Με πολύ καλές εντυπώσεις φύγαμε από την ετήσια παρουσίαση των κρασιών της εταιρείας ΑΙΟΛΟΣ που έγινε σήμερα στο Ξενοδοχείο Intercontinental. Όπως κάθε χρόνο, οι επιλογές της εταιρείας ήταν εξαιρετικές, ενώ ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες ήταν και οι νέες αφίξεις στο portfolio των προϊόντων της. Συγκεκριμένα:


Πολύ καλό το νέο Prosecco από την L' Antica Quercia. Πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα (δεν πρέπει να είναι παραπάνω από 10) cru Prosecco από το Conegliano. Στην εκδήλωση παρουσιάστηκαν 2 ετικέτες, η Extra Dry Ario και η Brut Matiu. Ειδικά για τη δεύτερη έχω να πω τα καλύτερα: ένα δροσιστικό αφρώδες κρασί με όμορφο αφρισμό, καλή οξύτητα και πολύ ευγενικά αρώματα. Πίνεται σκέτο ως απεριτίφ, συνοδεύει ωμά θαλασσινά, αυγά, καθώς και sushi. Υπολογίστε ότι η τιμή του στην αγορά θα κυμαίνεται γύρω στα €14. Μπορεί να είναι ελαφρώς ακριβότερο από τα υπόλοιπα Prosecco του εμπορίου, αλλά παραμένει πολύ φτηνότερο από μία απλή Σαμπάνια.


Μία πολύ δυνατή νέα άφιξη από την Τοσκάνη είναι το οινοποιείο Rocca di Frassinello. Βρίσκεται στην Maremma, την ανατολική, παραθαλάσσια περιοχή της Τοσκάνης, και είναι μία συνεργασία του γνωστού οινοποιείου του Chianti Classico, Castellare di Castellina με το παντοδύναμο Domain Baron de Rothschild-Lafitte από το Bordeaux. Παρουσιάστηκαν και οι 3 ερυθρές ετικέτες του νέου οινοποιείου, όλες με ονομασία προέλευσης Maremma Toscana IGT. Βρήκα ενδιαφέρουσες και τις 3, ωστόσο ξεχωρίζω την κορυφαία ετικέτα, το ομώνυμο κρασί Rocca di Frassinello, ένα Super Tuscan με χαρμάνι από 60% Sangioveto, 20% Cabernet Sauvignon και 20% Merlot. Το κρασί παλαιώνει για 18 μήνες σε καινούριο δρύινο βαρέλι και για αρκετό διάστημα στο μπουκάλι πριν κυκλοφορήσει στην αγορά. Δοκιμάσαμε δύο εσοδείες, τις 04 και 05. Η δεύτερη, η οποία ήταν έτσι κι αλλιώς καλύτερη χρονιά για την ευρύτερη περιοχή, μας εντυπωσίασε. Το κρασί, παρότι ακόμα κλειστό λόγω του "νεαρού" της ηλικίας του, έχει όλα τα φόντα να εξελιχθεί εξαιρετικά και να παλαιώσει για πολλά χρόνια. Υπολογίστε την λιανική τιμή του να ξεκινάει από τα €40, οπότε δεν είναι φτηνό, χωρίς όμως να είναι παράλογα ακριβό για ένα ποιοτικό Super Tuscan από 2 μεγάλους Ευρωπαϊκούς οίκους.


Το οινοποιείο Ceretto στο Piemonte της Βόρειας Ιταλίας είναι ονομαστό για τα Barolo και τα Barbaresco του. Σήμερα δοκιμάσαμε επιλεκτικά δύο ετικέτες Barbaresco DOCG: το Asij 2005 και το Bricco Asili Bernardot 1998. Από τα δύο προτιμώ μακράν το παλαιότερο (και ακριβότερο) Bernardot, το οποίο σε ηλικία 10 ετών δείχνει εξαιρετική σφριγηλότητα με τα κλασσικά αρώματα σκουρόχρωμων φρούτων της ποικιλίας, καθώς και πολύ δυνατές τανίνες. Συστήνεται ανεπιφύλακτα στους φαν του Barbaresco, θα χρειαστεί όμως να το συνοδεύσετε με το σωστό φαγητό (κατά τη γνώμη μου μεγαλόσωμο κυνήγι - αγριογούρουνο ή ελάφι) για να ταιριάξει σωστά στο τραπέζι. Η λιανική του τιμή δεν θα είναι χαμηλότερη των €50.


