Εύχομαι τη νέα χρονιά να περνάμε όλοι καλύτερα από αυτήν που πέρασε. Με περισσότερα χαμόγελα, περισσότερους φίλους, υγεία, καλό φαΐ και ακόμα καλύτερο κρασί!
Καλή μας Χρονιά!...
Θα πάρετε μία Σαμπάνια;
 Α, δε γίνεται, μου φαίνεται θα σταματήσω να γράφω άλλο θέματα σχετικά με τη Σαμπάνια, γιατί προφανώς συμβάλλω στην ραγδαία αύξηση της παγκόσμιας ζήτησης και σε λίγο θα ξεμείνουμε και όλοι θα βρίζουν εμένα!...
Για να σοβαρευτούμε λίγο πάντως, πληροφορούμαι ότι πράγματι η συνολική παγκόσμια διάθεση Σαμπάνιας πέρυσι αυξήθηκε στα 333 εκατομμύρια φιάλες, σε σύγκριση με τα 330 εκατομμύρια φιάλες στα οποία κυμάνθηκε κατά τη δεκαετία 1997-2006. Οι Γάλλοι, που σπεύδουν να αξιοποιήσουν την αύξηση της ζήτησης, έχουν ήδη πάρει κάποια μέτρα αύξησης των στρεμματικών αποδόσεων στους αμπελώνες της Καμπανίας, με στόχο να αυξήσουν την συνολική παραγωγή στα 430 εκατομμύρια φιάλες μέχρι το 2011! Πιο μακροπρόθεσμα, αποφάσισαν ήδη να εντάξουν στην επίσημη ζώνη της Σαμπάνιας άλλες 40 κοινότητες, αυξάνοντας έτσι σημαντικά την συνολική επιφάνεια γης όπου καλλιεργούνται αμπέλια που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή κρασιού που μπορεί να ονομάζεται Σαμπάνια.
Αυτή η αύξηση στη δημοτικότητα της Σαμπάνιας με χαροποιεί πολύ. Κι αυτό γιατί, πέρα από το γεγονός ότι προέρχεται κατά ένα μεγάλο βαθμό από τους αυξανόμενους νεόκοπους Ρώσους κροίσους και τους Gangsta Rappers στην Αμερική, σημαίνει ότι ο οινόφιλος κόσμος έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί κάτι πολύ σημαντικό για τη Σαμπάνια: ότι δεν είναι (μόνο) ένα αφρώδες κρασί που θα ανοίξουμε σε μία γιορτή, μία νίκη, με την τούρτα του γάμου, κλπ, αλλά είναι ένα από τα πιο ευέλικτα για γευστικούς συνδυασμούς κρασιά που μπορεί να ανοίξει κανείς στο τραπέζι. Μία Σαμπάνια μπορεί να είναι ένα κομψό απεριτίφ, να συνοδεύσει όμορφα πιάτα ψαρικών, πλατώ τυριών, σούσι, αλλά και πολλά άλλα πιάτα που αποζητούν δροσιστικά κρασιά με οξύτητα, φίνα αρώματα και διάρκεια.
Όπως έχουμε ξαναπεί, αυτοί που ξέρουν από Σαμπάνια ψάχνουν τα πιο δυσεύρετα αλλά πολύ πιο ενδιαφέροντα προϊόντα των μικρών οίκων της Καμπανίας, στα οποία μπορεί κανείς να διακρίνει τη μαεστρία του οινοποιού αλλά και τα χαρακτηριστικά του terroir αυτής της εκπληκτικής περιοχής της Γαλλίας. Αν θέλετε κι εσείς φέτος να αποφύγετε τα τυποποιημένα μεγάλα "brands" του χώρου και να ασχοληθείτε με κάτι πιο σπάνιο, αξίζει να δοκιμάσετε τα προϊόντα του οίκου Henriot που διατίθενται σε επιλεγμένα σημεία λιανικής, εστιατόρια και ξενοδοχεία. Η Henriot Brut Souverain, που δοκίμασα εγώ, είναι μία απολαυστικότατη Σαμπάνια, το χαρμάνι της οποίας δίνει μεγαλύτερη έμφαση στο Chardonnay και το Pinot Noir. Το πιο ενδιαφέρον για μένα στη Σαμπάνια αυτή είναι το γεγονός ότι παρουσιάζει τον εξελιγμένο και ώριμο χαρακτήρα μίας Vintage Σαμπάνιας, ενώ δεν είναι, χωρίς να χάνει τη λεμονάτη φρεσκάδα της. Εις υγείαν!
