Ως άνθρωπος του (οινο)πνεύματος δεν θα έπρεπε να δουλέψω το τριήμερο - ωστόσο, δεν έχω σκοπό να εξαφανιστώ τελείως. Εύχομαι πάντως σε όσους αποδράσουν, να περάσουν καλά και να ξεκουραστούν.
Είτε μείνετε είτε φύγετε, σας υπενθυμίζω ότι αύριο κυκλοφορεί, μαζί με την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ του Σαββάτου, ο ΟΙΝΟΧΟΟΣ του Ιουνίου. Ελπίζω ότι θα σας κρατήσει καλή παρέα, ό,τι κι αν κάνετε και όπου κι αν βρεθείτε.
 Πολλοί νομίζουν ότι οι πιο ταιριαστοί συνδυασμοί φαγητού-κρασιού αφορούν σε περίπλοκα πιάτα με σπάνια συστατικά. Η δική μου ταπεινή άποψη (και ελπίζω ότι δεν είμαι ο μόνος) είναι ότι το κρασί, το οποίο είναι φτιαγμένο για να συνοδεύει φαγητό και όχι για να δοκιμάζεται μόνο υπό συνθήκες επαγγελματικής γευσιγνωσίας, μπορεί και πρέπει να αναδεικνύεται σε συνδυασμό με οποιοδήποτε πιάτο - από το πιο καθημερινό μέχρι το πιο σύνθετο.
Πάρτε για παράδειγμα την πίτσα. Ξέρω ότι, ειδικά αυτή την εποχή με τους αγώνες του Euro καθημερινά στην τηλεόραση, είναι ανώφελο να προσπαθήσω να "απαγκιστρώσω" κάποιους από τα παγωμένα μπυρόνια με τα οποία συνοδεύουν την πίτσα και την τηλεθέαση του αγώνα, για να τους στρέψω προς την κατεύθυνση των σωστών συνδυασμών με κρασί. Γι αυτό και θα βάλω τα μεγάλα μέσα: έναν από τους αρχισυντάκτες του Wine Spectator, ο οποίος, στο video που ακολουθεί, εξηγεί τα μυστικά του συνδυασμού της πίτσας με κρασί, χρησιμοποιώντας χαρακτηριστικά παραδείγματα - τί άλλο - κρασιών από την Ιταλία που ενδείκνυνται για τέτοιου είδους "matchings", όπως το Morellino di Scansano.
Σύντομα θα αποκαλύψω και ένα super tip για φοβερή πίτσα, που ενδέχεται να μην ξέρετε. Σε πρώτη φάση όμως ας παρακολουθήσουμε αυτό το πολύ ενδιαφέρον βιντεάκι.
Μιλώντας για video και τηλεοπτικές εμφανίσεις, θέλω να ευχαριστήσω όλους τους φίλους για τα μηνύματα και τα emails που έλαβα μετά τη σημερινή μου εμφάνιση στην πρωινή εκπομπή του Τέρενς Κουίκ, με τον οποίο μιλήσαμε για το κρασί και τον οινοτουρισμό. Και για εσάς που δεν ξυπνήσατε τόσο νωρίς, θα φροντίσω να την έχω σύντομα σε video, για να μπορέσετε να τη δείτε από αυτό εδώ το blog.
(Σημείωση: σε περίπτωση που έχετε πρόβλημα να δείτε το video απευθείας σε αυτή τη σελίδα, μποκάντε κλικ σε αυτό εδώ το link)
Για το Merlove, τη νέα κινηματογραφική προσπάθεια που γίνεται για την αποκατάσταση του ονόματος και της υπόληψης της ποικιλίας Merlot, σας έχω ξαναμιλήσει...
