Πηγαίνω κάθε χρόνο στο Μήνα Κρασιού που διοργανώνει Το Καφενείο στην Πλάκα. Το κάνω (και το συνιστώ) επειδή έχει μεγάλο ενδιαφέρον να βλέπει κανείς τις δυνατότητες που έχει το χύμα κρασί, όταν βέβαια προέρχεται από ελεγμένες και σωστές πηγές, αλλά και όταν κανείς το συντηρεί και το μεταχειρίζεται σωστά. Επιπλέον, μου αρέσει η ζεστή ατμόσφαιρα, τρελλαίνομαι για τους πολύ νόστιμους μεζέδες, και γενικά πιστεύω ότι μία επίσκεψη στο Καφενείο, ειδικά κατά τη διάρκεια του Μήνα Κρασιού, είναι μία καλή δικαιολογία για να κατέβει ένας Βόρειος σαν κι εμένα στην Πλάκα.
Πρέπει να σας πω όμως ότι, ενώ ο θεσμός ξεκίνησε ως Μήνας Κρασιού σε Καράφα για το Καφενείο, πιστεύω ότι έχει εξελιχθεί σε Μήνα Αγάπης για το Κρασί, αφού πλέον περιλαμβάνει, εκτός από μία τεράστια ποικιλία χύμα κρασιών από όλη την Ελλάδα, κρασιά που παρουσιάζονται πρώτη φορά σε καράφα, καθώς και κάποιες ειδικές οινοποιήσεις που πραγματοποίησε Το Καφενείο και θα σερβίρει για πρώτη φορά στους πελάτες του.
Ο 5ος Μήνας Κρασιού στο Καφενείο ξεκινάει λοιπόν αυτή την Κυριακή, 19 Ιανουαρίου, και θα διαρκέσει ως την Καθαρά Δευτέρα, δηλαδη ως τις 3 Μαρτίου. Το Καφενείο βρίσκεται στη διεύθυνση Επιχάρμου 1 & Τριπόδων, και είναι ανοιχτό από τις 12 το μεσημέρι ως τη 1 μετά τα μεσάνυχτα. Το τηλέφωνο για κρατήσεις και πληροφορίες είναι το 210-3246916, ενώ πλήρη και λεπτομερή ενημέρωση (μέχρι και συνταγές για κάποιους από τους λαχταριστούς μεζέδες που σερβίρει) θα βρείτε στην ιστοσελίδα του, στη διεύθυνση www.tokafeneio.gr.
0 Comments
Μία πολύ σημαντική ημερομηνία πρέπει από τώρα να βάλουμε όλοι οι οινόφιλοι στην ατζέντα μας για τον Ιανουάριο. Ποδαρικό λοιπόν στις οινικές εκδηλώσεις του 2009 κάνουν τα ΒορΟινά, η καθιερωμένη εκδήλωση που φέρνει κάθε χρόνο το Αθηναϊκό κοινό και τον αμπελώνα της Βορείου Ελλάδος ένα βήμα πιο κοντά. Όπως κάθε χρόνο, ο αρχισυντάκτης του Wine Spectator, ο Tom Matthews, ζητάει από τους κορυφαίους chef στην Αμερική να ετοιμάσουν μία ειδική συνταγή, την οποία και θα πρέπει να συνδυάσουν με το ιδανικό, κατά τη γνώμη τους κρασί. Στη συνέχεια επιλέγει ο ίδιος ένα κρασί που πιστεύει ότι ταιριάζει καλύτερα με το συγκεκριμένο πιάτο και συγκρίνουν τις επιλογές τους μπροστά σε κοινό (το οποίο συμμετέχει στη δοκιμή) στο πλαίσιο της εκδήλωσης Wine Spectator's Wine Experience. Παρεμπιπτόντως αν ενδιαφέρεστε, μπορείτε να κατεβάσετε τις ακριβείς γευστικές και συνδυαστικές σημειώσεις από την αναμέτρηση αυτή κάνοντας κλικ σε αυτό εδώ το link. Ακυρώθηκε, σύμφωνα με δελτίο τύπου της διοργανώτριας εταιρείας Vinetum που εστάλη πριν λίγο, η εκδήλωση "Αφρός & Φυσαλλίδες". Ο λόγος είναι