 Επειδή έρχεται βραδιά μεγάλου ποδοσφαιρικού ενδιαφέροντος (όπως καταλάβατε την πήρα την απόφασή μου...), αρκετοί - είμαι σίγουρος - θα το ρίξουν στις μπίρες και τα παρελκόμενά τους, έτσι δεν είναι;
Και εδώ λοιπόν σας έχω πρόταση. Και με ξέρετε, εγώ δεν μιλάω και δεν κάνω προτάσεις τυχαία. Αν ψάχνετε κάτι διαφορετικό, η Rolls-Royce των τσιπς ακούει στο όνομά Mama's Chips. Πρόκειται για τα πιο γευστικά πατατάκια που έχω δοκιμάσει ποτέ, και τα οποία μας έρχονται από την Κύπρο (και ποιος δεν γνωρίζει ότι οι Κυπριακές πατάτες είναι από τις εκλεκτότερες και γευστικότερες του κόσμου;)
Τα Mama's Chips μοιάζουν πραγματικά σαν να τα φρεσκο-τηγάνισε η μαμά λίγα λεπτά πριν ανοίξουμε το σακουλάκι. Τραγανιστά και πεντανόστιμα, το εννοώ όταν λέω ότι δεν υπάρχει κάτι ανάλογο στην αγορά.
Τα Mama's Chips κυκλοφορούν στις εξής γεύσεις: α) Θαλασσινό Αλάτι, β) Λιαστές Ντομάτες, Βασιλικός και Αρωματικά, και γ) Ρίγανη του Βουνού. Εκτός Ελλάδος κυκλοφορούν επιπλέον οι γεύσεις δ) Θαλασσινό Αλάτι και Ξύδι Balsamico και ε) Τυρί Cheddar και Κόκκινο Κρεμμύδι. Στην Ελλάδα θα τα βρείτε αποκλειστικά (προς το παρόν, τουλάχιστον) στα Σούπερ Μάρκετ ΑΒ Βασιλόπουλος.
 Ελπίζω να είχατε μία Καλή Τσικνοπέμπτη. Δυστυχώς, (και έχει αρχίσει να μου τη δίνει...) κάποια σοβαρά τεχνικά προβλήματα έβγαλαν το blog αυτό νοκ-άουτ χτες όλη μέρα ("of all days", όπως θα 'λεγαν και στα μέρη μου...) οπότε η κρεατοφαγική πληροφόρηση που σας είχα ετοιμάσει είναι, πλέον, κομματάκι ετεροχρονισμένη. Ή μήπως όχι;...
Εδώ, βλέπετε, είναι Ελλάδα. Και η δική μας version της παγκοσμίως διάσημης Μεσογειακής Διατροφής το θέλει το κρεατάκι της το κόκκινο σε τακτική, αν όχι καθημερινή, βάση. Έτσι, δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι συχνά μας φαίνεται ότι κάθε μέρα είναι και μία μικρή Τσικνοπέμπτη!... Οπότε ελπίζω ότι το θέμα αυτό δεν είναι ανεπίκαιρο αλλά, αντιθέτως, διαχρονικό.
Χτες λοιπόν, λόγω της ημέρας, οι φίλοι μου στο... νοστιμότατο blog "Hungry For Life" (http://hungryforhungry.blogspot.com/) μου έκαναν την τιμή να φιλοξενήσουν τον "Οδηγό του Επαγγελματία Ψήστη" που είχα προ καιρού δημοσιεύσει στο In2Life. Τους ευχαριστώ θερμά.
Εγώ όμως θέλω να σας πάω ένα βήμα πίσω στην όλη διαδικασία, παραπέμποντάς σας σε ένα ιδιαίτερα χρήσιμο και ενδιαφέρον άρθρο που δημοσίευσε την ίδια μέρα ο Αθήναιος, γνωστός και αγαπημένος αρθρογράφος του Γαστρονόμου της Καθημερινής, στην free-press εφημερίδα LIFO. Πρόκειται για εξαιρετικό άρθρο που αποκαλύπτει τα top χασάπικα στη Βαρβάκειο Αγορά αλλά και σε όλη την Αθήνα, όπου μπορούμε να βρούμε το πιο διαλεκτό κρέας. Γιατί, τί να το κάνεις να κατέχεις την τέχνη του ψησίματος καλά, αν δεν πρόκειται να ψήσεις καλό κρέας;... Θα το βρείτε κάνοντας κλικ σε αυτό εδώ το link.
