 Σήμερα, Κυριακή, δοκιμάσαμε, όπως κάθε χρόνο, το Πρωτόλαδο της Χρονιάς. Πρόκειται για το πρώτο ελαιόλαδο που βγαίνει στην κατανάλωση, φρέσκο και γευστικό, έχοντας παραχθεί μόλις τον περασμένο Οκτώβριο, από την εταιρεία ΣΤΑΤΗΡ.
Το συγκεκριμένο Πρωτόλαδο παράγεται στη Χαλκιδική από πράσινες (αλλά όχι άγουρες) ελιές από συγκεκριμένες ποικιλίες: από την Μεγαλόκαρπη Καρυδολιά της περιοχής, αλλά και την, λιγότερο γνωστή, Αθωνίτικη Πρασινολιά. Το λάδι έχει υποστεί έκθλιψη σε χαμηλή θερμοκρασία και εμφιαλώνεται αφιλτράριστο, διατηρώντας το πλούσιο και ζεστό θαμπό πράσινο χρώμα της ελιάς, αλλά και όλα τα πρωτογενή αρώματα και τις γεύσεις του ευλογημένου καρπού. Χρησιμοποιείται ωμό, για να ενδυναμώνει με τη γεύση του σαλάτες, ντιπς και άλλα κρύα ή ζεστά πιάτα και πρέπει να καταναλωθεί απαραίτητα μέσα σε λίγους μήνες από την παραγωγή του.
Η δοκιμή του Πρωτόλαδου της ΣΤΑΤΗΡ γίνεται κάθε χρόνο στον ίδιο χαρακτηριστικό χώρο στην Πλάκα και έχει πάντα έναν ιδιαίτερα παρεΐστικο χαρακτήρα, γιατί αποτελεί αφορμή για φίλους και γνωστούς να βρεθούν και να συζητήσουν, δοκιμάζοντας παράλληλα το λάδι αλλά και διάφορα εκλεκτά εδέσματα. Φέτος το Πρωτόλαδο πλαισίωναν πράσινες τσακιστές ελιές από τη Χαλκιδική, ντολμαδάκια με αμπελόφυλλα Σουλτανίνας, μικρές μπάμιες τουρσί, ζυμωτό ψωμί, γαλέτες και παξιμάδια, καθώς και ένα αρωματικότατο απόσταγμα (Τσιπούρα λέγεται) από τα Κύθηρα.
Δεν γνωρίζω να σας πω αν και που μπορεί κανείς να βρει το Πρωτόλαδο. Έχω παρατηρήσει ότι μία μεγάλη ποσότητα αγοράζεται σταθερά από το εστιατόριο Milos του Ξενοδοχείου Athens Hilton, όπου προσφέρεται συνοδεύοντας την ποικιλία από ψωμάκια και κριτσίνια στην αρχή του γεύματος. Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να έρθουν σε επαφή με την εταιρεία ΣΤΑΤΗΡ στο τηλέφωνο 210-7258394 ή να αναζητήσουν περισσότερες πληροφορίες στο site της, στη διεύθυνση www.greekartisans.gr.
 Ε λοιπόν ξέρετε κάτι; Το θέμα "ξηρός καρπός" το έχουμε υποτιμήσει κάπως... Ίσως επειδή τους βρίσκουμε παντού εύκολα, σε σούπερ-μάρκετ, βενζινάδικα, μπαρ, μπουζούκια κλπ, δεν πάει ο νους μας στην τέχνη και τη μαεστρία που χρειάζονται για να φτάσει μία χούφτα πραγματικά καλοί ξηροί καρποί στα χέρια, και τελικά στο στόμα μας...
Δεν σας κάνω τον έξυπνο... Έτσι ακριβώς σκεφτόμουν κι εγώ. Όχι πια, όμως. Τι άλλαξε, ρωτάτε; Έφαγα ξηρούς καρπούς από τον Ιορδάνη, στη Νέα Ιωνία, και ήταν σαν να τρώω ξηρούς καρπούς για πρώτη φορά!