Stollen στο γιορτινό τραπέζι
 Λοιπόν το Stollen που δοκίμασα στο φούρνο του Eric Kayser σήμερα είναι η πιο γλυκιά εορταστική γεύση που έχω δοκιμάσει φέτος τις Γιορτές.
Παραδοσιακά, το Stollen είναι ένα Γερμανικό κέικ φρούτων που τρώγεται τα Χριστούγεννα. Αυτό που δοκίμασα εγώ είναι πολύ κοντά στην παραδοσιακή συνταγή: είναι φτιαγμένο με ξύσμα πορτοκαλιού, σταφίδες, κανέλλα, αμυγδαλόπαστα και ρούμι. Είναι μαλακό και πασπαλισμένο από πάνω με ζάχαρη άχνη.
Θα το βρείτε στους φούρνους Eric Kayser στην Ν.Ερυθραία (Κηφισίας 328 / 210-8089105), στη Φιλοθέη (Καλλιγά 31 / 210-6841330) και στο Μαρούσι (Θησέως 23 & Διονύσου / 210-6121474). Ζυγίζει 900 γραμμάρια (θα στολίσει το τραπέζι και θα χορτάσει όλους γύρω του) και κοστίζει €12.
Είμαι κατενθουσιασμένος! Σε όλα τα Αμερικάνικα περιοδικά κρασιού και οινο-γαστρονομίας που έχω πάρει τον τελευταίο καιρό (Wine Spectator, Wine & Spirits, Food & Wine) βλέπω αυτήν εδώ την διαφήμιση για τα (κόκκινα) κρασιά μας.
Ειδικά στο τελευταίο τεύχος του Wine Spectator, που περιλαμβάνει τη λίστα με τα Top100 κρασιά της χρονιάς - που σας είχα αναφέρει πρόσφατα - η παρουσία μας είναι ακόμα πιο σημαντική, καθώς αυτό ειδικά το τεύχος όλοι το παίρνουν και το κρατούν, και το μελετούν όλο το χρόνο. Το Wine Spectator, σημειωτέον, θεωρεί και διαλαλεί (πολύ σωστά) με υπερηφάνεια ότι, βάσει ανεξάρτητης έρευνας, διαθέτει "2.298.000 εύπορους αναγνώστες που αγαπούν το κρασί" σε όλο τον κόσμο. Καταλαβαίνετε λοιπόν το μέγεθος και την ποιότητα της έκθεσης στο παγκόσμιο οινόφιλο κοινό που επιτυγχάνει η καμπάνια αυτή.
Συγχαρητήρια σε όσους σκέφτηκαν, δημιούργησαν και υλοποίησαν αυτή την καμπάνια (που συγχρηματοδοτείται από την ΕΕ). Μπορεί να άργησε λίγο, αλλά κάλλιο αργά...
Εύχομαι να συνεχιστεί, αλλά και να υποστηριχθεί κατάλληλα από δημοσιότητα, εκδηλώσεις κλπ (που ήδη γίνονται, τώρα όμως θα πρέπει να ενταθούν). Επιτέλους μπαίνουμε κι εμείς δυναμικά στο επιθετικό παιχνίδι που εδώ και χρόνια παίζουν με πάθος αλλά και επιτυχία οι ανταγωνιστές μας (Ισπανία, Πορτογαλία, Βαλκάνιες χώρες) για αύξηση του μεριδίου έκθεσης στα διεθνή ΜΜΕ και κατ’επέκταση άυξηση του μεριδίου στην διεθνή αγορά. Μπράβο και πάλι μπράβο!!!
Έτσι, για να μας μπει καλά!...
 Την είδηση αυτή σας τη μεταφέρω από σχετικό δελτίο τύπου που έλαβα πρόσφατα. Είμαι σίγουρος ότι θα ενδιαφέρει όλους όσους έχουν σκοπό να το κάψουν μέχρι πρωίας στο Πρωτοχρονιάτικο Ρεβεγιόν.
Είναι γεγονός ότι το χάραμα του Νέου Χρόνου, μετά από όλο το αλκοόλ, το ξενύχτι, κλπ, χρειαζόμαστε να βάλουμε κατιτίς στο στομαχάκι μας "για να έρθει στα ίσα του" και να πάμε για ύπνο καλά... Εκεί ακριβώς έρχεται να συμβάλει τα μέγιστα η Brasserie του Ξενοδοχείου ΤΙΤΑΝΙΑ, στο Κέντρο.
