Το Σάββατο που μας πέρασε, ο φίλος μου ο Νικόλας, σεσημασμένος και σταθερός συνένοχός μου σε γαστρονομικές εξορμήσεις (και εφορμήσεις) μεγάλης κλίμακας, με πήρε τηλέφωνο για να μαζευτούμε στο σπίτι του να ψήσουμε (και να απολαύσουμε) ένα φαγκρί 6 κιλών που είχε εξασφαλίσει από επιλεγμένο προμηθευτή. Είχε ξεχάσει, βεβαίως (άσχετα αν το είχαμε συζητήσει μόλις την προηγούμενη), ότι βρισκόμουν στη Λήμνο, οπότε θα μου ήταν κομματάκι δύσκολο να πεταχτώ μέχρι το Διόνυσο να ψήσουμε και να επιστρέψω μετά στο Συνέδριο. Προσπάθησα να τον πείσω να το διατηρήσει στην κατάψυξη μέχρι να επιστέψω, αλλά μάταια. Και όχι μόνο αυτό, αλλά τόλμησε να με χλευάσει επειδή θα έτρωγα με ένα μεγάλο γκρουπ σε τουριστικό εστιατόριο του νησιού, ενώ εκείνος θα απολάμβανε το φρεσκότατο φαγκρί του. Τς τς τς... Γνωριζόμαστε από το Δημοτικό, κι όμως δεν με ξέρει καθόλου...

Δεν ξέρω αν διαβάζει αυτο το post (για την ακρίβεια αμφιβάλλω...), αλλά του το αφιερώνω, ακριβώς επειδή έχω την εντύπωση ότι τελικά εμείς στη Λήμνο φάγαμε κάπως καλύτερα (εκτός γκρουπ, εννοείται). Εσείς τι λέτε;

Παρεμπιπτόντως, όλα τα παραπάνω έγιναν στην Ταβέρνα του Χρήστου στην Πλατεία Τσιμανδρίων (τηλ. 22540-51278). Το μέρος είναι, νομίζω, από τα πιο ψαγμένα και εκλεκτά του νησιού. Με ένα τηλέφωνο από νωρίς στον Χρήστο (στη φωτογραφία εικονίζεται να έχει μόλις δαμάσει το θηρίο), εξασφαλίζετε εκλεκτό και φρεσκότατο ψάρι, για να ακολουθήσει ένα γεύμα τρικούβερτο!

Σκεφτείτε πόσο απολαύσαμε εμείς το δικό μας εκείνο το βράδυ, που το επαναλάβαμε το επόμενο μεσημέρι, ακόμα πιο ενισχυμένο: Αφ' ενός από πλευράς φαγητού, με την προσθήκη πεντανόστιμης ψιλής φρεσκοτηγανισμένης γαρίδας, όπως και από πλευράς παρέας, με την προσθήκη των νέων φίλων μας: της Ellen και του David King, ιδιοκτητών των King Family Vineyards στην Virginia των ΗΠΑ, όπως και του Λουίζου Παπαδόπουλου, ενός Έλληνα που μετανάστευσε πριν από 25 χρόνια στην Αμερική και σήμερα έχει ένα από τα πιο γνωστά οινοποιεία της Virginia. Έχω μάλιστα την εντύπωση ότι οι φίλοι μας από την Αμερική απόλαυσαν το εξαιρετικό αυτό μεσημεριανό στην Πλατεία του χωριού κάτω απ' το πλατάνι ακόμα περισσότερο κι απο μας!...

JAD
6/9/2008 11:36:00 pm

Ωραια....και τωρα που το στομαχι μου εχει φτασει στην πλατη,βλεποντας και τις φωτο ειναι σαν να θελω να διακτινιστω καπου με θαλασσα και μεζεδες για παρεα...Προφανως το εικονιζομενο κρασι τιμησατε στο τραπεζι..ετσι??

Reply
6/10/2008 01:36:30 am

Χμμμ... Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ έγραψα αυτό το post χορτάτος, αλλιώς θα ήταν όντως μαρτύριο...

Όσο για το κρασί, η απάντηση είναι ναι. Όταν είσαι στην καρδιά της Λήμνου και απολαμβάνεις τέτοιου είδους εκλεκτά εδέσματα, η Λημνία Γη (εξαιρετικό ξηρό Μοσχάτο του Χατζηγεωργίου) είναι μονόδρομος...

Reply



Leave a Reply.