Ο Ιορδάνης ήρθε από τη Μικρά Ασία, το '22, με τον μεγάλο ξεριζωμό. Βέβαια, ίσως να γνωρίζετε ότι, τότε πραγματικά, έστω και με αυτό τον βάναυσο τρόπο, χάρη στους Μικρασιάτες που βρέθηκαν στην Ελλάδα, η ελληνική κουζίνα άρχισε να απογειώνεται και να αποκτά τις γεύσεις, τα χρώματα και τα αρώματα που έχει σήμερα (όταν είναι στις καλές της...).
Τότε λοιπόν ήρθε και ο Ιορδάνης, άνοιξε το πρώτο ξηροκαρπάδικο στη Νέα Ιωνία και βάλθηκε να δείξει στον κόσμο τι εστί ξηρός καρπός. Χρησιμοποιώντας τις καλύτερες πρώτες ύλες, και καβουρντίζοντας μόνος του, πάντα σε λαμαρίνα και ποτέ στο τηγάνι, κατάφερε να αναδείξει την ομορφιά και την πολυπλοκότητα που πραγματικά έχει ο ξηρός καρπός, όταν είναι δουλεμένος σωστά.
Σήμερα, κάποιες γενιές αργότερα, οι ξηροί καρποί του Ιορδάνη συνεχίζουν να μπαίνουν στα καλύτερα σπίτια της Νέας Ιωνίας αλλά και ολόκληρης της Αθήνας, και να μας κάνουν παρέα στη μαγειρική, τη ζαχαροπλαστική, καθώς βέβαια και στο ποτό, την παρέα, το ξενύχτι. Και μπορεί το μαγαζί να άνοιξε, μεγαλύτερο, λίγο πιο πέρα, μπορεί να το τρέχουν τα εγγόνια του, μπορεί πλέον να πουλάει και άλλα είδη όπως καφέδες, κρασιά, ποτά, κλπ, ο Ιορδάνης παραμένει όμως η Μέκκα του ξηρού καρπού στην Αθήνα.
Δοκίμασα τραγανά φουντούκια, ξερά σύκα με μυρωδικά, νοστιμότατα φυστίκια Αιγίνης, εξαιρετικό φυστίκι αράπικο, καθώς και τα πιο απίστευτα αλμυρά αμύγδαλα. Όταν όμως έφτασα και στο σακουλάκι με τα Macadamia, εκεί έπαθα πραγματικά ζημιά και αναγκάστηκαν να μου τα κρύψουν για να μην τα τελειώσω όλα με τη μία!
Σας τρέχουν τα σάλια; Κι εμένα, και μόνο που γράφω γι αυτά. Μην περιμένετε, σπεύσατε! Και μην ξεχνάτε ότι οι ξηροί καρποί, εκτός από νοστιμότατοι, περιέχουν βιταμίνες, καλές πρωτεΐνες και αντιοξειδωτικά συστατικά, και θεωρούνται πλέον απαραίτητα στοιχεία της υγιεινής διατροφής.
Ο Ιορδάνης βρίσκεται στο νούμερο 230 της Λεωφόρου Ηρακλείου, στη Νέα Ιωνία. Το τηλέφωνο στο κατάστημα είναι το 210-2799733. Α, και μια συμβουλή: αν σκοπεύετε να πάτε προς τα εκεί για τις εορταστικές σας προμήθειες, μη το αφήσετε για τελευταία στιγμή... Τις Γιορτές στον Ιορδάνη γίνεται λαϊκό προσκύνημα και οι ουρές είναι μεγάλες...
 Συχνάζω τακτικά στα διάφορα μέρη της Βαλαωρίτου όταν είμαι στο Κέντρο, είτε για καφέ, είτε για φαγητό, είτε για ένα γρήγορο ποτάκι με κάποιο φίλο.
