιο για μία όμορφη εκδρομή-επίσκεψη στο Κτήμα Αβαντίς. Και δεν το μετανιώνει (κάθε άλλο μάλιστα...).


Τα κρασιά του Κτήματος Αβαντίς δεν χρειάζονται συστάσεις, καθώς εδώ και χρόνια φιγουράρουν στις λίστες με τα πιο δημοφιλή κρασιά στην Ελλάδα. Με δύο λόγια, αναφέρομαι στα δροσερά λευκά που πλημμυρίζουν μύτη και στόμα με φρέσκα καλοκαιρινά αρώματα, σε μία από τις δημοφιλέστερες ροζέ ετικέτες στην Ελλάδα, και - βέβαια - σε μία σχολή στο Syrah, που δίνει αδιαμφισβήτητα μία από τις κορυφαίες εκφράσεις της αγαπημένης ποικιλίας στην Ελλάδα. Αυτά συνοπτικά - γιατί οι ετικέτες που εμφιαλώνει το Κτήμα Αβαντίς είναι αρκετά περισσότερες, και περιλαμβάνουν τολμηρές, ευφάνταστες, ως και πρωτοποριακές οινοποιήσεις ποικιλιών και χαρμανιών από την Ελλάδα και τον κόσμο, πάντα με γνώμονα την ποιότητα.

Εγώ όμως θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω την εμπειρία της φιλοξενίας στο Κτήμα Αβαντίς από τους φίλους μου Λένγκα και Απόστολο Μούντριχα, όπως τη ζήσαμε σήμερα. Βλέπετε, σε κάτι περισσότερο από μία ώρα από το Μαρούσι, βρεθήκαμε στο όμορφο Κτήμα στον Μύτικα Ληλαντίου, έξω από τη Χαλκίδα όπου: ξεκουραστήκαμε στο όμορφο πατρικό σπίτι της οικογένειας, θαυμάσαμε τα αμπέλια του Κτήματος σε διάφορα ηλικιακά στάδια, δροσιστήκαμε στην υπόγεια κάβα παλαίωσης με τα βαρέλια, δοκιμάσαμε μία σειρά από τα όμορφα κρασιά του Κτήματος στην αυλή, και κάναμε ένα τρικούβερτο τσιμπούσι με παραδοσιακά πιάτα της περιοχής (και βέβαια το εικονιζόμενο λιμπιστικότατο γουρουνάκι στη σούβλα) μέσα στο αμπέλι.

Picture
Ο Απόστολος και η Λένγκα είναι εξαιρετικοί οικοδεσπότες. Δεν σταμάτησαν λεπτό να φροντίζουν ώστε οι επισκέπτες τους - εμείς - να φύγουν από το Κτήμα με τις καλύτερες εντυπώσεις, παίρνοντας ως σουβενίρ μία από τις ομορφότερες οινοτουριστικές εμπειρίες που μπορεί κανείς να ζήσει στην Ελλάδα. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι η Λένγκα είναι σε προχωρημένο στάδιο εγκυμοσύνης, και μάλιστα περιμένει δίδυμα. Χαράς ευαγγέλια λοιπόν για τους φίλους των κρασιών του Κτήματος Αβαντίς, τώρα που εξασφαλίστηκε η διάδοχος κατάσταση και τα όμορφα κρασιά του Κτήματος θα συνεχίζουν να ευφραίνουν τις καρδιές των οινοφίλων για πολλά-πολλά χρόνια ακόμα!...