Από τις 3.30 λοιπόν ως τις 9.00 της πρώτης μέρας του Νέου Χρόνου, το εστιατόριο LA BRASSERIE, στο Lobby του ξενοδοχείου ΤΙΤΑΝΙΑ, θα μας περιμένει για να μας προσφέρει ένα πλούσιο πρωινό μπουφέ. Θα περιλαμβάνει λιχουδιές-βάλσαμο για τα ταλαιπωρημένα και ξενυχτισμένα μας στομάχια, όπως ομελέτες, ποικιλίες τυριών, αλλαντικών και καπνιστών ψαριών, ψητά λουκάνικα, σπιτικές μαρμέλαδες και δημητριακά, καθώς και μεγάλη γκάμα από φρέσκα φρούτα και χυμούς, λαχταριστές σαλάτες και φρεσκοψημένα ψωμάκια, κέικ και άλλα αρτοποιήματα.
Απ’ότι καταλαβαίνω όμως, ο μπουφές έχει σκοπό να κινηθεί σε επίπεδα πλήρους Πρωτοχρονιάτικου Brunch, γι αυτό και θα περιλαμβάνει και κάποια ακόμα πιο δυνατά εδέσματα, όπως Virginia Ham, κοτόσουπα αυγολέμονο και ριγγατόνι με στήθος πάπιας και pesto. Τα παραπάνω θα συνοδεύονται από Σαμπάνια, και η αρκετά λογική τιμή κατ’άτομο είναι €38.
Το Ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ βρίσκεται στο Κέντρο της Αθήνας, στη διεύθυνση Πανεπιστημίου 52. Το τηλέφωνο για πληροφορίες και κρατήσεις είναι το 210-3326000.
Περί Γιαννιώτικης αλευρόπιττας ο λόγος...
 Καλησπέρα σας και Χρόνια Πολλά. Το Χριστουγεννιάτικο ταξίδι μου στα όμορφα Ιωάννινα με έβαλε σε σκέψεις που θέλω να μοιραστώ μαζί σας...
Πολλές παραδοσιακές συνταγές της Ελληνικής κουζίνας αντικατοπτρίζουν τη φτώχεια και τη δυστυχία που πέρασε η χώρα μας μέσα από την πολυτάραχη ιστορία της. Βλέπετε η Ελληνίδα νοικοκυρά, πάντα φιλόξενη και πρόθυμη να ανοίξει το σπίτι της σε μουσαφιραίους, πολλές φορές κλήθηκε να χρησιμοποιήσει όλη της τη φαντασία προκειμένου να φτιάξει φαγητό για να χορτάσουν οι δικοί της και οι "ξένοι", με τις ελάχιστες δυνατές πρώτες ύλες.
Το γεγονός ότι η κουζίνα μας είναι πλούσια σε λαχανικά, όσπρια και δημητριακά, είναι, ως ένα μεγάλο βαθμό, απόδειξη αυτού που λέω και όχι απλά δείγμα των υγιεινών διατροφικών μας συνηθειών από παλιά. Για να φτάσει κρέας στο τραπέζι, εκτός αν πρόκειτο για κυνήγι, θα σήμαινε ότι ο νοικοκύρης θα έπρεπε να σφάξει κάποιο από τα ζώα του. Ωστόσο, ενώ το κρέας ενός ζώου είναι πεπερασμένο ποσοτικά, το γάλα και τα υποπροϊόντα του, τα αυγά, αλλά και οι αναπαραγωγικές δυνατότητες των ζώων τα έκαναν ιδιαίτερα πολύτιμα στο νοικοκυριό, και καθιστούσαν τη σφαγή τους λύση τελευταίας ανάγκης. Η δημιουργικότητα της νοικοκυράς στις δύσκολες αυτές στιγμές φαίνεται σε πιάτα όπως οι διάφοροι "ψεύτικοι" κεφτέδες (από πατάτα, ντομάτα, κολοκύθι, ρεβύθια, κλπ), οι πολλές χορτόπιττες κ.α.
Αντίστοιχη περίπτωση αποτελεί η Γιαννιώτικη Αλευρόπιττα (ή ζυμαρόπιττα) που δοκίμασα πρόσφατα. Πρόκειται για ένα πιάτο που "φτουράει", χορταίνει, και φτιάχνεται γρήγορα από απλές και φτηνές πρώτες ύλες. Ακολουθεί η παραδοσιακή συνταγή της.