Τώρα μάλιστα που βρήκα και νέο στέκι, θα πηγαίνω ακόμα συχνότερα. Μιλάω για το Sofia's Cafe, που είναι σχετικά καινούριο στην περιοχή. Μου αρέσει γιατί είναι μοντέρνο, φωτεινό και ασυνήθιστα ευρύχωρο - για την περιοχή. Μαζεύει νεαρό κόσμο, αν και δεν λείπουν οι γνωστές φάτσες παραγόντων (πραγματικών και wannabe) της πολιτικής και των ΜΜΕ.
Το μενού περιλαμβάνει καφέδες, γλυκά και αλμυρά σνακς, καθώς και νοστιμότατα σάντουιτς και σαλάτες. Αξίζει όμως να δώσει κανείς και με το μενού ημέρας, το οποίο συνήθως περιλαμβάνει καλοφτιαγμένα ζεστά πιάτα όπως ριζότο, πάστα, σούπες, αλλά και κάποια πιο ουσιώδη κύρια πιάτα κρεατικών. Το ριζότο λαχανικών και η σούπα κουνουπίδι που δοκιμάσαμε την τελευταία φορά που βρεθήκαμε εκεί, ήταν και τα δύο νόστιμα, σωστά παρασκευασμένα, και μας κράτησαν καλά για την υπόλοιπη, αρκετά κρύα Νοεμβριάτικη μέρα.
Αξίζει επίσης να σημειώσω το φιλικό και χαμογελαστό service, αλλά και το γεγονός ότι εκτός από τα προϊόντα που σερβίρει, το Sofia's Cafe πουλάει επίσης και μία μεγάλη ποικιλία από εκλεκτά deli προϊόντα όπως παραδοσιακά ζυμαρικά, ελαιόλαδα, κρασιά, σάλτσες, μαρμελάδες κλπ. Τέλος, μου αρέσει η λεπτομέρεια του μεγάλου τραπεζιού στο πίσω μέρος του καταστήματος (θα χωράει τουλάχιστον 12 άτομα) όπου μπορεί να καθίσει κανείς είτε επί τούτου, είτε επειδή δεν βρίσκει δικό του τραπέζι (και μπορεί στο κοινό μεγάλο τραπέζι να κάνει και ενδιαφέρουσες, απρόσμενες γνωριμίες...).
Έτσι λοιπόν, αν καμία μέρα βρίσκομαι στο Κέντρο για επαγγελματικά ραντεβού και με ψάχνετε, τώρα ξέρετε που θα με βρείτε... Τα στοιχεία του Sofia's Cafe θα τα βρείτε στην καρτούλα παραπάνω.
 Τα Κιούπια, το εστιατόριο με τα πολυεπίπεδα και γενναιόδωρα μενού και τη λαμπρή 27ετή ιστορία στη Ρόδο, τη Γλυφάδα και την Πολιτεία, μετακόμισε πρόσφατα στο Κέντρο της Αθήνας. Πλέον στεγάζεται στο Κολωνάκι, στο τριώροφο νεοκλασσικό που κάποιοι παλαιότεροι μπορεί να θυμούνται από την εποχή της Φουρτούνας, της κλασσικής ταβέρνας της περιοχής.
Ο χώρος πραγματικά πανέμορφος, έχει ανακαινισθεί πλήρως και έχει εξοπλιστεί με όμορφα και σύγχρονα έπιπλα, κομψό φωτισμό και μοντέρνα σερβίτσια και αξεσουάρ. Μία από τις σάλες του 1ου ορόφου μάλιστα, γωνιακή και με τζαμαρία, προσφέρει πανοραμική θέα της περιοχής (φωτό κάτω).
Το μεγάλο μενού για μεσημέρι και βράδυ περιλαμβάνει μία μεγάλη επιλογή από πιάτα και κοστίζει €52 χωρίς τα ποτά, ενώ υπάρχει και επιλογή a la carte. Η λίστα των κρασιών είναι αυστηρά ελληνική και περιλαμβάνει πολλές και κλασσικές ετικέτες από ποικιλίες και περιοχές του ελληνικού αμπελώνα, με αναμενόμενη, βέβαια, έμφαση στα Ροδίτικα κρασιά.
