 Μου είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον και την έψαχνα παντού. Ήμουν έτοιμος να την παραγγείλω σε φίλους από τη Γαλλία ή το Βέλγιο γιατί ήθελα να την δοκιμάσω. Τελικά την βρήκα στην έκθεση Premium Stories χτες, και έμαθα ότι εισάγεται στην Ελλάδα.
Αναφέρομαι στη μπύρα Deus, την περίφημη Brut des Flandres - την πιο exclusive μπύρα που κυκλοφορεί στην αγορά - η οποία αποκαλείται (καταλαβαίνουμε όλοι γιατί) η "Dom Perignon" της μπύρας.
Η Deus είναι Βέλγικη. Ξεκινάει τη ζωή της ως ζύθος στο Βέλγιο, αλλά δεν μένει εκεί. Μεταφέρεται σε δεξαμενή στη Γαλλία, και συγκεκριμένα στο Epernay της Καμπανίας, όπου εμφιαλώνεται σε φιάλες Σαμπάνιας και υφίσταται δεύτερη ζύμωση (και όλα όσα έπονται) κατά την παραδοσιακή μέθοδο οινοποίησης της Σαμπάνιας. Όπως καταλαβαίνετε η εκτενής ζύμωση (διάρκειας ενός μηνός) και η προσεκτική αυτή διαδικασία παραγωγής της δίνουν άλλον αέρα και την διαφοροποιούν από οποιαδήποτε συνηθισμένη μπύρα.
Αρωματικά και γευστικά η Deus έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Στη μύτη εγώ διέκρινα πολύπλοκα spicy αρώματα που παραπέμπουν στο ginger και μου θύμισαν ακόμα και το γλυκό και ιδιαίτερο άρωμα της Worcestershire Sauce. Στο στόμα είναι έντονη και αυστηρή, με αφρισμό που βρίσκεται κάπου ανάμεσα στη Σαμπάνια και τη μπύρα, και με ευχάριστες ψημένες και καραμελωμένες σκούρες γεύσεις.
Θα σέρβιρα την Deus παγωμένη (στους 2-4 βαθμούς Κελσίου) σε ποτήρι τύπου flute της Σαμπάνιας σαν απεριτίφ, και θα είχα μεγάλη περιέργεια να δω τις αντιδράσεις των καλεσμένων μου. Σε γεύμα θα τη συνδύαζα με πικάντικες Ασιατικές γεύσεις ή με ποικιλία αλλαντικών από την Ισπανία ή την Πορτογαλία (αυτά που έχουν έντονο το κόκκινο πιπέρι).
Θα βρείτε τη Deus σε επιλεγμένες κάβες ανά την Αθήνα. Η λιανική της τιμή "παίζει" κάπου ανάμεσα στα €25 και τα €28 - αν σας φαίνεται ακριβή, υπενθυμίζω ότι εμφιαλώνεται σε φιάλες Σαμπάνιας των 750ml. Α, και σε περίπτωση που η ασυνήθιστή της γεύση σας παρασύρει σε καταχρήσεις και μετά μου φωνάζετε, σας εφιστώ την προσοχή: Η Deus έχει αλκοολικό τίτλο 11.5%, ποσοστό υπερδιπλάσιο από αυτό που έχουν οι καθημερινές μπύρες του εμπορίου!
 Στο θέμα "Κοψίδια Βορείων Προαστίων", μπορεί η Σταμάτα να έχει την πρωτοκαθεδρία, αλλά εμείς οι ντόπιοι δεν περιφρονούμε την λιγότερο γνωστή Ροδόπολη. Γι αυτό και χτες που η παρέα ήθελε παΐδια και τα συναφή, το ραντεβού δόθηκε στη "Βλάχικη Γάστρα" του Γούλα με συνοπτικές διαδικασίες.
Είχαμε καιρό να βγούμε αντροπαρέα και ήταν πολύ ωραία. Και ενώ στην αρχή, όταν κανονίζαμε που θα πάμε, ακούστηκαν διάφορα ονόματα trendy bar-restaurant στο Κέντρο, τελικά αποδείχτηκε ότι η χασαποταβέρνα και το κοψίδι ήταν μονόδρομος.
Ο Γούλας είναι τυπική ταβέρνα της περιοχής. Σαββατοκύριακα (ειδικά ηλιόλουστα Κυριακάτικα μεσημέρια), αργίες, κλπ, γίνεται εκεί λαϊκό προσκύνημα. Το μενού είναι πολύ κλασικό: σαλάτες, φρέσκες τηγανητές πατάτες και κολοκυθάκια, κοκορέτσι και κρέας της ώρας με έμφαση στο παϊδάκι και το νοστιμότατο μπιφτέκι. Σπεσιαλιτέ βέβαια του καταστήματος είναι, όπως προδίδει και το όνομά του, το κατσίκι στη γάστρα (όπου σιγοψήνεται και λιώνει πάνω στο κόκκαλο), το οποίο όμως είναι καλό να κάνει κανείς reservé από πριν γιατί είναι ιδιαίτερα δημοφιλές.
