
Τα συναισθήματά μου ως προς αυτή την εξέλιξη είναι ανάμικτα... Από τη μία χαίρομαι γιατί βλέπω ότι αρχίζει και αναγνωρίζεται καθολικά η δύναμη του νέου κύματος οινοφιλίας που γιγαντώνεται καθημερινά τα τελευταία χρόνια. Από την άλλη φοβάμαι ότι το κίνητρο είναι απλά και μόνο το κέρδος εις βάρος των ανθρώπων που αγαπούν το κρασί, και τελικά εις βάρος του ίδιου του κρασιού.
Μη με παρεξηγήσετε, δεν είμαι από αυτούς που δεν θα διανοούνταν να ανοίξουν ένα μπουκάλι κρασί για να το συνδυάσουν με ένα burger. Απεναντίας, μπορώ να σκεφτώ πολλά και καλά κρασιά που κυκλοφορούν στο εμπόριο που θα συντρόφευαν τέλεια ένα προσεγμένο και "μαστόρικο" σπιτικό μπάρμπεκιου και όλα τα... ζουμερά παράγωγά του.
Όμως το να αρχίσεις απλά να σερβίρεις κρασί σε ένα κατάστημα που μέχρι πρότινος είχε ως αποκλειστικό αντικείμενο τον καφέ ή το γρήγορο φαγητό, δεν είναι τόσο απλό. Και φοβάμαι ότι λεπτομέρειες όπως η σωστή θερμοκρασία, το σωστό ποτήρι ή οι κατάλληλες συνθήκες συντήρησης δύσκολα θα ληφθούν υπόψη, ενώ αμφιβάλλω αν θα γίνει οποιαδήποτε προσαρμογή στο (όποιο) μενού, έτσι ώστε τα φαγώσιμα να ταιριάζουν έστω και στοιχειωδώς με τα κρασιά που θα πωλούνται για να τα συνοδεύσουν.