Αφήνουμε προσωρινά τις εισαγωγές για να δούμε λίγο τα Ελληνικά κρασιά που διακινεί ο ΑΙΟΛΟΣ, αρχής γενομένης από το Οινοποιείο Σκούρα. Εκεί λοιπόν ξεκινήσαμε με τα λευκά, τα οποία ξέρετε ότι τα αγαπώ πολύ. Δοκιμάσαμε δύο: Το Dum Vinum Sperum 05, ένα Chardonnay που ζυμώθηκε και ωρίμασε στο βαρέλι παρουσιάζει πολύ όμορφα αρώματα λευκόσαρκων φρούτων, πολύ διακριτική παρουσία του βαρελιού, αλλά και εκρηκτική οξύτητα. Ο χρόνος δεν δείχνει να το έχει ακουμπήσει, και αυτό είμαι σίγουρος ότι έχει να κάνει και με το γεγονός ότι είναι σφραγισμένο με βιδωτό πώμα stelvin. Συνεχίσαμε με το αγαπημένο μου Viognier Eclectique 07, το οποίο παντρεύει τα κομψά φρουτώδη αρώματα της ποικιλίας με ένα κοκτέιλ από απίστευτα αρώματα γλυκών μπαχαρικών από το βαρέλι. Εδώ έχουμε επίσης βιδωτό πώμα stelvin, μικρή παραγωγή και πολύ προσεγμένη, και τιμή περίπου στα €22. Το σχόλιό μου γι αυτό το κρασί είναι: "Εξαιρετική δουλειά κάθε χρόνο".
Από τα ερυθρά του Σκούρα επιλέγουμε τα 2 κορυφαία: Ξεκινάμε με την νέα ετικέτα Σύνορο 05, ένα χαρμάνι από Cabernet Franc, Merlot και Αγιωργίτικο. Αν και νέο ακόμα, δείχνει πολύ καλά σημάδια εξέλιξης, ενώ το Cabernet Franc που δεσπόζει στο χαρμάνι το καθιστά ένα από τα πολύ ενδιαφέροντα και πρωτότυπα Ελληνικά κρασιά. Ακολουθεί ο Λαβύρινθος 9904, ο οποίος όπως ίσως γνωρίζετε είναι ένα χαρμάνι από όλες τις εσοδείες της ετικέτας Μέγας Οίνος από το 1999 ως το 2004 σε ειδικό βαρέλι χωρητικότητας ενός τόνου με τη μέθοδο Solera. Το κρασί αυτό παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον, όχι μόνο λόγω της πρωτότυπης (για τα Ελληνικά δεδομένα) μεθόδου οινοποίησης, αλλά και για τις καλά δομημένες τανίνες του και το βαθύ χειμωνιάτικο άρωμα καπνού, δέρματος και μαύρων φρούτων. Η λιανική του τιμή ξεπερνάει τα €70, καλό είναι όμως να θυμόμαστε ότι μόλις 500 φιάλες του 9904 εμφιαλώθηκαν και κυκλοφόρησαν στο εμπόριο.


Δίπλα το Chateau Nico Lazaridi, όπου ακολουθούμε αντίστοιχη τακτική: πάμε κατευθείαν στα κορυφαία ερυθρά. Δοκιμάζουμε λοιπόν Perpetuus 03 και Μαγικό Βουνό 04. Το πρώτο το έχω δοκιμάσει σε διάφορες φάσεις της ως τώρα πορείας του και αυτή ήταν η πρώτη φορά που μου "μίλησε". Μου έδειξε ότι εξελίσσεται όμορφα, οι τανίνες του στρογγυλεύουν ευχάριστα ενώ τα αρώματα του Cabernet Sauvignon και του Sangiovese παντρεύονται αρμονικά. Για το Μαγικό Βουνό ως ετικέτα μιλάω πάντα, όπως γνωρίζετε, με πολύ αγάπη. Έχω δοκιμάσει κάθετα πολλές από τις εσοδείες του και πάντα είναι τουλάχιστον φίνο και εκλεκτό, όπως πρέπει να είναι ένα (ας μου επιτραπεί η έκφραση) Ελληνικό Bordeaux. Το 04 λοιπόν δεν αποτελεί εξαίρεση. Παρότι πολύ νεαρό και κλειστό ακόμα, μου έδωσε την εντύπωση ότι έχει πολύ λαμπρό μέλλον μπροστά του, και πιστεύω ότι θα ξεπεράσει το 03 που φάνηκε να "ανοίγει" νωρίτερα. Το γεγονός ότι φέτος είναι η πρώτη χρονιά απουσίας του Merlot από το χαρμάνι εγώ το κρίνω (εκ του αποτελέσματος) μάλλον θετικό.


Πίσω στον διεθνή αμπελώνα, με στάση στην καλή Ισπανία. Και λέω καλή γιατί δεν δοκιμάσαμε ότι κι ότι, αλλά κρασιά από το Grupo Vega Sicilia. Ξεκινήσαμε με το Pintia 04, προέλευσης DO Toro, από 100% Tempranillo που προέρχεται από επιλεγμένα παλαιά κλήματα. Ένα πολύ ποιοτικό δείγμα μίας λιγότερο γνωστής και εμπορικής (στην Ελλάδα) περιοχής της Ισπανίας, σε τιμή γύρω στα €40. Ο καλύτερος όμως επίλογος (για τα ξηρά κρασιά) ήρθε με το Tinto Valbuena 1998, ένα μεγάλο κρασί από το μυθικό οινοποιείο Vega Sicilia στη Ribera del Duero. Το χαρμάνι βασίζεται στο Tempranillo αλλά περιλαμβάνει και άλλες διεθνείς ποικιλίες όπως Merlot, Malbec και Cabernet Sauvignon. Η μεγάλη του "στόφα" διακρίνεται από τη μύτη ακόμα, αλλά επιβεβαιώνεται στο στόμα και στην μακρά και ευγενική του διάρκεια. Η τιμή του πλησιάζει τα €100, δικαιολογείται όμως από την ποιότητα και τη σπανιότητά του.


Μια και ξεκινήσαμε την σημερινή μας επίσκεψη στην παρουσίαση του ΑΙΟΛΟΥ με ένα αφρώδες κρασί, είπαμε να την ολοκληρώσουμε με έναν ενισχυμένο οίνο και ένα απόσταγμα. Το πρώτο ήταν ένα Port: Το Guimaraens Vintage Port 2001 από τον Οίκο Fonseca. Παρά την μετάγγιση σε καράφα, το συγκεκριμένο είναι ακόμα πολύ νεαρό για να το κρίνει κανείς και να το απολαύσει σωστά. Με λιανική τιμή που ξεκινάει από τα €50, αξίζει κανείς να επενδύσει τώρα και να απολαύσει μετά από (minimum) 10 χρόνια. Το δεύτερο ήταν μία ξεχωριστή Grappa του Οίκου Distillerie Berta: Πρόκειται για την Bric de Gaian 1999, μία grappa από Moscato 8ετους παλαίωσης σε βαρέλι. Με ένα φίνο άρωμα καραμελωμένης φλούδας πορτοκαλιού, την φαντάζομαι σαν ένα εξαιρετικό επίλογο ενός πολύ καλού γεύματος. Πρόκειται για την κορυφαία grappa του Οίκου (τουλάχιστον από αυτές που έρχονται στην Ελλάδα), εξ ου και η τιμή της, η οποία με τον ΦΠΑ αλλά και τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης Οινοπνεύματος ξεπερνάει τα €90.