προφανής, και αφορά στα πρόσφατα γεγονότα στην Αθήνα και γενικότερα την Ελλάδα. Σύμφωνα με τους διοργανωτές, επειδή η εκδήλωση εξ ορισμού και αντικειμένου είναι συνυφασμένη με τις Γιορτές, δεν αναβάλλεται απλά, αλλά ακυρώνεται, για να ξαναγίνει την αντίστοιχη εποχή του 2009. Και μιας και περί Σαμπάνιας ο λόγος, αξίζει να βάλουμε μία ημερομηνία στα ημερολόγιά μας, γιατί πρόκειται για μία εκδήλωση που δεν πρέπει να χάσει κανείς φίλος τους ευγενούς αυτού αφρώδους οίνου. Η Régine Sumeire είναι, εκτός από ιδιοκτήτρια των Châteaux La Tour de l' Evêque (φωτό) και La Tour Sainte Anne στην Προβηγγία, μία από τις πιο δραστήριες γυναίκες του κρασιού στη Νότια - αν όχι σε ολόκληρη τη - Γαλλία. Αυτό όμως που για μένα την κάνει ακόμα πιο ξεχωριστή, είναι το γεγονός ότι είναι ταγμένη στο ροζέ κρασί, στο οποίο πιστεύει πραγματικά. Όσο για το τελευταίο δεν χωράει η παραμικρή αμφισβήτηση, αφού η Régine ασχολείται από το 1985 σχεδόν αποκλειστικά με το ροζέ - από τις 400.000 φιάλες που είναι η ετήσια παραγωγή του Château La Tour de l' Evêque το 90% είναι ροζέ και μόλις το υπόλοιπο 10% είναι ερυθρό. Το ροζέ του Château La Tour de l' Evêque είναι το περίφημο Pétale de Rose (ροδοπέταλο), ένα πολύ κομψό και ιδιαίτερο ροζέ που χαρακτηρίζεται από το πολύ αχνό ροδαλό του χρώμα, αλλά και από το περίπλοκο χαρμάνι του που περιλαμβάνει τις ποικιλίες Grenache Rouge, Cinsault, Syrah και Mourvedre, καθώς και Cabernet Sauvignon και τις λευκές Rolle, Semillon και Ugni Blanc. Η Régine έχει δημιουργήσει τη δική της σχολή στο ροζέ, τόσο λόγω αυτού του χαρμανιού, όσο και της ειδικής οινοποίησης που γίνεται στα ίδια πιεστήρια που χρησιμοποιούνται για την Σαμπάνια, ώστε το πάτημα να είναι πολύ ελαφρύ, δίνοντας πολύ ευγενικό και διακριτικό χρώμα και άρωμα. Το Pétale de Rose 2007 κυκλοφορεί στην Ελληνική αγορά και προτείνεται στους λάτρεις του ροζέ, ως ένα πολύ φίνο αλλά και πρωτότυπο κρασί. Έχει αλκοολικό τίτλο 13.5% και λιανική τιμή €15.50. Πίνεται όμορφα μόνο του, ως απεριτίφ, ενώ συνοδεύει κρύα πιάτα θαλασσινών, δροσερά πιάτα ή σαλάτες με γαρίδες σε γλυκιά σάλτσα, σουφλέ τυριών, κλπ. Σας τα λέω όλα αυτά μία και η Régine βρέθηκε στην Αθήνα για μία γρήγορη παρουσίαση των κρασιών της σε επαγγελματίες του χώρου. Σε ένα όμορφο γεύμα που έγινε χτες (Παρασκευή) το βράδυ στο εστιατόριο Le Petir Sommelier, απολαύσαμε τόσο το ροζέ Pétale de Rose 2007, όσο και το ερυθρό Château La Tour de l' Evêque 2004. Συνδυάσαμε το ροζέ με terrine σολωμού και σφυρίδας, και το ερυθρό με μοσχαρίσια μάγουλα μαγειρεμένα με σάλτσα κόκκινου κρασιού. Το ερυθρό του Château, το χαρμάνι του οποίου κυριαρχείται