Μην περιμένετε, λοιπόν, την Τσικνοπέμπτη για να τσικνήσετε. Με καλό κρέας, γνώση στο ψήσιμο και καλό κρασί, το μόνο που χρειάζεται είναι όρεξη (άντε, και λίγη προσοχή στη χοληστερίνη...)!
 Κακό μπελά, μου φαίνεται, έχουμε βρει με τα χιόνια... Δεν ξέρω για σας, αλλά εμείς εδώ στα Βου-Που από το Σάββατο δεν έχουμε κουνήσει ρούπι (τώρα βέβαια- θα την πω την αμαρτία μου - λες και χρειαζόμασταν ιδιαίτερη δικαιολογία για να το ρίξουμε στο coccooning και στο άραγμα...).
Εμένα πάντως πρέπει να με αγαπάει πολύ ο Θεός της Γαστρονομίας (ποιος είναι, να του ανάψω μία λαμπάδα στο μπόι μου;...). Κάθε φορά που αποκλείομαι από το χιόνι δεν με αφήνει χωρίς προμήθειες. Και αυτή τη φορά, η θεομηνία με βρήκε με γεμάτα ντουλάπια και ψυγείο, με ζυμαρικά από όλη την Ελλάδα, διάφορα κρέατα και αλλαντικά, νόστιμα τυριά, και, βέβαια, αρκετό κρασί για να με βγάλει για τρεις ζωές, όχι μόνο μία...
Τα περισσότερα από αυτά τα μάζεψα στις τελευταίες γαστρονομικές εξορμήσεις μου σε διάφορα σημεία της Ελλάδας (όπου, παρεμπιπτόντως, όσο βόρεια και ορεινά κι αν βρέθηκα φέτος το χειμώνα, χιόνι είδα ελάχιστο. Στην Κηφισιά μου την είχε στημένη το άτιμο...) Αν θέλετε κι εσείς κάτι αντίστοιχο αλλά με λιγότερα χιλιόμετρα, σας έχω ένα μέρος όπου θα βρείτε χίλια-δυο deli-καλούδια, είτε για άμεση κατανάλωση, είτε για μία περίπτωση αποκλεισμού από το χιονιά (που ξέρεις ποτέ, το global warming δεν σταματά να μας εκπλήσσει...)
Μόλις λοιπόν το χιόνι και ο παγετός μας το επιτρέψουν, συμβουλεύω να κατευθυνθείτε προς το delicatessen "Empire Taste" στη Ν. Ερυθραία (έξυπνο το όνομα, πάλι καλά που οι Δίδυμοι Πύργοι δεν προσφέρονταν για γαστρονομικά λογοπαίγνια...). Το κατάστημα είναι σχετικά καινούριο, και ο ιδιοκτήτης, ο οποίος είναι νέος και συμπαθέστατος, έχει μακρά προϋπηρεσία στο χώρο της γαστρονομίας, την οποία αποκόμισε δουλεύοντας για μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εισαγωγής και διάθεσης gourmet προϊόντων στην Ελλάδα.
