The TeLeGourmet Chronicles

Έχετε ακούσει για το ABC (Anything But Chardonnay); Ξέρετε ότι υπάρχει διεθνώς στροφή των καταναλωτών προς τις γηγενείς ποικιλίες των ανά τον κόσμο οινοπαραγωγικών περιοχών, γιατί έχουν βαρεθεί να πίνουν τις ίδιες 5-6 ποικιλίες, απλά από διαφορετικά μέρη; Εμείς το λέμε και το γράφουμε από καιρό, αλλά τώρα έρχονται και τα αποτελέσματα έρευνας σε μεγάλο αριθμό Αμερικανών οινοφίλων να το επιβεβαιώσουν.

Συγκεκριμένα, το τελευταίο τεύχος του Αμερικάνικου περιοδικού Wine & Spirits, φιλοξενεί τα αποτελέσματα έρευνας που έγινε σε 309 εστιατόρια από 29 πολιτείες της Αμερικής. Πρόκειται για εστιατόρια με κουζίνες από όλο τον κόσμο, καθένα από τα οποία έχει συμπεριληφθεί στον οδηγό Zagat που περιέχει τα καλύτερα εστιατόρια της Αμερικής, με βάση την προτίμηση των ίδιων των πελατών τους.

Είναι σημαντικό το γεγονός ότι οι Αμερικανοί οινόφιλοι προτιμούν και ζητούν τις ξένες γηγενείς ποικιλίες, ειδικά σε μία εποχή που το δολλάριο δεν είναι και... στα καλύτερά του. Επίσης σημαντική είναι η στροφή των προτιμήσεων των καταναλωτών προς τα πιο ελαφριά και εύκολα λευκά σε σχέση με τα στιβαρά και τα έντονα βαρελάτα, ενώ το ίδιο ισχύει και για τα ερυθρά, γι αυτό άλλωστε και το Pinot Noir έχει τόσο δυνατό ρεύμα. Γενικά είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι οι καταναλωτές μίας τόσο σημαντικής αγοράς, και μάλιστα μίας αγοράς που είναι παραδοσιακα πιστή στα δικά της κρασιά, θέλουν να δοκιμάσουν, να γνωρίσουν, να πειραματιστούν με νέες γεύσεις.

Το πιο σημαντικό όμως σας το άφησα για το τέλος: ανάμεσα στις 30 περίπου λευκές ποικιλίες κρασιού που ανέδειξαν οι ίδιοι οι πελάτες των εστιατορίων της έρευνας ως τις πιο δημοφιλείς στο τραπέζι τους, υπάρχουν και τέσσερις ελληνικές! Αναρωτιέστε ποιες είναι; Διαβάστε παρακάτω:

sauvignon blanc, pinot grigio, riesling, gruner veltliner, albarino, cortese, pinot blanc, ασύρτικο, verdicchio, vernaccia, fiano, gewurztraminer, melon, tocai friulano, bianchetta genovese, godello, greco, kerner, μαλαγουζιά, malvasia, moscato, μοσχοφίλερο, pigato, ribolla gialla, ροδίτης, sylvaner, timorasso, txakoli.

Πριν ξεχυθείτε στην ύπαιθρο και τα παραθαλάσσια ταβερνάκια πίνοντας λευκό κρασάκι για να υποδεχτείτε τον ήλιο και την Άνοιξη, έχω καλά νέα, τουλάχιστον για τους φίλους του κόκκινου κρασιού.

Τα νέα είναι λοιπόν ιδιαίτερα ευχάριστα και αφορούν στο γεγονός ότι το τσάι και το κόκκινο κρασί είναι αφάνταστα ωφέλιμα για τους διαβητικούς. Αυτό συμβαίνει επειδή βοηθούν στον σωστό και σταδιακό μεταβολισμό των σακχάρων και του αμύλου από τον οργανισμό. Το ποσοστό, βλέπετε, του σακχάρου στο αίμα ενός διαβητικού μπορεί να εκτιναχθεί απότομα μετά από ένα γεύμα, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες για καρδιακά επεισόδια και κρίσεις υπέρτασης, αλλά και επιβαρύνοντας αγγεία, μάτια, νεφρά και νεύρα. Όλα αυτά, βέβαια, δεν τα λέω εγώ, αλλά ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο του Άμχερστ, στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ, σε έρευνα που δημοσίευσαν στο τεύχος του Φεβρουαρίου 2008, του έγκριτου επιστημονικού περιοδικού Journal of Food Biochemistry.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, λοιπόν, το τσάι και το κόκκινο κρασί περιέχουν φυσικές φαινόλες με αντιοξειδωτικές ιδιότητες, οι οποίες επιβραδύνουν την απορρόφηση της γλυκόζης στο αίμα μέσα από το λεπτό έντερο, με αποτέλεσμα να αποφεύγονται απότομες αυξομειώσεις του επιπέδου του σακχάρου στο αίμα.

Η έρευνα αναδεικνύει για άλλη μία φορά τις αρετές της, περίφημης πλέον, "Μεσογειακής Διατροφής", εφόσον βέβαια αυτή είναι πλούσια σε φρούτα, λαχανικά και κρασί. Επίσης προτείνει την κατανάλωση φυσικών, φρέσκων και πλήρων τροφών, για μεγιστοποίηση των αντιοξειδωτικών ουσιών που λαμβάνει ο οργανισμός μας καθημερινά. Όσο για το τσάι και το κρασί, προτείνει την καθημερινή κατανάλωση 2 ποτηριών κόκκινου κρασιού, καθώς και 4-5 φλυτζανιών τσαγιού.

Έτσι έχουν τα πράγματα λοιπόν: Όσον αφορά στη διατροφή μας πρέπει να γυρίσουμε στα αγνά και τα παραδοσιακά που ξέραμε κάποτε, και το κρασάκι... φάρμακο!...