Και αν η αφήγησή μου έγινε στο πρώτο πληθυντικό, μη νομίσετε ότι έπαθα κρίση μεγαλομανίας... Απλά είχα τη χαρά στη σημερινή παρουσιάση να έχω παρέα μου τον Danilo Petrini, ιδιοκτήτη του εξαιρετικού Ιταλικού οινοεστιατορίου Luna Rossa και οινογνώστη που εμπιστεύομαι τυφλά, και τον γιο του Alessandro, ο οποίος γύρισε πρόσφατα από την Ιταλία, όπου σπούδασε sommelier, και έχει αναλάβει τον ρόλο αυτό στο εστιατόριο της οικογένειας. Το Luna Rossa μας επιφυλάσσει και φέτος εκλεκτές γεύσεις, αλλά και συναρπαστικές βραδιές οινογαστρονομίας. Έχω την χαρά να είμαι πλήρως ενημερωμένος για όλα αυτά, και να είστε σίγουροι ότι θα τα μάθετε κι εσείς πολύ σύντομα...


 

Όπως θα έχετε καταλάβει, μετά από ένα ξεκούραστο καλοκαίρι γεμάτο γευστικές περιηγήσεις και περιπέτειες, ήρθε η ώρα για δουλειά. Νέες ετικέτες κρασιών για την επερχόμενη σεζόν, νέα πιάτα στα εστιατόρια, γενικά υπάρχει ένας αναβρασμός που θα οδεύει προς κορύφωση όσο θα πλησιάζουν οι Γιορτές.

Μέσα σε όλο αυτό το πνεύμα, κυκλοφορεί αύριο, Σάββατο 11 Οκτωβρίου, με την Καθημερινή, ο ΟΙΝΟΧΟΟΣ του Φθινοπώρου. Θα είναι ένα χορταστικό τεύχος γεμάτο με πλούσια ύλη από τον κόσμο του κρασιού στην Ελλάδα και το εξωτερικό, καθώς και με επιλογές κρασιών του Ελληνικού αλλά και του παγκόσμιου αμπελώνα που ξεχώρισαν τον τελευταίο καιρό.

Καλή ανάγνωση!...


 

Πιστός στο ραντεβού μου με το οινόφιλο κοινό (αν και με μία μικρή καθυστέρηση) επανέρχομαι δριμύτερος με ημερομηνίες και λεπτομέρειες του φθινοπωρινού κύκλου του Σεμιναρίου Απόλαυσης του Κρασιού που παρουσιάζω εδώ και περίπου δύο χρόνια.

Το σεμινάριο μεταφέρεται πλέον σε νέα στέγη, στο κελάρι του Bizart στο Μαρούσι (Κηφισίας 70). Ο νέος χώρος προσφέρεται από κάθε άποψη αφού, εκτός των άλλων, θα μου επιτρέψει να πραγματοποιήσω διάφορες ιδέες που έχω με στόχο τη μεγιστοποίηση της απόλαυσης του κρασιού σε συνδυασμό με εκλεκτές γεύσεις, τόσο για τους τωρινούς συμμετέχοντες, όσο και για τους παλαιότερους "απόφοιτους" και τους φίλους τους.

Ο φθινοπωρινός κύκλος ξεκινάει τη Δευτέρα 20 Οκτωβρίου στις 7.30μμ και θα ολοκληρωθεί σε 8 εβδομαδιαίες συναντήσεις την ίδια μέρα και ώρα. Το κόστος συμμετοχής είναι €250.

Θα δέχομαι προσωπικά οποιαδήποτε επικοινωνία για πληροφορίες και εγγραφές στην ειδική ηλεκτρονική διεύθυνση: [email protected]. Οι θέσεις είναι περιορισμένες.

Ακολουθεί η επίσημη ανακοίνωση:


telegourmet_course_oct2008c.doc
File Size: 67 kb
File Type: doc
Download File

 

Πέρασα πολύ καλά χτες στο Genka Wine Fair, και το ίδιο άκουσα από όλους όσους συνάντησα εκεί - και ήταν πολλοί. Οι επιλογές των ανθρώπων της ΓΕΝΚΑ είναι πάντα η μία καλύτερη από την άλλη, γι αυτό και το Genka Wine Fair ήταν, για άλλη μία χρονιά, ένα όμορφο ταξίδι στον παλαιό αλλά και στο νέο οινικό κόσμο, με πολλές καινούριες παρουσίες, τους παλαιούς μας γνώριμους σε μεγάλη φόρμα, αλλά και δύο εξαιρετικούς Έλληνες παραγωγούς που προστέθηκαν τελευταία στο portfolio της εταιρείας. Αναλυτικότερα:


Ενθουσιάστηκα με τις Σαμπάνιες του οίκου Ayala, ο οποίος ειδικεύεται στις τελείως ξηρές Σαμπάνιες (zero dosage). Μεγάλη (και πολύ επιτυχημένη) καινοτομία είναι η Ayala Rosé Nature που έχει οινοποιηθεί με zero dosage. Κλείστε τα μάτια και φανταστείτε ότι την πίνετε παρέα με εκλεκτά κρύα αλλαντικά από τη Βόρεια Ευρώπη, ή και με θαλασσινά ελαφρώς μαγειρεμένα στον ατμό με λίγη φρέσκια ντομάτα... Μμμ...