Τα κρασιά που δοκιμάσαμε δεν μας επεφύλαξαν καμιά έκπληξη - ήταν όλα τέλεια, όπως τα ξέρουμε και τα έχουμε συνηθίσει. Δεν μπορώ όμως να μην κάνω μία ιδιαίτερη μνεία στο Αβαντίς Δρυός 2008, που πρόκειται για οινοποίηση της ποικιλίας Μαλαγουζιά με 4μηνη ωρίμανση σε δρύινο βαρέλι. Δεν σας κρύβω ότι - μη έχοντας δοκιμάσει το κρασί αυτό στο παρελθόν - ήμουν αρχικά επιφυλακτικός ως προς την επίδραση της δρυός σε μία ποικιλία τόσο πρωτογενώς αρωματική και φρέσκια, όπως η Μαλαγουζιά. Με χαρά παραδέχομαι, όμως, ότι οι όποιοι φόβοι μου καταρρίφθηκαν τελικά κατά κράτος: πρόκειται για ένα απίστευτα κομψό λευκό κρασί, στο οποίο η παραμονή στο βαρέλι αναδεικνύει την αρωματικότητα της ποικιλίας χωρίς να την "καπελώνει" ούτε στιγμή. Η δρυς φαίνεται όμορφα στην επίγευση, όπου αφήνει μία φίνα νότα καβουρντισμένου ξηρού καρπού. Επιπλέον πιστεύω ότι, κάτω από τις σωστές συνθήκες συντήρησης, θα χαρίσει στο κρασί δυνατότητες παλαίωσης, κατά τη διάρκεια της οποίας θα αποκτήσει πιο ώριμο και μεστό χαρακτήρα, διατηρώντας όμως την φρεσκάδα του, χάρη στην όμορφη οξύτητά του.

Μην το σκέφτεστε: εμείς περάσαμε μία αξέχαστη μέρα στο Κτήμα Αβαντίς, παρέα με τη Λένγκα και τον Απόστολο Μούντριχα και τα κρασιά τους, και σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να ζήσετε κι εσείς την όμορφη αυτή εμπειρία, και μάλιστα σύντομα. Ξεκινήστε με μία επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Κτήματος (www.avantiswines.gr), όπου θα βρείτε πληροφορίες, φωτογραφίες, οδηγίες για να βρείτε το οινοποιείο, και βέβαια στοιχεία επικοινωνίας για να κανονίσετε την επίσκεψή σας. Είτε είστε μικρή, είτε είστε μεγάλη παρέα, σας υπογράφω ότι θα περάσετε τέλεια!

Υστερόγραφο: η φίλη μας η Χριστίνα, βασικό και αναπόσπαστο μέλος της οινοτουριστικής μας παρέας, ξεκίνησε μαζί μας στην όμορφη αυτή εκδρομή, αναγκάστηκε όμως να φύγει εσπευσμένα, εξαιτίας ενός αναπάντεχου δυσάρεστου οικογενειακού γεγονότος. Αυτή τη δύσκολη στιγμή, η σκέψη όλων μας βρίσκεται μαζί της...
 
Picture
(Και) φέτος το καλοκαίρι, ο προορισμός διακοπών που θα προτιμήσω και θα προτείνω είναι η Αρχόντισσα του Ιονίου, η Κεφαλονιά. Προσφέροντας όλα όσα μπορεί να ζητήσει κανείς - πεντανόστιμη ντόπια κουζίνα, εξαιρετικό κρασί, παραμυθένιες παραλίες, τέλεια ισορροπία μεταξύ ησυχίας και διασκέδασης - σε ένα καταπράσινο πακέτο, το νησί είναι απλά ο απόλυτος καλοκαιρινός προορισμός.

Από τις σελίδες αυτού του blog σας έχω περιγράψει ουκ ολίγες φορές τα "must" του νησιού - οινοποιεία, εστιατόρια, ξενώνες. Ήρθε λοιπόν η ώρα να σας προτείνω και ένα ξενοδοχείο, σε όμοιο με το οποίο σας εγγυώμαι ότι δεν έχετε ξαναμείνει...

Το Museum Hotel George Molfetas βρίσκεται στα Φαρακλάτα, ένα όμορφο χωριό λίγο έξω από το Αργοστόλι. Το χωριό γλίτωσε κατά έναν αρκετά μεγάλο βαθμό από τον καταστροφικό σεισμό που ισοπέδωσε το νησί το 1953, γι αυτό και σήμερα διατηρεί αρκετά τον παραδοσιακό του χαρακτήρα. Το Ξενοδοχείο είναι αφιερωμένο στον σατυρικό Κεφαλονίτη ποιητή Γεώργιο Μολφέτα, το γραφείο και αρκετά προσωπικά είδη του οποίου σώζονται και είναι ενσωματωμένα με τον διάκοσμο των δωματίων.