Τι θα βρείτε εκεί: Παραδοσιακά ζυμαρικά από την Κρήτη αλλά και την Ιταλία, εκλεκτά λάδια, μέλια και ξύδια, διαφόρες σάλτσες, αποξηραμένα μανιτάρια διαφόρων ειδών που πωλούνται χύμα, χαβιάρι, σολωμό, αυγοτάραχο και τρούφα σε αρκετά λογικές τιμές. Επίσης κρασιά από την Ελλάδα και την Ιταλία, αλάτια διάφορα, πιπέρια και μπαχαρικά, καθώς και κάποια νωπά συσκευασμένα προϊόντα όπως φιλέτα πάπιας, μπουτάκια ορτυκιού και διάφορα αλλαντικά - εγχώρια και εισαγόμενα. Το κατάστημα διαθέτει επίσης ψυγείο με χύμα τυριά και αλλάντικά, το οποίο περιέχει εκλεκτά σαλάμια από την Ελλάδα και την Ιταλία, λουκάνικα από διάφορα κρέατα, μέχρι και κομματάκια κρέατος αγριογούρουνου για τηγανιά, κάτι που ακούγεται πολύ ενδιαφέρον... Τα τυριά είναι επίσης ιδιαίτερα λιμπιστικά - μάλιστα μία εξαιρετική παλαιωμένη γραβιέρα Κρήτης (υπάρχει καταγωγή από την πλευρά της συζύγου, όπως έμαθα) που αγόρασα, ήταν από τις καλύτερες που έχω δοκιμάσει. Α, πήρα και πολύ νόστιμο παστουρμά, συσκευασμένο αεροστεγώς, που προέρχεται από γνωστό Αρμένη προμηθευτή των Αθηνών.
Σταματάω εδώ, όχι μόνο γιατί νομίζω ότι αυτά θυμάμαι (δεν είναι και λίγα...) από την επίσκεψή μου στο συγκεκριμένο κατάστημα, αλλά και επειδή (όπως γίνεται πάντα) μου άνοιξε η όρεξη!... Αν το ίδιο συνέβη και σε σας, σπεύσατε στο Empire Taste - θα το βρείτε στη διεύθυνση Αναξαγόρα 21, στη Νέα Ερυθραία, και στο τηλέφωνο 210-6254993.
 Ε λοιπόν θυμάμαι που η αδελφή μου κι εγώ ήμαστε ακόμη παιδάκια, και περιμέναμε πώς και πώς να ανέβει η μητέρα μας από το Παλαιό Φάληρο στο Κέντρο για δουλειές, γιατί ξέραμε ότι γυρνώντας θα μας έφερνε ολόφρεσκες και πεντανόστιμες τυρόπιττες από το Άριστον, του Λομποτέση! Αισθάνομαι ότι θυμάμαι τόσο έντονα και χαρακτηριστικά τη γεύση τους, λες και ήταν χτες...
... Μα τί λέω; Ήταν χτες! Βλέπετε, μπορεί να έχουν περάσει και 3 δεκαετίες έκτοτε, αλλά το Άριστον παραμένει εκεί που ήταν ακλόνητο, από το 1910. Και επειδή αρκετές φορές έχω βρεθεί στο Κέντρο απογευματάκι νηστικός (χτες, καλή ώρα...) λόγω συναντήσεων, έντονου προγράμματος, κλπ, προκειμένου να είμαι désagreable (όπως συμβαίνει πάντα όταν είμαι πεινασμένος) κάνω μία απαραίτητη πλην απολαυστικότατη στάση στο Άριστον.
Βέβαια πρέπει να ομολογήσω ότι πλέον δεν περιορίζομαι στις τυρόπιττες. Άλλωστε η επιλογή στις πίττες είναι τόσο μεγάλη που κάθε φορά δυσκολεύομαι να διαλέξω: Μπέικον-πιπεριά, μπιφτέκι με σάλτσα ντομάτα, διάφορα λαχανικά, αλλάντικά και λουκάνικα, διάφορα τυριά ή μανιτάρια... Όλες νοστιμότατες, φρεσκότατες και χορταστικότατες.
Αν λοιπόν βρεθείτε στην περιοχή και σας έρθει κάποια λιγούρα, ή ακόμα και για να ξανα-απολαύσετε γεύσεις που νομίζατε πως έχουν ξεχαστεί στα ανέμελα χρόνια της νιότης μας, κάντε μία στάση στο Άριστον του Λομποτέση και θα με θυμηθείτε... Ακολουθούν τα ακριβή στοιχεία:
 Θέλω να σας μιλήσω για τα ζαχαροπλαστεία Fresh. Μη φανταστείτε βέβαια ότι θα σας πω για τις γεύσεις, την ποικιλία, τη νοστιμιά, κλπ, αυτά τόσα χρόνια τα γνωρίζει καλά όλος ο κόσμος...