Θα χρειαστούμε:
2.5 χούφτες αλεύρι
Νερό
2 αυγά
Μισό κουταλάκι αλάτι, πιπέρι
Μισή κούπα λάδι
350 γραμμάρια φέτα σε τρίμμα
Ανακατεύουμε σε μεγάλο μπολ το αλεύρι με το αλατοπίπερο. Προσθέτουμε τα αυγά και κατόπιν νερό, σε ποσότητα ικανή για να φτιάξουμε ένα ρευστό χυλό. Ρίχνουμε το μισό λάδι, ενώ με το άλλο μισό λαδώνουμε ένα χαμηλό λεπτό ταψί. Περιχύνουμε το μίγμα στο ταψί, ενώ από πάνω ρίχνουμε το τυρί, προσέχοντας να πάει παντού. Ψήνουμε στους 200 βαθμούς για 40 λεπτά, ώσπου να ροδίσει, και σερβίρουμε.
Για ποικιλία ή πιο σύνθετες γεύσεις, μπορούμε να προσθέσουμε, μαζί με το τυρί, ρίγανη, ψιλοκομμένο κρεμμύδι, πιπεριά, ελιά, καθώς και φρέσκια ντομάτα (μόνο να είναι σουρωμένη, για να μη βγάλει πολλά ζουμιά).
Μην παραξενευτείτε αν ακούσετε Γιαννιώτες να αποκαλούν την αλευρόπιττα "πίτσα"... Αρκετοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι στην συνταγή μας αυτή βασίστηκαν οι Ιταλοί και δημιούργησαν την πίτσα!
Παρεμπιπτόντως, αν προτιμάτε αντί να φτιάξετε την αλευρόπιττα μόνοι σας να την απολαύσετε στο φυσικό της περιβάλλον, σας προτείνω την Ταβέρνα της Κικίτσας, στο Μονοδένδρι, στα Ζαγοροχώρια. Μόνο να είστε προετοιμασμένοι, καθώς εκεί η πίττα παραγγέλνεται ολόκληρη (όλο το ταψί δηλαδή), ανεξαιρέτως του πλήθους της παρέας, και χρειάζονται τουλάχιστον 4 άτομα για να την καταφέρουν, ειδικά αν έχουν παραγγείλει και ορεκτικά, κρεατικά, κλπ. Επίσης, είναι εντυπωσιακό ότι το ταψί αυτό, που περιέχει τις λιγοστές χούφτες αλεύρι, το τυράκι και τα 2 αυγά, χρεώνεται 17 Ευρώ - 5.800 δραχμές για εμάς τους παλαιότερους! Ο μόνος λόγος που το αναφέρω, και μάλιστα σε δραχμές, είναι γιατί η παλιά Γιαννιώτισσα νοικοκυρά που επινόησε τη συνταγή αυτή ως κάτι φτηνό που μπορεί να παρασκευαστεί εκ των ενόντων, σίγουρα θα εντυπωσιαζόταν αν ήξερε ότι σήμερα αποτελεί τοπική σπεσιαλιτέ σε ταβέρνες και εστιατόρια, και παρουσιάζει (βάσει πρόχειρων υπολογισμών) τετραψήφιο τοις εκατό περιθώριο κέρδους!
Είτε έτσι είτε αλλιώς πάντως, αξίζει να δοκιμάσετε την Γιαννιώτικη αλευρόπιττα, και να θυμάστε ότι με κάποιες απλές παραλλαγές μπορεί να αποτελέσει ένα εύκολο, γρήγορο και νόστιμο πιάτο που θα συνοδεύσει ένα όμορφο μπουκάλι λευκό ή ροζέ κρασί, ένα βραδάκι με παρέα...
 Όσοι ήσασταν στο Κέντρο χτες το απόγευμα, θα είδατε ότι γινόταν χαμός από Christmas Shoppers! Ε, τελευταίες μέρες πριν τις Γιορτές είναι, διευρυμένο και το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων, δικαιολογημένο δεν είναι;
Εγώ πάντως, ανάμεσα στα ψώνια ρούχων, παιχνιδιών, gadgets, κλπ, έκανα και το απαραίτητο deli-shopping. Που; Στο Petit Gourmand στο Κολωνάκι, και μπορώ να σας πω ότι εκεί έκατσα πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο μαγαζί, κατά την χτεσινή εξόρμηση.