Τα νέα όμως είναι ότι σύντομα, εντός του μήνα, έχει προγραμματιστεί η πρεμιέρα του στις ΗΠΑ (στην Καλιφόρνια, προφανώς). Από τα όσα έχω δει ως τώρα, το Merlove αναμένεται ιδιαίτερα ενδιαφέρον και διασκεδαστικό. Μάλιστα έχω μιλήσει κατ' επανάληψη στον δημιουργό και σκηνοθέτη του έργου, τον φανατικό "Merlover" Rudy McClain, ο οποίος - αν και πνίγεται αυτή την εποχή - είναι ιδιαίτερα ενθουσιασμένος με τις προοπτικές του έργου. Εγώ του έχω κάνει ξεκάθαρη εξήγηση: μπορεί να μην είμαι μεγάλος φαν της συγκεκριμένης ποικιλίας, σέβομαι, ωστόσο, φοβερά την αφοσίωσή του σε αυτό που προσπαθεί να επιτύχει, γι αυτό και έχω με χαρά αποφασίσει να συμβάλλω όσο μπορώ στην προσπάθεια αυτή.
Το Merlove είναι ουσιαστικά ένα οδοιπορικό στα κτήματα που καλλιεργούν και οινοποιούν την συγκεκριμένη ποικιλία, καλύπτοντας από πολλές μονάδες στην Αμερική (Washington, California, κλπ) και φτάνοντας μέχρι και το ιστορικό Chateau Petrus στο Pomerol.
Το έργο ανοίγει επίσημα στις 27 Ιουνίου, στον Πολυχώρο Οινογαστρονομίας Copia, στην καρδιά της Napa Valley. Μιλώντας με τον Rudy, ελπίζω ότι προς το Φθινόπωρο θα έχουμε την ευκαιρία να το δούμε (έστω και σε περιορισμένη διανομή) και στην Ελλάδα.
Σε πρώτη φάση, περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στην επίσημη ιστοσελίδα της παραγωγής, που βρίσκεται στη διεύθυνση www.merlove.com. Νομίζω όμως ότι θα απολαύσετε ιδιαίτερα και το νέο trailer της ταινίας, το οποίο θα βρείτε κάνοντας κλικ σε αυτό εδώ το link.
Το Σάββατο που μας πέρασε, ο φίλος μου ο Νικόλας, σεσημασμένος και σταθερός συνένοχός μου σε γαστρονομικές εξορμήσεις (και εφορμήσεις) μεγάλης κλίμακας, με πήρε τηλέφωνο για να μαζευτούμε στο σπίτι του να ψήσουμε (και να απολαύσουμε) ένα φαγκρί 6 κιλών που είχε εξασφαλίσει από επιλεγμένο προμηθευτή. Είχε ξεχάσει, βεβαίως (άσχετα αν το είχαμε συζητήσει μόλις την προηγούμενη), ότι βρισκόμουν στη Λήμνο, οπότε θα μου ήταν κομματάκι δύσκολο να πεταχτώ μέχρι το Διόνυσο να ψήσουμε και να επιστρέψω μετά στο Συνέδριο. Προσπάθησα να τον πείσω να το διατηρήσει στην κατάψυξη μέχρι να επιστέψω, αλλά μάταια. Και όχι μόνο αυτό, αλλά τόλμησε να με χλευάσει επειδή θα έτρωγα με ένα μεγάλο γκρουπ σε τουριστικό εστιατόριο του νησιού, ενώ εκείνος θα απολάμβανε το φρεσκότατο φαγκρί του. Τς τς τς... Γνωριζόμαστε από το Δημοτικό, κι όμως δεν με ξέρει καθόλου...
Δεν ξέρω αν διαβάζει αυτο το post (για την ακρίβεια αμφιβάλλω...), αλλά του το αφιερώνω, ακριβώς επειδή έχω την εντύπωση ότι τελικά εμείς στη Λήμνο φάγαμε κάπως καλύτερα (εκτός γκρουπ, εννοείται). Εσείς τι λέτε;
Παρεμπιπτόντως, όλα τα παραπάνω έγιναν στην Ταβέρνα του Χρήστου στην Πλατεία Τσιμανδρίων (τηλ. 22540-51278). Το μέρος είναι, νομίζω, από τα πιο ψαγμένα και εκλεκτά του νησιού. Με ένα τηλέφωνο από νωρίς στον Χρήστο (στη φωτογραφία εικονίζεται να έχει μόλις δαμάσει το θηρίο), εξασφαλίζετε εκλεκτό και φρεσκότατο ψάρι, για να ακολουθήσει ένα γεύμα τρικούβερτο!