Εγώ θέλω να σταθώ σε δύο πράγματα: την ποιότητα και το service. Σχετικά με το πρώτο, ξέρω καλά, από την πηγή, πόση έμφαση δίνεται στα αγνά και σωστά υλικά, την υγιεινή και τη φρεσκάδα, όλα αυτά σε σημείο μούρλας (χωρίς υπερβολή...).
Θεωρώ όμως την εξυπηρέτηση εξίσου σημαντικό παράγοντα στην επιτυχία και την αποδοχή από τον κόσμο. Στα συγκεκριμένα καταστήματα υπάρχει εντολή άνωθεν - την οποία βέβαια έχει ενστερνιστεί απόλυτα το προσωπικό - για επαγγελματισμό, ευγένεια και χαμόγελο. Όσο, βέβαια, για τη λεπτομέρεια να κερνούν τον πελάτη ένα γλυκάκι (ένα τρουφάκι, ένα ταρτάκι, κλπ) με το που μπαίνει στο κατάστημα, ανεξάρτητα από το αν και τι θα ψωνίσει, ειλικρινά δεν μπορώ να σκεφτώ πιο άμεσο και πιο... γλυκό τρόπο να τον κερδίσεις και να τον κάνεις να ξανάρθει... Μάλιστα γνωρίζω ότι υπάρχει ρητή πολιτική της εταιρείας που λέει ότι ο πελάτης πρέπει να κεραστεί οτιδήποτε γλυκό ζητήσει ή λιγουρευτεί τελοσπάντων μέσα από το κατάστημα, προκειμένου να το δοκιμάσει επιτόπου. Για το απλούστατο μεν, μεγαλοφυέστατο δε "touch" (όπως το λέμε στα μέρη μου) του κεράσματος έχω συγχαρεί τους ιδιοκτήτες που το σκέφτηκαν και το προσωπικό που το κάνει πράξη, θέλω όμως να το επαινέσω και δημόσια.
Το δικό μας κατάστημα Fresh, το... local μας κατά τη σύγχρονη νεοελληνική ορολογία, είναι αυτό της Νέας Ερυθραίας, το οποίο και δεν αλλάζουμε με τίποτα (η τάρτα gianduja δεν παλεύεται, όσο για το tiramisu, αυτό θα το παρομοίαζα με σκληρό πλην γλυκό ναρκωτικό, ώρες-ώρες...). Άλλα καταστήματα θα βρείτε στο Χαλάνδρι, το Ψυχικό, το Κολωνάκι, το Περιστέρι, το Παγκράτι, τη Ν.Σμύρνη, την Αργυρούπολη και τη Γλυφάδα. Δεν μπορεί, κάποιο απ'όλα αυτά θα είναι κοντά σας...
 Λοιπόν, χωρίς να έχω καμία πρόθεση να κάνω διαφήμιση, θέλω να σας μιλήσω για το Ξυνό Νερό (το προϊόν), το οποίο και πρωτοδοκίμασα στο Ξυνό Νερό (το χωριό).
Χρόνια τώρα το βλέπω στα σούπερ μάρκετ (το ίδιο κι εσείς, είμαι σίγουρος), στο ράφι με τα ανθρακούχα νερά, αλλά κάτι δεν μου έκανε το "κλικ" να το δοκιμάσω. Θες το όνομα, θες η συσκευασία, θες ο ανταγωνισμός στις διπλανές θέσεις, δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα...
Στο Ξυνό Νερό της Φλώρινας, όμως, όταν θέλησα κάτι ανθρακούχο μετά το φαγητό, θα ήταν ιεροσυλία (αλλά και φύσει αδύνατον) να πιω κάτι άλλο. Σας πληροφορώ λοιπόν ότι είναι ιδιαίτερο, γευστικότατο, δροσιστικό, απόλυτα ξεδιψαστικό και απίστευτα χωνευτικό. Άσε που κάτι στη γεύση του λες και μου φέρνει στο μυαλό το όμορφο αυτό ορεινό χωριό με το τσουχτερό κρύο και τους ζεστούς ανθρώπους, τις λαχταριστές τοπικές λιχουδιές και τα όμορφα τοπία...
