Το παρακάτω κείμενο το είχα γράψει για να συμπεριληφθεί στο αφιέρωμα στην οινο-γαστρονομία των Χανίων που δημοσιεύτηκε στον Οινοχόο πέρυσι το καλοκαίρι. Για τους συνήθεις χωροταξικούς λόγους το συγκεκριμένο δεν μπήκε. Επειδή αξίζει καμιά φορά να αναζητούμε την χαμένη, όμορφη Ελλάδα του παρελθόντος, μακριά από τουριστικές ή άλλες διεθνείς επιρροές, σας το παραθέτω και σας προτείνω ανεπιφύλακτα να το ακολουθήσετε αν είστε στην περιοχή. Respect στο φίλο μου τον Μιχάλη τον Προυκάκη, ο οποίος κατάγεται από την περιοχή, χάρη στον οποίον το βρήκα. Έχουμε και λέμε:
"Αν βαλθείτε να γνωρίσετε από κοντά την όμορφη ύπαιθρο και τις καταγάλανες παραλίες των Χανίων, και το μεσημέρι σας βρει στο δρόμο και πεινασμένους, σημειώστε με προσοχή έναν προορισμό-διαμάντι που λίγοι ξέρουν (και ακόμα λιγότεροι μοιράζονται...): Κατευθυνθείτε προς το χωριό Γκαλαγκάδο (σε κάποιους χάρτες αναγράφεται και ως Παζινός), στο Ακρωτήρι, πάνω από τη Σούδα. Αναζητήστε το καφενείο στην πλατεία του χωριού, και περάστε στο κηπάκι που βρίσκεται στο πίσω μέρος. Καθίστε σε ένα από τα τραπέζια, και ζητήστε από την Κυρία Αντωνία, την ιδιοκτήτρια, να σας πει τί έχει φτιάξει σήμερα στον ξυλόφουρνο. Μοσχαράκι κοκκινιστό που λιώνει στο στόμα, αφράτος μουσακάς, πεντανόστιμα γεμιστά, φασόλες κοκκινιστές και γόπες φουρνιστές είναι μόνο λίγες από τις λιχουδιές που φτιάχνει μόνη της και σερβίρει καθημερινά μεταξύ 1 και 3μμ στο καφενείο. Όλα φρέσκα και ντόπια, με παρθένο ελαιόλαδο της περιοχής, και με την τέχνη της Κυρίας Αντωνίας που χαίρεται να εξυπηρετεί τους πιστούς της πελάτες. Συνοδεύστε τις σπεσιαλιτέ της με χύμα κρασάκι ή παγωμένη μπιρίτσα, και απολαύστε το ελληνικό καλοκαιράκι σε όλο του το μεγαλείο..."
RSS Feed