Η εμπειρία της διαμονής στο Museum Hotel George Molfetas είναι πραγματικά πρωτόγνωρη. Κι αυτό γιατί ο επισκέπτης έχει την αίσθηση ότι επισκέπτεται ένα λαογραφικό μουσείο (αφού όλοι οι εσωτερικοί χώροι είναι πλήρως διακοσμημένοι με μουσειακό χαρακτήρα), με την διαφορά όμως ότι σε αυτή την περίπτωση μπορεί να μείνει στο χώρο αυτό, και έτσι να αφήσει τις διακοπές του να διαδραματιστούν σε μία άλλη εποχή - ρομαντική, ατμοσφαιρική, νοσταλγική...

Το ξενοδοχείο είναι δημιούργημα - ή μάλλον πραγματοποίηση του ονείρου ζωής - της γλυκύτατης (εικονιζόμενης παρακάτω) Κατερίνας Δήμα, η οποία άφησε πίσω της τη ζωή στην Αθήνα όταν ένοιωσε την πρόκληση της δημιουργίας αυτής να την καλεί στην πατρογονική Κεφαλονιά. Σε συνεργασία με τα Υπουργεία Πολιτισμού, Τουρισμού και Αγροτικής Ανάπτυξης, και υπό την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναστήλωσε ριζικά ένα παραδοσιακό διατηρητέο Κεφαλονίτικο σπίτι του 1895, για να στεγάσει σε αυτό το όνειρό της, που είναι ταυτόχρονα μία από τις πιο πρωτότυπες προτάσεις διαμονής που έχω συναντήσει...

Βέβαια μη φανταστείτε ότι η διαμονή στο Museum Hotel George Molfetas έχει την... κλεισούρα και την αδράνεια του παρελθόντος. Κάθε άλλο!... Διαθέτει όλες τις σύγχρονες ανέσεις, από κλιματιστικά συστήματα, sauna και jacuzzi μέχρι broadband internet, τηλεοράσεις με DVD players και βάσεις για iPod. Επιπλέον, τα δωμάτια έχουν ευφάνταστες λεπτομέρειες που φέρνουν το παρελθόν και το παρόν στην ίδια ευθεία - αγαπημένο μου σημείο το δωμάτιο Έρωτας, με τον αρχοντικό διάκοσμο της παλιάς Κεφαλονιάς και την open-plan ντουσιέρα που παντρεύει τη γυμνή πέτρα του αρχικού οικήματος με την σύγχρονη ψηφίδα.

Μαγικό επίσης σημείο του ξενοδοχείου είναι η όμορφη αυλή του, στην οποία σερβίρεται το πρωινό - με φυσικούς χυμούς, χειροποίητες μαρμελάδες και ζεστές και κρύες σπεσιαλιτέ της στιγμής. Σε υπερυψωμένο χώρο βρίσκεται και το εξίσου ατμοσφαιρικό εστιατόριο "Ποσσάδα", το μενού του οποίου τυπώνεται καθημερινά, αφού περιλαμβάνει σπιτικά πιάτα, βασισμένα σε αγνές πρώτες ύλες που καθημερινά η χρυσοχέρα Κατερίνα ψωνίζει από την αγορά ή της φέρνουν οι προσεκτικά επιλεγμένοι προμηθευτές της.
Δεν θέλω να σας πω περισσότερα για το Museum Hotel George Molfetas, για να μην ρισκάρω να χαλάσω την έκπληξη που σας περιμένει όταν το επισκεφτείτε. Αναζητήστε το, σε πρώτη φάση, στην ηλεκτρονική του διεύθυνση www.georgemolfetas.com, και μη διστάσετε, στη συνέχεια, να αφεθείτε στη μαγεία του φέτος το καλοκαίρι...
 
Picture
Η πανέμορφη πόλη του San Gimignano στην Τοσκάνη είναι ένας από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς στην Ευρώπη. Η αρχιτεκτονική της είναι τόσο ενδιαφέρουσα, που η πόλη προστατεύεται από την UNESCO, καθώς θεωρείται μέρος της παγκόσμιας αρχιτεκτονικής κληρονομιάς. Πολλοί ντόπιοι μάλιστα λένε ότι, αν επισκεφτείς το San Gimignano, έχεις επισκεφτεί την Τοσκάνη.