Οπότε τ'αποφάσισα: Τέρμα τα εισαγόμενα ανθρακούχα νερά από τα βουνά της Ιταλίας, τις Ελβετικές Άλπεις, κλπ, αλλά και τα trendy Ελληνικά αντίστοιχα προϊόντα. Από δω και πέρα στηρίζω τους φίλους μου στο Ξυνό Νερό της Φλώρινας και πίνω στην υγειά τους κάθε ποτήρι. Το βρίσκω ήδη στα σούπερ μάρκετ της περιοχής μου, και όπου δεν το βρίσκω θα το ζητάω. Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε...
 Την Παρασκευή που μας πέρασε, που λέτε, ήμουν στο Ξυνό Νερό, στη Φλώρινα. Πριν φύγω, συμπτωματικά, μία ιδιαίτερα αξιόπιστη πηγή μου είχε δώσει ένα πολύ γερό γαστρονομικό tip: ότι η περιοχή διαθέτει μία χαρακτηριστική λιχουδιά, τα Φύλλα. Πρόκειται, όπως διαπίστωσα, για νοστιμότατες πλατιές ταλιατέλες που φτιάχνονται με σιμιγδάλι ολικής αλέσεως, γάλα, αυγά και... ξυνό νερό.
Αφού τα έφαγα στην κορυφαία ταβέρνα του χωριού, τον Κοντοσώρο (θα σας πω άλλη στιγμή γι αυτήν), αποφάσισα να αναζητήσω την πηγή τους. Και έτσι βρήκα το εργαστήριο-φούρνο "Το Χωριό", που ανήκει σε ένα νέο άνθρωπο, το Θόδωρο Δούμκο. Ο συνονόματος πήρε τη σκυτάλη της οικογενειακής επιχείρησης από τον πατέρα του και μετέτρεψε τον παραδοσιακό φούρνο σε πρότυπη βιοτεχνία που από το 2003 παράγει μεγάλη ποικιλία παραδοσιακών ζυμαρικών με βάση παλιές συνταγές και υλικά της περιοχής: Τα Φύλλα, χυλοπίτες, ταλιατέλες, τραχανά, κριθαράκι, κλπ... Ό,τι δοκίμασα είναι πεντανόστιμο και αντανακλά την ομορφιά της περιοχής και τη νοστιμιά της κουζίνας της. Εμένα βέβαια δε μου το βγάζετε απ'το μυαλό ότι το ξυνό νερό που αναβλύζει από τις πηγές της φερώνυμης περιοχής έχει μεγάλο ποσοστό επιρροής στη χαρακτηριστική γεύση των ζυμαρικών αυτών...
Πίσω στα Φύλλα, τα οποία τρώγονται συνοδεύοντας πλούσια κρεατικά - εγώ τα δοκίμασα με κεφτέδες στο φούρνο με σάλτσα, αλλά και με αγριογούρουνο (μμμ...). Βράζουν - ανάλογα το γούστο σας - για 7-10 λεπτά και... δεν λένε όχι σε μαύρο πιπέρι και τριμμένο τυράκι, όπως π.χ. μία ωραία ξερή μυζήθρα.
Το καλύτερο όμως σας το άφησα για το τέλος: Αν θέλετε να δοκιμάσετε τα Φύλλα ή τα υπόλοιπα εκλεκτά προϊόντα της οικογένειας Δούμκου, δε χρειάζετε να φτάσετε, όπως εγώ, μέχρι το Ξυνό Νερό. Θα τα βρείτε πολύ πιο κοντά, στο Παντοπωλείο "Επίλεκτο" στη Νέα Σμύρνη (Θ.Σοφούλη 65 και Ελ. Βενιζέλου 90 / 210-9357323 / www.epilekto.gr).
Stollen στο γιορτινό τραπέζι
 Λοιπόν το Stollen που δοκίμασα στο φούρνο του Eric Kayser σήμερα είναι η πιο γλυκιά εορταστική γεύση που έχω δοκιμάσει φέτος τις Γιορτές.