Από τα πιάτα που δοκίμασα ξεχωρίζω την "αχτύπητη" μελιτζανοσαλάτα, τη φάβα με καραμελωμένο πορτοκάλι, το καπνιστό χέλι, τους καράβολους (σαλιγκάρια) γιαχνί και τα νοστιμότατα παϊδάκια πετεινού.
Θα ξαναπάω στα Κιούπια, κυρίως για να δω πως θα εξελίσσεται όταν πλέον αρχίσει και "ρολλάρει", μιας και ακόμα είναι πολύ νωρίς. Ήδη, πάντως, έχει αρχίσει να γίνεται πολύ δημοφιλές στέκι για επώνυμους και μη. Σε αυτό βοηθάει, φαντάζομαι, η κεντρική-απόκεντρη τοποθεσία, και βέβαια το πολύ δυνατό brand Κιούπια που μετράει κοντά 3 δεκαετίες με επιτυχία.
Τα Κιούπια θα τα βρείτε, πλέον, στην διεύθυνση Δεινοκράτους & Αναπήρων Πολέμου 22. Το τηλέφωνο για κρατήσεις είναι το 210-7400150.
 Τι νομίζω ότι πρέπει να μας μείνει από την χτεσινή εκδήλωση στο Hilton, "Οίνοι Πελοποννήσου, φυσικά";
- Ότι η Μαλαγουζιά μπορεί να γίνει η ποικιλία που θα απογειώσει το Ελληνικό κρασί. Δοκίμασα μία εξαιρετική, την Επιλογή 2006, από το Κτήμα Παναγιωτόπουλου στη Μεσσηνία.
- Ότι ο Ροδίτης, που θεωρείται ταπεινός και παρεξηγημένος, όταν προέρχεται από ορεινά αμπελοτόπια και οινοποιείται σωστά, μπορεί να γίνει "διαμάντι". Πάρτε για παράδειγμα την ετικέτα Δροσαλίς 2006 (Πάτρα ΟΠΑΠ) της Οινοποιίας Παρπαρούση.
- Ότι (και) φέτος θα πιούμε εξαιρετική Ρομπόλα. Αν κρίνω από τα πρώτα δείγματα που δοκίμασα από τις δεξαμενές (ακόμα) του αγαπημένου μου Κεφαλονίτικου οινοποιείου Gentilini...
- Ότι το ροζέ έχει αρχίσει και ξαναμπαίνει στη ζωή μας. Επιτέλους, λέω εγώ! Δοκίμασα το Ροζέ 2006 από το Κτήμα Ρεπάνη (Αγιωργίτικο-Syrah) και ενθουσιάστηκα.
- Ότι αξίζει να δώσουμε λίγο προσοχή στις λιγότερο γνωστές και εμπορικές ελληνικές ποικιλίες, όπως η δροσιστική λευκή Κυδωνίτσα από την ευρύτερη περιοχή που περικλείει Μάνη, Σπάρτη, κλπ (Κτήμα Θεοδωρακάκου) ή ο κομψός ερυθρός Αυγουστιάτης από την περιοχή της Ηλείας (Κτήμα Μπριντζίκη)
- Ότι μία απο τις πιο αρωματικές ετικέτες Νεμέα ΟΠΑΠ που κυκλοφορούν στην αγορά εξακολουθεί να είναι η Άργιλος Γη από το Κτήμα Χαρλαύτη.
- Ότι όσο υπάρχουν οινοπαραγωγοί που "γουστάρουν" να πειραματίζονται και να μη μένουν στα ίδια, τόσο εμείς θα πίνουμε συνεχώς καλύτερο και πιο ενδιαφέρον κρασί. Παίρνω παράδειγμα τον Γιώργο τον Σκούρα και την εξαιρετική ολοκαίνουρια ετικέτα Σύνορο 2005, ένα χαρμάνι από Cabernet Franc, Merlot και Αγιωργίτικο.
Καλή εβδομάδα!
 Τώρα εμένα με ξέρετε... Δεν μου αρέσει να γκρινιάζω. Καμιά φορά όμως δεν αντέχω, αν δεν το πω, θα σκάσω...
