Η Régine Sumeire είναι, εκτός από ιδιοκτήτρια των Châteaux La Tour de l' Evêque (φωτό) και La Tour Sainte Anne στην Προβηγγία, μία από τις πιο δραστήριες γυναίκες του κρασιού στη Νότια - αν όχι σε ολόκληρη τη - Γαλλία. Αυτό όμως που για μένα την κάνει ακόμα πιο ξεχωριστή, είναι το γεγονός ότι είναι ταγμένη στο ροζέ κρασί, στο οποίο πιστεύει πραγματικά. Όσο για το τελευταίο δεν χωράει η παραμικρή αμφισβήτηση, αφού η Régine ασχολείται από το 1985 σχεδόν αποκλειστικά με το ροζέ - από τις 400.000 φιάλες που είναι η ετήσια παραγωγή του Château La Tour de l' Evêque το 90% είναι ροζέ και μόλις το υπόλοιπο 10% είναι ερυθρό.


Το ροζέ του Château La Tour de l' Evêque είναι το περίφημο Pétale de Rose (ροδοπέταλο), ένα πολύ κομψό και ιδιαίτερο ροζέ που χαρακτηρίζεται από το πολύ αχνό ροδαλό του χρώμα, αλλά και από το περίπλοκο χαρμάνι του που περιλαμβάνει τις ποικιλίες Grenache Rouge, Cinsault, Syrah και Mourvedre, καθώς και Cabernet Sauvignon και τις λευκές Rolle, Semillon και Ugni Blanc. Η Régine έχει δημιουργήσει τη δική της σχολή στο ροζέ, τόσο λόγω αυτού του χαρμανιού, όσο και της ειδικής οινοποίησης που γίνεται στα ίδια πιεστήρια που χρησιμοποιούνται για την Σαμπάνια, ώστε το πάτημα να είναι πολύ ελαφρύ, δίνοντας πολύ ευγενικό και διακριτικό χρώμα και άρωμα. Το Pétale de Rose 2007 κυκλοφορεί στην Ελληνική αγορά και προτείνεται στους λάτρεις του ροζέ, ως ένα πολύ φίνο αλλά και πρωτότυπο κρασί. Έχει αλκοολικό τίτλο 13.5% και λιανική τιμή €15.50. Πίνεται όμορφα μόνο του, ως απεριτίφ, ενώ συνοδεύει κρύα πιάτα θαλασσινών, δροσερά πιάτα ή σαλάτες με γαρίδες σε γλυκιά σάλτσα, σουφλέ τυριών, κλπ.

Σας τα λέω όλα αυτά μία και η Régine βρέθηκε στην Αθήνα για μία γρήγορη παρουσίαση των κρασιών της σε επαγγελματίες του χώρου. Σε ένα όμορφο γεύμα που έγινε χτες (Παρασκευή) το βράδυ στο εστιατόριο Le Petir Sommelier, απολαύσαμε τόσο το ροζέ Pétale de Rose 2007, όσο και το ερυθρό Château La Tour de l' Evêque 2004. Συνδυάσαμε το ροζέ με terrine σολωμού και σφυρίδας, και το ερυθρό με μοσχαρίσια μάγουλα μαγειρεμένα με σάλτσα κόκκινου κρασιού. Το ερυθρό του Château, το χαρμάνι του οποίου κυριαρχείται από Syrah, είναι ένα πολύ ευχάριστο κρασί με πληθωρικά πιπεράτα αρώματα και μεγάλη διάρκεια. Το 2004 που δοκιμάσαμε ήταν ακόμα αρκετά νευρώδες και δυνατό, ενώ η ίδια ετικέτα του 1999 που δοκιμάσαμε παράλληλα, ήταν ένα τελείως διαφορετικό κρασί: φίνο, κομψό και πολύ ευγενές.