Είναι αλήθεια ότι το San Gimignano τα έχει όλα. Για τον φίλο της αρχιτεκτονικής, έχει τους 14 επιβλητικούς πύργους (κάποτε ήταν 70) που διακρίνονται από μακριά ανάμεσα στους Τοσκανέζικους λόφους και έχουν χαρίσει στην πόλη το προσωνύμιο του "Μανχάταν της Τοσκάνης". Για τον φίλο της τέχνης έχει ατέλειωτες γκαλερί και μουσεία κλασικής και μοντέρνας τέχνης. Για τον οινόφιλο έχει το μοναδικό λευκό κρασί στην ευρύτερη οινοπαραγωγική περιοχή της Τοσκάνης που αξίζει να ανήκει στην ύψιστη κατηγορία ποιότητας του Ιταλικού κρασιού (Denominazione di Origine Controllata e Garantita/DOCG), την Vernaccia di San Gimignano. Για τον shopaholic, η πόλη διαθέτει μεγάλο αριθμό μαγαζιών που προσφέρουν από σουβενίρ και τουριστικά είδη, μέχρι στολίδια και αντικείμενα από terracota, και βέβαια ρούχα και παπούτσια από τους μεγαλύτερους Ιταλικούς οίκους μόδας. Και πάει λέγοντας...

Picture
Εγώ όμως θα σας μιλήσω για κάτι που θα αγγίξει τις καρδιές κάθε φίλου της καλοπέρασης: για το διεθνώς βραβευμένο παγωτό της πόλης, το οποίο πωλείται στην θρυλική, πλέον, Gelateria di Piazza, στην κεντρική πλατεία του San Gimignano.

Η Gelateria di Piazza λειτουργεί από το 1992 στο ίδιο σημείο. Είναι δημιούργημα του Sergio Dondoli, ο οποίος είναι μέλος μίας μικρής ελίτ επαγγελματιών του παγωτού στην Ιταλία που έχει δικαίωμα να φέρει τον τίτλο "Maestro Gelatiere". Η Gelateria, η οποία βρίσκεται στην πιο κεντρική πλατεία του San Gimignano, την Piazza della Cisterna (Πλατεία του Πηγαδιού), αποτελεί ένα από τα γνωστότερα αξιοθέατα της πόλης και διακρίνεται από μακριά λόγω της μεγάλης ουράς που οι πελάτες συνεχώς σχηματίζουν για να απολαύσουν το παγωτό τους. Και βέβαια, όπως μαρτυρούν οι φωτογραφίες που καλύπτουν τους τοίχους της, η Gelateria αποτελεί αγαπημένο μέρος των επωνύμων της Ιταλίας και όχι μόνο, καθώς ανάμεσα στην πελατεία της περιλαμβάνονται αθλητές από όλο τον κόσμο, διάσημοι chef, καλλιτέχνες, πολιτικοί και σταρς του Χόλυγουντ.

Οι παρακάτω φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους, αν και (δυστυχώς) δεν μπορούν να σας μεταδώσουν την γεμάτη αλλά ταυτόχρονα φίνα γεύση του παγωτού, που αποτυπώνει απόλυτα τη γεύση της πρώτης του ύλης.

Εγώ σε αυτή την επίσκεψη απόλαυσα τέλειο φυστίκι, το καταπληκτικό Fiore di Latte, που ήταν σαν να τρως παγωμένη κρέμα σαντιγύ με το κουτάλι (μμμ...), και το αξέχαστο Vinsanto, που εκφράζει τέλεια την διακριτική και αρωματική γλύκα του φημισμένου Τοσκανέζικου επιδόρπιου οίνου.

Ξέρω ότι οι φωτογραφίες των παγωτών είναι άκρως σκανδαλιστικές, γι αυτό και οι μανιώδεις φαν του καλού παγωτού ας αποφύγουν να κάνουν κλικ για να τις μεγενθύνουν, για να αποτραπούν δυνατές συγκινήσεις/σοκ. Πληροφορίες για την Gelateria di Piazza θα βρείτε στην ιστοσελίδα της, που βρίσκεται στη διεύθυνση www.gelateriadipiazza.com.
 