Τις προάλλες συνάντησα έναν συνεργάτη για καφέ στο Aethrion του Athens Hilton. Το έχουμε ξαναπεί, ο καφές δεν πίνεται σκέτος ούτε στην κηδεία (ακόμα κι εκεί δίνουν παξιμάδι...) γι αυτό και παραγγείλαμε μαζί μία ποικιλία από κρουασάν (στον κατάλογο τα περιέγραφε με σοκολάτα, τυρί, κλπ), περιμένοντας να μας έρθουν ζεστά, αφράτα και φρεσκοψημένα κρουασάν με όλες αυτές τις λαχταριστές γεμίσεις... Φανταστείτε όμως την έκπληξή μας όταν μας ήρθε ένα πιάτο με τέσσερα (4) στριφτά κρουασίνια, αυτά που βρίσκουμε στο φούρνο της γειτονιάς μας, με σουσάμι, τυρί και σοκολάτα (σε αναλογία 2-1-1). Για να είμαστε ακριβείς βέβαια, συνοδεύονταν από ένα μπωλάκι με φρέσκες φράουλες και δύο μικρότερα μπωλ με sauce για βούτηγμα... Η τιμή τους; €9.50.
Μια και ήταν στο δρόμο μου, πέρασα σήμερα το πρωί από τον Κατσέλη κοντά στο γραφείο και ρώτησα: τα νοστιμότατα κρουασίνια τους κοστίζουν από €8.50 (τα σκέτα με το σουσάμι) μέχρι €11 (τα γεμιστά) το κιλό. Είναι βέβαια πολύ παραπάνω από τέσσερα...
 Χθες ήμουν στο Κέντρο για δουλειές. Κάποια στιγμή ήρθε η ώρα για καφεδάκι, το οποίο βεβαίως, ιδανικά, δεν πρέπει να απολαμβάνεται "ξεροσφύρι", χωρίς έστω και ένα μικρό γλυκό "κατιτί"... Χθες όμως ήθελα κάτι διαφορετικό, μία αλλαγή από τα συνηθισμένα κρουασάν, μπισκότα, βουτήματα κλπ...
Μια λοιπόν και ήμουν στην περιοχή, τί καλύτερο από ένα λαχταριστό κομμάτι Πατσαβουρόπιττα Λέρου; Που την βρήκα; Στο "Παραδοσιακό", στην Οδό Αμερικής. Εκεί, η Κυρία Νίκη Καρπαθάκη και η οικογένειά της φτιάχνουν και μας σερβίρουν τα πιο γλυκά στοιχεία της παράδοσης της Λέρου. Η Πατσαβουρόπιττα προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όσους έχουν αδυναμία στα γλυκά ταψιού, καθώς τα βασικά της συστατικά είναι το τραγανό φύλλο ("πατσαβουριασμένο", όπως προδίδει και το όνομα) και το σιρόπι. Διατίθεται με καρύδι ή χωρίς, ενώ στο Παραδοσιακό θα βρούμε επίσης λεμονόπιττα, πορτοκαλόπιττα, διάφορα σοκολατοειδή, καθώς και κάποια αλμυρά σφολιατοειδή και πιττάκια. Όλα σπιτικά, φτιαγμένα στο χέρι και νοστιμότατα.
Σας προτείνω να δοκιμάσετε Το Παραδοσιακό, είτε για να τσιμπήσετε κάτι στα πρόχειρα επιτόπου, είτε για να πάρετε στο σπίτι. Είναι τόσο κεντρικό που σίγουρα θα περάσετε απέξω κάποια μέρα που θα βρεθείτε στο Κέντρο. Η διεύθυνσή του είναι Αμερικής 7 και το τηλέφωνο είναι 210-3633482. Αν βέβαια βρεθείτε και στη Λέρο, ακόμα καλύτερα. Θα βρείτε Το Παραδοσιακό και εκεί, στην Αγία Μαρίνα, και στο τηλέφωνο 22470-25500.
|
RSS Feed