Παρεμπιπτόντως είμαι πολύ στενοχωρημένος που δεν έχω καταφέρει (ξέχωρα από τη χτεσινή εκδήλωση) να πάω ακόμα στο Le Petit Sommelier για φαγητό, και αυτό οφείλεται αποκλειστικά στην απόσταση. Έχω ακούσει πάντως πολύ καλά λόγια, κάτι που δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει κανέναν: εφόσον πρόκειται για ένα εστιατόριο με επίκεντρο το κρασί, και ένας εκ των συντελεστών του είναι ο Γιώργος Λούκας - κορυφαίος sommelier εντός συνόρων και όχι μόνον - το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι αντίστοιχο και καλύτερο κάθε προσδοκίας. Δεσμεύομαι πάντως να πάω σύντομα και να σας μεταφέρω εντυπώσεις. Αν δεν κρατιέστε και θέλετε να με προλάβετε, βάλτε πλώρη για Παλαιό Φάληρο (Ζαΐμη 6 / 210-9842344), αλλά μην ξεχάσετε να μοιραστείτε τις εντυπώσεις σας μαζι μας.

 

Από την ενότητα περί Τοσκάνης ("Tuscany" στο μενού δεξιά) σε αυτό το blog, έλειπε όλο αυτο τον καιρό ένα πολύ σημαντικό θέμα: Αυτό σχετικά με το οινοποιείο Capannelle στο Chianti Classico, το οποίο με φιλοξένησε αυτό το καλοκαίρι, και αποτέλεσε το ορμητήριο των περιηγήσεών μου στην περιοχή.

Δεν πρόκειται για παράλειψη ή λάθος, το θέμα έλειπε (ως τώρα) ηθελημένα, ακριβώς επειδή ήθελα να βρω το χρόνο και να μαζέψω το απαραίτητο υλικό, ώστε να το αποδώσω με την σημασία και τη λεπτομέρεια που του αρμόζει.

Τελικά τα κατάφερα. Ελπίζω να διαβάσετε το σχετικό άρθρο και να μοιραστείτε με αυτόν τον τρόπο μαζί μου την όμορφη εμπειρία που μου χάρισε η διαμονή μου στο Capannelle. Θα το βρείτε κάνοντας κλικ σε αυτό εδώ το link.


 

Μία όμορφη εκδήλωση οργάνωσε και φιλοξένησε χτες το βράδυ το γνωστό Ιταλικό εστιατόριο Sale & Pepe στο Κολωνάκι. Μία εκδήλωση στην οποία, για άλλη μία φορά, η γεύση και η υψηλή γαστρονομία "στρατεύθηκαν" για έναν πραγματικά καλό σκοπό...


Η εκδήλωση "White Diamonds Auction Night" ήταν μία βραδιά με επίκεντρο την εκλεκτή και μυρωδάτη λευκή τρούφα, που αυτό τον καιρό βρίσκεται στο peak της σεζόν της. Όπως όμως προδίδει και ο τίτλος της εκδήλωσης, πριν από το πραγματικά απολαυστικό δείπνο με τις γεύσεις των λευκών διαμαντιών της Alba, διεξήχθη μία δημοπρασία με "πακέτα" (lots) σχεδιασμένα για την απόλαυση της λευκής τρούφας. Καθένα από τα τέσσερα lots περιείχε, εκτός από μία λευκή τρούφα συγκεκριμένου βάρους και μεγέθους, ειδική ξύστρα για το σερβίρισμά της, λάδι αρωματισμένο με τρούφα, ρύζι carnaroli για ριζότο, επίσης αρωματισμένο από το άσπρο διαμάντι, καθώς και από μία φιάλη κρασί - ανάμεσά τους μία χρονολογημένη Σαμπάνια και δύο εκλεκτές ετικέτες Barolo και Barbaresco. Τα τέσσερα lots έγιναν ανάρπαστα, παρότι δεν "χτυπήθηκαν" πολύ πάνω από τις τιμές εκκίνησής τους (είπαμε, είμαστε και σε περίοδο κρίσης), που κυμαίνονταν από €450 ως €800.

Το μενού του δείπνου που ακολούθησε ήταν προσεγμένο και πολύ εκλεκτό. Περιλάμβανε Fondant από polenta και foie-gras, τυρί fontina & μαύρη τρούφα από τη Norcia, συνοδευόμενο από την όμορφα ξηρή Σαμπάνια Ayala Brut Majeur NV, ακολουθούμενο από αυγό τηγανητό με σπανάκι sauté και λευκή τρούφα, συνοδευόμενο από την εξαιρετική Σαμπάνια Jacquesson Avise Grand Cru '97 Extra Brut. Ακολούθησε το Risotto alla Valdostana με λευκή τρούφα, συνοδευόμενο από ένα λευκό Roero Arneis του Οίκου Fratelli Brovia. To κυρίως πιάτο της βραδιάς ήταν στήθος από κοκοράκι ελευθέρας βοσκής με πουρέ πατάτας, λευκή τρούφα και βολβούς braisé με Βarbaresco (φωτό παρακάτω) που συνοδεύτηκε από το αντίστοιχο Barbaresco DOCG '97 του Οίκου Fratelli Brovia. Το δείπνο ολοκληρώθηκε με επιδόρπιο πιάτο που περιελάμβανε τυρί Τoma di Gressonay με μέλι αρωματισμένο με λευκή τρούφα και τρουφάκια από λευκή και μαύρη σοκολάτα, συνοδευόμενο από ένα επιδόρπιο κρασί Albana Di Romagna Oro 1998.