Σκεφτείτε πόσο απολαύσαμε εμείς το δικό μας εκείνο το βράδυ, που το επαναλάβαμε το επόμενο μεσημέρι, ακόμα πιο ενισχυμένο: Αφ' ενός από πλευράς φαγητού, με την προσθήκη πεντανόστιμης ψιλής φρεσκοτηγανισμένης γαρίδας, όπως και από πλευράς παρέας, με την προσθήκη των νέων φίλων μας: της Ellen και του David King, ιδιοκτητών των King Family Vineyards στην Virginia των ΗΠΑ, όπως και του Λουίζου Παπαδόπουλου, ενός Έλληνα που μετανάστευσε πριν από 25 χρόνια στην Αμερική και σήμερα έχει ένα από τα πιο γνωστά οινοποιεία της Virginia. Έχω μάλιστα την εντύπωση ότι οι φίλοι μας από την Αμερική απόλαυσαν το εξαιρετικό αυτό μεσημεριανό στην Πλατεία του χωριού κάτω απ' το πλατάνι ακόμα περισσότερο κι απο μας!...
 Διακόπτω (προσωρινά) τα περί Λήμνου - μην ανησυχείτε, υπάρχει πλούσιο και ενδιαφέρον υλικό - γιατί πρέπει να κάνω μία απαραίτητη υπενθύμιση / γνωστοποίηση στους μαθητές και αποφοίτους του Σεμιναρίου Απόλαυσης του Κρασιού.
Σήμερα το απόγευμα στις 7μμ, λοιπόν, φιλοξενούμε τον Γιάννη Παρασκευόπουλο, Καθηγητή Οινολογίας στο ΤΕΙ Αθηνών και συν-ιδιοκτήτη της εταιρείας ΓΑΙΑ Οινοποιητική (δεξιά στη φωτό, δίπλα στον συνεταίρο του Λέοντα Καράτσαλο), που θα μας κάνει παρουσίαση των οινοποιείων και των κρασιών του. Οι παρουσιάσεις του Γιάννη έχουν πάντα απίστευτο ενδιαφέρον, ειδικά καθώς τις διανθίζει με πλούσιο οπτικο-ακουστικό υλικό. Όσο για τα κρασιά του - τόσο αυτά της Νεμέας, όσο και της Σαντορίνης - ποιος θα χάσει την ευκαιρία να τα (ξανα)δοκιμάσει, αυτή τη φορά όμως, υπό την καθοδήγηση του ίδιου του δημιουργού τους;...
Σας περιμένω λοιπόν απόψε, στο γνωστό μέρος. Αν, στο μεταξύ, θέλετε να μάθετε περισσότερα για τη ΓΑΙΑ Οινοποιητική (π.χ. για να κάνετε ερωτήσεις στο Γιάννη), μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της εταιρείας, στη διεύθυνση http://www.gaia-wines.gr.
 "Είχα έρθει κάποια στιγμή πριν από είκοσι χρόνια για ψαροντούφεκο, και μου άρεσε τόσο πολύ που τελικά έμεινα για πάντα!"
Κάπως έτσι ξεκινάει η ιστορία του Πέτρου Χατζηγεωργίου, εξαιρετικά ποιοτικού οινοποιού της Λήμνου. Το γλυκό Μοσχάτο του είναι για μένα το καλύτερο που κυκλοφορεί στην Αθηναϊκή αγορά, γι αυτό και είναι από τα κρασιά που ανοίγω πάντα στο γνωστό Σεμινάριο Απόλαυσης του Κρασιού, στην ενότητα περί Ελληνικών επιδόρπιων οίνων.
Ο Πέτρος είναι αποφασιστικός και ανήσυχος, και έχει ουκ ολίγα σχέδια για το μέλλον. Στο οινοποιείο του στο Καρπάσι της Λήμνου αρχίζει εντός των ημερών ένας κατασκευαστικός οργασμός, από πλευράς υποδομών όχι μόνο στην παραγωγή, αλλά και στην γενικότερη φιλοξενία - ξενώνες, gourmet ταβέρνα και βλέπουμε. Κι αυτά, κυρίως για να περνάει καλά μαζί με τους φίλους του, όχι για καθαρά εμπορικούς σκοπούς!