Picture
Η Enoteca Italiana στη Σιένα είναι ένας μαγικός χώρος. Για να είμαι πιο ακριβής, είναι ένας πολυχώρος αφιερωμένος στο κρασί, όχι μόνο της Τοσκάνης, αλλά ολόκληρης της Ιταλίας. Πρόκειται, ουσιαστικά, για μία μεγαλοπρεπή και εξαιρετικά φτιαγμένη μόνιμη έκθεση των καλύτερων Ιταλικών κρασιών.

Ο χώρος στον οποίο στεγάζεται η Enoteca Italiana, βεβαίως, συμβάλλει σημαντικά στην αξία και τη φήμη της. Βλέπετε η Enoteca βρίσκεται στο εξωτερικό μέρος της παλιάς πόλης και στεγάζεται στην Βορειοδυτική πτέρυγα του Κάστρου των Μεδίκων, που βρίσκεται εκεί από τον 16ο αιώνα. Διατηρώντας την αυθεντική αρχιτεκτονική της εποχής, και με προσεκτικές πινελιές στη διακόσμηση και το φωτισμό, είναι ένας χώρος ατμοσφαιρικός, ιστορικός και ρομαντικός ταυτόχρονα, που αποτυπώνει τέλεια την αίγλη και τη μαγεία του Ιταλικού κρασιού.

Στις προθήκες της Enoteca Italiana, στα υπόγεια κελάρια του κάστρου, φιλοξενούνται 1500 ετικέτες από όλη την Ιταλία. Πρόκειται για κρασιά που εκπροσωπούν κάθε ονομασία προέλευσης της χώρας, και τα οποία είναι προσεκτικά και αυστηρά επιλεγμένα από μία επιτροπή που τα δοκιμάζει, τα κρίνει και τα βαθμολογεί αποκλειστικά γι αυτό το λόγο. Βέβαια, χαρακτηριστικό της ταξινόμησης των κρασιών στα ράφια της Enoteca Italiana δεν είναι μόνο η καλαισθησία, είναι και η υψηλή τεχνολογία. Κάθε κρασί φέρει το δικό του barcode, το οποίο ο επισκέπτης διαβάζει με το ειδικό scanner με το οποίο εφοδιάζεται στην είσοδο, προκειμένου να προβάλει σε ειδική οθόνη πληροφορίες και συμβουλές για το κρασί ή τα κρασιά που του έκαναν εντύπωση. Αξίζει να σημειωθεί ότι, πέρα από την ξενάγηση των επισκεπτών της, η Enoteca Italiana διοργανώνει γευσιγνωσίες, συνέδρια, βραδιές τέχνης, και πολλές άλλες ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις.

Μια επίσκεψη στην Enoteca Italiana, όμως, δεν έχει μόνο εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Η Enoteca διαθέτει ένα εξαιρετικό εστιατόριο, το Ristorante Millevini, η εκλεκτή κουζίνα του οποίου υποστηρίζεται από 1000 (όπως μαρτυράει το όνομά του) ετικέτες κρασιών από όλη την Ιταλία. Επιπλέον, η Enoteca Italiana διαθέτει ένα όμορφο μπαρ που μένει ανοιχτό μέχρι αργά και σερβίρει τεράστια ποικιλία ποτών, κοκτέιλς, αλλά και κρασιών που συνοδεύονται από ποικιλίες και κρύα πιάτα. Τέλος, ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να αγοράσει κρασιά από την Enoteca Italiana, και μάλιστα σε πολύ καλές τιμές και με πολλές δυνατότητες αποστολής οπουδήποτε στην Ιταλία ή και εκτός.

Προτείνω ανεπιφύλακτα μία (και όχι μόνο) επίσκεψη στην Enoteca Italiana σε κάθε οινόφιλο που θα βρεθεί στην πανέμορφη πόλη της Σιένα. Σε πρώτη φάση, πάντως, πληροφορίες και πολλά στοιχεία θα βρείτε στην ιστοσελίδα της, που βρίσκεται στη διεύθυνση www.enoteca-italiana.it.
 
Picture
Το ομολογώ... Ο καιρός ήταν τέλειος, το τοπίο φανταστικό, η παρέα εξαιρετική, για το φαγητό και το κρασί δεν το συζητάμε - με λίγα λόγια, ούτε που το άνοιξα το laptop για να "ποστάρω" κάποια ενημέρωση κατά τη διάρκεια του ταξιδιού στην Τοσκάνη που μόλις (χτες) ολοκληρώθηκε.