Η τιμή κατ' άτομο του δείπνου ήταν €120. Το 50% των εσόδων τόσο από την δημοπρασία όσο και από το δείπνο διατέθησαν υπέρ της οργάνωσης προστασίας της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ.

Τέτοιου είδους (και σκοπού) εκδηλώσεις αξίζουν ολόψυχα την υποστήριξή μας. Υπενθυμίζω ότι το SALE & PEPE βρίσκεται στο Κολωνάκι (Αριστίππου 34, Λυκαβηττός / τηλ. 210-7234102) και διαθέτει και πάρκινγκ.



 

Το ταξίδι στο Λονδίνο για το Decanter Fine Wine Encounter, όπως φαντάζεστε, άξιζε τον κόπο "με τα χίλια". Μπορεί να έφαγα μπόλικη βροχή, ακόμα και χιόνι, αλλά για άλλη μία χρονιά δοκίμασα πολύ ενδιαφέροντα και αξιόλογα κρασιά από όλο τον κόσμο.


Έχω πολύ θέμα γενικώς από το Λονδίνο, που θα μοιραστώ μαζί σας στις επόμενες ημέρες. Ως πρώτη γεύση, πάντως, θα σας πω ότι τα εισιτήρια της έκθεσης είχαν ξεπουλήσει από νωρίς, ενώ το επίπεδο του κόσμου ήταν πολύ υψηλό. Τα δικά μου highlights της έκθεσης, πάντως, περιλαμβάνουν:

Δύο πολύ σημαντικές γνωριμίες που εξελίχθηκαν σε συνεντεύξεις που θα διαβάσετε στον ΟΙΝΟΧΟΟ από το νέο έτος. Στα αριστερά ένας ζωντανός θρύλος του κρασιού της Καλιφόρνια, ο Warren Winiarski, ιδρυτής του μυθικού οινοποιείου Stag's Leap στη Napa Valley. Στην περίφημη δοκιμή που έγινε στο Παρίσι το 1976 τα κρασιά του νίκησαν τα πιο μεγάλα Γαλλικά Chateaux και πέρασαν στην οινική αιωνιότητα. Στα δεξιά ο Ghislain de Montgolfier, Πρόεδρος του Οίκου Bollinger στην Καμπανία, αλλά και Πρόεδρος των οινοποιών της περιοχής. Φοβερά ενδιαφέρων άνθρωπος, με απίστευτες γνώσεις και εμπειρίες, που μου είπε πολύ σημαντικά πράγματα για την ιστορία αλλά και το μέλλον της Σαμπάνιας.

Clickable photos:


Πολύ καλή εκπροσώπηση του Ελληνικού κρασιού, για άλλη μία χρονιά. Το Κτήμα Γεροβασιλείου παρουσίασε, μεταξύ άλλων, το εξαιρετικό ΑΒΑΤΟΝ 2005 (από Λημνιό, Μαυρούδι και Μαυροτράγανο) και το πολύ αξιόλογο νεοεμφανιζόμενο Evangelo 2005 (από Syrah και Viognier). Το Κτήμα ΑΛΦΑ είχε στο stand του τον Κωνσταντίνο Λαζαράκη MW, καθώς και ολόκληρη τη γκάμα των κρασιών του. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίαζε μία νέα ετικέτα, η Axia 2006. Πρόκειται για ένα κρασί που προορίζεται μόνο για εξαγωγή (προς τον παρόν). Είναι Τοπικός Οίνος Φλώρινας που προκύπτει από χαρμάνι Syrah (60%) και Ξινόμαυρο (40%). Σημείωσα πεντακάθαρη μύτη, όμορφα έντονες τανίνες, πολύ καλή διάρκεια και αλκοόλ στο 14%.