Στο οινοποιείο Χατζηγεωργίου δοκιμάσαμε όλα τα κρασιά του (δύο από αυτά στη φωτό πάνω δεξιά) - ξηρά και γλυκά, φρέσκα αλλά και πιο παλαιωμένα. Όλα ξεχωριστά και καλοφτιαγμένα, αποδίδουν πολύ σωστά την ομορφιά και της δυνατότητες του Μοσχάτου της Λήμνου.
Αυτό όμως που ήταν πραγματικά εντυπωσιακό ήταν το συμπύκνωμα μούστου Μοσχάτου (φωτό κάτω) που φτιάχνει με δικό του, ειδικό τρόπο - εν ψυχρώ αφυδάτωση του σταφυλιού. Εκείνος το ονομάζει "Βασιλικό Πολτό από Μοσχάτο", και δεν έχει άδικο. Σκεφτείτε ότι από ένα τόνο σταφύλι δεν παράγεται ποσότητα μεγαλύτερη των 250 λίτρων! Το απίστευτο αυτό "σιρόπι" - το οποίο δεν είναι αλκοολικό, καθώς είναι απλά πολύ συμπυκνωμένος και παχύρευστος χυμός που δεν έχει υποστεί καμία ζύμωση - συγκεντρώνει όλα τα αρώματα και τη γλύκα του Μοσχάτου. Πέρα όμως από την απίστευτη γεύση του, περιέχει απίστευτη ενέργεια (διόλου παράξενο, με τόσα σάκχαρα...). Φανταστείτε ότι από την ταλαιπωρία της ημέρας αλλά και της πολύ πρωινής πτήσης πραγματικά "κουτούλαγα"... Μετά όμως από δύο ποτηράκια από το φοβερό αυτό ελιξήριο ήμουν ικανός να γυρίσω πίσω στο ξενοδοχείο τρέχοντας (λέμε τώρα...)!
Το συγκεκριμένο ποτό το απόλαυσα σκέτο με ένα παγάκι, ενώ ήταν πραγματικά "απογειωτικό" όταν αναμίξαμε μία μικρή ποσότητα με ένα δυνατό απόσταγμα Μοσχάτου. Μπορώ όμως να το φανταστώ να συνοδεύει μία ώριμη γραβιέρα ή ένα ελαφρά ψημένο κομμάτι foie-gras και μου τρέχουν τα σάλια... Θα επιδιώξω να πάρω λίγο μαζί μου επιστρέφοντας για να πειραματιστώ, και θα σας κρατήσω ενήμερους.
Έχουμε κάνει μία όμορφη παρέα εδώ στο νησί, οι δύο Πέτροι (Χατζηγεωργίου και Μαρκαντωνάτος), η φίλη και συνάδελφος δημοσιογράφος από το ΒΗΜΑ Gourmet Μίνα Κακανιά, και ο γράφων. Η επόμενη γαστρονομική μας εξόρμηση θα είναι, καλώς εχόντων των πραγμάτων, σε φημισμένη ψαροταβέρνα της περιοχής, όπου έχουμε ήδη κάνει κράτηση σε κάτι ψαράκια και αστακουδάκια και μας περιμένουν. Αναμείνατε στην οθόνη σας!...
 Ευχηθείτε μου καλό ταξίδι... Απόψε - ή μάλλον χαράματα Παρασκευής - αναχωρούμε όλοι οι σύνεδροι που θα λάβουμε μέρος στο 1ο Συνέδριο για τον Ελληνικό Οινοτουρισμό. Το Συνέδριο γίνεται στη Λήμνο και θα διαρκέσει όλο το τριήμερο.
Το πρόγραμμα του Συνεδρίου παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς περιλαμβάνει ομιλίες από θεσμικούς και κλαδικούς φορείς, καθώς και παρουσιάσεις case studies από ανθρώπους που ασχολούνται σοβαρά με τον οινοτουρισμό στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Στο πλαίσιο του προγράμματος θα παρουσιάσω κι εγώ τα πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα της έρευνας που είχαμε κάνει σχετικά με τον οινοτουρισμό και τις εμπειρίες και προσδοκίες των Ελλήνων οινοτουριστών, με βάση το ερωτηματολόγιο που πάνω από 600 φίλους του κρασιού (ανάμεσά τους, ελπίζω, κι εσείς...) έσπευσαν να απαντήσουν.