 Δεν σας είπα το καλύτερο όμως. Χτες ανακάλυψα ότι ο Γούλας λειτουργεί και σε στυλ ΒΥΟΒ (Bring Your Own Bottle). Είχα πάρει μαζί μου κάποιες φιάλες Syrah Μανουσάκη 04, τις οποίες μετά χαράς μας άφησε να ανοίξουμε, χωρίς έξτρα χρέωση και παρότι πουλάει ο ίδιος χύμα κρασί, μπίρες, κλπ. Είναι γεγονός βέβαια ότι ως παρέα είμαστε όλοι ιδιαίτερα... φαγανοί, οπότε η κατανάλωση σε φαγητό που κάναμε στην ταβέρνα ήταν ιδιαιτέρως σοβαρή.
Ενώ έχω στη συλλογή μου και παλαιότερες χρονιές του Syrah Μανουσάκη, διάλεξα το 04 για να έχει ακόμα ικανό... οπλοστάσιο τανινών για να κάνουν καλά το κρέας μας. Και δεν είχα άδικο. Μπορεί ως κρασί να ήταν αρωματικότατο και ιδιαίτερα φίνο, οι τανίνες του όμως έπαιξαν χτες το βράδυ... άγριο ξύλο με τα παϊδάκια και το κατσίκι, και το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό.
Ως είθισται, ο Γούλας μας έβγαλε στο τέλος πρόβειο γιαούρτι της περιοχής στο πήλινο με γλυκό του κουταλιού, και φρούτα. Το κατά κεφαλήν κόστος ήταν γύρω στα €30, χωρίς, βεβαίως, κόστος κρασιού (πολλών όμως αναψυκτικών για τη χώνεψη), αλλά με το κόστος του... κοπαδιού που θυσιάστηκε για πάρτη μας.
Το συμπέρασμα της ιστορίας μας είναι ότι αν σε κάποιο μέρος που έχουμε καλή πελατειακή σχέση (και το οποίο δεν... δουλεύει πολύ το κρασί έτσι κι αλλιώς) ξέρουμε ότι θα κάνουμε μεγάλη και καλή κατανάλωση στο φαγητό, αξίζει τον κόπο να διερευνήσουμε το ενδεχόμενο να φέρουμε το δικό μας κρασί, προκειμένου να έχουμε μία ακόμα καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη εμπειρία.
Αν θέλετε να δοκιμάσετε την Βλάχικη Γάστρα του Γούλα, θα την βρείτε στη διεύθυνση Κολοκοτρώνη 14 στη Ροδόπολη Αττικής. Το τηλέφωνο επικοινωνίας είναι 210-6210165.
 Επειδή από αυτό εδώ το blog σας μιλάω κυρίως για το κρασί, δε σημαίνει ότι δεν αγαπώ και τα "σκληρά" οινοπνευματώδη. Απλά τα απολαμβάνω πιο σπάνια, καθώς το κάθε τι έχει την ώρα του.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την premium tequila του φημισμένου οίκου Sauza, την Hornitos, της οποίας έχω γίνει πολύ φίλος τελευταία. Παρασκευάζεται από την καρδιά της καλύτερης Μπλε Αγάβης, η οποία καλλιεργείται σε ειδικές, πρότυπες φυτείες. Ο χυμός της στη συνέχεια ζυμώνεται και αποστάζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ώστε να διατηρήσει την καθαρότητα των πρωτογενών αρωμάτων του φυτού.
Από τις τρεις ετικέτες Hornitos που κυκλοφορούν στην αγορά, εγώ προτιμώ την Reposado, η οποία έχει υποστεί διπλή απόσταξη και έχει ωριμάσει για 2 μήνες σε δρυ - όχι όμως σε μικρά βαρέλια, όπως οι περισσότερες τεκίλες αυτού του τύπου, αλλά σε τεράστιες δρύινες δεξαμενές με χωρητικότητα 10.000 γαλόνια. Το αποτέλεσμα είναι η πολύ διακριτική παρουσία του ξύλου στα αρώματα της tequila, για να αναδεικνύει, χωρίς να "καπελώνει" την φυσική αρωματική πολυπλοκότητα της Αγάβης. Επιπλέον το χρώμα της είναι ένα πολύ φίνο off-white, και δεν έχει πάρει την καφετί απόχρωση του ξύλου.