Δίπλα ακριβώς με την Ayala ήταν η ομόσταβλή της και η αγαπημένη Σαμπάνια του James Bond, η Bollinger. Εκεί δεν έμεινα πολύ, αφ' ενός γιατί μόλις προχτές απόλαυσα την ονειρεμένη Bollinger Special Cuvee Rosé συνοδεύοντας ψημένο φουα γκρα με chutney από μάνγκο και κάστανο σε ένα εκπληκτικό δείπνο στο Cellier Le Bistrot με εκλεκτούς φίλους, και αφ' ετέρου επειδή θα γυρίσω από το Λονδίνο με ένα σούπερ θέμα γύρω από τον οίκο Bollinger. Υπομονή...


Προχωρώντας στο stand του οίκου Baron Philippe de Rothschild, δοκίμασα το πολύ ασυνήθιστο Domaine de Baron' Arques, που συντίθεται κατά 69% από ποικιλίες του Ατλαντικού (Merlot, Cabernet Franc, Cabernet Sauvignon) και κατά 31% από ποικιλίες της Μεσογείου (Malbec, Syrah, Grenache). Το αποτέλεσμα είναι πολύ όμορφο, συνδυάζοντας την φινέτσα του Bordeaux με την πικάντικη τσαχπινιά της Ν. Γαλλίας. Η ονομασία προέλευσης του κρασιού αυτού είναι AOC Limoux (στο Languedoc) και αξίζει να το δοκιμάσει κανείς με ένα εκλεκτό φιλέτο με σάλτσα από πολύχρωμα πιπέρια, ή κάποιο κρέας στην κατσαρόλα με πικάντικη σάλτσα. Η λιανική του τιμή είναι €40.
Στο ίδιο stand, άνοιξε κάποια στιγμή και το μοναδικό μπουκάλι Almaviva 06, που είναι το φιλόδοξο joint project του Βαρώνου με την κολοσσιαία εταιρεία Concha y Toro στο Puente Alto της Χιλής. Πρόκειται για ένα κατά βάση Bordeaux Blend (που αντικαθιστά το Merlot με το ντόπιο Carmenere), που διεκδικεί δικαιωματικά τον τίτλο του εκλεκτότερου και ακριβότερου κρασιού της Χιλής. Δυνατό και συμπυκνωμένο, χτες φάνηκε αποφασισμένο να δικαιώσει τη φήμη του!

Λίγο πιο δίπλα, το stand των φημισμένων negociants Dourthe Freres παρουσίαζε κάποιες εξαιρετικές επιλογές από το Bordeaux. Εγώ επέλεξα ένα από τα πολύ αγαπημένα μου κρασιά αυτού του portfolio, το Chateau Belgrave 2004, που και αυτή τη χρονιά έχει όμορφη και δυνατή μύτη, ευγενείς τανίνες και πολύ καλή διάρκεια. Θεωρώ το συγκεκριμένο κρασί υπόδειγμα ετικέτας μεγάλου κρασιού του Bordeaux (5eme Grand Cru Classe), που όμως μπορούμε εύκολα να απολαύσουμε, αφού η λιανική του τιμή δεν ξεπερνάει τα €40.
Ο ίδιος negociant έχει αναλάβει την διανομή του Αργεντίνικου "αστεριού" του Michel Rolland και των λοιπών έξι διάσημων φίλων του, του Clos de los Siete. Πρόκειται για ένα γεμάτο και δυνατό ερυθρό χαρμάνι με βάση το Malbec και λοιπές Μπορντωλέζικες ποικιλίες. Τυπικά, το 06 χαρακτηρίζεται από πληθωρικά αρώματα, βάθος, δυνατές τανίνες. Είναι ένα κρασί για μεγάλες κρεατοφαγικές στιγμές! Ειδικά για τους φίλους του νέου κόσμου αποτελεί μία εξαιρετική πρόταση, ειδικά καθώς δεν υπάρχουν πολλά αντίστοιχα κρασιά με βαθμολογία 92/100 από τον Robert Parker και λιανική τιμή €20.

Διέσχισα σχεδόν όλη τη Γαλλία για να φτάσω, κάποια stands πιο πέρα, σε αυτό του μεγάλου οινοποιού Guigal από τον Ροδανό. Εκεί εντυπωσιάστηκα από το Condrieu 06 και το όμορφο χειμωνιάτικο άρωμα μαραμένου τριαντάφυλλου που μου έβγαλε, αλλά και το πλούσιο σώμα του, το οποίο αναδεικνύεται από μία τέλεια οξύτητα. Προτείνεται ανεπιφύλακτα στους φαν της εκλεκτής ποικιλίας Viognier.