Clickable photos:

Δύο πολύ ενδιαφέροντα Masterclasses: το πρώτο είχε ως επίκεντρο τις πιο επιλεγμένες ετικέτες της Bollinger, με highlight την Grande Année 1995, την Grande Année Rosé 1996 και την R.D. 1976. Εισηγητής ήταν ο ίδιος ο Πρόεδρος του Οίκου, που σας ανέφερα παραπάνω. Το δεύτερο αφορούσε στα κρασιά του Ροδανού, με εισήγηση από τον γνωστό οινοποιό της περιοχής Nicolas Jaboulet και δοκιμή των πιο χαρακτηριστικών και εκλεκτών κρασιών του, με κορυφαίο το Hermitage La Chapelle 1988.

Clickable photos:

Θυμάστε το Χιλιανό Clos Apalta 2005 που, όπως σας ανέφερα την προηγούμενη εβδομάδα, ανακηρύχθηκε κορυφαίο κρασί της χρονιάς από το Wine Spectator; Είχα την ευκαιρία να το δοκιμάσω, και μάλιστα σε σύγκριση με την ετικέτα του 2004. Τα συμπεράσματά μου ήταν πολύ θετικά και για τα δύο. Νομίζω αυτό που έκανε τη διαφορά στο 05 ήταν το γεγονός ότι στο χαρμάνι χρησιμοποιήθηκε λιγότερο Carmenere, ενώ προστέθηκε και μία μικρή ποσότητα Petit Verdot, κι έτσι είχε ένα σαφώς λιγότερο τοπικό και πολύ περισσότερο κοσμοπολίτικο προφίλ.


Σίγουρα πάντως, ένα από τα highlights του όλου ταξιδιού ήταν το γεύμα, την τελευταία μέρα, στο Boisdale, το διάσημο Σκωτσέζικο εστιατόριο του Λονδίνου με την απίστευτη συλλογή Malt Whisky αλλά και πούρων, που σας έχω αναφέρει ξανά στο παρελθόν. Μαζί με τον ιδιοκτήτη, τον Ranald Macdonald, κάναμε, μεταξύ άλλων, γευσιγνωσία Σκωτσέζικου beef, δοκιμάζοντας διαφορετικά κομμάτια από το πιο εκλεκτό κρέας από Σκωτσέζικα μοσχάρια ελεύθερης βοσκής, με διαφορετικές σάλτσες αλλά και διαφορετικές βαθμίδες παλαίωσης ("σιτέματος" δηλαδή). Το απίστευτο αυτό κρέας συντροφεύσαμε με δύο νέες και ιδιαίτερα αξιόλογες ετικέτες ερυθρού κρασιού από την κοιλάδα του Douro στην Πορτογαλία. Κι όταν αυτή η πανδαισία κρεατοφαγίας ολοκληρώθηκε, είπαμε να παρακάμψουμε το γλυκό και να μεταφερθούμε στην ειδικά διαμορφωμένη ταράτσα του εστιατορίου, όπου δοκιμάσαμε τις ειδικές εμφιαλώσεις Malt του Boisdale από τα Highlands, το Speyside, αλλά και το ίδιο το αποστακτήριο Lagavulin, καπνίζοντας ένα από τα αγαπημένα μου (πλέον) Montecristo Edmundo. Περισσότερα για το Boisdale, προσεχώς.


 

Θα έχουμε "σιγή ασυρμάτου" στα TeLeGourmet Chronicles για λίγες μέρες, γιατί θα λείπω στο εξωτερικό. Φεύγω αύριο (Παρασκευή) για Λονδίνο, με προορισμό το φετινό Decanter Fine Wine Encounter.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που θα είμαι εκεί και φέτος, όπως και κάθε χρόνο εδώ και κάποιο καιρό: Σε αυτή την μεγάλη διεθνή έκθεση εκπροσωπούνται 100 κορυφαία οινοποιεία από όλο τον κόσμο, και ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να δοκιμάσει πάνω από 600 επιλεγμένα κρασιά από διάφορες γνωστές και άγνωστες γωνιές του πλανήτη. Επιπλέον, η έκθεση περιλαμβάνει ιδιαίτερα ενδιαφέροντα Masterclasses από παγκόσμιες προσωπικότητες του χώρου, και για μένα κάποιες μοναδικές ευκαιρίες για αποκλειστικές συνεντέυξεις.