Παραδοσιακά, το Stollen είναι ένα Γερμανικό κέικ φρούτων που τρώγεται τα Χριστούγεννα. Αυτό που δοκίμασα εγώ είναι πολύ κοντά στην παραδοσιακή συνταγή: είναι φτιαγμένο με ξύσμα πορτοκαλιού, σταφίδες, κανέλλα, αμυγδαλόπαστα και ρούμι. Είναι μαλακό και πασπαλισμένο από πάνω με ζάχαρη άχνη.
Θα το βρείτε στους φούρνους Eric Kayser στην Ν.Ερυθραία (Κηφισίας 328 / 210-8089105), στη Φιλοθέη (Καλλιγά 31 / 210-6841330) και στο Μαρούσι (Θησέως 23 & Διονύσου / 210-6121474). Ζυγίζει 900 γραμμάρια (θα στολίσει το τραπέζι και θα χορτάσει όλους γύρω του) και κοστίζει €12.
 Όσοι ήσασταν στο Κέντρο χτες το απόγευμα, θα είδατε ότι γινόταν χαμός από Christmas Shoppers! Ε, τελευταίες μέρες πριν τις Γιορτές είναι, διευρυμένο και το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων, δικαιολογημένο δεν είναι;
Εγώ πάντως, ανάμεσα στα ψώνια ρούχων, παιχνιδιών, gadgets, κλπ, έκανα και το απαραίτητο deli-shopping. Που; Στο Petit Gourmand στο Κολωνάκι, και μπορώ να σας πω ότι εκεί έκατσα πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο μαγαζί, κατά την χτεσινή εξόρμηση.
Στο Petit Gourmand βρήκα (και δεν σας τα λέω όλα, για πρακτικούς λόγους):
* Τα προϊόντα Petrossian σε αποκλειστική εισαγωγή. Η γκάμα περιλαμβάνει φουα-γκρα, σολωμό, χαβιάρι, διάφορες σάλτσες και μους λαχανικών, τσάγια σοκολατάκια και άλλα
* Διάφορα πατέ - τρούφας, σαλιγκαριών, πιπεριάς, φουα-γκρα
* Τα εξαιρετικά αλλαντικά Saint Marcel από τη Νορμανδία
* Διάφορες σπεσιαλιτέ από την Προβηγγία - Bouillabaisse, λιαστή ντομάτα, μανιτάρια του δάσους
* Σούπες, λαχανικά, αρωματισμένα και "ψαγμένα" λάδια και ξύδια
* Μπαχαρικά, αλάτια και πιπέρια
* Διάφορα εκλεκτά γλυκά, μπισκότα, κέικ, σοκολατάκια, μαρμελάδες, μέλια, κομπόστες
Τέλος, μία αξιόλογη γκάμα από ξηρά και επιδόρπια κρασιά αποκλειστικής εισαγωγής, κατά κύριο λόγο από το Μπορντώ και τη Βουργουνδία, αλλά και Σαμπάνιες-διαμαντάκια από μικρούς οίκους της Καμπανίας που δεν βρίσκονται αλλού στην αγορά.
Προτείνω ανεπιφύλακτα σε εσάς τους (εξ ορισμού) gourmet αναγνώστες αυτού του blog να εντάξετε το Petit Gourmand στο "δρομολόγιο" του Christmas Shopping σας. Κι αυτό που σίγουρα σας προτείνω είναι να πρωτοτυπήσετε και, αντί για τετριμμένα καλάθια, λουλούδια και άλλα άχρηστα εταιρικά και προσωπικά δώρα, φέτος να στείλετε στους bon viveur φίλους μία καλαίσθητη και εκλεκτή σύνθεση από το Petit Gourmand, που σίγουρα θα εκτιμήσουν πολύ περισσότερο (hint-hint καλοί μου φίλοι...).
Το Petit Gourmand θα το βρείτε στην διεύθυνση Αναγνωστοπούλου 8, στο Κολωνάκι. Τηλέφωνο και φαξ για πληροφορίες και παραγγελίες είναι το 210-3614963.
 Ε λοιπόν ξέρετε κάτι; Το θέμα "ξηρός καρπός" το έχουμε υποτιμήσει κάπως... Ίσως επειδή τους βρίσκουμε παντού εύκολα, σε σούπερ-μάρκετ, βενζινάδικα, μπαρ, μπουζούκια κλπ, δεν πάει ο νους μας στην τέχνη και τη μαεστρία που χρειάζονται για να φτάσει μία χούφτα πραγματικά καλοί ξηροί καρποί στα χέρια, και τελικά στο στόμα μας...