Η επίσκεψή μου στο stand του οίκου Antinori ήταν καθαρά εθιμοτυπική, αφού γνωρίζω τα κρασιά του πολύ καλά. Αντιθέτως έκατσα πολύ ώρα στο stand του νέου συνεργάτη της ΓΕΝΚΑ, του Silvio Jermann από την περιοχή του Friuli Venezia Giulia. Και ενώ τις 2 ερυθρές ετικέτες του τις γνωρίζω καλά, δοκίμασα τα λευκά επισταμένως. Και οφείλω να πω ότι εντυπωσιαστηκα από το Riesling 07 (και ξέρετε ότι δεν είμαι φαν της συγκεκριμένης ποικιλίας), λόγω του αρωματικού του βάθους, της έντονης οξύτητάς του και της ολοκληρωμένης δομής του. Το κρασί αυτό άνετα το παίρνει και το πίνει κανείς άμεσα, αλλά είναι από τα λίγα (κατά την άποψή μου) λευκά που παλαιώνοντας για αρκετό διάστημα θα μεταμορφωθούν σε κάτι πιθανώς και ακόμα ωραιότερο. Δεν σημείωσα την τιμή του, αλλά θυμάμαι ότι ήταν αρκετά συμφέρουσα και λογική. Αν σας τύχει, δοκιμάστε από τον ίδιο οίκο το κρασί που οι φίλοι του το γνωρίζουν ως "Mizzu Mizzu Blau Blau" με σήμα το μαύρο γατάκι - ένα κομψό pinot noir/blaufrankisch από την όμορφη αυτή περιοχή της Β. Ιταλίας. Όσο για την έτερη ερυθρή ετικέτα, το Pinot Noir με την ονομασία Red Angel, γι αυτό θα διαβάσετε το Σάβατο στις επιλογές του Οινοχόου του Φθινοπώρου.


Στο stand του οινοποιείου Ravenswood από την Καλιφόρνια, ο επισκέπτης είχε τη χαρά να δοκιμάσει 4 διαφορετικές ετικέτες της ποικιλίας Zinfandel, που είναι (δυστυχώς) αρκετά δυσεύρετη στην Ελλάδα. Όλες είχαν εξαιρετικό ενδιαφέρον - αν όμως πρέπει να ξεχωρίσω μία, αυτή θα είναι το Ravenswood Sonoma Zinfandel 04, στο οποίο διέκρινα την μεγαλύτερη αρωματική πολυπλοκότητα και τις πιο καλά δομημένες τανίνες από τα υπόλοιπα "αδερφάκια" του. Έχει αλκοολικό τίτλο 14.5% (αναμενόμενο για την συγκεκριμένη ποικιλία) και λιανική τιμή €34.


Ακριβώς δίπλα ήταν το stand του εξαιρετικού οινοποιείου Joseph Phelps από τη Santa Helena της Καλιφόρνια. Εκεί ο αγαπητός μου σύμβουλος εξαγωγών του οινοποιείου Robert Baxter, που επανδρώνει πάντα το stand, έχει κάθε χρονιά κάτι καλό να δοκιμάσουμε μαζί. Αυτή τη φορά ήταν δύο χρονιές από το θρυλικό Insignia - υπενθυμίζω ότι το Insignia 2002 ανακηρύχθηκε το 2005 κορυφαίο κρασί του κόσμου από το περιοδικό Wine Spectator. Το Insignia 04 λοιπόν, ένα Bordeaux blend με 72% Cabernet Sauvignon, είναι πολύ ευγενές, με έντονες τανίνες, εκπληκτική διάρκεια και μία χαρακτηριστική επίγευση που αφήνει αρώματα καφέ και ξηρών καρπών στο τέλος. Ο αλκοολικός του τίτλος είναι 14.7%. Το Insignia 05 μας δείχνει έναν αρκετά διαφορετικό χαρακτήρα, φαινομενικά γλυκό και ήπιο, αλλά κατά βάθος έντονο και ατίθασο. Αυτό οφείλεται και στη νεότητά του, αλλά και στο γεγονός ότι το χαρμάνι του κυριαρχείται από το Cabernet Sauvignon (92%), για το οποίο το 05 στην συγκεκριμένη περιοχή της Καλιφόρνια ήταν η χρονιά του. Αν μου έλεγαν ότι από όλο το GENKA Wine Fair είχα δικαίωμα να δοκιμάσω μόνο ένα κρασί, αυτό θα ήταν χωρίς αμφιβολία το Insignia 05. Δεν σημείωσα ούτε εδώ την τιμή, ξέρω όμως ότι "παίζει" ανάλογα με τη χρονιά και είναι τριψήφια...


Λίγο πιο δίπλα, ο νέος κόσμος συνεχίζεται. Μπορεί ο οίκος Penfolds από την Αυστραλία να είναι γνωστός για τα θρυλικά ερυθρά κρασιά του, εγώ όμως είπα να πρωτοτυπήσω και αφοσιώθηκα στα λευκά. Δοκίμασα ένα χαρμάνι Semillon-Chardonnay, το Rawson's Retreat 06, καθώς και 2 μονοποικιλιακά Chardonnay, το Thomas Hyland Chardonnay 06 και το Koonunga Hill Chardonnay 06. Βρήκα το τελευταίο εντυπωσιακό, με όμορφα αρώματα του φρούτου και διακριτική την παρουσία του βαρελιού, αλλά και με εκρηκτική οξύτητα. Το Koonunga Hill Chardonnay 06 έχει αλκοολικό τίτλο 13.5% και είναι χωρίς αμφιβολία από τα κορυφαία Chardonnay που δοκίμασα φέτος.

Μένοντας στην Αυστραλία, δοκίμασα και ένα από τα all-time αγαπημένα μου κρασιά, το Diamond Cellars GTR (σημαίνει Gewurztraminer-Riesling) 07 από το οινοποιείο Rosemount Estate. Πρόκειται για ένα πολύ μυρωδάτο κρασί με όμορφη οξύτητα και μία έντονη γλυκύτητα που το κάνει να φλερτάρει με την κατηγορία των ημίξηρων κρασιών. Πρόκειται για ένα κρασί που σε παρακαλάει να το δοκιμάσεις με ασυνήθιστα μυρωδάτα τυριά, αλλά και με πιάτα της Κινέζικης κουζίνας με γλυκές σάλτσες.