από Syrah, είναι ένα πολύ ευχάριστο κρασί με πληθωρικά πιπεράτα αρώματα και μεγάλη διάρκεια. Το 2004 που δοκιμάσαμε ήταν ακόμα αρκετά νευρώδες και δυνατό, ενώ η ίδια ετικέτα του 1999 που δοκιμάσαμε παράλληλα, ήταν ένα τελείως διαφορετικό κρασί: φίνο, κομψό και πολύ ευγενές. Παρεμπιπτόντως είμαι πολύ στενοχωρημένος που δεν έχω καταφέρει (ξέχωρα από τη χτεσινή εκδήλωση) να πάω ακόμα στο Le Petit Sommelier για φαγητό, και αυτό οφείλεται αποκλειστικά στην απόσταση. Έχω ακούσει πάντως πολύ καλά λόγια, κάτι που δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει κανέναν: εφόσον πρόκειται για ένα εστιατόριο με επίκεντρο το κρασί, και ένας εκ των συντελεστών του είναι ο Γιώργος Λούκας - κορυφαίος sommelier εντός συνόρων και όχι μόνον - το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι αντίστοιχο και καλύτερο κάθε προσδοκίας. Δεσμεύομαι πάντως να πάω σύντομα και να σας μεταφέρω εντυπώσεις. Αν δεν κρατιέστε και θέλετε να με προλάβετε, βάλτε πλώρη για Παλαιό Φάληρο (Ζαΐμη 6 / 210-9842344), αλλά μην ξεχάσετε να μοιραστείτε τις εντυπώσεις σας μαζι μας. Μία όμορφη εκδήλωση οργάνωσε και φιλοξένησε χτες το βράδυ το γνωστό Ιταλικό εστιατόριο Sale & Pepe στο Κολωνάκι. Μία εκδήλωση στην οποία, για άλλη μία φορά, η γεύση και η υψηλή γαστρονομία "στρατεύθηκαν" για έναν πραγματικά καλό σκοπό... Το ταξίδι στο Λονδίνο για το Decanter Fine Wine Encounter, όπως φαντάζεστε, άξιζε τον κόπο "με τα χίλια". Μπορεί να έφαγα μπόλικη βροχή, ακόμα και χιόνι, αλλά για άλλη μία χρονιά δοκίμασα πολύ ενδιαφέροντα και αξιόλογα κρασιά από όλο τον κόσμο. Έχω πολύ θέμα γενικώς από το Λονδίνο, που θα μοιραστώ μαζί σας στις επόμενες ημέρες. Ως πρώτη γεύση, πάντως, θα σας πω ότι τα εισιτήρια της έκθεσης είχαν ξεπουλήσει από νωρίς, ενώ το επίπεδο του κόσμου ήταν πολύ υψηλό. Τα δικά μου highlights της έκθεσης, πάντως, περιλαμβάνουν: Πολύ καλή εκπροσώπηση του Ελληνικού κρασιού, για άλλη μία χρονιά. Το Κτήμα Γεροβασιλείου παρουσίασε, μεταξύ άλλων, το εξαιρετικό ΑΒΑΤΟΝ 2005 (από Λημνιό, Μαυρούδι και Μαυροτράγανο) και το πολύ αξιόλογο νεοεμφανιζόμενο Evangelo 2005 (από Syrah και Viognier). Το Κτήμα ΑΛΦΑ είχε στο stand του τον Κωνσταντίνο Λαζαράκη MW, καθώς και ολόκληρη τη γκάμα των κρασιών του. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίαζε μία νέα ετικέτα, η Axia 2006. Πρόκειται για ένα κρασί που προορίζεται μόνο για εξαγωγή (προς τον παρόν). Είναι Τοπικός Οίνος Φλώρινας που προκύπτει από χαρμάνι Syrah (60%) και Ξινόμαυρο (40%). Σημείωσα πεντακάθαρη μύτη, όμορφα έντονες τανίνες, πολύ καλή διάρκεια και αλκοόλ στο 14%. Δύο πολύ ενδιαφέροντα Masterclasses: το πρώτο είχε ως επίκεντρο τις πιο επιλεγμένες ετικέτες της Bollinger, με highlight την Grande Année 1995, την Grande Année Rosé 1996 και την R.D. 1976. Εισηγητής ήταν ο ίδιος ο Πρόεδρος του Οίκου, που σας ανέφερα παραπάνω. Το δεύτερο αφορούσε στα κρασιά του Ροδανού, με εισήγηση από τον γνωστό οινοποιό της περιοχής Nicolas Jaboulet και δοκιμή των πιο χαρακτηριστικών και εκλεκτών κρασιών του, με κορυφαίο το Hermitage La Chapelle 1988. Θυμάστε το Χιλιανό Clos Apalta 2005 που, όπως σας ανέφερα την προηγούμενη εβδομάδα, ανακηρύχθηκε κορυφαίο κρασί της χρονιάς από το Wine Spectator; Είχα την ευκαιρία να το δοκιμάσω, και μάλιστα σε σύγκριση με την ετικέτα του 2004. Τα συμπεράσματά μου ήταν πολύ θετικά και για τα δύο. Νομίζω αυτό που έκανε τη διαφορά στο 05 ήταν το γεγονός ότι στο χαρμάνι χρησιμοποιήθηκε λιγότερο Carmenere, ενώ προστέθηκε και μία μικρή ποσότητα Petit Verdot, κι έτσι είχε ένα σαφώς λιγότερο τοπικό και πολύ περισσότερο κοσμοπολίτικο προφίλ. Σίγουρα πάντως, ένα από τα highlights του όλου ταξιδιού ήταν το γεύμα, την τελευταία μέρα, στο Boisdale, το διάσημο Σκωτσέζικο εστιατόριο του Λονδίνου με την απίστευτη συλλογή Malt Whisky αλλά και πούρων, που σας έχω αναφέρει ξανά στο παρελθόν. Μαζί με τον ιδιοκτήτη, τον Ranald Macdonald, κάναμε, μεταξύ άλλων, γευσιγνωσία Σκωτσέζικου beef, δοκιμάζοντας διαφορετικά κομμάτια από το πιο εκλεκτό κρέας από Σκωτσέζικα μοσχάρια ελεύθερης βοσκής, με διαφορετικές σάλτσες αλλά και διαφορετικές βαθμίδες παλαίωσης ("σιτέματος" δηλαδή). Το απίστευτο αυτό κρέας συντροφεύσαμε με δύο νέες και ιδιαίτερα αξιόλογες ετικέτες ερυθρού κρασιού από την κοιλάδα του Douro στην Πορτογαλία. Κι όταν αυτή η πανδαισία κρεατοφαγίας ολοκληρώθηκε, είπαμε να παρακάμψουμε το γλυκό και να μεταφερθούμε στην ειδικά διαμορφωμένη ταράτσα του εστιατορίου, όπου δοκιμάσαμε τις ειδικές εμφιαλώσεις Malt του Boisdale από τα Highlands, το Speyside, αλλά και το ίδιο το αποστακτήριο Lagavulin, καπνίζοντας ένα από τα αγαπημένα μου (πλέον) Montecristo Edmundo. Περισσότερα για το Boisdale, προσεχώς. Θα έχουμε "σιγή ασυρμάτου" στα TeLeGourmet Chronicles για λίγες μέρες, γιατί θα λείπω στο εξωτερικό. Φεύγω αύριο (Παρασκευή) για Λονδίνο, με προορισμό το φετινό Decanter Fine Wine Encounter. Δεν ξέρω αν οι άνθρωποι που αγαπούν το κρασί και την παρέα είμαστε ανελαστικοί (για να χρησιμοποιούμε και την γλώσσα των οικονομολόγων) στην κρίση και την απαισιοδοξία των ημερών μας ή απλώς έχουμε βρει το τέλειο αγχολυτικό. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι ακόμα και στους χαλεπούς αυτούς καιρούς ξέρουμε και επιμένουμε να περνάμε καλά. |