Στο Petit Gourmand βρήκα (και δεν σας τα λέω όλα, για πρακτικούς λόγους):
* Τα προϊόντα Petrossian σε αποκλειστική εισαγωγή. Η γκάμα περιλαμβάνει φουα-γκρα, σολωμό, χαβιάρι, διάφορες σάλτσες και μους λαχανικών, τσάγια σοκολατάκια και άλλα
* Διάφορα πατέ - τρούφας, σαλιγκαριών, πιπεριάς, φουα-γκρα
* Τα εξαιρετικά αλλαντικά Saint Marcel από τη Νορμανδία
* Διάφορες σπεσιαλιτέ από την Προβηγγία - Bouillabaisse, λιαστή ντομάτα, μανιτάρια του δάσους
* Σούπες, λαχανικά, αρωματισμένα και "ψαγμένα" λάδια και ξύδια
* Μπαχαρικά, αλάτια και πιπέρια
* Διάφορα εκλεκτά γλυκά, μπισκότα, κέικ, σοκολατάκια, μαρμελάδες, μέλια, κομπόστες
Τέλος, μία αξιόλογη γκάμα από ξηρά και επιδόρπια κρασιά αποκλειστικής εισαγωγής, κατά κύριο λόγο από το Μπορντώ και τη Βουργουνδία, αλλά και Σαμπάνιες-διαμαντάκια από μικρούς οίκους της Καμπανίας που δεν βρίσκονται αλλού στην αγορά.
Προτείνω ανεπιφύλακτα σε εσάς τους (εξ ορισμού) gourmet αναγνώστες αυτού του blog να εντάξετε το Petit Gourmand στο "δρομολόγιο" του Christmas Shopping σας. Κι αυτό που σίγουρα σας προτείνω είναι να πρωτοτυπήσετε και, αντί για τετριμμένα καλάθια, λουλούδια και άλλα άχρηστα εταιρικά και προσωπικά δώρα, φέτος να στείλετε στους bon viveur φίλους μία καλαίσθητη και εκλεκτή σύνθεση από το Petit Gourmand, που σίγουρα θα εκτιμήσουν πολύ περισσότερο (hint-hint καλοί μου φίλοι...).
Το Petit Gourmand θα το βρείτε στην διεύθυνση Αναγνωστοπούλου 8, στο Κολωνάκι. Τηλέφωνο και φαξ για πληροφορίες και παραγγελίες είναι το 210-3614963.
Γιορτές στο ΜάνηΜάνη
 Ας επιστρέψουμε όμως στο χαρούμενο κλίμα των εορτών. Μια και ο λόγος για τα Χριτουγεννιάτικα και Πρωτοχρονιάτικα μενού των Αθηναϊκών εστιατορίων, σήμερα σας παρουσιάζω την πρόταση του πολύ αγαπημένου μου ΜάνηΜάνη στο Κουκάκι. Και για τις δύο εορταστικές βραδιές οι προτάσεις περιλαμβάνουν ευφάνταστες δημιουργίες με Ελληνικά αρώματα και γεύσεις σε καλές τιμές. Επιπλέον, κάθε παρέα θα έχει και ένα μπουκάλι house wine δώρο, εκ της διευθύνσεως, για τα Χρόνια Πολλά!
Τα μενού λοιπόν που μας προτείνει το ΜάνηΜάνη είναι τα εξής:
Μενού Ρεβεγιόν Χριστουγέννων
Βελουτέ μανιταριών με φρέσκα βότανα και γιαούρτι
*
Ανάμικτη σαλάτα με κατσικίσιο τυρί τυλιγμένο σε φύλλο κανταϊφι και ντομάτες κονφί
*
Ραβιόλι με σύγκλινο σε σάλτσα από μάραθο και φασκόμηλο
*
Στήθος Γαλοπούλας γεμισμένο με σπανάκι, κουκουναρόσπορο και σάλτσα πορτοκαλιού
*
Αμυγδαλόπιτα με αχλάδι και σος από φρούτα του δάσους
*
Τιμή ανά άτομο: €45
(1 φιάλη κρασί ΜΑΝΗΜΑΝΗ ανά 4 άτομα δώρο)
Μενού Ρεβεγιόν Πρωτοχρονιάς
Βελουτέ από κάστανο
*
Σαλάτα με μπουκιές χοιρινού και πατάτες σε βινεγκρέτ από σιναπόσπορο
*
Πύργος Λαχανικών με χαλούμι, καπνιστή μελιτζάνα και coulis τομάτας
*
Στήθος πάπιας με πουρέ κολοκύθας σε σάλτσα από μύρτιλα
*
Τάρτα Σοκολάτας με crème anglaise αρωματισμένη με βανίλια
*
Τιμή ανά άτομο: €45
(1 φιάλη κρασί ΜΑΝΗΜΑΝΗ ανά 4 άτομα δώρο)
Το ΜάνηΜάνη βρίσκεται στην Οδό Φαλήρου 10, στο Κουκάκι. Το τηλέφωνο για κρατήσεις είναι το 210-9218180.