Το Κτήμα Ντούγκου είναι η πιο τελευταία άφιξη στην οικογένεια των κρασιών της ΓΕΝΚΑ. Παρών στο stand του οινοποιείου ήταν ο Θάνος Ντούγκος, ένας νέος άνθρωπος που τυγχάνει να είναι από τους πολύ ευγενείς και προσγειωμένους επαγγελματίες του χώρου. Ξέρω τα κρασιά του καλά, ωστόσο δοκίμασα και ξεχώρισα το Μεθ' Υμών Syrah 05 ένα κρασί με έντονα πικάντικα αρώματα, δυνατές τανίνες και όμορφη διάρκεια. Με λιανική τιμή €24 προτείνεται ανεπιφύλακτα στους φαν της εξαιρετικής αυτής ερυθρής ποικιλίας.


Από το GENKA Wine Fair, βεβαίως, δεν θα μπορούσε να λείπει και ο φίλος μου ο Χρήστος ο Αϊβαλής, που ήταν ο πρώτος Έλληνας παραγωγός που η εταιρεία επέλεξε να συμπεριλάβει στην οικογένεια των κρασιών που αντιπροσωπεύει. Στο stand μάλιστα είχαμε δύο γενιές Αϊβαλή, καθώς το παρόν έδωσε και ο υιός Αϊβαλής, ο Σωτήρης, ακούραστος βοηθός στο οινοποιείο. Όπως ξέρετε τα κρασιά του Κτήματος τα γνωρίζω πολύ καλά, είπα όμως να ξαναδοκιμάσω τη Νεμέα Αϊβαλή 07, την οποία δοκίμασα σε προσωπική avant-premiere πριν από ενάμιση μήνα περίπου. Η εξέλιξη και το τελικό της χαρμάνιασμα με εντυπωσίασε, και μου έβαλε ιδέες... Δοκιμάστε την συνοδεύοντας ένα χειμωνιάτικο κρέας (μοσχάρι ή κυνήγι) κατσαρόλας με άγρια μανιτάρια και θα με θυμηθείτε!...


Είθισται βέβαια το γλυκό να το αφήνουμε για το τέλος. Γι αυτό κι εγώ έκλεισα την πολύωρη επίσκεψή μου στο GENKA Wine Fair με τα γλυκά sherry του ονομαστού οίκου Valdespino, που δοκίμασα παρέα με την επίσης γλυκύτατη Area Manager του οίκου, την Concepcion Molina, την οποία είχα τη χαρά να γνωρίσω προχτές, στο δείπνο που ανέφερα παραπάνω. Δοκιμάσαμε σχεδόν όλες τις ετικέτες, ξεκινώντας από τα ξηρά Manzanilla και Fino, ωστόσο δεν μπορούσε να υπάρξει καλύτερος επίλογος από το Pedro Ximenez El Candado - ένα απίστευτο ΡΧ 10 ετών με μύτη γεμάτη από αρώματα σύκου, σταφίδας και καμένης καραμέλας, πηχτό, γεμάτο και πληθωρικό στο στόμα. Πίνεται δροσερό συνοδεύοντας παλαιωμένα κίτρινα τυριά, πατέ ή και φουα γκρά, αλλά εγώ θα το περίχυνα και πάνω από παγωτό γιαούρτι ή και καϊμάκι και θα ήταν απλά τέλειο. Η τιμή του είναι €19 - απίστευτα λογική σε σχέση με την απόλαυση που μπορεί να προσφέρει...

Αυτό λοιπόν ήταν, για μένα, το φετινό GENKA Wine Fair. Σχόλια και εντυπώσεις πάνω στα κρασιά που δοκίμασα, αλλά και στα αρκετά που επέλεξα να παραλείψω, είναι πάντα ευπρόσδεκτα!
Και του χρόνου με υγεία!...


 

Ήθελα από καιρό να γράψω για το Boxwood Café, το "light" μέλος της οικογένειας των εστιατορίων του Gordon Ramsay στο Λονδίνο. Το Boxwood Café, χωρίς να είναι (ή να θέλει να είναι) ναός της υψηλής γαστρονομίας, προσφέρει στον φίλο της καλοπέρασης μία ήπια, διασκεδαστική και (σχετικά) οικονομική εισαγωγή στο φαινόμενο Ramsay.

Τον άλλο μήνα που θα ξαναπάω στο Λονδίνο για την ετήσια εκδήλωση του περιοδικού Decanter, ελπίζω ότι όλο και κάτι αξιοσημείωτο από το χώρο της γεύσης θα επισκεφτώ ή/και θα δοκιμάσω. Όταν γίνει αυτό, εννοείται ότι θα είστε οι πρώτοι που θα το μάθετε.

Για την ώρα, το πλήρες προφίλ του Boxwood Café μπορείτε να το βρείτε κάνοντας κλικ σε αυτό εδώ το link.


 

Η προχτεσινή παρουσίαση των κρασιών της εταιρείας ΟΙΝΟΚΟΣΜΟΣ για το 2008 ήταν - όπως κάθε χρόνο - πολύ ποιοτική. Η επιλογές των ανθρώπων του ΟΙΝΟΚΟΣΜΟΥ είναι όλες μία και μία, και δείχνουν βαθιά γνώση του ξένου αμπελώνα αλλά και σωστή προσέγγιση στα υψηλά γούστα του Έλληνα οινόφιλου.

Η εκδήλωση ήταν επίσης η πρώτη ευκαιρία για να μαζευτούν στον ίδιο χώρο όλοι οι γνωστοί σομελιέ, δημοσιογράφοι και λοιποί άνθρωποι του κρασιού στην Αθήνα.