Καταλαβαίνετε λοιπόν γιατί δεν μπορώ να λείψω. Θα επιστρέψω (δριμύτερος και με ουκ ολίγα ενδιαφέροντα θέματα) κοντά σας από βδομάδα...


 

Δεν έχω μόνο κακά μαντάτα, όμως, από το διεθνή οινικό τύπο. Βλέπετε σχεδόν ταυτόχρονα με το Wine Spectator, το επίσης Αμερικάνικο περιοδικό Wine & Spirits δημοσίευσε το δικό του Top 100, τόσο σε επίπεδο οινοποιείων, όσο και σε επίπεδο κρασιών. Και εκεί έχουμε δύο Ελληνικές παρουσίες!

Στα 100 κορυφαία οινοποιεία του κόσμου για το 2008, λοιπόν, το Wine & Spirits περιλαμβάνει το Κτήμα Σιγάλα στη Σαντορίνη και το Οινοποιείο Μπουτάρη στη Νάουσα. Το τελευταίο μάλιστα έχει περάσει πλέον δυναμικά στο "Hall of Fame" των διακρίσεων για το συγκεκριμένο περιοδικό, αφού έχει συμπεριληφθεί στις λίστες με τα οινοποιεία της χρονιάς 12 φορές ως τώρα, με πρώτη το 1992, στα 21 χρόνια που το Wine & Spirits δημοσιεύει το Top 100 των οινοποιείων της χρονιάς. Τον ίδιο αριθμό διακρίσεων με το Οινοποιείο Μπουτάρη έχουν μόλις δύο ακόμα οινοποιεία στον κόσμο, που μάλιστα δεν είναι διόλου τυχαία: Πρόκειται για το οινοποιείο του Michel Chapoutier στο Ροδανό, και αυτό του Joseph Phelps στην Καλιφόρνια!

Κατ' επέκτασιν έχουμε και δύο Ελληνικές ετικέτες στο Top 100 των κρασιών του Wine & Spirits για το 2008: Πρόκειται για το Κτήμα Σιγάλα Βαρέλι 2007 και την Γουμένισσα Μπουτάρη 2005, καθένα από τα οποία έλαβε βαθμολογία 93/100 από τους κριτές του περιοδικού. Ολόψυχα συγχαρητήρια και στα δύο οινοποιεία, καθώς και στις ομάδες των ανθρώπων που βρίσκονται πίσω από τις ετικέτες που διακρίθηκαν!

Το Buying Guide 2009 του περιοδικου Wine & Spirits κυκλοφορεί αυτές τις μέρες σε επιλεγμένα περίπτερα και πρακτορεία ξένου τύπου.

 

Μένουμε στο Top 100 του Wine Spectator, που δημοσιεύτηκε σήμερα. Διαβάζω ότι προέκυψε από τυφλές δοκιμές 19.500 κρασιών από όλο τον κόσμο, 5300 από τα οποία έλαβαν βαθμολογία από 90% και πάνω. Το τελικό Top 100 περιλαμβάνει κρασιά από 14 χώρες, με μέση βαθμολογία 93% και μέση τιμή 52 Δολάρια ΗΠΑ.

Με το που άνοιξα τη λίστα τη διάβασα δυό-τρεις φορές απανωτά για να διαπιστώσω αν όντως δεν περιλαμβάνει κανένα Ελληνικό κρασί, ή απλά ήμουν κουρασμένος και δεν με βοηθούσαν τα μάτια μου. Μάταια όμως - μπορεί η λίστα να είναι η πιο πολυ-εθνική από το 1988 που πρωτο-δημοσιεύτηκε, Ελληνικό κρασί όμως φέτος δεν περιλαμβάνει. Υπενθυμίζω ότι πέρυσι στην ίδια κατάταξη υπήρχαν δύο Ελληνικά κρασιά, και μάλιστα δύο νησιώτικα λευκά (Έμερυ από τη Ρόδο και Σιγάλας από τη Σαντορίνη) με κοινό παρονομαστή το Αθήρι. Στενοχωριέμαι που φέτος δεν καταφέραμε να ξεπεράσουμε - ή τουλάχιστον να διατηρήσουμε - την περυσινή επιτυχία.

