Τα λέω όλα αυτά γιατί μόλις πριν λίγες ημέρες βρέθηκα στο εστιατόριο Ελαίας Γη, στην Πολιτεία, για φαγητό, και πέρασα μία πολύ όμορφη (και νόστιμη) βραδιά. Όπως ξέρετε οργώνω τακτικά την Αθήνα (και όχι μόνο) όταν πρόκειται για καλό φαγητό έξω, και στο συγκεκριμένο - που βρίσκεται σε περίπου 800 μέτρων απόσταση από το σπίτι μου - δεν είχα δεήσει τόσα χρόνια να πάω.
Το Ελαίας Γη, βέβαια, βρίσκεται ουσιαστικά στο ίδιο σημείο από το 1977 - ξεκίνησε ως Symposium House (κάποιοι παλιοί σίγουρα θα το θυμούνται), συνέχισε ως Κιούπια, και εδώ και κάποια χρόνια λειτουργεί στην παρούσα του μορφή. Το δε σημείο, εν τω μεταξύ, είναι απίστευτα προνομιούχο: βρίσκεται στο λόφο πάνω από την πλατεία της Πολιτείας και έχει απίστευτη θέα μέχρι και τον Πειραιά όταν η μέρα είναι καλή. Ο εσωτερικός χώρος είναι πολύ φροντισμένος με έντονο Ελληνικό ντεκόρ, ο εξωτερικός όμως είναι για μένα αυτό που το καλοκαίρι κάνει τη διαφορά: να τρως έξω, κάτω από τα τεράστια πλατάνια και δίπλα στο συντριβάνι, παραπέμπει - αν μη τι άλλο - σε παλαιότερες και ρομαντικότερες της σημερινής εποχές...
Το φαγητό είναι στο μοτίβο που εξ αρχής εισήγαγε το συγκεκριμένο εστιατόριο: ένα πλούσιο μενού 25 Ελληνικών γεύσεων έναντι φιξ τιμής €43 το άτομο. Το μενού ξεκινάει με σούπα - εμείς φάγαμε σπιτική κοκορόσουπα που ακόμα και προχτές, αρχές Ιουνίου, πήγε μια χαρά. Συνεχίζει με ποικιλία κρύων και ζεστών ορεκτικών, μας φρεσκάρει τον ουρανίσκο ενδιάμεσα με ένα δροσερό sorbet μέντα, και ολοκληρώνει με μία πλούσια και απολαυστική ποικιλία κρεατικών (που εννοείται ότι φωτογράφησα, όπως βλέπετε). Τελειώνει με τα γλυκά (όπως το εικονιζόμενο παγωτό βανίλια με καταΐφι και φυστίκι Αιγίνης, που σερβίρεται πάνω σε φόρμα πάγου), που είναι φτιαγμένα στο ζαχαροπλαστείο της κουζίνας, και συνδυάζονται με σπιτικό τσίπουρο ή κάποιο γλυκό κρασί.
Το μενού, παρεμπιπτόντως, επαναπροσαρμόζεται με βάση τις γεύσεις και τα προϊόντα της εποχής, περίπου κάθε δύο μήνες. Αυτό που εντυπωσιάζει (και κάνει τη διαφορά) όμως, είναι οι απαράβατοι κανόνες που έχει θέσει ο ιδρυτής και ιδιοκτήτης του Ελαίας Γη, ο Τζίμης Κολοβάκης (με μεγάλη εμπειρία σε εστιατόρια στην Αμερική), ο οποίος είναι κάθε βράδυ, ανελλιπώς, στο εστιατόριο. Οι κανόνες λοιπόν είναι: α) Δεν υπάρχει τηγάνι ούτε ζωγραφιστό στο εστιατόριο, και ούτε υποψία τηγανητού μεζέ στο μενού, β) παρότι το κρέας που χρησιμοποιείται στα πιάτα προέρχεται από κομμάτια κοντά στο κόκκαλο για να είναι γευστικό, δεν φτάνει ποτέ κοκκαλο στο πιάτο και γ) τίποτα δεν μαγειρεύεται ή βράζεται σε νερό, αλλά πάντα σε σπιτικό ζωμό κρέατος, κότας ή λαχανικών. Respect...
Η λίστα των κρασιών είναι πλούσια, πλήρης και αμιγώς Ελληνική, με ποικιλίες και προελεύσεις από όλη την Ελλάδα, που καλύπτουν σωστά τις γεύσεις του μενού. Τα κρασιά είναι σωστά τιμολογημένα, χωρίς καμία υπερβολή, ενώ το σωστό σερβίρισμά τους (σαμπανιέρες για να δροσίζονται τα λευκά και τα ροζέ, καράφες για μετάγγιση των παλαιωμένων ερυθρών) εντάσσεται στο γενικότερο πολύ επαγγελματικό σέρβις του εστιατορίου.
Χωρίς καμία αμφιβολία, το Ελαίας Γη είναι ένα μέρος για καλοφαγάδες και γενικά ανθρώπους που αγαπούν την καλοπέραση. Πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι όποιος θέλει έχει τη δυνατότητα να γευματίσει a la carte, σπάνια όμως νομίζω ότι αυτό συμβαίνει στην πραγματικότητα. Επιπλέον, μία λιγάκι πιο light έκδοση του μενού σερβίρεται και τις Κυριακές τα μεσημέρια, οπότε το Ελαίας Γη γίνεται στέκι για όλη την οικογένεια, προς €35 το άτομο. Σημειωτέον, τέλος, ότι το εστιατόριο διαθέτει και valet parking στην είσοδο.
Παρεμπιπτόντως, το μενού του Ελαίας Γη παραείναι πλούσιο για να σας απαριθμήσω όλα του τα πιάτα. Αν όμως θέλετε να το μελετήσετε σε όλη του τη λεπτομέρεια, μπορείτε να κατεβάσετε το μενού του Ιουνίου παρακάτω:
| elaias_gi_menu_june09.pdf | |
| File Size: | 347 kb |
| File Type: | |
RSS Feed