Παράλληλα όμως, το πρόγραμμα περιλαμβάνει και περιηγήσεις στο όμορφο νησί της Λήμνου, επισκέψεις στα οινοποιεία της και γνωριμία με τις τοπικές της γεύσεις. Εγώ θα έχω camera και laptop μαζί μου, και λόγω της παρουσίασης, αλλά και επειδή έχω (είχα) σκοπό να σας κάνω ανταπόκριση από εκεί. Σήμερα όμως (είχα την έμπνευση να τηλεφωνήσω) με πληροφόρησαν από το Ξενοδοχείο ότι τα δωμάτια ΔΕΝ διαθέτουν πρόσβαση στο Internet (σε πείσμα της σχετικής διαβεβαίωσης στην επίσημη ιστοσελίδα του σχετικά με τις παροχές στα δωμάτια). Σημειωτέον, μιλάμε για ένα resort 5 αστέρων... Ελπίζω ότι θα υπάρχει πρόσβαση σε κάποιο κοινόχρηστο χώρο, αλλά επειδή "εδώ είναι Βαλκάνια" (αν και δεν μας φταίνε σε τίποτα οι γείτονες...) δεν παίρνω και όρκο ότι θα τα καταφέρω. Οπότε αν δείτε ότι δεν έχετε νέα μου τις επόμενες 3 μέρες θα καταλάβετε...
 Οι Οινομαραθώνιοι της Κάβας Λίθοινον έχουν γίνει πλέον θεσμός για εμάς τους οινόφιλους. Και επειδή είμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού, αναφέρομαι στον επικείμενο οινομαραθώνιο λευκών κρασιών.
Σημειώστε λοιπόν: το τριήμερο από Παρασκευή 20 ως Κυριακή 22 Ιουνίου, ο 5ος Οινομαραθώνιος Λευκών Κρασιών του Λίθοινον φιλοξενεί και μας προσφέρει για γνωριμία και δοκιμή λευκά κρασιά από 50 παραγωγούς από όλη την Ελλάδα. Όπως κάθε φορά, κάθε μία από τις μέρες της εκδήλωσης περιλαμβάνει κρασιά από διαφορετικές οινοπαραγωγικές ζώνες της Ελλάδας. Συγκεκριμένα, την Παρασκευή 20 στο προσκήνιο βρίσκεται η Νησιωτική Ελλάδα, το Σάββατο 21 στο επίκεντρο θα βρίσκονται η Κεντρική και Βόρεια Ελλάδα, ενώ την Κυριακή 22 η Αττική και η Πελοπόννησος έχουν την τιμητική τους.
Η εκδήλωση ξεκινάει την Παρασκευή στις 6 το απόγευμα, ενώ το Σαββατοκύριακο οι πόρτες ανοίγουν στις 12 το μεσημέρι. Η είσοδος, για τους οινόφιλους, είναι πάντα ελεύθερη.
Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι από εσάς γνωρίζετε τι εστί Οινομαραθώνιος του Λίθοινον: και από πλευράς οινικού ενδιαφέροντος, αλλά και γενικότερα επειδή κάθε φορά περνάμε καλά, συναντώντας φίλους και γνωστούς, καθώς και πολλούς οινοπαραγωγούς. Γι αυτό και δεν χάνουμε Οινομαραθώνιο με τίποτα!
Το Λίθοινον, η εξαιρετική κάβα του δραστήριου Γιάννη Βασιλειάδη, βρίσκεται στη Σαρωνίδα (Λεωφ. Σαρωνίδας 122 / 22910-60257). Αν δεν το ξέρετε ήδη (από τα αγαπημένα links αυτού του blog στο δεξί μέρος της οθόνης σας), το Λίθοινον έχει πλέον και το δικό του blog, που βρίσκεται στη διεύθυνση http://lithoinon.blogspot.com.
 Χτες το βράδυ ο Γαστρονόμος γιόρτασε τα 2α γενέθλιά του. Σε μία όμορφη τελετή, αντί για τούρτες και κεριά, η διεύθυνση και η συντακτική ομάδα του περιοδικού αποφάσισε να απονείμει βραβεία ποιότητας σε εταιρείες και προσωπικότητες που, με προσωπικές θυσίες και αγώνα, συμβάλλουν στην δημιουργία κουλτούρας ποιότητας στην Ελληνική γαστρονομία.