Η Hornitos Reposado έχει την ιδανική γεύση για να πίνεται straight, ωστόσο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε κάθε λογής κοκτέιλ - για να φτιάξει απολαυστικές Margaritas, να αναμειχθεί με cola, χυμούς, κλπ.
Αν σας άνοιξα την όρεξη για tequila, δεν θα σας αφήσω έτσι... Σας προσκαλώ λοιπόν στο stand της Sauza, στην Έκθεση Premium Stories που θα γίνει αυτό το Σαββατοκύριακο στο Μέγαρο Μουσικής. Εγώ θα είμαι εκεί και τις δύο μέρες, πλαισιωμένος από καυτές παρουσίες, και θα ανεβάσουμε τον υδράργυρο στα κόκκινα προσφέροντας τη Hornitos Reposado στους επισκέπτες της έκθεσης. Οι πόρτες θα ανοίξουν στις 3 το μεσημέρι και θα κλείσουν στις 10 το βράδυ. Μη το σκέφτεστε - ελάτε, κερνάμε τεκίλα!
 Λοιπόν, αν κάποιος οινόφιλος διανοηθεί να παραπονεθεί ότι φέτος δεν είχε αρκετές ευκαιρίες να δοκιμάσει παλαιά και νέα κρασιά, να συναντήσει οινοποιούς και άλλους ανθρώπους του οινικού κλάδου και γενικά να ζήσει τη μαγεία του κρασιού από κοντά, καλά θα κάνει να έχει γερή ασφάλεια πυρός γιατί... θα πέσει φωτιά να τον κάψει!...
Εκτός πλάκας πάντως, φέτος πάμε από οινική εκδήλωση σε οινική εκδήλωση και είναι όλες πολύ ενδιαφέρουσες και αξιόλογες. Και αν νομίσατε ότι η σεζόν ολοκληρώθηκε, ξανασκεφτείτε το γιατί έχουμε δρόμο ακόμα.
Για την ώρα, έχω τη χαρά να σας αναγγείλω άλλον έναν, τον 6ο για την ακρίβεια, Οινομαραθώνιο από την Κάβα Λίθοινον, στη Σαρωνίδα. Κάθε προσπάθεια της συγκεκριμένης Κάβας - δηλαδή του ανθρώπου που είναι η κινητήρια δύναμή της, του αεικίνητου Γιάννη Βασιλειάδη - είναι σοβαρή και προσεγμένη, και γίνεται με γνώμονα την ανάδειξη του ποιοτικού κρασιού της Ελλάδας και την συνεχή αναβάθμιση της οινικής κουλτούρας του ολοένα αυξανόμενου αριθμού ανθρώπων που αγαπούν το κρασί και θέλουν να το γνωρίσουν καλύτερα.
Ο επικείμενος Οινομαραθώνιος λοιπόν αφορά σε ερυθρά κρασιά από όλη την Ελλάδα και θα ακολουθήσει, όπως κάθε φορά, γεωγραφική κατηγοριοποίηση. Συγκεκριμένα, την πρώτη του μέρα θα παρουσιαστούν τα ερυθρά κρασιά της Ζώνης Α, δηλαδή της Νότιας Ελλάδας, ενώ τη δεύτερή του μέρα θα πάρουν σειρά τα κρασιά της Ζώνης Β, δηλαδή του Ελληνικού Βορρά.
Αυτός ο Οινομαραθώνιος αναμένεται να είναι ο μεγαλύτερος ως τώρα: 2 μέρες, 40 παραγωγοί, 80 ετικέτες! Τι λέτε; Εγώ θα είμαι εκεί γιατί τέτοιες εκδηλώσεις δεν χάνονται, αφήστε που, αν ο καιρός εξακολουθήσει να είναι καλός θα είναι μία ευκαιρία για μία όμορφη φθινοπωρινή εκδρομή.
Ο 6ος Οινομαραθώνιος θα λάβει χώρα το Σαββατοκύριακο 15 & 16 Νοεμβρίου. Και τις 2 ημέρες οι πόρτες θα ανοίξουν στις 12 το μεσημέρι και θα κλείσουν όταν (ή καλύτερα... αν) φύγει και ο τελευταίος οινόφιλος. Η είσοδος, εννοείται, είναι ελεύθερη για το κοινό.
Η Κάβα Λίθοινον βρίσκεται στη Σαρωνίδα, στην διεύθυνση Λεωφόρος Σαρωνίδας 122. Το τηλέφωνο για πληροφορίες και οδηγίες είναι το 22910-60257, ενώ ενδιαφέροντα στοιχεία για αυτήν, αλλά και για παλαιότερες εκδηλώσεις θα βρείτε στο blog της Κάβας, στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://lithoinon.blogspot.com.