 Θα ήθελα, σας παρακαλώ, να συμφωνήσουμε κάτι μεταξύ μας: Ότι καπνός και γεύση ΔΕΝ πάνε μαζί!
Σε πολλές χώρες του εξωτερικού το κάπνισμα απαγορεύεται τελείως σε κοινόχρηστους χώρους. Επειδή έχω υπάρξει μανιώδης καπνιστής για πολλά χρόνια (σύντομα όμως κλείνω την πρώτη δεκαετία "καθαρός"), δεν θα φτάσω σε τέτοια άκρα. Ωστόσο, νομίζω ότι είναι καλό να υπάρχουν διαφορετικοί χώροι καπνιστών και μη καπνιστών σε ένα εστιατόριο, άσχετα αν αυτό σπάνια τηρείται εδώ στην Ελλάδα. Όπως και να έχει το πράγμα, κάποιος που καπνίζει κατά τη διάρκεια ενός γεύματος - ειδικά κοντά σε ανθρώπους που τρώνε - δείχνει ότι δεν σέβεται πρώτα τον εαυτό του και μετά τους γύρω του. Όσο για εκείνους που έχουν την ανατριχιαστική συνήθεια να καπνίζουν μεταξύ πρώτου και δεύτερου πιάτου, αυτοί αποδεικνύουν περίτρανα ότι αδιαφορούν για το φαγητό που τρώνε και τα λεφτά που πληρώνουν γι αυτό, αφού από μόνοι τους "εξουδετερώνουν" τους γευστικούς τους αισθητήρες.
Εν τω μεταξύ, δεν ξέρω αν ευθύνονται τα κέρδη που κάποιοι αποκόμισαν την τελευταία δεκαετία από τα διάφορα "πάρτυ" του Χρηματιστηρίου, η γενικότερη έξαρση του φαινομένου luxury lifestyle ή η πολύ επιτυχημένη εκστρατεία marketing του Θείου Φιντέλ (Σιδερένιος αρχηγέ!...), αλλά τα τελευταία χρόνια το πούρο έχει γίνει προέκταση του χεριού για κάποιους!... Τους παρατηρείς και νομίζεις ότι μεγάλωσαν με ένα Romeo, ένα Cohiba, άντε ένα Partagas στο χέρι!... Μη με παρεξηγήσετε, είμαι ο πρώτος που θα εκτιμήσει ένα πούρο μαζί με ένα εκλεκτό απόσταγμα μετά από ένα καλό γεύμα ("There's no finer consolation for having reached the end of dinner" είχε πει κάποτε, αν δεν απατώμαι, ο Winston Churchill...). Ωστόσο η μυρωδιά του καπνού του πούρου σε χώρο φαγητού στερεί από όλους τους γύρω την παραμικρή ευκαιρία να απολαύσουν τα αρώματα και τις γεύσεις αυτών που τρώνε ή πίνουν. Όσο για εκείνους που προσέρχονται σε ένα γεύμα ήδη καπνίζοντας ένα πούρο ή το ανάβουν ενώ τρώνε... Αυτοί θα μπορούσαν να κρεμάσουν μία ταμπέλα στο λαιμό τους που να λέει "ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΖΩ 'BON VIVEUR' ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΟΥΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ, ΟΥΤΕ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΙ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ"...
Α, και κάτι τελευταίο γι αυτούς που καπνίζουν σε δημόσιους χώρους κάτι στραβο-στριμμένα προϊόντα καπνού που κυκλοφορούν σε χάρτινο σακουλάκι στα περίπτερα και έχουν μία έντονη, απαίσια μυρωδιά: Όποιος αγοράζει αυτά τα κατασκευάσματα δεν θεωρείται αυτομάτως καπνιστής πούρου - τα εν λόγω δεν είναι πούρα, είναι απλά ενοχλητικά...
Όπως θα έλεγαν και στα μέρη μου, "the lecture is over". Ευχαριστώ για την προσοχή σας. Τα οποιαδήποτε σχόλια ή παρατηρήσεις σας, όπως πάντα, δεκτά μετά χαράς.
|
RSS Feed