Φέτος κατάφερα να πάω σχετικά νωρίς και έκανα μπόλικες δοκιμές: και από τις καινούριες ετικέτες της εταιρείας, αλλά και από τις νέες εσοδείες των οίκων που αντιπροσωπεύει ο ΟΙΝΟΚΟΣΜΟΣ. Ξεχώρισα τα εξής:

- Την φετινή "φουρνιά" της ετικέτας Spy Valley από τη Νέα Ζηλανδία. To όμορφο Riesling 08 με φρέσκα αρώματα που θα εξελιχθούν σε ορίζοντα μεσοπρόθεσμης παλαίωσης, το ολόφρεσκο Sauvignon Blanc 08 με έντονο άρωμα σχινόπρασσου, αλλά και το πολύ μυρωδάτο Pinot Noir 07, ίσως το καλύτερο Νεοζηλανδέζικο δείγμα της ποικιλίας αυτής στην Ελληνική αγορά στην τιμή του. Μιλώντας για τιμές, τα τρία αυτά κρασιά στη λιανική πωλούνται προς €17.50, €17.50 και €22 αντίστοιχα

- Την "οικογένεια" των κρασιών του πολύ καλού οινοποιείου Markus Molitor από τη Γερμανία. Έπαιξε ρόλο βέβαια στη δοκιμή το γεγονός ότι ήταν παρούσα η συμπαθέστατη υπεύθυνη εξαγωγών του οίκου, η Anna Reimann. Δοκιμάσαμε μία σειρά από εξαιρετικά Riesling, από εσοδείες που ξεκινούσαν από το 07 και πήγαιναν πίσω ως και το 01, με εντυπωσιακή παλαίωση. Τα συγκεκριμένα Riesling είναι για πολύ εκλεκτικούς ουρανίσκους και πολύ ιδιαίτερες οινο-γαστρονομικές περιστάσεις. Ωστόσο, οι τιμές τους είναι πολύ λογικές, αφού ξεκινούν από τα €16.50 για ένα πολύ καλό Dry Riesling 07 με ακοολικό τίτλο 11.5%, και φτάνουν ως τα €23 για το ημίξηρο WEHLENER KLOSTERBERG RIESLING SPATLESE FEINHERB με αλκοολικό τίτλο 10.5%

- Τις Σαμπάνιες του Οίκου Jacquesson, τον οποίο παρακολουθώ τακτικά. Θεωρώ την Cuvee n.732 μία πολύ καλή Σαμπάνια για κάθε περίπτωση, για όσους προτιμούν τα μικρά "σπίτια" της Καμπανίας. Ωστόσο βρήκα την Avise Grand Cru '97 Extra Brut εντυπωσιακή και την προτείνω ανεπιφύλακτα στους φαν του καλού Καμπανίτη. Για ποιοτική χρονολογημένη Σαμπάνια παραμένει good value με λιανική τιμή €78.50. Όσοι θέλουν να μάθουν κάποια παραπάνω στοιχεία για τον οίκο Jacquesson, τον αγαπημένο του Μεγάλου Ναπολέοντα, μπορούν να διαβάσουν το σχετικό παλαιότερο μου άρθρο στο In2life κάνοντας κλικ σε αυτό εδώ το link

- Τα κρασιά του οίκου Castello di Fonterutoli, της νέας αντιπροσώπευσης του ΟΙΝΟΚΟΣΜΟΥ από την Τοσκάνη. Πρόκειται για δύο ετικέτες Chianti Classico DOCG και ένα Super Tuscan Toscana IGT τα οποία μου άφησαν πολύ καλές εντυπώσεις. Μοναδική μου ανησυχία είναι ότι οι τιμές της συγκεκριμένης σειράς είναι λίγο εκτός Ελληνικής αγοράς: €25 για το FONTERUTOLI CHIANTI CLASSICO DOCG '06, €51 για το CASTELLO DI FONTERUTOLI- CHIANTI CLASSICO DOCG '05, και €105 για το SIEPI IGT TOSCANA '05

- Το εντυπωσιακό ερυθρό Le Cupole 06 Toscana IGT από τον οίκο Trinoro, μία επίσης νέα συνεργασία του ΟΙΝΟΚΟΣΜΟΥ. Παρότι αρκετά αλκοολικό για τα γούστα μου (14.5%), είναι ένα κρασί με εκρηκτική μύτη ασυνήθιστης πολυπλοκότητας (εμένα μου θύμισε ντοματάκι γλυκό του κουταλιού), πανέμορφες τανίνες και πολύ καλή διάρκεια. Το χαρμάνι του είναι 47% Cabernet Franc, 30% Cabernet Sauvignon, 13,5% Merlot, και 9,5% Petit Verdot. Η λιανική τιμή του είναι €37.50. Φίλοι των κρασιών της Τοσκάνης, σπεύσατε!

- Παρότι δεν μπορώ να πω ότι είμαι φίλος της ποικιλίας Chenin Blanc, το Spice Route 07 από το Οινοποιείο Fairview της Ν. Αφρικής με εντυπωσίασε. Η φρέσκια μύτη πράσινης πιπεριάς με αντίστοιχα αρώματα στο στόμα, τονισμένη οξύτητα και πολύ καλή διάρκεια το καθιστούν πολύ ξεχωριστό. Η τιμή του είναι €16.50

- Για το τέλος, ένα επίσης Νοτιοαφρικάνικο κρασί το οποίο θεωρώ ένα από τα καλύτερα δείγματα του συγκεκριμένου αμπελώνα από τα πολλά που έχω δοκιμάσει. Αναφέρομαι στο ερυθρό Chocolate Block του οινοποιείου Boekenhoutskloof. Πρόκειται για ένα ευφάνταστο χαρμάνι (55% Syrah, 17% Grenache, 15% Cinsault, 9% Cabernet Sauvignon και 4% Viognier) με αλκοολικό τίτλο 14.5%. Το 06 που δοκίμασα προχτές είναι ακόμα ένα εξαιρετικό δείγμα αυτής της πολύ αγαπημένης ετικέτας. Η λιανική του τιμή είναι €32.50

Τα κρασιά που αντιπροσωπεύει ο ΟΙΝΟΚΟΣΜΟΣ μπορεί κανείς να προμηθευτεί από την Κάβα ΚΥΛΙΞ στο Κολωνάκι. Στοιχεία επικοινωνίας της Κάβας αλλά και της εταιρείας θα βρείτε στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.oenocosmos.gr.