Για να μην αφήσουμε εκκρεμότητες, να σας πω ότι το Top κρασί της κατάταξης του Wine Spectator για το 2008, το Clos Apalta 2005 από το Χιλιανό οινοποιείο Casa Lapostolle, θα αργήσει αρκετά να έρθει στην Ελλάδα. Σε επιλεγμένες κάβες πάντως θα βρούμε το πολύ αξιόλογο Clos Apalta 2004 με ενδεικτική λιανική τιμή €65.

Μπορείτε να κατεβάσετε την πλήρη λίστα με το Top 100 του Wine Spectator για το 2008 κάνοντας κλικ στο παρακάτω εικονίδιο:

wine_spetcator_top100-2008-atglance.pdf
File Size: 123 kb
File Type: pdf
Download File

 

Όπως κάθε χρόνο, το Wine Spectator ανακοίνωσε το Top 100 των κρασιών που επέλεξε ως κορυφαία για το 2008.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το top 10, που περιλαμβάνει ένα Zinfandel στη 10η θέση, ένα Αυστραλέζικο Shiraz στην 9η, ένα κορυφαίο Châteauneuf-du-Pape (το Château de Beaucastel 2005) στην 8η, το εκπληκτικό Château Pontet-Canet 2005 στην 7η, ένα πολύ καλό Barolo στην 6η, άλλο ένα δυνατό Châteauneuf-du-Pape στην 5η, το Château Guiraud 2005 (άξιο τέκνο του Sauternes) στην 4η, ένα πολύ αξιόλογο Πορτογαλέζικο στην 3η, και άλλο ένα μεγάλο Bordeaux (Château Rauzan-Ségla 2005) στη 2η.

Κορυφαίο κρασί για το 2008 αναδείχτηκε, με βαθμολογία 96 πόντων, το εικονιζόμενο Clos Apalta 2005 από το πολύ αξιόλογο Χιλιανό οινοποιείο Casa Lapostolle. Πρόκειται για ένα πολύ ποιοτικό και προσεκτικά οινοποιημένο ερυθρό χαρμάνι από τις ποικιλίες Carmenere, Cabernet Sauvignon, Merlot και Petit Verdot. Είναι ένα γεμάτο και πληθωρικό κρασί που μπορεί να καταναλωθεί και άμεσα, αλλά θα εξελίσσεται πολύ όμορφα με το χρόνο.

Δεν γνωρίζω τη λιανική τιμή του στην Ελλάδα, γενικά πάντως τα κρασιά του Casa Lapostolle παρουσιάζουν σωστή σχέση ποιότητας-τιμής. Θα έχει βέβαια ενδιαφέρον να δούμε κατά πόσον η τιμή του θα αυξηθεί (και εντός και εκτός Ελλάδος) μετά από αυτή τη μεγάλη διάκριση. Θα κάνω πάντως κάποια στιγμή ένα τηλέφωνο στην εταιρεία Deals, που αντιπροσωπεύει το συγκεκριμένο οινοποιείο στην Ελλάδα, για να μάθω τιμές και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία.

Μέσα στις επόμενες ώρες θα δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα του Wine Spectator η πλήρης λίστα του Top 100, για να δούμε αν θα έχουμε (και) φέτος Ελληνικά κρασιά ανάμεσα στα κορυφαία του κόσμου. Στο μεταξύ, μπορείτε να κατεβάσετε το μονοσέλιδο αφιέρωμα του Wine Spectator στο κορυφαίο Clos Apalta 2005 κάνοντας κλικ στο εικονίδιο που ακολουθεί:


wine_spectator_wine_of_theyear_2008.pdf
File Size: 150 kb
File Type: pdf
Download File

 

Δεν ξέρω αν οι άνθρωποι που αγαπούν το κρασί και την παρέα είμαστε ανελαστικοί (για να χρησιμοποιούμε και την γλώσσα των οικονομολόγων) στην κρίση και την απαισιοδοξία των ημερών μας ή απλώς έχουμε βρει το τέλειο αγχολυτικό. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι ακόμα και στους χαλεπούς αυτούς καιρούς ξέρουμε και επιμένουμε να περνάμε καλά.