Δεν σας κάνω τον έξυπνο... Έτσι ακριβώς σκεφτόμουν κι εγώ. Όχι πια, όμως. Τι άλλαξε, ρωτάτε; Έφαγα ξηρούς καρπούς από τον Ιορδάνη, στη Νέα Ιωνία, και ήταν σαν να τρώω ξηρούς καρπούς για πρώτη φορά!
Ο Ιορδάνης ήρθε από τη Μικρά Ασία, το '22, με τον μεγάλο ξεριζωμό. Βέβαια, ίσως να γνωρίζετε ότι, τότε πραγματικά, έστω και με αυτό τον βάναυσο τρόπο, χάρη στους Μικρασιάτες που βρέθηκαν στην Ελλάδα, η ελληνική κουζίνα άρχισε να απογειώνεται και να αποκτά τις γεύσεις, τα χρώματα και τα αρώματα που έχει σήμερα (όταν είναι στις καλές της...).
Τότε λοιπόν ήρθε και ο Ιορδάνης, άνοιξε το πρώτο ξηροκαρπάδικο στη Νέα Ιωνία και βάλθηκε να δείξει στον κόσμο τι εστί ξηρός καρπός. Χρησιμοποιώντας τις καλύτερες πρώτες ύλες, και καβουρντίζοντας μόνος του, πάντα σε λαμαρίνα και ποτέ στο τηγάνι, κατάφερε να αναδείξει την ομορφιά και την πολυπλοκότητα που πραγματικά έχει ο ξηρός καρπός, όταν είναι δουλεμένος σωστά.
Σήμερα, κάποιες γενιές αργότερα, οι ξηροί καρποί του Ιορδάνη συνεχίζουν να μπαίνουν στα καλύτερα σπίτια της Νέας Ιωνίας αλλά και ολόκληρης της Αθήνας, και να μας κάνουν παρέα στη μαγειρική, τη ζαχαροπλαστική, καθώς βέβαια και στο ποτό, την παρέα, το ξενύχτι. Και μπορεί το μαγαζί να άνοιξε, μεγαλύτερο, λίγο πιο πέρα, μπορεί να το τρέχουν τα εγγόνια του, μπορεί πλέον να πουλάει και άλλα είδη όπως καφέδες, κρασιά, ποτά, κλπ, ο Ιορδάνης παραμένει όμως η Μέκκα του ξηρού καρπού στην Αθήνα.
Δοκίμασα τραγανά φουντούκια, ξερά σύκα με μυρωδικά, νοστιμότατα φυστίκια Αιγίνης, εξαιρετικό φυστίκι αράπικο, καθώς και τα πιο απίστευτα αλμυρά αμύγδαλα. Όταν όμως έφτασα και στο σακουλάκι με τα Macadamia, εκεί έπαθα πραγματικά ζημιά και αναγκάστηκαν να μου τα κρύψουν για να μην τα τελειώσω όλα με τη μία!
Σας τρέχουν τα σάλια; Κι εμένα, και μόνο που γράφω γι αυτά. Μην περιμένετε, σπεύσατε! Και μην ξεχνάτε ότι οι ξηροί καρποί, εκτός από νοστιμότατοι, περιέχουν βιταμίνες, καλές πρωτεΐνες και αντιοξειδωτικά συστατικά, και θεωρούνται πλέον απαραίτητα στοιχεία της υγιεινής διατροφής.
Ο Ιορδάνης βρίσκεται στο νούμερο 230 της Λεωφόρου Ηρακλείου, στη Νέα Ιωνία. Το τηλέφωνο στο κατάστημα είναι το 210-2799733. Α, και μια συμβουλή: αν σκοπεύετε να πάτε προς τα εκεί για τις εορταστικές σας προμήθειες, μη το αφήσετε για τελευταία στιγμή... Τις Γιορτές στον Ιορδάνη γίνεται λαϊκό προσκύνημα και οι ουρές είναι μεγάλες...
|
RSS Feed