Αυτό που μου άρεσε στην εκδήλωση, η οποία έγινε στο roof-garden του καινούριου κτιρίου της Εθνικής στη Λεωφόρο Συγγρού, ήταν ότι η έμφαση δόθηκε στους βραβευόμενους και όχι σε ομιλίες, χαιρετισμούς και γενικότερες ευλογίες γενειάδων. Ακόμα και οι Υπουργοί και λοιποί πολιτικοί και θεσμικοί παράγοντες που ήταν εκεί έδειξαν αξιοθαύμαστη εγκράτεια και μίλησαν από καθόλου ως πραγματικά ελάχιστα. Και από τους ίδιους τους βραβευθέντες πάντως, ελάχιστοι ήταν αυτοί που επέλεξαν να ανέβουν στο βήμα - και είπαν πράγματα σωστά και ουσιαστικά.
Γενικώς η βραδιά κύλησε πολύ όμορφα. Με καλό φαγητό και κρασί, καλή παρέα και ένα όμορφο και ευεργετικό αεράκι, το οποίο μπορεί να προβλημάτισε λιγάκι κάποιες από τις κυρίες που διέθεταν πλούσιες κομμώσεις, εμένα όμως (καταλαβαίνετε, δυστυχώς...) ελάχιστα με ενόχλησε...
Για τα βραβεία δεν θα σας πω πολλά - θα τα διαβάσετε αναλυτικά στον Γαστρονόμο σύντομα. Θα σας πω απλώς ότι με εντυπωσίασαν οι επιλογές, καθώς ήταν τελείως έξω από τα κλισέ και τα αναμενόμενα, και μου έδωσαν πραγματικά την αίσθηση ότι αξίζουν κάθε διάκριση με το παραπάνω. Για να καταλάβετε τι εννοώ, βραβεύτηκαν μία κυρία - πρώην μεγαλοστέλεχος στην επικοινωνία - που "το γύρισε" στις βιολογικές καλλιέργειες στο κτήμα της και πουλάει η ίδια τα προϊόντα της σε βιολογικές λαϊκές, ένας Κρητικός αγρότης με πτυχίο Ivy League Αμερικάνικου πανεπιστημίου στις Διεθνείς Σχέσεις, κάποια πραγματικά παραδοσιακά μπακάλικα εντός και εκτός Αθηνών, μία εταιρεία με βιολογικά κοτόπουλα που έστησαν τρεις φίλοι, και αρκετοί άλλοι.
Για περισσότερα, θα χρειαστεί να κάνετε υπομονή μέχρι να κυκλοφορήσει ο Γαστρονόμος του Ιουνίου - δεν παίρνω όρκο, αλλά έχω την εντύπωση ότι αυτό θα είναι την Κυριακή 15 Ιουνίου.
 Η κυρία που βλέπετε στη φωτογραφία να έχει μία ιδιαίτερα ζωντανή κουβέντα μαζί μου είναι η Allegra Antinori, μία από τις 3 κόρες του Μαρκησίου Antinori και εκ των εκπροσώπων της επόμενης γενιάς στο τιμόνι ίσως του μεγαλύτερου ονόματος/brand στο Ιταλικό κρασί σήμερα.
Η συνάντησή μας έγινε στο Λονδίνο, στο πλαίσιο του πρόσφατου ταξιδιού μου, και είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Έμαθα πολλά καινούρια πράγματα τόσο για τη συγκεκριμένη εταιρεία, όσο για το κρασί γενικότερα, ενώ με προσκάλεσε να την επισκεφτώ το καλοκαίρι που θα βρίσκομαι στην Τοσκάνη.
Καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα διαβάσετε τα όσα ενδιαφέροντα είχε να μου πει σε αυτή τη συνέντευξη στο μεθεπόμενο τεύχος του ΟΙΝΟΧΟΟΥ, που θα κυκλοφορήσει τον Αύγουστο. Για την ζωντανή αυτή φωτογραφία ευχαριστώ θερμά την Χρύσα Πανουσιάδου, φωτογράφο της Καθημερινής στο Λονδίνο.
|
RSS Feed