Παίρνω για παράδειγμα τη χτεσινή παρουσίαση του Κτήματος Αϊβαλή που διοργάνωσα στο πλαίσιο του Σεμιναρίου Απόλαυσης του Κρασιού. Ακριβώς για να "τη σπάσουμε" στη μιζέρια που υπάρχει παντού γύρω μας, σκέφτηκα να κάνουμε μία όμορφη εκδήλωση με ποιοτικά κρασιά και καλό φαγητό, και τελικά μαζευτήκαμε - αν μέτρησα σωστά - γύρω στους 60 φίλους: μαθητές του τωρινού κύκλου, απόφοιτοι και φίλοι.

Ο Χρήστος Αϊβαλής με τίμησε όχι μόνο με την παρουσία του, αλλά και με τα εξαιρετικά κρασιά του που αναδεικνύουν όλη τη μαγεία της Νεμέας - ανάμεσά τους το εξαιρετικό "Μονοπάτι", η όμορφη φετινή Νεμέα, καθώς και νέες προσπάθειες, όπως το "2" (Cabernet Sauvignon, Syrah) και το μονοποικιλιακό Merlot. Και βέβαια, το πόσο ξεχωριστή ήταν η βραδιά σηματοδοτήθηκε και από τη δοκιμή του μυθικού "4" που μάγεψε τους πάντες - ένα κρασί με λιανική τιμή €60 και ετήσια παραγωγή που δεν ξεπερνάει τις 600 φιάλες, έξι από τις οποίες ανοίχτηκαν χτες "για πάρτη μας".

Δεν πρέπει να ξεχάσω να αναφέρω και τον πραγματικά εκλεκτό μπουφέ που ετοίμασε ο chef του Bizart, όπου έλαβε χώρα η εκδήλωση, με πλούσιο κρεατο-κεντρικό μενού που απογείωσε την οινογαστρονομική μας εμπειρία.

Όπως καταλαβαίνετε περάσαμε εξαιρετικά, και βγάλαμε επιδεικτικά τις (κατακόκκινες από το κρασί) γλώσσες μας στην κρίση. Για εμένα προσωπικά η νύχτα ήταν ακόμα πιο ευχάριστη, αφού (χωρίς να είναι προσχεδιασμένο) έγινε τελικά ένα όμορφο πάρτυ (παραμονής) γενεθλίων, με καλή παρέα, πλούσιο φαγητό και εξαιρετικό κρασί (τί άλλο μπορεί να ζητήσει κανείς;)

Ευχαριστώ όλους θερμά και επιφυλάσσομαι για περισσότερες τέτοιες μαζώξεις - και σύντομα!...

clickable galleries:


 

Είναι από τις αγαπημένες μου κάβες και την παρακολουθώ - και ως πελάτης και ως δημοσιογράφος - από τότε που άνοιξε το κατάστημα της Εκάλης. Παρότι αυτό θα συνεχίσει να είναι το κατάστημα της επιλογής μου, λόγω κοντινής απόστασης από το σπίτι μου, χαίρομαι που η οικογένεια των Wine Garage αποκτάει άλλο ένα αδελφάκι.

Το τρίτο Wine Garage λοιπόν έρχεται να μοιράσει την απόσταση μεταξύ των δύο παλαιότερων καταστημάτων, γι αυτό και ανοίγει μεταξύ Βορείων Προαστίων και Κέντρου, στο Ψυχικό. Θα ακολουθήσει το ίδιο πρωτοποριακό design εσωτερικά, ενώ θα διαθέτει τις εξαιρετικές επιλογές από τον Ελληνικό και (κυρίως) τον διεθνή αμπελώνα σε πολύ λογικές τιμές, κατά την πάγια πολιτική της εταιρείας.

Εγώ θα περάσω σίγουρα από τα εγκαίνια για να ευχηθώ την (δεδομένη) καλή επιτυχία. Θα γίνουν αυτό το Σάββατο, 15 Νοεμβρίου, από τις 12 το μεσημέρι και μετά. Είναι ανοιχτά για κάθε οινόφιλο.

Το νέο κατάστημα βρίσκεται στην διεύθυνση Λεωφ. Κηφισίας 340 (στο δεξί μας χέρι ανεβαίνοντας, στο ύψος των φαναριών της Αγίας Βαρβάρας), και απαντάει στο τηλέφωνο 210-6771120. Η ηλεκτρονική διεύθυνση για όλα τα Wine Garage είναι www.winegarage.gr.