Φανταστείτε τη σκηνή: είμαστε καλεσμένοι σε ένα ζευγάρι φίλων που μένει σε ένα εκπληκτικό διαμέρισμα ψηλά στη Βουλιαγμένη, με θέα το "λαιμό" (είπαμε, αν αξίζει τον κόπο κατεβαίνω στα νότια...). Η βραδιά είναι καλοκαιρινή, ωστόσο δροσερή, ειδικά με το Αυγουστιάτικο αεράκι που έρχεται από τη θάλασσα. Το μενού είναι πεντανόστιμο, αλλά όχι αυστηρά καλοκαιρινό. Περιλαμβάνει ψάρι, αλλαντικό, όσπρια, και δύο πλούσιες σαλάτες. Α, και ζεστή σούπα (πρόκειται για σπεσιαλιτέ και ειδική παραγγελία εκ των προτέρων). Η επιλογή του κρασιού που θα συνόδευε όλα τα παραπάνω δεν ήταν ακριβώς δύσκολη, ήθελε όμως κάποια σκέψη...Όπως μαρτυράει βεβαίως ο τίτλος του ποστ και οι φωτογραφίες, η επιλογή ήταν χρώματος ροζέ (αφού ξεκινήσαμε με ένα όμορφο Prosecco για απεριτίφ). Ξέρω ότι αναφέρομαι πολύ συχνά στο ροζέ, στο οποίο έχω ιδιαίτερη αδυναμία, ωστόσο αυτή ήταν (άλλη) μία φορά που το ροζέ όχι μόνο ταίριαξε τέλεια με ένα γεύμα που συντίθεται από ανόμοια στοιχεία, αλλά πραγματικά "έλαμψε" και ανέδειξε πραγματικά το φαγητό και την όλη βραδιά!Για να έχετε πλήρη εικόνα, η σούπα ήταν με κουνουπίδι και ένα ειδικό χαρμάνι Ινδικών μυρωδικών και το κύριο πιάτο ήταν ψητό φιλέτο σολωμού τυλιγμένο με προσούτο και σερβιρισμένο με φακές με μυρωδικά - το πιάτο βασίζεται σε συνταγή του Jamie Oliver, μία έκδοση της οποίας θα βρείτε εδώ. Όσο για τα επιδόρπια, ήταν δύο, και αμφότερα εκπληκτικά: το φημισμένο apple crumble της Αλέας και μία εξαιρετική σοκολατένια pavlova από το Atelier de Patisserie στη Βάρκιζα.
Βέβαια, για να είμαστε και δίκαιοι, το εν λόγω ροζέ κρασί δεν ήταν ότι κι ότι: Ήταν το Rosé Belguardo 2008 από το οινοποιείο Belguardo στην Maremma, στην Τοσκανέζικη ακτή. Το κρασί αυτό είναι ένα εκλεκτό ροζέ από Syrah και Sangiovese, που έχει ωριμάσει για 4 μήνες στις οινολάσπες του (sur lie), ενώ ένα μικρό ποσοστό του έχει υποστεί και μία ελαφρά παλαίωση σε δρύινο βαρέλι. Με λίγα λόγια, είναι ένα καλοδουλεμένο κρασί, δροσιστικό και κομψό, με πικάντικες προεκτάσεις εκεί που χρειάζεται. Το Rosé Belguardo συμπεριλαμβάνεται στο portfolio των κρασιών της μεγάλης οικογένειας Mazzei, αρκετά από τα οποία (κυρίως αυτά από το Fonterutoli στο Chianti Classico) διατίθενται και στην Ελλάδα. Το όμορφο αυτό ροζέ δεν εισάγεται στην Ελληνική αγορά ακόμα, αλλά αυτό ενδέχεται (ελπίζω) να αλλάξει στο μέλλον. Όταν και εφόσον έχω κάποιο νέο επ' αυτού, να είστε σίγουροι ότι θα είστε οι πρώτοι που θα το μάθουν!...