Περάσαμε - όπως αναμενόταν - καταπληκτικά, για όλους τους παραπάνω λόγους. Επιστροφή πλέον (από χτες το βράδυ) στην πραγματικότητα, με θέματα από το ταξίδι, αλλά και την εγχώρια και από τη διεθνή επικαιρότητα, οι οποίες τρέχουν - και οι δύο - ασταμάτητα.


Μέχρι να οργανώσω σκέψεις, σημειώσεις και εικόνες, σας δίνω μία πρώτη γεύση με τις φωτογραφίες που ακολουθούν:

 
Picture
Αύριο, Παρασκευή 26 Ιουνίου, με άλλο ένα γκρουπ από μαθητές, αποφοίτους και φίλους του Σεμιναρίου Απόλαυσης του Κρασιού, αναχωρούμε για Τοσκάνη.

23 σκληροπυρηνικοί οινοτουρίστες
, αφήνουμε για λίγες μέρες τις παραλίες, τα ψαράκια και το λευκό κρασί του Ελληνικού καλοκαιριού, για να απολαύσουμε Bistecca a la Fiorentina, Pecorino Toscano, να μαγευτούμε από την πανέμορφη Siena, το γραφικό San Gimignano και τους καταπράσινους λόφους του Τοσκανέζικου αμπελώνα, και βέβαια για να κολυμπήσουμε σε μία θάλασσα από Chianti Classico, Brunello di Montalcino και Vino Nobile di Montepulciano!...


Ευχηθείτε μας Καλό Ταξίδι και τσεκάρετε που και που σε αυτή τη διεύθυνση για νέα και φωτογραφίες από τις περιπέτειές μας.


Καλή Αντάμωση
!

 
Picture
Επιστροφή στη θεματολογία από το πρόσφατο ταξίδι-αστραπή που έκανα στην Κεφαλονιά, τη δεύτερη μέρα του οποίου την πέρασα στο οινοποιείο Gentilini. Το οινοποιείο βρίσκεται στην περιοχή Μηνιές, πολύ κοντά στο αεροδρόμιο, και αποτελεί, τόσο λόγω γεωγραφικής θέσης, όσο όμως και θέσης του ονόματός του στην αγορά, απαραίτητο οινο-τουριστικό σταθμό του νησιού.

Η μέρα ήταν ιδιαίτερα ζεστή και βρήκα στο οινοποιείο το πιο ευχάριστο και δροσερό καταφύγιο. Είναι αλήθεια ότι το να δοκιμάζεις όμορφα κρασιά κάτω από τη σκιά των μεγάλων δέντρων, απολαμβάνοντας το απαλό χάδι της αύρας που έρχεται από τη θάλασσα, λίγο πιο πέρα, είναι μια όμορφη εμπειρία που πραγματικά δεν θες να τελειώσει.
..

Οι δοκιμές ξεκίνησαν όμως στο κελάρι με τα βαρέλια, μαζί με το τηλεοπτικό συνεργείο του ALTER που είχε έρθει στο οινοποιείο για να κάνει ένα ειδικό αφιέρωμα στα κρασιά του. Στη συνέχεια οι δραστηριότητες μεταφέρθηκαν στον όμορφο εξωτερικό χώρο που σας είπα και πριν, αλλά με... διευρυμένο αντικείμενο: στην παρέα μας προστέθηκε ο Ευρυβιάδης Σκλάβος, από τους γνωστούς οινοποιούς της Κεφαλονιάς, μαζί με μία επιλογή από όλα τα κρασιά του.

Picture
(α-δ): Π. Μαρκαντωνάτος-Ε. Σκλάβος
Το οινοποιείο Σκλάβου βρίσκεται στο Ληξούρι και ειδικεύεται στις ντόπιες ποικιλίες, ενώ έχει και μία ξεκάθαρη κλίση προς τα ευφάνταστα χαρμάνια, αλλά και αντίστοιχα πρωτότυπα ονόματα για τις ετικέτες του. Ο συμπαθέστατος Ευρυβιάδης (ή Βλάδης) Σκλάβος είναι, μεταξύ άλλων, πρωτοπόρος της βιοδυναμικής καλλιέργειας στην Κεφαλονιά, αλλά και στην Ελλάδα γενικότερα.