 

Μια και περί Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης ο λόγος, αύριο (Παρασκευή) σειρά έχει το ραδιόφωνο. Θα έχω λοιπόν τη χαρά να μιλήσω ζωντανά στην πρωινή εκπομπή του νέου "ανδρικού" ραδιοφωνικού σταθμού της πόλης, του Arrena Radio 89.2. Το θέμα μας θα είναι οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης στην αγορά του κρασιού.

Η συζήτηση θα λάβει χώρα κάπου ανάμεσα στις 9 και τις 10 (ανάλογα με τη ροή του προγράμματος), στο πλαίσιο της εκπομπής του Δημήτρη Δανίκα και του Μάκη Προβατά. Όσοι πιστοί, συντονιστείτε!...


 

Το Pollo alla Cacciatora (Το Κοτόπουλο του Κυνηγού) είναι μία παραδοσιακή Τοσκανέζικη συνταγή. Πρόκειται για ένα χειμωνιάτικο, πλούσιο πιάτο, που κυκλοφορεί σε διάφορες παραλλαγές τόσο στην πρώτη ύλη (κοτόπουλο, κουνέλι, αρνάκι, κυνήγι) όσο και στο βασικό δεύτερο συστατικό (μανιτάρια, πανσέτα, φασόλια canellini), πάντα με στόχο να ζεστάνει και να χαρίσει ενέργεια στον κυνηγό που ήταν όλη μέρα στο δάσος και κυνηγούσε για να θρέψει την οικογένεια.

Εγώ σήμερα το μαγείρεψα με μανιτάρια Porcini στο στούντιο της εκπομπής "Νηστικό Αρκούδι" της ΝΕΤ, και στο τέλος γλείφαμε τα δάχτυλά μας. Δεν ξέρω πότε θα προβληθεί το συγκεκριμένο επεισόδιο, αλλά όταν μάθω θα σας ενημερώσω. Στο μεταξύ ακολουθεί η συνταγή, για όσους δεν μπορούν να περιμένουν:

Pollo alla Cacciatora (Το Κοτόπουλο του Κυνηγού)

Υλικά
1 ολόκληρο κοτόπουλο σε 8 κομμάτια
35 γραμ αποξηραμένα μανιτάρια porcini
30 γραμ βούτυρο
8 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
1 μικρό κρεμμύδι τριμμένο
4 σκελίδες σκόρδο πολτοποιημένο
½ ποτήρι λευκό κρασί
350 γραμ τοματάκι περασμένο από τον τρίφτη
μαϊντανός τριμμένος
2 κουταλιές της σούπας αλεύρι
αλατοπίπερο  

Εκτέλεση
Μουλιάζουμε τα μανιτάρια σε χλιαρό νερό για μία ώρα

Ζεσταίνουμε το λάδι σε ρηχή κατσαρόλα και προσθέτουμε το κρεμμύδι και τις 3 σκελίδες του σκόρδου

Σιγοψήνουμε για 6-7 λεπτά και μετά προσθέτουμε τα κομμάτια του κοτόπουλου, που έχουμε ελαφρώς αλευρώσει και από τις δύο πλευρές (με έμφαση σε αυτήν με την πέτσα)
 
Μόλις το κοτόπουλο πάρει χρώμα, προσθέτουμε το κρασί και περιμένουμε να εξατμιστεί το αλκοόλ (περίπου 3 λεπτά)

Προσθέτουμε το ντοματάκι και αλατοπιπερώνουμε, σκεπάζουμε, χαμηλώνουμε τη φωτιά και αφήνουμε να σιγοβράσει για μισή ώρα. Αν η σάλτσα μας δεν είναι αρκετά ρευστή προσθέτουμε λίγο νερό ή ζωμό κότας

Παράλληλα, σε ξεχωριστό τηγάνι ζεσταίνουμε το βούτυρο με το υπόλοιπο σκόρδο και προσθέτουμε τα μανιτάρια (που στο μεταξύ έχουμε στραγγίσει). Σωτάρουμε σε μέτρια φωτιά για 10 περίπου λεπτά, προσθέτοντας στο τέλος το μαϊντανό

Προσθέτουμε τα μανιτάρια στο κοτόπουλο, ανακατεύουμε και αφήνουμε να σιγοβράσουν μαζί για άλλα 10 λεπτά
 
Στο τέλος του 10λέπτου σβήνουμε τη φωτιά, αφήνουμε να τελειώσει το μαγείρεμα για 10 λεπτά ακόμα και σερβίρουμε


Για γαρνιτούρα μπορούμε να επιλέξουμε α) χοντροκομμένες πατάτες φούρνου με δενδρολίβανο και χοντρό αλάτι, β) ρύζι, γ) πολέντα ή δ) μία χειμωνιάτικη σαλάτα.

Συνδυάζουμε με ένα σχετικά νεαρό Chianti Classico (εσοδείας 2004 και μετά).