 Όπως σας ανέφερα, είχα κατέβει αυτές τις μέρες στην Πελοπόννησο, και συγκεκριμένα στην Πάτρα, για να κάνω παρέα στη σύζυγο που είχε κάτι δουλειές εκεί. Επειδή όμως, όπως θα έχετε καταλάβει, για μένα δεν νοείται επίσκεψη σε οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας αν δεν επισκεφθώ ένα τουλάχιστον οινοποιείο εκεί, έπιασα δουλειά με το καλημέρα!...
Τα κρασιά του Κτήματος Παρπαρούση τα ξέρω και τα αγαπώ εδώ και πολλά χρόνια, πριν μάλιστα ασχοληθώ επαγγελματικά με το κρασί. Και ενώ τα δοκίμαζα πάντα στις εκθέσεις και τις εκδηλώσεις, και τα αγοράζαμε τακτικά στο σπίτι, δεν είχα ποτέ (ως τώρα) επισκεφτεί το οινοποιείο. Αυτό το ταξίδι στην Πάτρα λοιπόν ήταν χρυσή ευκαιρία!
Ο Θανάσης Παρπαρούσης και οι γλυκύτατες κόρες του με υποδέχθηκαν με φιλοξενία που πραγματικά με συγκίνησε, στο Κτήμα τους στο Προάστιο της Πάτρας, στα σύνορα με το Ρίο. Το Κτήμα είναι πνιγμένο στο πράσινο, ενώ κυκλοφορούν μέσα ελεύθερα πολλά και διάφορα κατοικίδια - σκυλιά, γάτες, κότες και παγόνια. Η μέρα ήταν φοβερή - σχεδόν καλοκαιρινή - και η γευστική δοκιμή των κρασιών που κάναμε όλοι μαζί στον κήπο ήταν μία πραγματική απόλαυση.
Δεν θα αναφερθώ αναλυτικά στο οινοποιείο αυτή τη στιγμή: Ένα όνομα με την ιστορία και την προσφορά του Θανάση Παρπαρούση στο Ελληνικό κρασί χρήζει εκτενούς παρουσίασης, την οποία θα ετοιμάσω και θα διαβάσετε συν τω χρόνω, σε κάποιο άλλο μέσο. Θα σταθώ όμως στα εξαιρετικά κρασιά που δοκιμάσαμε. Και, αν και το highlight της δοκιμής μας ήταν η κάθετη γευσιγνωσία του Επιλεγμένου Οίνου Νεμέα ΟΠΑΠ Παρπαρούση (δοκιμάσαμε 2003, 1998 και 1997), εγώ θέλω να εστιάσω στην πιο καινούρια ετικέτα του Κτήματος, το ΤΑΟΣ 2004.
Πρόκειται για μονοποικιλιακή και ξηρή οινοποίηση Μαυροδάφνης Πατρών, η οποία είχε πρωτο-παρουσιαστεί στο φετινό ΟΙΝΟΡΑΜΑ, το Μάρτιο που μας πέρασε. Τώρα που είχα την ευκαιρία να το δοκιμάσω σωστά - μετά από μετάγγιση σε καράφα και με αερισμό αρκετής ώρας στο ποτήρι - οφείλω να πω ότι εντυπωσιάστηκα.
Ο ΤΑΟΣ 2004 είναι ένα κρασί με απίστευτη αρωματική πολυπλοκότητα, η οποία αλλάζει και εξελίσσεται όσο περνάει η ώρα. Κοιτάζω τις σημειώσεις μου, στις οποίες αναφέρω μερικά από τα αρώματα που διέκρινα σε διαφορετικές στιγμές της δοκιμής: μαύρα φρούτα σε κονιάκ, πορτοκάλι με γαρίφαλο, λουίζα, κέικ με σταφίδες και κανέλλα, κ.α.
Το κρασί αυτό έχει υποστεί μακρά εκχύλιση (πάνω από 30 ημέρες) και έχει παλαιώσει για 2 χρόνια σε 500άρια δρύινα βαρέλια και άλλο τόσο στη φιάλη. Παρουσιάζει ευγενείς τανίνες, έντονη οξύτητα, και μία όμορφη spicy επίγευση στο τέλος. Εμφιαλώθηκε σε 10000 φιάλες και διατίθεται από επιλεγμένες κάβες. Η τιμή του είναι €21. Αν το αγοράσετε μπορείτε να το απολαύσετε και τώρα, αν και εγώ το θεωρώ ακόμα αρκετά νέο, και πιστεύω ότι έχει αρκετά χρόνια παλαίωσης μπροστά του.
Σε πρώτη φάση, τόσο το ΤΑΟΣ 2004, όσο και τα υπόλοιπα κρασιά του Κτήματος Παρπαρούση θα έχουμε την ευκαιρία να τα δοκιμάσουμε στην αυριανή εκδήλωση της ΕΝΟΑΠ στο Hilton.
|
RSS Feed