Στην (οινική) ουσία τώρα: για τα κρασιά του Gentilini σας έχω μιλήσει πολλές φορές, τα ξέρω καλά, η Ρομπόλα του αποτελεί δεδηλωμένη μου αδυναμία και δεν λείπει ποτέ από το σπίτι μου, οπότε δεν θα επαναλάβω τα ίδια. Θα σας πω όμως ότι το φετινό Gentilini Rosé είναι σε "μεγάλη φόρμα", επιδεικνύοντας μία αρωματική πολυπλοκότητα και ένα βάθος που δεν έχουμε συνηθίσει στα γνωστά ροζέ που υπάρχουν στην αγορά. Θα σταθώ επίσης στο γεγονός ότι εντυπωσιάστηκα από την μονοποικιλιακή Μαυροδάφνη που είχαμε δοκιμάσει κατευθείαν από το βαρέλι με το τηλεοπτικό συνεργείο λίγο νωρίτερα. Όταν εμφιαλωθεί - και από ότι καταλαβαίνω θα είναι μία πολύ περιορισμένη και ειδική εμφιάλωση - θα είναι ένα εξαιρετικά ευγενές, γεμάτο και ασυνήθιστο κρασί. Μιλώντας για το κρασί αυτό στην κάμερα, αφιέρωσα αρκετή ώρα για να διαλύσω οποιαδήποτε πιθανότητα παρεξήγησης της ξηρής Μαυροδάφνης - που είναι ένα γεμάτο κρασί φαγητού - με την γλυκιά Μαυροδάφνη Πατρών, που είναι ένα δυνατό επιδόρπιο κρασί που συνοδεύει σοκολατένια γλυκά.


Τα κρασιά του Οινοποιείου Σκλάβου αξίζουν επίσης την προσοχή μας, γιατί είναι πολύ ιδιαίτερα, απίστευτα φιλικά, καλοφτιαγμένα, και σε πολύ καλές τιμές. Τα δοκιμάσαμε όλα, αλλά θα ξεχωρίσω το λευκό Ευφράνωρ 2008, ένα αρωματικότατο χαρμάνι από Μοσχατέλα και το ντόπιο Βοστυλίδι, που πίνεται άνετα και ανέμελα ως απεριτίφ ένα όμορφο καλοκαιρινό απόγευμα. Στον ροζέ Αλχυμικό 2008 έχουμε ένα πρωτότυπο χαρμάνι, στο οποίο συναντάμε για πρώτη φορά (αν δεν απατώμαι) Μαυροδάφνη σε ροζέ οινοποίηση (οι άλλες δύο ποικιλίες που συμμετέχουν στο χαρμάνι είναι το Μοσχάτο και η Μοσχατέλα). Πρόκειται για ένα πολύ όμορφο ροζέ που ξεχειλίζει από ευχάριστα αρώματα καλοκαιρινών φρούτων. Δεν μπορώ να μη μιλήσω για την ετικέτα Οργίων, με την οποία ο Σκλάβος αποτελεί point of reference για την ξηρή Μαυροδάφνη παγκοσμίως, κατά την ταπεινή μου γνώμη. Εμείς δοκιμάσαμε την Εσοδεία 06 της ετικέτας αυτής σε δύο διαφορετικές εκδοχές: τη συμβατική και τη βιοδυναμική. Και οφείλω να πω ότι, παρότι και τα δύο ήταν πολύ αξιόλογα κρασιά, το δεύτερο ειδικά παρουσίασε μία πολυεπίπεδη αρωματικότητα που, σε συνδυασμό με τις καλοδουλεμένες τανίνες και την σωστή οξύτητα, δημιουργούν ένα πραγματικά εντυπωσιακό και σπάνιο ερυθρό κρασί.

Τα κρασιά και των δύο οινοποιείων κυκλοφορούν ευρέως στην Αθηναϊκή αγορά, και αξίζει πραγματικά να τα δοκιμάσετε. Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στις ιστοσελίδες τους, που βρίσκονται στις διευθύνσεις www.gentilini.gr και www.sclavoswines.gr.